Ah, dan snap ik je opmerking wel. Ik werk zelf 20 uur per week in de thuiszorg. Ik wil na de geboorte van nr 2 ouderschapsverlof opnemen van 4 uur per week en dus 16 uur gaan werken. Nu past mijn moeder nog regelmatig op, maar die is dan ook al 67 en dan wil ik haar niet opzadelen met een dreumes van 16 maand en een baby.
Dat heb ik dus ook me schoonmoeder past op.zij is ook al wat ouder 63. En vind het lastig om.ze dan beide naar haar te brengen Bij mijn.eerste heb ik ouderschapsverlof fulltime opgenomen dus ik.was 6maanden eruit plus 2maanden.zwangerschapsverlof..ik begon pas met werken toen me kleine.9maanden was. Maar toen kreeg je nog elke maand 400euro van de lasting en nu niet meer <3 Ik werk zelf 3dagen. Je moet met zoveel.dingen rekening houden ben een beetje bang dat ik straks een overhaaste beslissing maak maak.
Klopt, ik heb bij de eerste al gedacht aan ouderschapsverlof, maar wij waren aan het sparen voor onze bruiloft en mijn moeder kan verder nog heel veel. Nu is de bruiloft geweest en tuurlijk willen we wel kunnen sparen, maar dat kan ook 200 euro minder dan voor onze bruiloft (ik lever qua loon ongeveer 200 euro in). Mijn moeder heeft zelf gezegd dat ze nog steeds wel op wil passen en dat ze dan gewoon samen met mijn vader komt. Maar ik wil ze zelf gewoon niet zo veel belasten.
Wij gaan ook voor een 2e. Ja, ik ben bang dat het zwaar wordt, zeker omdat mijn eerste zwangerschap erg pittig was. Nu heb ik ook nog een dochter om rekening mee te houden. Maar de wens is groter dan de angst!
Onze oudste dochters schelen 2 jaar en ik zal eerlijk zijn dat dat heel zwaar was, maar dat was zeker geen "normale" situatie. Beiden een heftige voedselallergie, waar we toen nog mee stoeiden. Dus vooral heel veel huilen, dag en nacht. Was echt heel heftig, maar gelukkig zijn we daar heelhuids uitgekomen. Door deze toestanden altijd gezegd dat 2 genoeg is, maar nu toch, geheel onverwachts, een derde op komst. Dit keer zal er 7 en 9 jaar leeftijdsverschil tussen zitten. Lijkt me ook wel erg leuk. Ben erg benieuwd hoe dat zal zijn. Ik hoop ook heel erg dat ons meisje (en ons) de toestanden die we met haar zussen hebben gehad, bespaard blijft en we nu voor 100% kunnen gaan genieten.
Als de oma's niet kunnen oppassen is er ook nog kinderopvang Onze tweede was een huilbaby met zware reflux en vanaf 10 weken een half jaar sondevoeding, maar onze oudste was (en is meestal) heel makkelijk. Als de jongste weer eens huilde en ik met de oudste een spelletje aan het spelen was zei ze zelf: ga haar maar even troosten. Of ze ging er zelf naartoe en de speen geven. Zo schattig, ze was toen ruim 2 jaar
Emma gaat ook naar de kinderopvang, 25 uur per maand. De rest pas oma op. De ene maand past ze wat vaker op dan de andere maand
Ik heb ook een dochter rond dezelfde leeftijd en ik ben ook erg aan het dubben wanneer ik voor een tweede zal gaan. Dit jaar iig niet meer, want ik zit nog midden in een verbouwing, Maar wanneer volgend jaar? Ik weet het ook nog niet.
