@Evenstar, wat geweldig dat het zo snel gelukt is zeg. Kan me voorstellen dat het zwaar/vermoeiend is zwanger zijn met twee kinderen. Ik hoop dat ik snel uit eigen ervaring zal kunnen spreken Volgens mij heb je het wel eerder verteld, maar was je bij je dochters ook snel zwanger of ging dat anders? @Wonderbaby1, lastig he, als je eigenlijk gevoelsmatig niet meer kan wachten. Hoe denkt jouw man er ook weer over? Ik heb net na de geboorte van de tweede gezworen dat als er nog een derde mocht komen, dat ik dan zeker de oudste twee op school zou willen hebben. Toch ben ik daar nu weer helemaal vanaf gestapt. Als ik nu zwanger zou raken, zou mijn dochter ruim drie zijn als de baby geboren werd. Maar ik ben bang dat er toch wel enige maanden overheen zal gaan voor het uberhaupt lukt om zwanger te raken en vind het dan juist een groter leeftijdsverschil worden en mezelf steeds ouder @Antares, welkom hier. Lastig die twijfels. Ik heb geen echte twijfels gehad. Mijn man wilde in eerste instantie niet, maar lijkt nu toch wel voor nog een kindje te durven gaan. Zijn twijfels waren van financiele aard en of het kindje wel gezond zou zijn (ik ben 37 jaar). Hoe zwaar het psychisch wordt en of iemand dat aan kan, kunnen eigenlijk alleen de ouders samen bepalen, toch? Dus als jij en je man willen en denken het aan te kunnen, zou ik de buitenwereld lekker laten kletsen. Wel heel makkelijk gezegd, weet ik. @Amethist, leuk dat je toch nog even meeleest dan; het is hier erg stil gevallen he. Snap het ook wel, want eenmaal de twijfels besproken, moet iedereen toch een eigen afweging maken. Hoe lang duurt het nog voordat die onderzoeken gedaan gaan worden? Volgens mij zitten jullie daar nu al een tijdje op te wachten toch? Dit zijn toch de bloedtesten en zo waar je het eerder over gehad hebt, die niet zo belastend zijn voor jullie dochter?
wij gaan vrijdag trouwen dan is t mijn man hihi maar die wil wel maar vind dat wel spannend.. je weet hoe mannen dat uiten zeg maar. maar hij zegt t regelmatig. t lijkt me zelf zo leuk nog ff baby tijd als de oudste 2 naar school zouden zijn. maaar dan heb je wel groter verschil. de jongste is hier net 2. de oudste gaat in aug naar de basisschool dan is ie 4.. tatie is jou jongste dan ruim 3 of de oudste?
@wonderbaby1, oh wat leuk vrijdag trouwen! Wordt het een groot feest of houden jullie het klein? En moet er nog veel gebeuren? Alvast heel veel plezier, voor als ik het vergeet Mijn jongste zou dan ruim drie zijn, mijn oudste dan ruim 6, dus die zit nu al lekker op school. Fijn dat je aanstaande man nog een kleintje erbij wel ziet zitten. Dan kun je toch in ieder geval samen twijfelen.
@ Tatie: Mijn man en ik moeten nog bloed laten prikken. Als dat binnen is in het UMC gaan ze de onderzoeken starten en dan duurt de uitslag zo'n 4 tot 6 maanden. Dus dat gaat nog wel even duren...
sow 4 tot 6 maanden.. zo lang?! jeetje dat is wel een hele tijd.. tatie dankjewel! we hebben alles erop en eraan dus wordt een drukke lange dag kijk die leeftijden bij jou zie ik meer zitten, stel ik zou jou zwanger raken dan is de jongste bijna 3 en de oudste 4.5..
Lieve allemaal! Hier geen baby! Ik had een klier welke verwijderd moest worden (klier van bartholini) en toen hebben we besloten dat het goed is. Het is niet gelukt, we gaan verder met ons 4en en *! Ik wens jullie alles wat in jullie hart ligt, dat het waarheid mag worden! Overigens vind ik dit een leuk forum dus ik blijf nog wel even hangen xxxx
Lieve Caithy, wat een naar bericht! Ik wist niet wat het was, maar heb het even gegoogled en het klinkt als heel pijnlijk geweest. Dubbel rot dat jullie hierdoor je wens voor een derde kindje hebben moeten opgeven. Heeeele dikke knuffel voor jou! Wel heel gezellig als je toch mee blijft kletsen, heb je echt gemist afgelopen tijd! @Wonderbaby, oh wauw, een groot feest dus. Heel veel plezier! Wordt volgens mij erg mooi weer in ieder geval. @Amethist, nou, da's zeker lang wachten voor jullie eindelijk misschien meer weten. Net als eerder klinkt het wel alsof jullie er heel goed en berustend mee om kunnen gaan. @Hier: ik ben inderdaad te hard van stapel gelopen na ons laatste gesprek, want net kreeg ik weer allerlei praktische bezwaren te horen (huis te klein/ te weinig toekomstperspectief qua financien/ druk). Ik weet eigenlijk niet zo goed meer waar we nu staan. Ik voel wel aan alles dat er beweging is bij mijn man, maar dat ik niet moet doorduwen nu. Dus ik hou me maar erg in en we zullen zien wat er de komende weken gebeurt. Voorlopig heb ik net een eisprong gehad en is het wachten op mijn nod.
Thanks Tatie! Het feit dat er beweging is en hij met allerlei bezwaren komt.. tja.. blijkt wel dat hij er ook meebezig is.
@ Caithy: Fijn dat jullie een besluit hebben kunnen nemen, ondanks dat het misschien toch (even) moeilijk is/was, om echt de knoop door te hakken. @ Tatie: Tja, weinig keus hè . Het is zoals het is, en we willen gewoon eerst zeker weten of haar verstandelijke beperking door iets erfelijks komt, of dat het gewoon stomme pech is geweest. We willen niet het risico lopen op nog een kind dat speciale aandacht nodig heeft. Want we houden natuurlijk niet minder van haar, maar het is wel 10x zo zwaar als een gezond kind... Hm, hij is er iig mee bezig, maar nog niet onverdeeld positief dus. Jammer.
Hier in middels besluit genomen, vandaag folium gehaald en toch blijft t spannend, gevoel en gedachte lopen zo uit een, maar de gedachte de box weg te doen, een sterilisatie, de gedachte niet door te gaan voelt niet goed, maar wel door gaan is ook zo spannend, kunnen we t wel. Wil ik dit echt of denk ik dat ik t wil, wat was voor jullie de doorslag of net als bij ons... Er is teveel WIL naast alle twijfel, dus we gaan ervoor?
@Amethist, ik begrijp je helemaal in de afwegingen die jullie hebben gemaakt om die onderzoeken af te wachten en daarover duidelijkheid te hebben. Kan me aan de andere kant ook voorstellen dat het soms toch wel frustreert om zo 'stil' te moeten staan. Waarom duurt het eigenlijk zo lang voor die bloedonderzoeken gedaan kunnen worden? Of kost het onderzoek na de afname nog zo veel tijd? @Hier: het bericht van Mas deed me er aan denken dat ik jullie vorige keer nog niet heb verteld dat ik in overleg met mijn man foliumzuur heb gehaald en dat alvast ben gaan slikken. Daarom dat ik zo enthousiast werd, maar gisteren bleek toch weer dat hij nog steeds dezelfde angsten/ bezwaren heeft. Snap ik ook, want onze situatie is natuurlijk verder niet veranderd... @Mas, ik ken jouw situatie natuurlijk niet, maar als jullie allebei zeker willen, dan zou ik er nu voor gaan. Als je nog wat twijfel hebt, wacht een paar maanden en probeer een tijd te denken dat het zo goed is met twee kindjes. Lukt dit niet en blijf je samen fantaseren over drie kinderen, dan heb je voor jezelf duidelijk dat er toch echt een derde meer dan welkom zou zijn.
Hallo! Graag zou ik ook mee schrijven. Wij hebben ook een wens voor een derde, de derde zou de eerste van ons samen zijn. Ik vind het vooral heel spannend en twijfel erg veel. Hoe moet het dan met naar school brengen van de oudste en naar de peuterschool gaan met de jongste... Hoe zullen mijn twee jongste het vinden, is het niet nadelig voor hun en zullen ze er geen last van krijgen... Zal mijn man dan niet anders doen tegen de twee kleintjes die niet echt van hem zijn enz enz... We zouden over ongeveer 2 maanden anders al beginnen, maar ik twijfel elke keer...zal ik nog een jaar wachten...maar ja dan wordt het leeftijdsverschil zo groot en dat willen we liever ook niet... Haha...leuk hoor die twijfels
@ Tatie: Bij dat onderzoek checken ze alle genen, dat zijn er ca. 22.000 en ze vergeleken haar dna ook met dat van mij en mijn man. Dus het is gewoon een heel uitgebreid onderzoek en dat neemt veel tijd in beslag. @ Mas: Spannend! En leuk! @ Dubbeltje: Welkom. Ik ben zelf een stiefkind (mijn vader en stiefmoeder hebben een dochter en een zoon, mijn halfzusje en -broertje dus). Ik heb het nooit als iets negatiefs ervaren. Ik zie ze ook gewoon als broertje en zusje. Ik vond het superleuk dat ik er een zusje en later nog een broertje bij kreeg. Wij schelen 4 jaar (met zusje) en 6,5 jaar (met broertje).
hey, ik ben er een van een samengesteld gezin. Mijn vader hertrouwde met een vrouw die al 3 kinderen had, en ze hebben samen ook nog een kindje gekregen. MIjn moeder wou graag nog een kindje met haar nieuwe partner maar het is haar niet meer gegeven nadat ons zusje niet levensvatbaar ziek was met 20 weken. Ik heb het nooit als raar of anders gezien, heel normaal. En mijn papa heeft niemand ooit anders behandeld. HIj is niet meer getrouwd, maar heeft nog steeds vaak contact met de dochters van zijn 2de ex. En haar zoontje, dat heeft hij geadopteerd zelfs...dus die is nu zijn 'echte' zoon. Ook daar geen verschil, alleen in hoe hun levenskeuzes maken daar is hij het niet mee eens....maar dat heeft elke ouder wel eens. Wij schelen wel heel wat, ik was 12 toen papa hertrouwde.... maar nooit als vreemd ofzo gezien dus, en ook geen problemen mee. Gezellig juist!
@Dubbeltje; ik zou me ook geen zorgen maken over hoe je partner straks met je andere kinderen omgaat. Hij doet het nu toch ook al geruime tijd, toch? @Hier; geen nieuws In afwachting van nod volgende week donderdag of vrijdag. Deze maand geen bijzonderheden, dus daarna zullen we wel weer zien hoe het loopt. @Mas; welke fase van je cyclus zit jij nu?
He Tatie, ik lees nog wel mee maar vaak geen tijd om te reageren. Bij jouw man gebeurt er dus wel iets, wat goed!! Maar het blijft dus onzeker, dat zal best zwaar voor jou zijn. Zijn jullie er deze maand wel of niet voor gegaan? Dat kan ik zo snel niet terugvinden.
Hee Abrikoos, is ook toevallig, ik dacht net weer aan je bij het opstarten van deze site en hoe het met jou zou zijn! Druk begrijp ik? Het lijkt er inderdaad echt op dat er wel wat verandert bij mijn man. Hij heeft afgelopen maand niet gefocust op de condooms (was voorheen onmogelijk) en is het er mee eens dat ik foliumzuur slik. Ik laat het nu bewust maar weer even rusten, omdat er deze weken toch niets meer mogelijk is (net na mijn ei) en ik niet wil doordouwen. Echt, ik had deze wending een paar weken geleden niet kunnen voorstellen, omdat hij altijd heel stellig was in zijn gevoel. En toch gebeurt daar dus iets. Heb jij het er nog over gehad met jouw man? Of laat je het voor nu toch even rusten, met alle drukte?
Iedereen is zeker aan het genieten van het mooie weer? @hier verder niets nieuws te melden, dus rustig aan het wachten op mijn nod donderdag/vrijdag.