persoonlijk vind ik al dat gedoe van ouders tegenwoordig overdreven. sommige willen geen kind als er minder dan 10.000 euro op de bank staat. maar je kunt nooit in de toekomst kijken. je weet nooit wat het leven je allemaal nog gaat geven. ook met minder komt een kindje echt wel groot. wat het vooral nodig heeft is liefde warmte en veel aandacht.
En daar sluit ik me helemaal bij aan. Een baby heeft inderdaad liefde, warmte en aandacht nodig. Ik heb 1 dochter en de tweede is nu op komst. Ik heb me nooit zorgen gemaakt over het financiele plaatje. Het komt zoals het komt. Waar 1 kindje kan eten kunnen er ook 2 eten hoor. En je kunt het zo duur maken als jezelf wilt. Ik koop altijd kleding in de aanbieding, speur ook wel op marktplaats, koop luiers in de aanbieding, en het valt allemaal reuze mee hoor. Je weet niet hoe je leven eruit zal zien in de toekomst. Leef je leven...... de leeftijd die je nu hebt... krijg je niet weer!!!
yinte en butterfly: mooi omschreven en het klopt zeker: je bent maar 1x deze leeftijd..straks kan het allemaal nooit meer en weet je: over 5 jaar kun je bij wijze van de lotto gewonnen hebben of een hele goede baan gekregen hebben waardoor je (weer bij wijze van) wel 3 kiddies zou kunnen financieren... ik weet sinds gisteren definitief: wij gaan de 'gok' wagen en gaan voor nr 2!
Het is cker allemaal waar wat er gezegd wordt. Als je echt wil is het wel te regelen. Bezuinigen op boodschappen willen we cker gaan doen en letten we nu ook al wel op. Op vakantie gaan we heel af en toe. Zoals nu in mei een midweek naar Zandvoort, maar dat was met korting. Als de 2e een jongetje wordt hoeven we ook geen kleertjes te halen en de rest hebben we idd al veel van. Ach het komt vast allemaal wel goed. Eerst nog lekker van dit mannetje genieten
Sja, ik zat hier heel erg mee toen ik zwanger was van onze dochter, redden we het allemaal wel? Vooral omdat ik ook minder ging werken. Maar eigelijk gaat het vanzelf. We zullen best dingen laten maar eigelijk niet heel bewust ofzo. Ja een grote reis doen we niet meer maar daarvoor kijk je toch of je het geld ervoor hebt. Ik ben er van overtuigd dat een tweede gewoon mee gaat in de flow. Je went er vanzelf aan. tenzij je het heel krap hebt natuurlijk. Wij hebben niet te klagen.
in mijn ogen kan alles.. Ik had niet verwacht het te gaan redden financieel met een kindje in me uppie.. maar t lukt.. ik heb niet veel maar t lukt! een tweede zit er voor mij voorlopig niet in.. maar goed... als ik t red met 1 op 1 partime salaris... dan zeg ik.. alles is mogelijk (ben nogal positief ingesteld hihi)
Ik snap de zorgen om het financiele plaatje opzich wel, maar in mijn ogen zal het nooit een reden zijn om geen (tweede) kind te krijgen. Ik ben inderdaad ook altijd hoogst verbaasd als mensen die allebij een baan hebben, twee autos hebben, gewoon op vakantie kunnen, spaargeld hebben, er soms gewoon NOG over kunnen twijfelen of ze het financieel wel trekken om een kindje te krijgen. Het is maar waar je prioriteiten liggen. Het is echt niet zo dat je kindje iets tekort komt omdat het niet het duurste merk luiers heeft, een mega grote ikea-kinderkamer met alles erop en eraan, het duurste speelgoed, daar merkt zo een kleintje zelfs niks van de eerste jaren. Belangrijkste is liefde, stabiliteit, warmte. Als je zelf nou weet dat je een emotioneel wrak bent door de financiele stress; OK, dan zou ik ook even wachten tot je lekkerder in je vel zit, maar als dat niet het geval is, dan zou ik lekker voor een tweede gaan! Waar een mondje gevoed word, kan een tweede ook bij. Wij hebben het ook absoluut niet breed, hebben geen groot huis, de kleine slaapt nog bij ons op de kamer omdat de tweede slaapkamer een werkkamer is, we hebben zo goed als alles tweedehands gekocht, we hebben geen zeker vast financieel inkomen (zelfstandig), weten dat we binnen nu en anderhalf jaar toch echt groter (dus duurder) moeten gaan wonen willen we nog een tweede kindje en dat we absoluut onze inkomsten bijna moeten gaan verdubbelen de komende tijd. Tjah, ik kan me er ook zorgen over maken af en toe, maar het is geen reden om niet over een tweede na te denken. De ene oma stuurt altijd kleertjes etc op, de andere heeft al een spaarrekering geopend waar elke maand op gestort word, dus ook over toekomstig studeren hoef ik me geen zorgen te maken. Tweede kindje; je bent hardstikke welkom!