Toen mijn dochter 2 werd was ik net zwanger van onze 2de. de overgang van 1 naar 2 vond ik in het begin zwaar, ik leek echt uren te kort te komen (ik ben iemand die iedere 10 minuten plant). op een bepaald moment liet ik het los en de dagen gingen heerlijk. je rolt er van zelf in. lieke hielp graag mee en als de baby huilde riep ze door de gehele kamer MAMA!!! DE BABY HUILT KOM !!! ik denk je nooit echt 100% zeker bent of je er aan toe ben, er is altijd wel wat te bedenken om het niet te doen, dit hebben wij nu met de 3 en ik vraag me ook nu af goh hoe ga ik dat redden, maar ik heb echt geleerd let it goooo,,, let it goooo, alles komt op z'n pootjes terecht, je rolt er van zelf in. de 1 alleen iets sneller als de ander als er in je hart en in je portemonee plek is voor een 2de,3de,4de of 10de komt de rest uitzich zelf spijt van een kind krijg je niet, spijt je het door twijfel niet gedaan hebt wel
Echt dank jullie wel.voor jullie reacties ik heb besloten ervoor te gaan als ze 2 wordt in maart Papa vind alles goed gelukkig
Ik heb een beetje mijn twijfels..ik.zou een tweede erbij echt super vinden. Mijn eerste is nu 18maanden en ik zou graag een tweede willen als zij 24 maanden is dus 2jaar. Als ik dan beval is zij bijna 3..als ik meteen zwanger wordt. Is 3jaar nou een makkelijke leeftijd in de zin dat ze alleen kan lopen en dat ik normaal met haar naar de supermarkt kan en zij niet alle kanten op rent? Dat lijkt mij erg zwaar en ik wil geen duowagen. Kunnen de ervaren moeders mij even helpen
Ik ben geen ervaren moeder (hopelijk gebeurt dat ook snel ) maar ik verschil exact 3 jaar met mijn jongere zus... Mijn moeder vond het zelf geweldig! Ik kon inderdaad lopen, ging naar school etc. toen mijn jongere zus geboren werd, dus had ze tijd genoeg voor de jongste zus terwijl ik naar school ging, ik was dan ook al wat zelfstandiger was en kon mee voor de kleine zus zorgen. Qua leeftijdsverschil tussen ons onderling, vind ik het een fijne periode geweest! Hopelijk heb je er iets aan en succes gewenst!
Zo een lieve reactie hoop echt dat je snel mama wordt. Ik zou ook graag een tweede willen vanwege haar ik merk dat ze ons saai vind haha en andere kinderen vind ze geweldig dus ik wil t super graag maar ben bang dat t heel zwaar wordt. Ik ben vaak energieloos en ik werk ook.
Dat is denk ik echt per kindje verschillend. Onze oudste is nu 30 mnd en ik vind het best fijn zo, maar ik neem de dingen meestal nogal "makkelijk "op. Een klein kind blijft een "klein" kind en je weet ook niet hoe ze gaan reageren op de komst van een nieuwe baby. Bij mijn vriendin is haar oudste altijd heel "makkelijk" in omgang geweest maar met een jaar of drie alsnog een heftige peuterpuberfase. Hier is die fase ongeveer anderhalf jaar terug ingetreden en nog niet vertrokken maar in mijn beleving is 't allemaal niet zo heftig hier. Met betrekking tot meenemen en dergelijke... Hier alleen sinds kort een opklapbare buggy. Peuter wil er niet in maar de boodschappen kunnen er wel mooi in en peuter wil graag de buggy duwen. Als ze toch moe is, gaat ze soms in de buggy en vaak in de draagdoek op mijn rug (baby op de buik). Je wordt vanzelf creatief.
Mijn dochter is nu 2 jaar en 9 maanden en inderdaad hoef je er niet meer constant achteraan. Lopen doet ze heel veel zelf, ze wilt amper in de buggy. Ze slaapt overal en thuis al in 'grote' bed dus geen camping bedje meer meeslepen. Ze luistert prima, soms ondeugend, maar dat mag Wij kopen alleen een meerijdplankje voor de wagen. Dus prima leeftijdsverschil naar onze mening.
Oh fijn om te horen mijn dochter is op zich heel makkelijk ook alleen dat alle kanten op rennen vind ik op dit.moment lastig..en buggy vind ze ook na een uurtje niks meer. En ik was haar een keer 2min kwijt dus ik.heb toen echt schrik van me leven gehad ben zooo bang nu dat ze wegrent. Kan jouw dochter nu ook al.goed praten?
Jaa mijn.dochter vind babys zooo geweldig en is zo lief met ze maarja ik.weet niet hoe dat dan met haat zusje of broertje zal zijn. Mijn dochter heeft die fase op dit moment sinds een maandje ofso daarvoor was ze poeslief maar ze is ook erg ziek geweest nu nog.eigenlyk dus kan ook daarmee te maken hebben want prednison maakt je ook drukker. Ik weet ook.helemaal niet of ik gelijk weer zwanger wordt bij de eerste was het in ronde 1 raak..maar bij een tweede kan dat weer anders zijn. Maar denk dat ik er sws voor wil gaan als dochterlief 2jaar is..aangezien mannetje ook heel graag een tweede wil.
Ja, maar volgens het kinderdagverblijf loopt ze voor met praatvaardigheden. zelf heb ik er geen verstand van of ze voor loopt of niet Het zijn vooral de praktische zaken tussen nr 1 en nr 2 die het makkelijker maken. Buien houden ze toch (zijn kinderen) Mijn droom was minder verschil maar pcos schopte dat in de war, nu gezien het praktische hebben we daar ook vrede mee.