In m'n vorige zwangerschap ben ik met 23 weken bevallen... Nu ben ik dus 21 weken dus het begint steeds dichterbij te komen. Wordt er soms een beetje zenuwachtig van, maar ja dat is natuurlijk niet goed tijdens een zwangerschap. Gelukkig krijg ik eens per 2 weken een inwendige echo om de cervixlengte te meten, iedere week wordt er progesteron ingespoten... Toch komen die twijfels steeds weer, vooral omdat de oorzaak niet achtterhaald kon worden. Gisteren las ik iets in een ander subforum over dat een vroeggeboorte voorspeld zou kunnen worden d.m.v een speekseltest; ze kijken dan naar het progesterongehalte. Als die te laag is, beval je waarschijnlijk eerder. Klinkt logisch natuurlijk, maar nu komt het. Er stond daarna dat je door een te laag progesterongehalte eerder kans hebt op infecties, waardoor er dus een te vroege bevalling optreedt... Maar ja, dan denk ik, er was bij mij geen oorzaak gevonden, en dus ook geen infectie. Heeft die progesteron dan wel zin? Pfff, heb gisteren m'n dag een beetje kapot gemaakt door dat artikel te lezen. Ik maak me zo'n zorgen. Want als het niet door een infectie kwam, en de reden tot op heden onbekend is, hebben de medicijnen dan wel effect? En is ééns in de 2 weken een inwendige echo wel genoeg (mijn gyn zegt van wel)? Jullie zullen het wel herkennen, de twijfels. Is voor iedere zwangere vrouw normaal uiteraard, maar bij mij/ons nog wat meer. Oh ja, wat ik ook nog even kwijt wil. Ik erger me steeds aan mensen die, wanneer ik mijn zwangerschap aankondig, ze vragen "oh ben je al de 12 weken gepasseerd?" Dan denk ik, ehm ja, alsof dat iets zegt. Ik denk altijd zo, de meeste vrouwen stellen een grens van 12 weken, daarna kunnen ze 'echt gaan genieten'. Maar ik, ik moet er nog zo'n 13 weken bij optellen... Voordat ik echt opgelucht adem kan halen. Moest even m'n verhaal kwijt, sorry.
Geeft niks hoor,sterkte en dat je na een voldragen zwangerschap een lief ,gezond jongetje of meisje in je armen mag houden straks!
Hoi Islah, Wat een onzekerheiden en twijfels he...Pfff om helemaal gek van te worden! Nadat ik vorig jaar met 21 weken bevallen ben van ons eerste dochtertje was ik vrij snel erna weer zwanger. Ik zat op een gegeven moment echt iedere week in het ziekenhuis, soms zelfs vaker en aan het einde heb ik er zelfs 3 weken in gelegen. Door complicaties, maar zeker ook omdat ik het gewoon zo spannend vond... Het enige advies dat ik je kan geven is ga op je gevoel af, trek aan de bel. Bel voor mijn part je gyn om het artikel te bespreken en als je zelf het gevoel hebt dat een meting in de 2 weken onvoldoende is bespreek dit met hem /haar! Je kan dan gerustgesteld worden (als het echt niet nodig is) en anders mag je mss wel vaker komen! Mij hebben ze zo vaak op het hart gedrukt dat ik bij twijfel of bijv onzekerheid meteen aan de bel moest treken...Dit heb ik dan ook heel veel gedaan Maarja ik vind het hartstikke logisch dat je je zorgen maakt en dat je meer geruststelling nodig hebt dan iemand anders... Echt hoor, doe wat nodig is om voor jezelf zoveel mogelijk rust te creeeren en zekerheid te krijgen, dat is heel belangrijk! En idd van die 12 weken grens...veel mensen moesten eens weten
Die echo's zijn echt meer dan genoeg zei ze, omdat het verstrekken heeeel langzaam gaat. Vorige keer had ik al 2 cm ontsluiting toen ik in het ziekenhuis aankwam, dus toen was het gewoon te laat. Alleen tja, voor je gevoel is het natuurlijk anders. Daarnaast, hoop ik dan maar dat die medicijnen zullen werken. Er zijn natuurlijk genoeg verhalen over zwangerschappen die de tweede keer wel goed gaan... Maar ja, je blijft onzeker, dat is altijd zo en nu nog meer natuurlijk. De komende 4 weken zijn gewoon erg zenuwslopend, daarna zal het wel iets beter gaan. Ik hoop gewoon zo dat het er in blijft zitten.