Twijfels over volgend kind..

Ik heb dan nog wel geen tweede, maar wil het heel graag, maar ook heb ik wel mijn twijfels, want we willen nog zoveel dingen, we willen een nieuwe auto, en we willen een huis kopen en volgend jaar op vakantie, maar ook willen we volgend jaar maart toch wel weer proberen om zwanger te raken, het is zo moeilijk...ik hoop dat het allemaal een beetje op zijn plek komt!

 

hier ook een twijvelaar!
(valt me trouwens ineens op dat heel veel vrouwens aan het twijvelen zijn op het forum )
wij zijn er nog niet helemaal uit...

 

bij mij kwam de twijfel pas toen ik laatst de maxicosi vast had.

of het wel zo leuk is voor de kids nog een babybroertje erbij.en hun hebben een andere leeftijd dus andere intresse's.

maar ja kan twijfelen wat ik wil over 9 weken komt ie toch echt.

 

Mijn oudste is bijna 12 jaar, me jongste is net 6 maanden.........

Het is werkelijk fantastisch genieten!

Daartussen zitten er nog 2 trouwens

 

Ook hier is er voorafgaand van deze zwangerschap héél wat getwijfeld!
Ik heb altijd geroepen dat ik meerdere kinderen wilde.
Mijn man daarin tegen was enigst kind en wilde ook maar 1 kind.
Na de geboorte van onze dochter op 3 maart 2003 was het gewoon goed.
Ook ik wilde maar één kind en heb ook altijd geroepen dat het er bij één zou blijven.
Maar ja, de tijd verstreek en als ik dan kleine baby's zag begon het toch te kriebelen...
Wanneer ik opperde dat het misschien toch wel leuk zou zijn om voor een tweede te gaan, zei mijn man nee.
En wanneer mijn man zei dat het toch wel begon te kriebelen zei ik nee.
De ene keer kwam het gewoon niet uit, de andere keer had een net een konijnenfokkerij opgezet... Er was altijd wel iets.
Maar in maart dit jaar is onze dochter 4 geworden en naar school gegaan.
En toen ik in april dit jaar opperde dat ik misschien toch wel graag een tweede zou willen, ons dochtertje zei dat ze ook graag een broertje/zusje wilde, mijn schoonvader (die naast ons woont in het zelfde huis, maar wel een eigen huis heeft) zei dat hij minder wil gaan werken en ik dus mijn hobby's gewoon zou kunnen blijven doen en zelfs mijn man zei dat het hem toch ook wel leuk leek, zijn we er voor gegaan!
En het resultaat mag er zijn. Direct de volgende maand was ik zwanger en nu dus al 16 weken inmiddels.

 

Wij hebben ook even getwijfelt of we een tweede wilde. Zolang de behoefte er nog niet naar was, hebben we ook laten rusten. Tot mijn vriend eind vorig jaar aangaf dat hij het toen toch wel leuk zou vinden een broertje of zusje voor Jasper. Ik heb toen even een paar maanden aan het idee moeten wennen en toen ook ik 'om' was, zijn we er begin dit jaar voor gegaan. Wij denken er eigenlijk allebei hetzelfde over. 1 Kind was ook genoeg geweest maar ons lijkt het heel erg leuk voor Jasper dat hij niet enig kind blijft. En nu we zover zijn, kijken we er zelf ook heel erg naar uit...

 

ook hier wel twjfels...bij de eerste zwangerschap gaf ik al aan dat het wat mij betreft bij eentje blijft...manlief wilde gaar meer...hij had al gewonnen voor ik er erg in had....

Ik moest erg wennen aan het idee dat ik er 2 tegelijk kreeg...Had allerlei doomsenario's in mijn hoofd. Uiteindelijk is het ons 200% meegevallen.

Lang gedacht dat we het er bij 2 zullen houden....hoewel mijn man wel aangaf dat wat hem betreft een 3de ook welkom is....het duurde even en eerlijk gezegd als ik er rationeel over denk heb ik nog altijd twijfels, maar inmiddels in een derde welkom

 

Voorheen zeiden mn man en ik, als t ons gegund is, willen we er graag 2. Na mijn bevalling (die ik als traumatisch heb ervaren) zei ik echt NOOIT meer. Ik heb n spiraaltje laten zetten en nu ben ik wél bijgedraaid. Ik twijfel nog n klein beetje maar..

 

ik heb altijd gezegd dat ik er maar eentje wilde (als het lukte natuurlijk) en nu is hij er en wil eigenlijk toch wel een tweede ,ik twijfel in die zin dat ik dan eigeniljkniet lang wil wachten om dta ik anders zo lang in de luiers zit (erg he dat ik hierdoor twijfel)
Ik vond het zwnager zijn echt heeeeel vreselijk ik voelde me een echte zeekoe ja de bevalling duurde in totaal 4.5 uurtjes dus mag niet klagen.

dus ik heb zoiets van hup tweede erachteraan (we hebben een koophuis en is grootgenoeg en een goede auto etc.)

Zijn ernadelen als je er twee achter elkaar hebt , ja zwaar tijdens de zwangerschap zal het wel zijn maar daarna , volgens mij zit je dr ngo zo lekker in en ze kunnen lekker met elkaar spelen later.

 

hier ook lang getwijfeld.
Aidan is geboren met schisis, was dysmatuur en de bevalling ging bijna mis. Al met al heel wat medische redenen om te gaan twijfelen die we eerst door de afdeling genetica hebben laten onderzoeken.

Daarnaast is Aidan een erg onrustige slaper, is nu 2,5 en wordt nog steeds zo'n 3x per nacht wakker.
Ik werk 4 avonden per week, dus moet mijn man dan wel 2 kinderen in bed gaan krijgen.

Maar toch ging het bij mij kriebelen, ben ondertussen ook al weer 31 en wil niet veel ouder zijn om nog eens moeder te worden.
Ben zelf enigst kind en daar niet blij mee, dus was de wens bij mij best groot. Mijn man zou een brusje voor ons zoontje toch ook best leuk vinden.

Al met al hebben we vorig jaar toch besloten om er voor te gaan en zijn na bijna een jaar zwanger geworden.

twijfelen is denk ik vrouw eigen.. bij mij gaat het in iedergeval nooit over...

 

Hoi,

Ik had na mijn tweede dat ik het wel best vond zo.
En aan nog een keer bevallen moest ik echt niet denken.
Maar toen ging het na 4 jaar toch weer kriebelen.
We hebben het er samen over gehad en ik heb geen moment getwijfeld!

groetjes Miranda

 

zelfs nu ik voor de eerste ga slaat regelmatig de twijfel toe.
het is toch een beslissing voor het leven en soms denk ik zal ik wel een goeie moeder zijn.dan denk ik weer aan de vrijheid die je zonder kindjes hebt dan denk ik weer ........ik denk gewoon te veel na.
maar ben 32 heb sinds 15e relatie met mijn huidige man de basis is goed en een klein mensje van jezelf is toch wel een mega wonder.
dussssss al mijn twijfels aan de kant gegooid en we gaan er voor.