Wij hebben ook alle meubeltjes en dergelijke 2e hands gekocht of in de aanbieding. Wij hebben ook geen dure smaak. Ik ga liever op koopjes jacht als het er maar goed uitziet denk ik dan. Mijn ouders sparen ook voor Danian, dus dat komt ook wel goed. Wij sparen nu de kinderbijslag, maar moeten we straks kijken of dat nog gaat lukken.
Ook wij willen graag een tweede erbij als het zover is..mijn man is al maanden zover maar ik niet en dat alleen door de finaciele zaken en wat Oleander1986 schrijft '' Als je zelf nou weet dat je een emotioneel wrak bent door de financiele stress ok dan zou ik ook even wachten tot je lekkerder in je vel zit '' dan zal ik hoogst waarschijnlijk een groot wrak zijn want net zoals vandaag weer een potje zitten janken..gisteren mijn loon gekregen en vandaag mijn man zijn loon heb meteen de rekeningen allemaal betaald die er lagen en op is het en dan hebben we nog geen boodschappen gedaan, getankt, of wat dan ook..alleen maar rekeningen.
Dan liggen mijn prioriteiten idd hoog want wij hebben allebei een baan, 2 auto's, kunnen op vakantie en hebben spaargeld maar toch zou ik heel erg nadenken over het financiele plaatje bij het nemen van een 2e. Nu heb ik totaal geen kriebels voor een 2e en misschien komen die ook niet maar als die wel komen dan zal het financiele plaatje echt meespelen of ik er dingen voor wil laten. En tuurlijk wordt een kindje groot met liefde en aandacht maar het is verdomd makkelijk om niet elke maand te hoeven nadenken of je wel rondkomt. Maar gelukkig hoef ik er nog niet over na te denken want ik vind het heerlijk om 1 kind te hebben en misschien blijft hij ook alleen!
dat lijkt mij ook niet normaal, hebben jullie een extreem hoge hypotheek?? hier speelt ook mee dat ik een mbo baan en een wo diploma, ik wil eerst een andere baan, want ik verveel me te pletter. financieel zouden we uiteindelijk altijd wel rondkomen natuurlijk, de angsten liggen meer bij mijn wederhelft
Een tweede kost al minder, je hebt al een kinderwagen, babykamer, kleertjes, rompertjes, badje, tummietub en noem de hele shit maar op. Kijk eens hoe vaak je restjes eten weggooit....misschien een rare vergelijking maar dat kan die tweede straks eten. Ik vind zowiezo de kosten voor een kindje nog wel meevallen en net als de rest zegt: waar een wil is is een weg.
