Ik ben benieuwd of jullie kindjes ook huilen voor het slapen gaan? Verder wil ik weten of ze dit altijd doen, hoelang ze dan huilen en hoe jullie ermee omgaan? Tim huilt niet altijd voor het slapen gaan, maar 's avonds (na de fles van half 7) wel. Ik probeer nu bewust het eerste kwartier/half uur wat anders te doen, omdat ik anders na 5 minuten weer aan zijn bed sta. De babyfoon uit en de muziek aan, zodat ik hem niet hoor. Ik weet dan wel zeker dat er niets is (geen honger, geen vieze luier, aandacht gehad, etc.) Meestal slaapt hij dan daarna. Ook gebeurd het wel eens, dat het dan een kwartier stil is, maar dat hij daarna weer huilt. Dan ga ik na 10 minuutjes even kijken, geef hem een speen, aai hem even, muziekje aan en ik ga weer naar beneden. Huilt hij dan na 10 minuten nog, dan ga ik er weer heen. Dan hangt het van mezelf af, wat ik dan doe (knuffelen of nog eens hetzelfde ritueel). ik vind het bovenstaande reuze moeilijk, maar heb gemerkt dat er uit halen, eigenlijk alleen maar averechts werkt. Het gekke is dat ik me wel schuldig voel, en denk dat ik hierom een slechte moeder ben. Daarom wil ik graag weten hoe anderen hier mee omgaan. Overdag haal ik hem er wel eerder uit, of ga ik wandelen of zo.
Hoi Prinses, Eruit halen werkt inderdaad averechts. Zodra ze dit doorhebben gaan ze juist huilen, omdat hij dan weet dat je uiteindelijk toch wel komt om hem eruit te halen. Je hoeft je absoluut niet schuldig te voelen als je hem laat liggen! Je weet dat hij heeft gehad wat hij nodig heeft, dus er is niets ernstigs aan de hand. Mijn dochter huilt overdags wel met in slaap vallen, ik laat haar dan gewoon liggen. Ik herken het verschil heel duidelijk bij haar tussen mekkeren en als er echt iets is. Tot nu toe heeft ze 's avonds met slapen gaan hier geen last van, dan valt ze meestal wel gelijk in slaap.
Heb je een vast ritme voor het slapen gaan? Misschien moet je dat eens gaan proberen. Vanaf Nina haar geboorte zijn we daar mee aan de slag gegaan en een paar weken later wist madam dat het bedtijd was. Sindsdien heeft ze nooit meer een kik gegeven.(even afkloppen ) Haar vaste bedritueel is lekker in badje, daarna een ontspannen massage, pyamaatje aan en vervolgens neurie ik nog een slaapliedje voor ze haar flesje krijgt. Ze is dan heerlijk ontspannen en valt tijdens de fles in slaap of als ik haar neerleg in bedje. Vergeet niet dat je kleintje trouwens nog maar een maand oud is en huilen het enige is wat hij kan om zn dag te verwerken.
Hier de eerste drie maanden was het echt huilen.We namen hem dan steeds bij ons tot hij in slaap viel en konden hem daarna weer in bed leggen. We hebben wel elke avond eerst geprobeerd of hij misschien toch in zijn eigen bed ging slapen. En ineens deed hij het! Daarna ging het 4 maanden goed. Hij ging lekker liggen en deed zijn ogen dicht. De afgelopen 2 maanden is hij steeds ziek geweest. Oorontsteking, keelontsteking,verkouden en weer eens "zomaar" koorts en dan moeten we soms wel een handje helpen door hem weer bij ons te nemen en lekker knuffelen totdat hij slaapt. We kunnen hem daarna wel in zijn eigen bedje leggen en dan slaapt hij ook door tot de volgende ochtend 7.30 uur.
Marijn huilt eigenlijk nooit en als hij dan huilt laat ik hem zeker niet langer dan 10 minuten huilen. Ik haal hem dan uit bed knuffel even en leg hem weer terug wil dit niet, prima dan maar bij mama op de arm. Ik kan mijn kind niet laten huilen en ben er van overtuigt dat een kind niet zomaar huilt zeker een jong kind niet. Het is nogal een overgang voor zo'n kleintje eerst lekker in mama's buik en dan zomaar in de grote boze wereld.
