Pffff.... verdorie... echt een heel verhaal getikt en foetsie... grrrr. Even de korte versie.. tatie... een dikke knuffel voor jou!!!! Wij hebben idd een zolder over ja,dat is wel fijn... wordt nu gebruikt als opslag. Lijst met namen ziet er goed uit!!!! Idd is mijn leeftijd soms best een druk,ik ben wel is bang dat het niet meer lukt...maar we gaan van het positieve uit. Caithy: Hoeveel dagen ben je nu overtijd dan,anders misschien even langs de huisarts??? Ik zet dit nu maar snel neer voor ik dalijk weer alles kwijt ben
ahh nu snap ik waarom ik mijn verhaal kwijt was... ik wilde even terug naar een andere pagina en dan ben je meteen alles kwijt...voortaan maar met een notitieblok alles opschrijven waar ik op wil reageren,hahaha
Sorry,ben ik nog even... mocht ik vergeten zijn op iemand te reageren... dan excuses... heb soms ook wel moeite om alle verhalen te volgen...haha.. zeker als er veel geschreven is.. hoop dat ik snel kan onthouden welke situatie bij wie hoort. En voor iedereen met twijfels.. financieel,medisch,of wat dan ook.. misschien helpt om alles op papier te zetten.. voors en tegens..... Maar zelfs ik twijfel soms nog hoor,zlefs nu we voor het echie gaan. Echter om de reactie op mijn werk maak ik me niet druk..tis mijn beslissing en ik heb mijn 2 eerdere zwangerschappen ook hier gehad.. eigenlijk 3..heb tussen mijn zoon en dochter met 10 weken helaas een miskraam gehad. Ik heb verder nooit klachten gehad tijdens de zwangerschappen en voelde me altijd beter dan ooit.. maar ja,toen was ik in de 20... en nu loop ik richting 40...
Memv2, hoe is het gegaan met je zoontje? Hopelijk is hij/ zijn jullie als je dit leest weer lekker thuis! En heeft hij niet te veel pijn meer? Lekker een keer flink verwennen! Ik vind die ovulatiepijntjes en alles in de weken erna maar lastig te lezen voor mezelf. Daarom wil ik ook weer aan de persona, al is dat wel duur. Caithy, omowit dus. Echt rot! Hoe voel je je vandaag? Knuffel voor jou! Sissefris, als je het tegen de veertig gaat noemen, voel ik me opeens wel heel oud! Maar feit is natuurlijk dat we inderdaad die kant op gaan. Hebben jullie een termijn gesteld waarbinnen het moet gebeuren? Ik dacht vroeger altijd rond mijn 40ste uiterlijk de laatste te willen krijgen, maar nu vind ik 38/39 misschien toch het uiterste. Zeg ik nu. Rot is dat he, als alles weg is wat je getypt hebt. Ik ben ook maar in word gaan typen. En wat naar dat je tussen je beide kinderen nog een miskraam heb moeten krijgen met 10 weken. Hadden jullie toen al een echo gehad? Ik ga nog even rommelen met het lijstje en de leeftijden die ik weet.
Dan wordt ie zo; krijg hem niet in excel hier neergezet: Abrikoos 30 jr: praktische twijfel, abrikoosman nee, zoon 5, dochter 3 Amethist: praktische twijfel, amethistman nee, dochter 3, zoon 2 Cathy 35 jr: ja, cathyman deze ronde ja, dochter 7, zoon 4 Mamavan2of3 26 jr: ja, mamavan2of3man ja, dochter 8, dochter 6 Memv2 34 jr: ja, maar deze maand niet(?), memvan2man twijfel, dochter 6, zoon 3 Saz667 28 jr, praktische twijfel, saz667man twijfel voor nu, dochter 3, zoon 1 Senna999: medische twijfel, senna999man medisch nee, dochter 2, zoon 8 mnd Sissefris 37 jr: ja, sissefrisman ja, zoon 15, dochter 10 Tatie 37 jr: ja, tatieman nee, zoon 5, dochter 2 Yummie: financiele twijfel, yummieman twijfel, zoon 5, dochter 1
Hier ook al heel lang twijfel over een derde. Ik ben 37 (over paar maanden 38), mijn is 39 (bijna 40) en wij hebben 2 dochters van 9,5 en 6,5 jaar. Direct na de bevalling van de 2e had ik een enorme wens voor een 3e. Mijn man vond/vind 2 kinderen best. In eerste instantie zei hij kort maar krachtig "NEE" maar sinds een jaar klinkt hij wel wat softer. Ik merk dat ik regelmatig ook wel terugkrabbel, met name in de periodes wanneer het thuis wat onrustig is (ziekte, verschillende fases etc.). Waar ik verder aan twijfel: mijn leeftijd, hoe de combinatie zal zijn met 2 "oudere" kinderen, drukte etc. Over de financiën maak ik mij minder druk, dit heb ik bij de overige 2 ook niet gedaan (terwijl ik bij de 1e kostenwinner was, en bij de 2e 50/50 kostenwinner).