Ik denk dat het altijd een lastige keuze is. Waaneer is het "de" tijd....ik kan je vertellen...volgens mij is die er nooit! Er is altijd wel iets waardoor je ana het twijfelen wordt gebracht. Kinderen zijn nu eenmaal duur, het is maar net waar je je prioriteiten hebt. Of je het red is van vele factoren afhankelijk: werk je (dan heb je ook extra kinderopvangkosten), heb je nog ruimt om te besparen mof deed je dit al maximaal, zit er nog zicht op grooi in salaris, ben je bereid jezelf een beetje aan de kant te zetten voor een 2e kindje? Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik me daar allemaal ook wel druk over heb gemaakt. Maar ik denk dat het altiijd wel gaat lukken als je er maar helemaal voor wil gaan. Dat er geschreven wordt dat een 2e kindje niet zoveel geld kost vind ik niet kloppen. Ja het kindje maak je gratis en de meeste spullen heb je al in huis maar de rest kost toch echt allemala geld. Nu heeft een baby nog niet zo heel veel nodig maar ze worden ook ouder! Straks komen de schoolkosten, zwemles, andere sporten, feetsjes van school en de daarbij behoorende kadootjes) Uitstapjes (voor kindjes vanaf 3 jaar moet je ook overal entree betalen), fietsjes, kleding (ze groeien hard misschien krijg je een ander geslacht en moet alles nieuw en zodra ze naar school gaan en buiten gaan spelen gaat er een hoop stuk), daarna de middelbare school studeren enz enz. Waar er 1 eet kunnen er 2 eten dat is waar, hier is ook altijd wel wat te eten over. Maar de rest kost toch echt allemaal geld! Ik heb het "geluk" dat we jong aan kindjes zijn begonnen. We hadden net een huis gekocht en allebei een leuke baan. Bij elke stap terug (minder werken of extra kinderopvang) gingen wij er toevallig in die periode ook weer extra verdienen omdat 1 van ons wel een periodiek omhoog ging of een andere baan vond. Ook waren wij niet echt gewend om erg te wennen aan alle luxe want toen werd ons eerste kindje geboren. Hierdoor hebben wij nooit het gevoel gehad dat wij voor de kindjes wat hebben moeten laten. Wij hebben er inmiddels 3 (waarvan de laatste 2 meiden waardoor kleding makkelijk door te schuiven is) we redden het nog steeds goed. Hebben allebei een auto en ik werk "maar" 20 uur in de week en ben de rest lekker thuis met de kleintjes. Maar ook ik heb steeds getwijfeld of het wel zou kunnen, ik denk dat dat niks te maken heeft met hoeveel geld erin komt. Als je echt twijfelt zet dan op papier wat er in komt en wat je kwijt bent aan je vaste lasten. Kijk waarom je kunt besparen. Als het zwart op wit niet gaat lukken zou ik er persoonlijk niet aan beginnen. Het lijkt me vreselijk elke maand bang te zijn niet rond te komen maar dat is mijn mening en misschien heb ik wel makkelijk praten. Maar ik hoop natuurlijk dat het voor jullie ook mogelijk is want niets zo vervelend als een kinderwens waar je niks mee kunt.
Wij zijn bezig voor een tweede maar ik denk dan vooral lange termijn. Natuurlijk is het op korte termijn allemaal financieel haalbaar die eerste jaren, maar wacht maar tot ze 12 zijn, dan zijn de kinderkleertjes opeens volwassen kleertjes en dus net zo duur als die van ons. En dan willen de kinderen misschien een sport uitoefenen waarvoor de contributie duur is....dat is eerder waar ik aan denk...en steeds een grotere fiets, met vriendjes op vakantie....maar goed, je kan inderdaad niet in de toekomst kijken en het zal wel loslopen. Groetjes Charlie
wow bijzonder om allemaal te lezen of er over na gedacht wordt over een 2e! ik heb 4 kinderen, 2 uit een eerder huwelijk waar ik overigens geen alimentatie voor krijg en 2 van mijn huidige man (2ling) we werken allebei, maar zijn nog jong dus geen topsalaris, ik werk 2 dagen overdag en nog 8 uur 'savonds/weekend en mn man werkt fulltime. we komen goed rond. hebben zelf niet veel hobby's, maar hebben daar ook geen tijd voor met 4 kids. we sparen elke maand 250 zodat we wat achter de hand hebben als er een nieuwe fiets oid moet komen. ook de kinderbijsalg van de oudste 2 sparen we op en ook sparen we nog via mijn spaarloonregeling, dit wil ik voor de studies van de kids reserveren. ik zou graag nog wel een kindje krijgen, maar mijn man vind het druk zo. qua geld maak ik me er niet druk over, of er nou 4 of 5 kinderen eten speelgoed, kleding en alle overige dingen hebben we al en ook wij hebben een grote auto(das wel nodig..) en een redelijk grote woning, maar die hebben we voor een prikkie vorig jaar kunnen kopen omdat ie al zo lang te koop stond.. en t voordeel is: ik ben 25 en als ik ongeveer 45 ben zijn de kids allemaal de deur uit kunnen we dan gaan reizen waar mijn man en ik zo van houden..