Dankjewel. (Misa ook) Ik ben het ook met jou eens. Ts kan het aan ons prima verwoorden, dus dat zou ze aan haar man moeten doen. Ts als hij niet weet wat jou irriteert of dwarszit, dan kan hij er ook niet aan werken. Ik denk ook dat er genoeg liefde is. Ts, ga ervoor!!!
Ik zie ook geen "echte" problemen. Alleen lijken jullie beide even op een dood punt gekomen in jullie huwelijk. Dat gebeurt bij heel veel koppels. Het feit dat hij geen prater is, wil niet zeggen dat hij gevoelloos is. En als ik zo zijn reactie lees op het "soeppakket" dan lijkt het erop dat ook hij met irritaties zit. Ik zou zeggen "laat elkaar even met rust". En ga als jullie wat tot rust zijn gekomen met elkaar weg om er tijdens een fijn uitje over te kunnen praten. Sterkte
Ik loop achter zie ik.... inderdaad dus van beide kanten dingen die dwars zitten. Goed dat jullie gepraat hebben... laat het even bezinken. (Ik had totaal niet het idee dat hij een ander zou kunnen hebben aan je schrijven te zien. Ook een man kan wel eens slecht in zijn vel zitten)
Wat hier wel eens werkt is om elkaar te laten vertellen wat het is dat irriteert en wat je wilt dat de ander anders zou doen. En dat beide kanten op en proberen daarmee aan de slag te gaan.
Fijn dat jullie gepraat hebben. Ik zou eens proberen om het een poosje vanuit de positieve manier te benaderen. Dus even geen zware gesprekken maar ga er eens samen op uit. En heb het er dan niet meteen over hoe saai jullie leven is geworden maar ga eens samen genieten! Bedenk je waarom je ook alweer verliefd werd op deze man. Complimenteer hem. Maak lol samen, lach samen, doe spannende dingen en onverwachtse dingen. Als je even uit de dagelijkse situatie stapt is het ook makkelijker om erop terug te blikken en wie weet komen de gesprekken dan alsnog op gang. Ik kan me voorstellen dat bij mannen, zeker wanneer het geen prater is, dat het erg moeilijk bewerkstelligen is om thuis een diepgaand gesprek te hebben. Juist omdat er niks specifieks/concreets speelt. De sleur zit er gewoon in... Succes!
Ik hoop dat jullie eruit komen, zonde als het stuk zou lopen om dit. Probeer elkaar anders een brief te schrijven met wat je dwars zit en wat je van de ander verwacht zo kun je rustig alles eruit gooien zonder onderbroken te worden, misschien lukt jou man het niet goed om te praten maar wel om het op papier te zetten.
Goed dat jullie erover hebben kunnen praten. Dit zijn geen onoverkomelijke problemen, niet groot genoeg ook om je kindje zomaar een gescheiden papa en mama om te geven. Dit zijn dingen die deels uit te praten en op te lossen zijn, en deels dingen die nu eenmaal bij hem horen, en ook voor een deel met acceptatie te maken hebben. Hij zal niet een fundamenteel ander persoon worden, al heb je nog zoveel gesprekken. En andersom, in concrete zaken is er wellicht best wat verbetering te realiseren. Blijf met elkaar praten, ga leuke dingen doen samen. Geen mens is perfect, ook je man niet. Imperfecties moet je deels accepteren, en deels kun je er wat aan doen - voor veel mannen geldt dan dat concrete veranderingen gemakkelijker door te voeren zijn voor hen.
Misschien is niet alleen hij....maar ben jij ook veranderd? Wellicht ook iets om over na te denken of aan hem te vragen? Waarom is hij stiller bij jou thuis en niet op zijn werk? Niet vervelend bedoeld...maar in je openingspost schrijf je vooral over hem. Aan relatieproblemen hebben vaak twee mensen deel