Jesse heeft zeker na een dag met veel prikkels het nodig eventjes te huilen maar dit is niet echt krijsen. Het duurt vaak niet langer dan 5 minuten. Ik haal hem er dan niet uit en "stoor"hem dan ook niet omdat hij het soms gewoon even nodig heeft om in slaap te vallen en ik hem anders stoor in het in slaap vallen.. het wordt wel steeds minder moet ik zeggen en 's avonds is het bijna nooit meer Ik denk dat je goed bezig bent op deze manier
Dax huilt 's avonds nooit met slapen gaan. (na de fles van 20.00 uur) Om 23.30 uur krijgt hij nog een flesje en gaat dan ook weer meteen slapen. 's Ochtends huilt hij ook niet met in bed leggen, alleen 's middags is hier nog al eens een probleem. Ik laat hem meestal liggen omdat hij vaak nog weer in slaap valt. Eruit halen werkt hier dus ook averechts. Ligt inderdaad wel aan het soort huiltje. Als hij helemaal overstuur huilt dan wordt het een ander verhaal.
Anne huilt eigenlijk bijna niet als ze moet gaan slapen.. Gaat meestal naar bed als ze moe is. We hebben dan een vast voor het slapengaan ritueel. Slaapzakje aan, en slaapkindjeslaap zingen, dan vallen haar ogen meestal al dicht. Maarrrr.. ze gaat soms wel een paar keer piepen, meestal als ze haar speen kwijt is. Dan ga ik er even heen, speentje teruggeven en even troosten, aai over het bolletje etc. maar laat haar wel liggen. Heb haar in het begin ook wel eens laten huilen, en dan werd het na 15 a 20 minuten wel stil, maar eigenlijk voelde ik me daar vreselijk bij. Even troosten maar wel laten liggen voelt dan een stuk beter (voor mij).
lars deed het ook. liet hem meestal een tijdje jengelen, want dat was het, meestal was het met 10 min stil, en het was altijd alleen als hij rond 7 uur voor de nacht naar bed ging, na de laatste fles ging hij altijd zo weer slapen. nu doet hij het tussen de middaag nog wel eens, ik ben wel moe, maar wil niet naar bed, want het is veel te gezellig bij jullie
Ik denk inderdaad dat je handelswijze ook beinvloed wordt door het feit of je kindje veel huilt of niet. Op het moment dat Tim een paar rustige dagen heeft, dan lkan ik me voorstellen (dat als het altijd zo gaat) dat je je kindje dan niet laten huilen (als het altijd zo is). Bij ons is het echter zo, dat Tim veel en lang kan huilen. En dan is het ook niet zomaar opgelost. Net ook weer. Om half 7 de fles. Daarna lekker even knuffelen met mama, liedje zingen en dan naar bed. Speen erin, slaapliedje aan en weg is mama. Standaard is dat hij dan na een kwartier gaat huilen. Dat hoor ik dan inderdaad een tijdje aan. Ga af en toe kijken. Maar net hield het maar niet op. Dus hem bij me genomen. Dat hielp even, maar was snel weer wakker. En bleef maar huilen hierna. Nieuwe luier aan, knuffelen. Toen weer in bed gelegd, weer niet goed. Pfff, moedeloos word ik er soms van. Nu hebben we de fles iets eerder gegeven en zo te zien slaapt hij nu. Soms vind ik het echt heel moeilijk. Het is gelukkig niet zo, dat dit iedere avond zo gaat. Wanneer spelen jullie met je kindjes. Doe je dat 's avonds ook nog na de fles van half 7, of hou je het dan zo rustig mogelijk. Stop je je kindje direct na de fles in bed of knuffel je nog even? Soms denk ik, dat hij misschien niet moe is. Ik probeer echt naar de slaapsignalen te kijken. En als hij gaapt, leg ik hem in bed. Misschien is het inderdaad een idee, om het badje naar de avond te verplaatsen. Maar aangezien hij niet iedere dag in bad mag, is dit niet voor iedere dag een optie. Ik ben nu echt moe. Geen tijd voor mezelf gehad vanavond. Niet erg, maar was toch wel lekker geweest. Ik ga nu maar douchen en naar bed.
