De titel zegt het al. Ik twijfel over de naam. Deze naam hebben we echt al een aantal jaren in onze hoofd en we waren er altijd van overtuigd dat we onze zoon deze naam zouden geven. Het probleem is nu alleen dat vorig jaar mijn collega een zoontje kreeg en hij nu ook die naam draagt. Nu hoor ik steeds mensen zeggen dat ze het raar vinden als ik mijn kind hetzelfde zou noemen als dat van een collega. Nu werk ik in de kinderopvang en hoor je tig namen. Mijn man vind dat we onze zoon toch zo moeten noemen onze zoon gaat 4 jaar mee naar mijn werk en daarna gaat het dichtbij huis naar school. Ik weet gewoon niet wat ik moet doen. Ik weet hoe het op mijn werk gaat iedereen heeft straks zijn menig alweer klaar enz en dan ben ik de boevrouw want ik kan zelf geen leuke naam verzinnen. Ik vind het gewoon lastig ik wil wel deze naam geven aan onze jongen maar mmak me ook druk over hoe andere op mijn werk dan over me denken. Het is wel iets wat dan verlopig blijft hangen.
Weten jou collega's dan al welke naam jij je kindje wil gaan geven.. Wat kan jou die collega's schelen.. Als jullie de naam al jaren in t hoofd hebben, dan is daar vast een reden voor.. een hele goede iig!!! Ik zou gewoon aan die naam vast houden.. En laat de mensen om je heen lekker "lullen".. Is het precies dezelfde naam, of de roepnaam.. Ik zag laatst bij de vk een geboorte kaartje hangen daar stond "onze" naam ook op.. Als roepnaam.. de geboortenamen zijn anders..
Meid, als ik jou was zou ik me niks van mijn werk c.q collega's aantrekken. Je zegt zelf al dat jullie die naam al jaren in jullie hoofden had en zou me niet laten tegen houden die naam te gebruiken, en al helemaal niet door collega's! Bij familie zou ik het nog enigszins begrijpen. Als je ander werk krijgt ofzo zie je die collega's misschien nooit meer en heb je over 10 jaar misschien spijt dat je het niet gedaan hebt. Ik zou zeggen, gewoon voor die naam gaan!
Tja... lastig. Ik zou evengoed samen met mijn man besluiten om de naam te houden en je kunt dit later altijd nog uitleggen. Voor zover dit nodig is. Weet je... er zijn zat namen die superpopulair zijn, er dan doet niemand moeilijk erover als meerdere kindjes hetzelfde heten. Het zou zonde zijn als je nu een andere naam moet verzinnen, die minder 'goed' voelt.
hoi, als je twijfelt of je het om die reden wel of niet moet doen zou je het er vantevoren ook eens met die ene collega over kunnen hebben. Leg het probleem gewoon uit en zeg dat jullie die naam al jaren in gedachte hadden. ze zal er echt geen problemen mee hebben en als de rest van je collega's dan gaan lopen zeuren kan zij ook zeggen dat je die naam al lang had en je hem niet van haar hebt gejat! Ik zou het persoonlijk ook niet leuk vinden als iemand anders me met de naam voor is ( al is datmet onze naam zeer onwaarschijnlijk ). Maar als het niet anders is zou ik de naam toch gewoon gebruiken! Vooral als het een naam is die momenteel populair is dan loop je dat risico nu eenmaal!
ik zou er ook met die collega over gaan praten maar wat de uitkomst ook is ik zou de naam die we al jaren in gedachten hadden wel gaan gebruiken.
Tja moeilijk, mn vriendin kreeg een zoontje en noemde hem hetzelfde als hoe wij ons kindje zouden willen noemen. Ik heb ervoor gekozen een andere naam te zoeken, vond het geen gehoor als we allebei ergens waren en allebei dezelfde naam roepen...
Nou daar zal ik me echt niks van aantrekken als ik jou was, jij mag toch zeker zelf bepalen welke naam jij je kind geeft. Daar kan je toch niet altijd rekening mee houden. Gewoon lekker de naam geven die jullie zelf willen.
ja maar ik vind een vriendin iets anders dan een collega. ik werk ook met kinderen en zie er per week een stuk of 120. als ik dan rekening moet houden met namen waar ik een associatie bij heb kan ik mijn kind geen naam geven. collega's idem dito. dus ik zou de naam gewoon geven, je collega's hebben er niets mee te maken, en straks werk je er misschien niet meer of je collega gaat weg en dan maakt het al helemaal niets meer uit!