Ha Tatie, wat een goed lijstje, handig! Ik wist even niet meer dat jij ook zo'n hardnekkig nee-zeggende man hebt Moeilijk is dat. En jouw vruchtbare jaren beginnen ondertussen ook weg te tikken... Hoe zou jouw man er ook alweer over denken als het toch 'per ongeluk' raark zou zijn nu? @sas667: Bij jullie staat de deur dus toch op een kiertje, wat fijn! Maar voorlopig nog even op de lange baan. Zolang jij je daarbij neer kan leggen is dat ook prima natuurlijk. Jij hebt qua leeftijd ook nog wel een paar jaar de tijd. @happymom: Ik zou de keuze wel van jullie eigen gevoel laten afhangen. Dus niet op basis van 'wat anderen eventueel zouden kunnen denken'. @xxxx1976: Ohhh die twijfels he. Wel goed om te horen dat jouw man wat minder hard NEE roept. Dat geeft hoop
@Tatie... ja...klinkt best erg he.... tegen de 40,hahahamaar in september wort ik alweer 38. We hebben het eigenlijk niet gehad over een bepaalde termijn waarin we het blijven proberen... ik denk voor mezelf dat ik een jaar wil proberen....,maar ja. misschien denk ik er dan,als het niet lukt,wel anders over. Maar mijn zoon is in augustus alweer 16.... is al een behoorlijk verschil... wil het niet laten oplopen tot 20 jaar of iets... Mijn man is trouwens 41 Met mijn miskraam had ik met 8weken steeds bruinverlies,naar mijn vk geweest en ze vertrouwde het niet.Dus dag erna een echo... hartje gezien,alles was goed.Ik moest over 2 weken terugkomen en als alles dan weer in orde was dan zou de kans op een miskraam afnemen... helaas ging het toch fout.Op een zaterdagavond... weet het nog precies... deed erg veel pijn namelijk... van de vervangende verloskundige moest ik alles opvangen in een maatbeker zodat ze kon zien of het volledige vruchtje eruit was.Maar ja... je moet ook wel is wat afvegen op de wc en op dat moment voelde ik het wegglijden... heb niet gekeken en meteen doorgetrokken... was de vk nog boos om,maar ik wilde het echt niet zien.Die dinsdag erop de echo die al vaststond...nog met een stagaire ook die zo mijn muts stond in te kijken.... zucht... en toen bleek idd dat alles wegwas...Bij mij kwam de klap toen pas,ik had ergens gehoopt dat het er nog zou zitten of dat er het er 2 waren en ik er nog eentje had.Maar helaas... In de tweede ronde daarna was ik weer zwanger van mijn dochter.Maar de eerste weken heb ik niet van kunnen genieten.. ik durfde ook niets te kopen.Maar gelukkig ging toen wel alles goed. Memv2 ook van mij beterschap voor je zoontje. Verder rustig hier,vanmiddag met dochterlief nieuwe schoenen wezen kopen.... na tig winkels gehad te hebben toch weer terug naar de eerste waar ze helemaal blij een paar laarzen uitkoos die ook nog is 50% waren afgeprijsd.... had ze dat niet meteen kunnen doen,hahaha
Hihihi shoppen is goed voor een vrouw!!! Memv2 ik hoop dat alles goed verlopen is! Tatie; het is zo'n naar gevoel, zo definitief! Fijn zo'n lijstje! Maar het wel wat overzichtelijker! Ik ging er steeds vanuit dat mijn ei eerder was, maar misschien is dat niet zo. Als ik uitga van termijn van 28 dagen, kom ik op as donderdag uit ipv dinsdag! Maar dat zou ik toch al licht positief moeten testen?? Weet je het is dat mijn (.)(.) wat groter zijn geworden (zelfs mijn man viel het op....) anders had ik er niet meer ingeloofd! Afgelopen zondag nog een gesprekje gehad in de auto met mijn man en die ziet ook hoeveel het mij doet, hij wilde er best nog een maandje aanvast plakken, dan wordt het maar in december geboren!! Dus dat was wel fijn!!
Goed nieuws Caithy!!!! Je hebt wel van die testen die je 4 dagen eerder kunt gebruiken... maar of dat werkt... Ikzelf teste altijd superlicht op eerste dag NOD hoor... zag je amper een streepje. Als het hier nu raak is is mijn uitgerekende datum rond 5 december... ook niet echt heel handig
Ja? Ik had eigenlijk altijd wel goed zichtbare!! Ook direct zeg maar... Ach die paar dagen kom ik nog wel door! Morgen lekker werken en woensdag zijn de kids ook thuis. Ohhh je vraagt hem of haar gewoon aan Sinterklaas!!! whahahahhaa
Abrikoos, nog even terugkomend op jouw vraag; mijn man zou heel erg schrikken van een ongelukje. Dit was echt de eerste keer zonder condoom, maar met de wetenschap/ het idee dat dit echt na mijn ei was. Toch zei hij daarna iets in de trant van dat hij dat dus niet verschrikkelijk zou vinden, anders zou hij dat risico niet hebben willen lopen. Zoiets. Daar put ik dan weer heel veel hoop uit. Maar vandaag heb ik aangekaart dat ik er toch echt nog een keer goed over wil praten en dat ziet hij dan weer helemaal niet zitten, want een echt compromis is natuurlijk niet mogelijk, dus heeft het wat hem betreft geen zin. Praat jij er met je man vaak over? Of probeer je je ook in te houden? Ik vind het wel leuk om de nods van iedereen toe te voegen. Dan weten we wanneer we extra kunnen duimen. Ligt die van jou rond 29-3? XXX1976, mooi jaartal heb je! Goed bouwjaar toch? Maar ik herken dus ook je twijfel wat betreft leeftijd. Aan de andere kant, als je daardoor langer wacht en uiteindelijk er toch voor gaat, ben je alleen maar ouder geworden (en je kinderen ook). Denk je dat je man het inmiddels voorzichtig aan zou durven? Sissefris, wat verschrikkelijk om zo een miskraam (en ook nog een hartje gezien) te hebben en dan nog een beetje op je kop krijgen van de vk! Grappige situatie dat schoenen kopen met je dochter. Ik heb dat altijd als we ergens lekker willen gaan eten. Heel lang twijfelen en dan toch eindigen bij de eerste.. Ik heb ergens jouw nod gelezen voor 28-03, toch? Kon het net niet meer terugvinden. Caithy, positief dat je man zo reageert en er nog een maandje voor wil gaan! Enne, mijn decemberkindje van 5 jaar vindt het geweldig om net na sinterklaas jarig te zijn. Er is dan daarna bijna geen enkele wens meer die niet in vervulling is gegaan. Maar eigenlijk is deze ronde dus nog niet helemaal voorbij voor jullie. Is je nod dan 20/03?
Mag ie zo? Abrikoos 30 jr: praktische twijfel, abrikoosman nee, zoon 5, dochter 3, (n)od 29-3 Amethist: praktische twijfel, amethistman nee, dochter 3, zoon 2 Cathy 35 jr: ja, cathyman deze ronde ja, dochter 7, zoon 4, nod 20-3 Mamavan2of3 26 jr: ja, mamavan2of3man ja, dochter 8, dochter 6 Memv2 34 jr: ja, maar deze maand niet(?), memvan2man twijfel, dochter 6, zoon 3 Saz667 28 jr, praktische twijfel, saz667man twijfel voor nu, dochter 3, zoon 1 Senna999: medische twijfel, senna999man medisch nee, dochter 2, zoon 8 mnd Sissefris 37 jr: ja, sissefrisman ja, zoon 15, dochter 10, nod 28-3 Tatie 37 jr: ja, tatieman nee, zoon 5, dochter 2, (n)od 22-3 Yummie: financiele twijfel, yummieman twijfel, zoon 5, dochter 1 XXX1976 37 jaar; leeftijd twijfel, xxx1976man twijfel, dochter 9, dochter 6
Lieve tatie, wat vervelend dat hij eerst wat hoop geeft en toch nee zegt. Misschien is het beter om er geen druk op te leggen. Na mijn mk heeft mijn man nog 3/4 jaar schrik gehad en uiteindelijk heb ik er pas nu na een jaar weer eens overgehad. Mannen en er druk op leggen, het werkt niet (en geloof me niet alleen met dit...). Als ik iets wil, plant ik eerst een zaadje, ik maak een opmerking en een paar weken later nog eens. Althans zo werkt mijn man... Ik vind je lijstje helemaal top!!!
Mogge allemaal. Mijn nod is inderdaad 28-03. Leuk zo'n lijst idd!! Tatie... ik denk dat jou man er toch wel mee instemt.. mijn man was ook zo...,heb een poos de pil niet gebruikt omdat ik ff al die troep zat was.Toen hebben we meerdere malen geen condoom gebruikt.Hij wist dondersgoed wat er kon gebeuren.. maar als ik er dan over wilde praten was het steeds twijfel en nee....,en opeens is hij om.Staat hij in een winkel opeens bij babyschoentjes te kijken,heeft hij een zwangerschapsboek voor me gehaald... hahahaha.....Dus er is hoop voor de dames met een twijfelende man.Die van mij is sowieso al geen prater,ik heb toen ook gewoon gezegd.. of we gaan er nu voor of ik laat me helpen.. maar van deze onzekerheid wel of niet wordt ik gek... toen hij is gaan nadenken... en nu maar hopen dat de Sint wat moois meeneemt dit jaar Was zeker geen leuke periode die miskraam.. maar gelukkig kan ik goed relativeren en zal het waarschijnlijk een reden hebben gehad,maar de datum 14-12-2002... vergeet ik nooit meer... Hier vanmorgen 2 nerveuze kids... oudste vandaag een belangrijk rekenexamen en de jongste haar spreekbeurt,ben zo benieuwd!!!!
Ik heb een miskraam gehad op 28-02-2013 met 7 weken. Dit was een kadootje (onder het mom van we zien wel) toch wel een verrassing! Toen voelde ik me helemaal niet lekker (zwart voor mijn ogen) en ben met spoed naar het zkh geweest. Daar dachten ze eerst een BBZ en uiteindelijk zat het toch in de baarmoeder. 2 dagen later, toen vloeide ik al, voelde ik plop en lag het op mijn maandverbandje. Een soort doorzichtig coconnetje, heel raar! Maar ja, wij zijn ook erg nuchter maar door de wc spoelen kon ik het niet en begraven in de tuin, vind ik ook zo wat! (stel je zet er een plant op en die plant gaat dood, wat dan???) Toen herinnerde ik me dat de gyn in het zkh had gezegd, als je iets verliest, breng het dan langs. Dus dat leek me de beste oplossing en achteraf bleek dat ook het vruchtje te zijn. Mijn dochter heeft mij toen onwel zien worden en dat vond ik echt heel erg. Belangrijke dag Tatie!!!
Wow, ik herken zoveel in de openingspost van Abrikoos! Rond de eisprong sta ik er ook net even anders in dan erna. Erg verwarrend. Hier zijn de twijfels met name over het tijdstip. Mijn man wil sowieso graag nog een derde kindje. Ik in principe ook; ik zie in de toekomst altijd een groter gezin voor me. Ik kan me gewoon haast niet voorstellen dat het hierbij blijft! Maar ik moet mezelf wel blijven herinneren aan het feit dat ik de babyperiode wel erg zwaar vind. Vanaf een maandje of 8 gaat dat echter met grote sprongen vooruit. Nu spelen er ook wat gezondheids problemen mee en hebben wij weinig hulp. Geen opa's en oma's of anderen die even bij kunnen springen. De relatie met mijn man werd hierdoor ook 2 X flink op de proef gesteld. En wanneer alles dan weer duidelijk stukken beter gaat, begint het gerammel! Maar is het wel realistisch? Zijn het puur de hormonen? Ergens moet je toch een keer stoppen. Drijven we onszelf niet tot het uiterste met een derde? (Stiekem zie ik er zelfs 4 .) De omgeving (vooral mijn vriendinnen) verklaarde me met mijn tweede zwangerschap al voor gek: nog één??? Ik ben ook een beetje bang, om hen hierdoor te verliezen, hoewel ik daar de beslissing niet van laat afhangen hoor. Als we er rationeel over nadenken, denken we dat het beter is om nog even te wachten. Onszelf even rust te gunnen. Maar ja, ik ben straks wel al 34. Straks gaat het heel moeizaam (tot nu toe het geluk gehad dat ik snel zwanger raakte) en krijgen we spijt dat we niet eerder begonnen zijn. En mijn lijf schreeuwt elke maand opnieuw om nog zo'n fantastisch mooi en lief kindje! (Om vervolgens ook met enige regelmaat uitgeblust te zijn hoor haha.) Hoe kan ik DAT een halt toeroepen
Oh Cathy, ook een zware miskraam zeg! Altijd natuurlijk, maar helemaal als het met zoveel pijn gepaard gaat en spoed naar het ziekenhis. Ook moeilijk voor je dochter zeg, dat ze dat toen bij jou heeft kunnen zien! Voor mij niet echt een belangrijke dag hoor Caithy Denk dat je voor Sissefris bedoelde met toets en spreekbeurt van de kinderen. Tien jaar en al een spreekbeurt Sissefris? Was je dochter zenuwachtig vanmorgen, of had jij er meer last van ? Ik probeer inderdaad niet continu erop terug te komen bij mijn man. Al is dat heeel moeilijk En mannen hebben zeker (veeeel) bedenktijd nodig. Dat herken ik wel, zo werkt hij ook echt. Biedt wel hoop dat het dus zowel bij jou Caithy, als bij jou Sissefris zo heeft gewerkt dat jullie mannen eerst niet wilden, maar met de tijd toch echt er voor wilden gaan. Daar hou ik me maar aan vast. Ik weet niet of ik mezelf daarin voor de gek hou, maar ik heb wel het idee dat mijn man eerst faliekanter tegen was dan tegenwoordig en dat er bij hem toch ook wel wat begint te gebeuren .