Boze buurman, hoe hier netjes mee omgaan?

Man en ik hebben eens een vrouw gehad die luid op haar raam tikte toen de hond eens plaste op het stuk gras voor haar huis. Was niet haar tuin, gewoon stuk gras. Ik trok mijn schouders op want tja, mijn hond moet ook gewoon plassen.

Uiteindelijk zijn we er nog een paar keer gepasseerd maar nu maken we wandelingen langs de andere kant. Dit zijn veel leukere wandelingen dus dat komt nog goed uit ook.

Sommige mensen kunnen niets verdragen. Het bruist misschien in tegen wat jij zou doen, maar ik zou mijn schouders ophalen en die man negeren of proberen niet van aantrekken. Misschien vind je een andere wandeling ook gewoon fijn? Of laat je de hond plassen voor je op wandeling vertrekt?

Ik zou geen tijd steken in ruzie. Die man heeft veel meer tijd om handen om wrok te koesteren dan jij. Ik denk altijd " zo'n mensen zijn ongelukkiger dan ik." En dat helpt dan ook wel meer los te laten.

 

Tsja lastig. Wij wonen ook in een buurt met overwegend gepensioneerde mensen.
Onze buurvrouw klaagt over alles. Nee hoor , ze heeft er geen last van maar wilde het wel even kwijt.
"Ja je jongste is zeker ziek, ik hoorde hem vannacht wel 3 x huilen...Ja ik dacht, zeg het toch even, dan weet je het...." dat soort dingen.
Ik kan en wil daar niks mee. Dat kost mij energie die ik wel anders kan gebruiken .


En een hond die een keer ergens plast...kom op dat is geen ramp van wereldformaat hoor.
Zegt meer over de buurman dan over jou.

 

Ik zou er ook een rot gevoel aan overhouden. Ik bedenk vaak ook altijd pas later wat voor een slimme dingen ik allemaal had kunnen zeggen. Helaas is dat momentum nu voorbij en zou ik het er maar bij laten zitten. Uiteindelijk heb je niet echt iets heel verkeerds gedaan, dus je moet er een beetje boven gaan staan. Je weet van jezelf dat je je best doet om met iedereen rekening te houden.

Wat je wel kan doen is investeren in de straat. En dan bedoel ik hoe de mensen jou zien. Zeg iedereen vriendelijk gedag, maak eens een praatje met de mensen die je tegenkomt. Zo leren zij jou op een positieve manier kennen en niet op basis van wat die zeur buurman over jou zegt. Dat is de enige 'tegenaanval' die ik je kan aanraden.

 

Dit, ik kan me ook voorstellen dat je je er rot over voelt. Ik zou gewoon naar die meneer toe gaan op een warme dag met een glas icetea of een biertje en aangeven dat je er een rotgevoel aan over gehouden hebt, dat het uiteraard niet je bedoeling is dat de hond plast in openbare perkjes en dat je erop zult letten en dan verder proberen een normaal gesprek te voeren. En dit zou ik dan vooral doen om mezelf het gevoel te geven dat je alles binnen je mogelijkheden hebt gedaan om de sfeer gezellig te houden

 

Niet heel de straat hoeft er zo over te denken als die buurman hé? Misschien vindt iedereen hem wel een zeur. Zou inderdaad investeren in een leuke relatie met de rest van de buren. En ik kan me echt niet voorstellen dat een hondenplasje in een perkje een probleem kan zijn.

 

O wat goed omschreven!! Denk dat de kortste weg is om weer ontspannen te worden. Ik ben ook zo een type die me zo voelt zoals to en probeer te oefenen met zulk soort situaties zoals deze reactie. Leren dat die ander ongelukkiger is dan ik anders zouden ze niet zo zuur reageren. (Maar lukt nog vaak niet) Dat die man veel meer tijd heeft om wrok te oefenen is ook wel iets om erin mee te nemen.

 

Ik zou zo een negeren .

Het is een openbare plek. En niet zijn tuin.

De volgende keer zou ik gewoon zeggen "fijne dag meneer" en doorlopen.
Geen woorden aan vuil maken.

 

Die buurman moet niet zo zeiken. Het is maar een plasje. Je kunt moeilijk tegen je hond zeggen: "Hou het nog even binnen" Poep vind ik wat anders. Plas wordt nog gewoon weggespoeld door regen. Nee hoor, ik was snel klaar geweest met die buurman.

 

Het is toch een openbaar plantsoen, daar mag een hond toch zijn behoefte doen? Als het telkens op dezelfde plek is en er valt geen regen gaat het wel stinken, dus daar valt wel wat voor te zeggen, maar dan nog, die reactie van de buurman is niet normaal. Hij kan ook netjes vragen of je ook je honden ergens anders wil laten plassen ivm dat het gaat stinken.

Als je kinderen elkaar thuis zowat de hersens inslaan, waarom gaan ze dan niet mee? Of in ieder geval de jongste (weet niet hoe oud je kinderen zijn). Kan je een wat groter rondje maken.