Ik laat Eva nooit huilen, wel jengelen. Dat is ook een soort van huilen, maar ik laat haar dus niet krijsen. Dat is wel een groot verschil denk ik, ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om haar echt te laten huilen. Ik zou het ook niet kunnen om haar niet te kunnen horen, dan weet ik niet of ze zich overstuur huilt, want dat wil ik dus niet. Doen jullie dat wel of is het echt jengelen? Hier gaat het 's nachts super, ze wordt alleen wakker voor een voeding en heeft geen speentje nodig, na de voeding brabbelt en woelt ze nog wat en valt dan weer in slaap. Overdag slaapt ze bijna niet, ik laat haar wel jengelen, maar dat ben je na een uurtje ook wel beu en ze ziet er dan nog niet uit of ze gaat slapen. Speentje helpt vaak ook niet. Dan neem ik haar bij me en soms zet haar even in de wipper. Ik denk dat ze niet voor niets huilt en als ze me blijkbaar nodig heeft, dan kan dat gewoon. Ze zijn nog maar zo klein. Het is lastig dat je wat minder tijd voor jezelf hebt, maar dat hoort er een beetje bij vind ik. Eva is 's avonds vaak hangerig, nog meer dan overdag. Ik neem haar dan bij me en na een paar uurtjes valt ze in een diepe slaap en slaapt dan 's nachts dus heerlijk. En dat is toch wel lekker, kunnen wij ook lekker slapen . Ik had ook liever gezien dat ze overdag wel zou slapen, vooral voor haarzelf. Maar ik zie niet het nut in van langer dan een uur jengelen of zich helemaal overstuur huilen. Dan maar wat meer aandacht van mij. Spelen doe ik eigenlijk gewoon als Eva daar zin in heeft, spelen is hier momenteel 'kletsen' en lachen. Doen we 's nachts ook. Spelen in de box gebeurt eigenlijk niet, ik vind het veel te leuk als ze brabbelt en als ik zie hoe leuk ze het vindt als ik terug praat. Na 10 minuten is ze dan helemaal moe, het kost haar heel veel moeite.
Nikolaj heeft dat 2 maanden gedaan. Als ik hem erin stak nog een paar keer brullen. In het begin haalde ik hem uit en was het blijkbaar nog voor een boertje dat eruit moest. Op een bepaald moment mocht ik wel 3 keer teruggaan. En toen ben ik begonnen met een vast ritueel. Slaapzakje in, tutje in, zoentje en aai over zijn bolletje. Ik liep toen ook nog eventjes boven rond (was insteken, gordijnen dicht doen,...) En het is eigenlijk vanzelf overgegaan. Het is wel belangrijk dat je een vast ritme hebt en als je merkt dat je kindje doodmoe begint te worden, het zeker niet langer ophouden dan nodig. Nu is het een zalige baby om in bed te steken. Ik hoor hem niet meer tot de volgende ochtend. Nu ik begonnen ben met hem er wat vroeger in te leggen dan voorheen, heeft ie het weer een paar dagen gedaan. Maar nu is het weer over. Ik zou zeggen, het is iets waar ze moeten aan wennen. Maar ritme en herhaling van handelingen zijn super belangrijk! succes
Wij leggen ze meestal slapend in het bedje, ze krijgen voeding en dan vallen ze aan de borst in slaap en worden in het bedje gelegd. Word er dan weer 1 wakker en gaat die huilen dan halen wij hem/haar er eigenlijk meteen (of zeg na 5 minuten) weer uit. Ten eerste omdat ik het niet kan hebben dat er gehuild word, jengelen kan ik nog wel een beetje tegen maar wanneer het lang duurt ga ik ze echt halen (heeele slechte eigenschap ) en ten tweede omdat ik veel te bang ben dat de ander ook wakker word. Ze liggen namelijk nog samen op 1 kamer. Stel dat ze over een tijdje niet meer aan de borst in slaap vallen en ze gaan dus wakker het bedje in, hoop ik dat ze gewoon gaan slapen zonder 'herrie'. Mocht er dan wel gehuild worden zou ik denk ik even wachten en ze dan toch weer eruit halen. (Verwennerij volgens sommige, maar ik kan het gewoon niet aanhoren, dat gehuil) Spelen doen we meestal gewoon overdag en in de tijd dat er niet geslapen of gedronken word. Lekker samen kletsen en op de grond liggen of op de bank. Kiekeboe, gekke geluiden, vliegtuigje, springen, in de lucht gooien! haha, we doen van alles!
Alyssa was toen al wel iets ouder, maar ze heeft vanaf dat ze een maand of 4 was tot ze een maand of 7,5 was heel veel gehuild s'avonds. Als ik haar in bed legde rond half 8 (ze kreeg toen al geen late fles meer) begon de ellende. Dan krijste ze het hele huis bij elkaar, en dit kon ze rustig volhouden tot 10 uur, half 11. Hoe wij ermee omgingen.. heel veel geduld hebben! Ik ging iedere 10 a 15 minuten naar haar toe, even een aai over haar bol en dan ging ik weer weg. Als ze echt te hysterisch was haalde ik haar even uit bed, knuffelde en troostte haar even, en legde haar weer terug. Ik heb haar nooit uit haar kamer gehaald. Naar haar toe gaan hielp overigens niets, want dan was ze stil zodra ik haar kamer inging, en zodra ik de deur uitliep huilde ze weer net zo hard verder. Maar zo zag ze wel dat ik er gewoon nog was. Dit ging iedere avond hetzelfde. Blijkbaar kreeg ze het ineens door, want van de een op de andere avond deed ze het niet meer. Sindsdien gaat ze meteen slapen als ik haar in bed leg. Ik kan je gevoel helemaal begrijpen Prinses. Ik heb heel wat avonden met een rotgevoel beneden gezeten, en voelde me soms ook echt heel slecht. Het lijkt misschien een harde aanpak, maar mijn mening is dat het op lange termijn toch het beste werkt. Ze krijgen vanzelf door dat ze moeten slapen als ze in bed worden gelegd. Alleen soms duurt dat even.
