Ik had hier al eerder mijn verhaal geplaatst hoe mijn ex mij nu behandeld. Helaas is er errug weinig veranderd en begin zijn gedrag nu echt kotsbeu te worden. Hij is 32 en behandeld mij en zijn zoon nu al belachelijk triest. Totaaaaaaaaal geen interesse tonen hoeveel moeite ik er ook voor doe. Emailadres en telefoonnummer alles is veranderd. Als ik op hyves (heb een fake hyves) een berichtje stuur blokkeerd ie me. Ik stel me belachelijk wanhopig op bied mijn excuses continu aan in die berichtjes en ga keihard door mijn knieen om maar ook een beetje aandacht van hem te krijgen maar werkelijkwaar niets maar dan ook niets helpt. Mijn buurjongen heeft mijn ex pas nog gesproken en meneer gelooft werkelijk waar dat ik ben vreemd gegaan en dat het kind niet van hem is en dat hij afstand houd om telleurstelling te voorkomen (kan ik ergens begrijpen). Maar wat ik mij dan afvraag ziet hij niet in als ik instem met een dnatest dat ik absoluut niet lieg? Ik snap het niet hoor. Ook heeft hij aan mijn buurjongen vertelt dat zijn vader hem behoorlijk onder de duim heeft door opmerkingen te maken als"ze gebruikt je voor het geld" "ze heeft je alleen maar gebruikt om zwanger te raken":x:x:x Hoe durft die vader???? over de rug van zijn kleinzoon. Ik wil hem heel graag bij de bevalling hebben (begin me alleen steeds meer af te vragen waarom) wil hem heel graag bij de opvoeding betrekken omdat ik dat als mama zijnde heel erg belangrijk vind. Maar hoe the hell kan ik tot hem doordringen??? Naar hem toegaan doe ik echt niet. Ben bang dat ik door al die gezellige hormonen zo uit mijn pan schiet dat ik niet voor mijzelf insta dus daarin bescherm ik mijzelf en daarbij dat mens wat beweertdat ik ben vreemd gegaan woont tegenover hem dus nee dat gaan we maar niet doen. Heb hem een brief gestuurd maar echt nergens krijg ik reactie op. Zijn broer gebeld maar die bemoeid zich er niet mee (yeah right). Kwam zijn schoonzusje in de prenatal tegen die keek me een minuut lang van top tot teen aan en draaide der kop om. Ik ben zooooo telleurgesteld in zijn houding en reactie en zo verdrietig ik had dit echt niet achter hem gezocht. En dat terwijl ik in het begin van mijn zwangerschap alleen maar even rust wou en geen gezeur over samenwonen e.d. (was echt wel bij hem gaan wonen als ik minimaal 6 mnden zwanger geweest) maar meneer die gelooft verhalen dat ik vreemd ben gegaan en hij geloofde zijn papa datik hem voor het geld gebruikte (ik haat geld dus hij stikt er maar lekker in). Sorry moest even mijn frustratie kwijt.
Hai Eliza, Wat een verhaal, ik snap dat je je er helemaal niet lekker bij voelt. Wil je hem ook als vriend terug, of alleen voor je kindje? Het lijkt me inderdaad goed jezelf af te vragen "waarom" je hem erbij wil betrekken, dan snap je jezelf weer beter en kun je er misschien mee ophouden. Natuurlijk heeft een kind ook recht op zijn vader dus is het heel erg naar dat hij niet naar jullie omkijkt. Maar je moet er niet om hoeven smeken, zeg, ook niet echt fijn voor je eigenwaarde denk ik Misschien verstandig om een tijdje afstand te nemen en voor jezelf wat rust te vinden? Sterkte ieg!
Dat lijkt mij idd ook het beste! Denk nu eerst maar aan jezelf en de kleine in je buik, dat is het belangrijkste!! Het is ongelofelijk rot voor je hoe het nu gaat, maar zo achter m aan lopen helpt nu toch niet. Zolang jij nu maar weet hoe het echt zit. Miss draait hij wel helemaal bij als de baby er eenmaal is. Maar tot die tijd, denk aan jezelf en je baby! Die stress is voor jullie beide niet goed! Sterkte en een knuffel voor je!
Meid....je gooit jezelf echt te grabbel door zo wanhopig te doen. Ik snap heel goed dat je een vader voor je kind wilt...een steun en toe verlaat tijdens de rest van de zwangerschap en de bevalling. Het is heel erg hard....Maar ik geloof niet dat je op hem kan rekenen. Probeer je niet meer zo afhankelijk van hem op te stellen.... Stel helemaal geen verwachtingen meer aan hem, des te minder pijnlijk het is als je niks van hem hoort. Probeer te berusten in het feit dat je het alleen gaat doen, en het alleen kunt. Dat je de beste mama zult zijn voor het kindje in je buik....en...daar heb je hem echt niet voor nodig!
Zo hehe eindelijk mijn pc loopt niet meer vast haha wou al eerder reageren. Ik heb met mijn moeder er een heel goed gesprek over gehad en heb even lekker mijn hart kunnen luchten en ben inderdaad tot de conclusie gekomen dat als hij toch zo doet dat ik dan beter geen moeite meer kan doen omdat het zonde is van mijn energie, energie die k beter kan steken in het genieten van de laatste loodjes en van de kleine straks. Ik zal best nog wel is een zwak momentje hebben maar dat mag maar zoals jullie ook zeggen ik verlaag mijzelf tot zijn niveau en dat moet ik niet doen. Uiteraard blijft er een stukje hoop maar ik probeer er maar niet vanuit te gaan dat hij nog contact zoekt. nog bedankt voor jullie reacties. liefs
Heel veel succes meid!! Het klinkt alsof je er nu goed over hebt nagedacht en er ook wel enigszins vrede mee hebt. Jij en je kindje zijn het belangrijkste. Heel veel succes met bevallen straks en heel veel plezier met je baby!
Ik zou is even bij jezelf te rade gaan.. ben je verliefd op hem? of op wie je zou willen dat hij was? Indien optie 2.. kap het af.. dit is niet bevorderlijk voor jou of je kinderen.
Tja beetje moeilijk om op te antwoorden hier op een forum haha. Ik WAS heel erg verliefd op hem en dit kindje is ook zeker uit liefde gemaakt maaaaaaaaar zoals hij nu doet wil ik hem niet meer en ben ik ook niet meer verliefd op hem. Dus het is optie 1 want met optie 2 maak ik mezelf alleen maar gek en dat is iets wat ik mijn zoontje niet gun. Ik gun hem des ondanks wel het allerbeste toe en k hoop dat hij met de wetenschap kan leven dat er een kind van hem rondloopt wat hij zelf afgestoten heeft.
Meid, nu is het waarschijnlijk een afschuwelijke tijd voor je, maar het wordt nu alleen maar beter. Als je er wat tijd over laat gaan wordt het ook makkelijker en ik weet zeker dat je een man tegen gaat komen die jullie gezinnetje weer compleet maakt. Want ook zonder man ben je een gezinnetje! Vergeet dat niet.
Gelukkig besef ik mij heel goed dat ik straks een wondertje in mijn armen mag hebben wat al mijn liefde en verzorging nodig heeft en daar wil ik ook volledig voor gaan. Hij verwachtte van mij met 7 weken zwangerschap en 12 weken zwangerschap dat ik het weg liet halen (hij heeft dat dus 2 keer gezegd) maar ik kon dat niet over mijn hart verkrijgen omdat ik genoeg ellende zie bij kenissen die moeilijk zwanger raken. Daarbij vind ik abortus niet van toepassing in de situatie waarin hij en ik toen zaten en nu zitten. Ben immers niet verkracht, kindje is gezond en ikzelf heb ook geen psychische stoornis e.d. Toen hij mij beschuldigde dat ik ben vreemd gegaan deed mij dat zo gigantisch veel zeer dat ik wel een aantal weken goed van de kaart was maar gelukkig ben ik daar boven op gekomen. Mijn ex heeft voor zover ik heb begrepen via via weer een nieuwe relatie dus zo erg vind hij het allemaal niet. Voorlopig denk ik echt niet aan een nieuwe relatie maar als ik straks gewend ben aan de nieuwe situatie met mijn zoontje sta ik er zeker wel weer voor open. Alhoewel echte liefde komt meestal op je pad wanneer je het niet verwacht. Ik lees hier echt verhalen van hoe mannen doen als hun (ex)partner zwanger blijkt te zijn ik vind dat echt verschrikkelijk.
pff wat een asshole! die heb jij niet nodig hoor.. ik ben met mn eerste kind ook alleen geweest de eerste jaren omdat t zo'n eerste klas eikel was. wou m in t begin ook maar wat graag terug en bij de bevalling etc.. nu schaam ik me hardstikke dood dat ik me zo afhankelijk heb opgesteld. je red t juist eerder WEL zonder zo'n klootzak dan NIET.. sterkte en veel geluk strakkies met de kleine!!
Erg vervelend dat je dit moet meemaken. Maar idd, niet afhankelijk opstellen. Hij vindt het nu waarschijnlijk prima dat je zijn aandacht zoekt en doet om die reden zo. Je zult merken dat als je hem helemaal geen aandacht meer geeft en geen contact meer zoekt dat hij misschien zelf wel contact zoek, op welke manier dan ook. Maar besef ook dat een kind ook niet gelukkiger wordt met ouders die niet met elkaar overweg kunnen. Een ding is zeker... vrouwen kunnen prima zonder een man. We dont need a man to live a life..!! Sterkte lieverd! Liefs, mamaT
idd; laat hem maar even gaar suddereren in zijn eigen sap! en zoals mijn voorganster zei: laat niks mr van je horen, je zal zien hoe rap hij cxontact opneemt, ondertussen heb je tijd om voor jezelf alles op een rijtje te zetten vxxxx
Wat een onwijs lieve reacties allemaal zeg vanuit mijn omgeving krijg ik die niet altijd. Beetje jammer is dat wel hoor. Nu de sneeuw weer weg is en ik weer naar buiten durf (17 december uitgegleden in de sneeuw + een nacht ziekenhuisopname) heb ik weer wat meer afleiding dus denk ik godzijdank een stuk minder aan hem. Ik snap gewoon niet datmannen zo triest kunnen zijn en inderdaad wij vrouwen kunnen het prima alleen. Ik was in het begin ook heel erg blij dat ik de keus gemaakt had om het alleen te doen we hadden echt alleen maar ruzie en ik weet vanuit mijn eigen jeugd dat ruzieende ouders geen pretje is. Kan het alleen niet hebben dat ie (van horen zeggen dus of het waar is weet ik niet) dat ie een vriendin heeft en datie wel aan iedereen verkondigd dat ie papa word. Nou lekkere papa dan die nu al geen interesse toont. heel erg bedankt voor de lieve reacties.
meid je kan het prima alleen! dump deze vent, ga er zeker niet achteraan lopen dan geef je hem het idee dat er altijd een weg terug is....... er komt vast wel weer een keer een nieuwe vent die voor jou en je kindje gaat. Nu sta je er ff alleen voor, maar je krijgt straks wel een prachtig mooi kindje. Misschien kan er een vriendin of familie lid bij de bevalling zijn. Heeft je ex het kind erkent??? als hij dat niet heeft gedaan is hij juridisch ook d evader niet en kan hij nooit aanspraak maken op het kind. hij hoeft dan ook geen alimentatie te betalen. Hij kan het kind alleen erkennen met jouw toestemming. als hij het kind wel heeft erkent, dan is hij alimentatie plichtig. Je moet dan bij d ekanton rechter gezamelijk gezag verzoek als hij wat over het kind te zeggen wil hebben. dat lijkt er niet op maar als hij wel aan iedereen verteld dat hij vader wordt dan kan hij nog verassend uit de hoek gaan komen. misschien kan hij beter maar geen gezag hebben over het kind. ik ga e rin dit verhaal wel vanuit dat juliie beiden ouder dan 18 zijn.
Hij is 32 en ik 23 maar een kind van 0 vind ik nog volwassener in vergelijking met hem. Hij is goddank niet erkent en dat wil ik ook niet als hij zo door blijft gaan. Ik heb via via vernomen dat hij een vriendin heeft (is van horen zeggen dus echt geloven doe ik het niet tot ik het zelf met eigen ogen heb gezien) en dat vind ik wel een beetje misselijkmakend en vooral de reden waarom. Omdat hij denkt dat ik ben vreemd gegaan. Ik vind dat zo kinderachtig en onvolwassen dus misschien is het maar beter dat hij afstand houd ook. Ik had nog wel via een fake hyves van mij een berichtje gestuurd en tot nu toe heeft hij mij niet geblokkkeerd en dat is wel iets nieuws. Ik zal hem hoe dan ook altijd koesteren in mijn hart heb immers wel een kindje van hem maar een relatie zit er niet in althans niet meer. Ik ga straks lekker genieten van mijn kleine hummeltje
Jeetje meis wat een elende allemaal met je ex vind het knap van je dat je je er zo goed door heen slaat. Mijn zus was ook zwanger geworden van haar ex wisten ze pas toen ze 5maanden zwanger was dus was even schrikken maar goed ze was er blij mee en heeft het haar toenmalige vriend verteld die zwaar gereformeerd was en dus geen sex voor het huwelijk hij deed het wel en aanvaarde de consequensies niet en heeft haar aan de kant gezet met het hele dorp tegen haar wat zij moest beter weten, jaja en hij niet? maar goed, toen ze was bevallen van haar dochtertje heeft ze hem een geboorte kaartje gestuurt en daarna niets meer gehoord tot de baby 1 werd toen wilde hij ineens zeggenschap en heeft het één en ander in touw gezet zodat hij de vader zou worden maar helaas voor hem hij had haar niet erkent en als hij vaderschap wilde moest hij alemitatie betalen vanaf de geboorte van het kind tot het kind 18jaar is en dat wilde hij niet want dan wat hij meteen blut dus had hij dat er niet voor over. Nu is ze samen met haar huidige vriend en die heeft haar dochtertje erkent als zijn kind dus ex kan nergens meer aanspraak op maken als hij dat ooit nog zou willen. Ze zijn nu met zijn 3en een heel gezellig en fijn gezin. Ik weet zeker dat jij ook een super toekomst tegemoet gaat. Succes met de laatste loodjes geniet ervan en het komt allemaal goed. Groetjes, Kappie
Als ik het zo lees allemaal vanuit jouw postings.. ben je beter zonder hem af! Maar? Dit snap ik niet.. Hij is ervan overtuigd dat je bent vreemdgegaan maar wel lopen verkondigen dat ie papa wordt? geniet in ieder geval van je kleine manneke..
hhahaha nee die snap ik dus ook niet helemaal. Misschien vind ie het eng ofzo en dat ie het liever niet wil weten??? ik weet het anders ook niet. Ik probeer het een beetje naast mij neer te leggen.