 

Hier hadden we ook zo'n buurtgenoot. Jouw hond mag daar niet plassen, wijzend naar een stuk gemeente grond naast haar huis.

Ik heb toen gezegd dat ze dat stuk grond dan maar moest kopen vd gemeente en er een mooi hekje omheen moest zetten.

 

Wat naar dat je er mee zit!
Maar een volgende keer zou ik gewoon zeggen dat je niets doet wat niet mag en dat het je ‘spijt’ dat het de buurman zo stoort. En dan doorlopen. Niet wijzen naar andere honden. Hou het bij jezelf. Die van jou kon het gewoon niet ophouden ‘helaas’.
Probeer niet onder een steen te gaan liggen, proberen te ontwijken, andere route te nemen. Je doet niets verkeerd. Jouw buren hebben waarschijnlijk niets betere te doen.
En voor heel veel mensen denken: ja, makkelijk zeggen! Jij hebt zeker ook honden!
Nee, ik heb geen honden! En stoor me mateloos aan alle stront hier in de straat.
Maar je kunt ook te veel zeuren. Gewoon vriendelijk gedag zeggen en van je af laten glijden.
En ja, met dat laatste heb ik wel makkelijk praten want als er bij iemand dingen kunnen blijven vreten, dan is het bij mij wel. Maar goed advies is naar een ander toe altijd makkelijker dan naar jezelf, hahahaha.

 

Dit was ook mijn gedachte, neem je kinderen mee, kun je een groter rondje maken.

Probleem opgelost. En je hoeft je kinderen niet alleen thuis te laten.

 

@Damay77 heb je geen begeleiding of partner aan wie je je vraag kunt stellen? Vaak kennen deze mensen je erg goed en kunnen ze goed met je meedenken wat je het beste wel/niet kunt zeggen/doen in zo'n situatie, zodat het a. goed bij jou past (je moet natuurlijk niet iets gaan forceren) en b. zodat het haast niet verkeerd kan gaan.

Verder wil ik nog zeggen dat wat je ook doet of zegt, het bij een ander toch altijd nog verkeerd kan vallen, ook al bedoel je het nog zo goed (ik hoop dat je m'n spreekwoord goed snapt, want ik weet dat dat nogal eens lastig is voor mensen met autisme).

 

Oh wat herkenbaar dat je hier zo mee zit! Ik heb er ook altijd erg last van dat ik niet weet hoe ik op “boze mensen” moet reageren. Weet je, jij doet echt niks fout, die man heeft een probleem dat zijn leven uit niks anders meer bestaat dan het plantsoen in de gaten houden. Veel oude mensen worden zo, daar verander je weinig aan.
In mijn vorige huis hadden we een buurman die ook steeds heel boos uitviel om kleine dingen... uiteindelijk kwam zijn zoon aan de deur om te vertellen dat zijn vader dementerend was en dat hij last had van gedragsveranderingen en steeds boos werd om kleine dingen. Hij kon er zelf dus ook helemaal niks aan doen, heel sneu.

 

Niet meer reageren. Je hebt geen ramp veroorzaakt. Je hond plaste en klaar. Laat je niet kennen(hoe moeilijk ook!)
Je kunt er niet aan veranderen en je moet er ook niets meer aan willen doen. Dat hij zich opfokt om jouw hondje is zijn probleem!!


Kijk als je hond poept en je laat het liggen, of in/tegen zijn tuin/huis plast heeft hij recht van spreken nu niet hoor!

 

Wat een zeikerd zeg! Ik kan niet zo goed tegen dat soort mensen en wie de oorlog wil verklaren die kan hem krijgen ook. Ik zou dan ook gezegd hebben: “Als je nog een 1x zo een toon tegen me aan durft te slaan dan laat ik Mn hond in je tuin plassen” ben je nou helemaal gek geworden om mij op zo’n toon te komen vertellen wat ik wel en niet moet doen en nu optiefen!

Je andere buren hoeven niet zo’n zeikerd te zijn als hij. Zou wel gewoon aardig en vriendelijk zijn tegen de rest maar wie brutaal doet kan hem terug verwachten. Het is helaas onmogelijk om met iedereen door 1 deur te kunnen dus zou niet bang zijn voor een ruzie met bepaalde mensen. Ligt niet aan jou want je bent heel vriendelijk geweest. Sommige mensen willen gewoon de boel terroriseren en kijken hoe ver ze kunnen gaan bij nieuwelingen. Vind het wel sneu voor je dat je er nare gevoelens aan hebt overgehouden vanwege je autisme. Dikke knuffel voor jou!

 

Ik denk dat je inderdaad in de ‘tegenaanval’ kan gaan door gewoon vriendelijk en beleefd te doen. Als je langs wandelt, en je ziet iemand langs een gordijn kijken (ik ken het, mijn oma doet dat ook ) zou ik vriendelijk
lachen en even als groet een hand opsteken bijvoorbeeld. En bij die buurman die klaagt over een plasje op een openbaar plantsoentje zou ik zeggen dat hij er niet poept ofzo, met een ‘fijne dag!’ erachter