Het is je collega... of ook heel toevallig je allerbeste vriendin? Mensen lullen altijd, is het niet over de naam... dan wel over allerlei andere dingen! En na een week is het weer over iets anders... gewoon lekker de naam nemen die je je kind wil geven!
Als diegene enkel je collega is zou ik gewoon bij je naam blijven hoor. Zeker als je die al zo lang hebt en gewoon het idee hebt dat dat DE naam is voor jullie kindje... Als het nou een familielid of een heel dichtbijstaande vriendin was zou ik misschien overwegen om wat anders te zoeken. Je zou het natuurlijk wel kunnen bespreken met die collega, maar ik denk dat mensen nu eenmaal altijd wel iets zoeken om over te zeuren/praten/lullen... Stel dat je nu een andere naam kiest, die collega besluit met een half jaar ergens anders te gaan werken en je komt haar nooit meer tegen... dan krijg je vast spijt dat je niet jullie naam hebt genomen...
Ik zou het ook zo doen alleen ik zou sowieso wel de naam geven, wat ze ook zegt. Het zou mij om de "beleefdheid" gaan zodat je jezelf lekkerder voelt, de kans is groot dat ze het niet erg vindt denk ik. Maar zo niet dan heeft zij pech, want jouw kindje loopt zijn hele leven met deze naam en ga je hem dan een andere naam geven om die 4 jaartjes, en denk dat het sneller went bij iedereen dan je denk. Succes!
Wij hebben onze beide namen (meid / jongen) voor 90% vast staan. De meidennaam zijn we zeker niet bang voor dat we die voor de geboorte bij een ander kindje gaan horen, maar de jongensnaam wel. Gisteren toevallig een kennis van tennis kwam met haar zoontje en tada.... de naam die onze voorkeur heeft. Mij houdt dit niet tegen, want ik spreek haar niet vaak en tja, de naam staat in de top 100 dus grote kans dat je het vaker gaat horen. In jouw situatie zou ik je 'gekozen' naam houden. Je weet niet hoe lang je nog collega's bent en sowieso als het niet je 'beste' vriendin is, zou ik me er niet druk om maken. Jij kiest de naam die bij jouw kindje past en was jouw kindje eerder geboren, had zij die naam hoogst waarschijnlijk ook gewoon gegeven (vermoed ik). Je bent dan even in het 'nieuws' omdat het een bekende naam is, maar dat waait echt wel weer over. Vrouwen onderling moeten toch wat te roddelen hebben tot er weer iets anders gebeurt om over te kletsen...
Je geeft al aan dat jullie de naam al ajren in jullie hoofd hebben voor als je een kindje zou krijgen. Ik zou mij niets aantrekken van wat je collega's te zeggen hebben en vasthouden aan jullie naam en besluit! Als t niet op je werk is dan is t wel ergens anders waar je de naam maybe ooit toch een keer zult horen vallen...Ik zou me totaal niet druk maken over wat anderen zullen denken of zeggen en gewoon lekker jullie kind de naam geven die jullie in gedachten hadden. Dan zeg je maar: wij hadden deze naam al jaren in onze hoofd En tja, collega's komen en gaan (vaak dan) en al zou dat niet t geval zijn: gewoon lekker jullie kind de naam geven die JULLIE willen
Gewoon doen vind ik uiteindelijk is het jullie keuze, en een collega is nog net iets anders dan bijvoorbeeld familie. Dat zou al moeilijker zijn..
Ik had al tijden een jongensnaam in mijn hoofd, toen mijn (inmiddels ex-)collega die naam aan haar zoontje gaf (ik werk ook in de kinderopvang). Als wij een jongetje hadden gekregen hadden wij hem om die reden niet die naam gegeven. Maar 2 maanden na Tes' geboorte ging zij ineens ergens anders werken en zie ik haar dus bijna nooit meer. Ik wil hiermee zeggen, je weet nooit hoe het zal lopen. Misschien krijgt jouw collega ook wel een andere baan of jijzelf. En dan baal je, want jouw kindje heeft toch zijn leven lang een naam die niet jouw eerste keus was. Dus: ik zou hem toch die naam geven. Je kunt toch uitleggen dat je die naam al jaren in je hoofd had? Succes!