Hoi lieve dames, Op hoop van zegen dat dit in het juiste topic geplaatst is.. Aanstaande donderdag is het zo ver: vriendlief en ik moeten naar de gyn om de uitslag van ons chromosoononderzoek te krijgen. Na twee miskramen leek het de gyn het beste om dit te doen, hoewel ze erbij zei dat de kans dat er iets uit zou komen vrij klein zou zijn. