Ik ben een single moeder van 1 kind op de basisschool en was nog niet zo lang geleden aan het daten geslagen. Na jarenlang in mijn up thuis zitten was er eindelijk weer wat meer ruimte voor uitjes en roseetjes. Ik was aan het genieten. Ging lekker op date en kreeg een soort van vriendje. Stom dat ik juist verliefd op hem werd. Een wat hopeloos figuur dat geen relaties had gehad noch echt wilde. Ik ben echt jarenlang niet verliefd geweest maar werd steeds naar hem toe getrokken. Er was een andere jongen in het spel die super attent was en alles precies goed deed. Met hem ging ik wel uit, meer niet en gevoelens kwamen er niet bij kijken, bij mij dan. Helaas. Op een dag bleek ik zwanger. We hebben het geprobeerd, het samenwonen. Maar hij had op een gegeven moment commentaar op alles. Hij deed niet veel en zweeg steeds meer.Hij kan weinig hebben en is niet veel gewend.Mijn hormonen deden ook mee. Nu ben ik alleen. Ik appte hem van de week nog dat ik niet lekker was en daar kwam weinig reactie op. Ergens kwetst het diep wetende dat ik er alleen voor sta en dat het nog maar de vraag is, hoe verantwoordelijk hij als vader zal zijn. Want ook nu doet hij graag of er niks aan de hand is. Pakt zijn oude leventje weer op. Maar goed, het voelt niet fijn zo zwanger te zijn. Alhoewel ik er wel kom, dat weet ik. Maar ik moet nog een maanden...
Jeetje, ik heb geen ervaring hierin ofzo.. maar ik wil je veel sterkte wensen. Je komt er wel! Hopelijk neemt deze man zijn verantwoordelijkheid als de kleine er is wel..
Ik ga mijn kindje "gelukkig" alleen opvoeden. Ik zit misschien in een andere situatie, maar ik snap je. Sterkte komende tijd..
Ah wat een nare situatie. Maar goed jullie hebben het geprobeerd, dat is al heel wat. En wie weet veranderd de situatie nog wel zodanig dat hij wat 'volwassener' wordt (aangezien je het over een jongen hebt, is hij nog jong?)
Ik kan je alleen veel sterkte wensen. Ik kan niet zien hoever je in je zwangerschap bent dus ook niks zinnigs zeggen over jullie probeersel qua samenwonen of de invloed van jouw hormonen daarop.
Bedankt allemaal. Lies , hij is in de 30 dus de leeftijd speelt geen rol. Ik ben nog net niet bij de 12 weken Dizzy. De hormonen speelden zeker een rol maar daar was weinig ruimte voor. Want anders pakte hij gelijk z'n koffers Hij kon niet zoveel hebben. Aninaja: Als je het goed gepland hebt, is het beter.
Ik wil eigenlijk vooral even zeggen dat ik je super sterk vind, alleen al dat je ervoor gaat om de kleine alleen op te voeden! Ik ben ook voor een groot deel alleen opgevoed en "weet" dat het zeker niet makkelijk is. Maar mijn band met mijn moeder is ontzettend goed en ik ben enorm trots op haar! (Ze heeft altijd voor mij gekozen en dat voelt heel waardevol) Veel kracht wens ik je!
Coco: Dank je. Ik heb mijn andere kindje ook alleen opgevoed en ik heb ook zo'n band met mijn kleintje als jij met je moeder. Het is een dankbaar beroep , inderdaad goed daaraan te denken
Ik zit in een geheel andere situatie, maar wel al 3x zelf zwanger geweest zonder m'n lieve man. Vooral met de liefde voor je kids, kom je er wel! Kop op!