Vind ik ook. Hier huilt ze soms ook als ze gaat slapen, meestal als ze veel prikkels heeft gehad die dag. Ik laat haar nu ook gewoon even brullen, duurt 5 minuten, dan gaat haar duimpje erin en gaat ze slapen. Toen ze zo klein was, ging ik naast haar bedje zitten en aaide ik over haar buikje als ze zo overstuur was, tot ze gekalmeerd was.
Het is en blijft lastig. Ik weet echt niet wat goed is. Het vervelende is ook dat mijn vriend en ik, er anders over denken. Net als dat iedereen er anders over denkt. Ik wil in ieder geval dat hij weet, dat ik er ben. Mijn vriend vind dat babytjes ook moeten huilen, en vind het huilen van Tim niet zo erg (ik denk dat hij het jengelen vind), terwijl ik het als overstuur ervaar. Dat is ook vrij lastig. 's Nachts heeft hij er geen last van, maar 's avonds wel. Vanavond heb ik eenn plan. Ik doe hem lekker in het badje, masseer hem met olie, pyjama aan, geef hem een fles en leg hem dan in bed. Mischien dat hij dan wel zo loom wordt en in slaap valt. Vannacht heeft hij 9 uur doorgeslapen, dus klagen mogen we niet. We moeten gewoon onze draai nog vinden.
Wij hebben Merel bijna nooit laten huilen (ja een dag, toen cb ons adviseerde om te gaan inbakeren) en doen dat nu nog steeds niet. Als ze huilt is er iets! En gaan we naar haar toe. We hebben al snel gemerkt dat een aai over de bol niet genoeg was, ze wilde echt bij ons zijn, had ons nodig en aan die behoefte wilden we graag voldoen. Merel was een huilbaby de eerst 2 maanden, maar we namen haar altijd bij ons. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om haar te laten huilen. Je kan een baby van deze leeftijd echt nog niet aanleren/aanwennen dat als ie huilt dat je dan komt. Hij kan daar nog niet over nadenken en is daar niet mee bezig. Hij is bezig met overleven en heeft daar papa en mama heel hard bij nodig. Hij voelt zich dan niet lekker, alleen, het is stil, heeft het koud, of warm, heeft honger, dorst, behoefte aan liefde en warmte. Het kan van alles zijn waarom je kleintje huilt. Ze zijn echt niet bezig me": hé als ik huil dan komt mama, laat ik dat eens vaker doen". Doe wat jij denkt dat goed is, als dat elke keer troosten en uit bed halen is, moet je dat lekker doen. En als jij je er goed bij voelt om je baby te laten huilen alleen, dan moet je dat ook doen! Het is de eerste maanden toch uitvogelen wat het beste werkt. Jou gevoel is daarbij het belangrijkste instrument! Heel veel succes!
fleur huilt soms 10 minuten tot een kwartiertje voor het slapen en dan wordt ze vanzelf rustig, als het langer duurt dan ga ik erop af!
Dat slapen is me wat he! Onze Liz sliep altijd heel makkelijk in. Neerleggen, duim in de mond en slapen maar. zonder een kik te geven. Helaas is ze vorige week ziek geweest. Sindsdien krijst ze als ze naar bed moet! Niet normaal. Als we dan op haar kamer komen omdat ik dat niet aan kan horen begint ze te lachen. Heel gemeen. Ik kan haar niet laten krijsen maar ik wil ook niet dat ze me voor de gek houdt. Ik heb niet het idee dat ze nog ziek is. Ik vind het erg moeilijk om haar te laten huilen maar ik wil haar ook niet meteen uit bed halen en haar d'r zin geven. Liz kan het erg lang volhouden met krijsen en geeft dan niet meer aan de slaap toe. uiteindelijk haal ik haar dan maar uit bed. Wat eigenlijk helemaal niet de bedoeling is want ik geef haar haar zin. Moeilijk hoor!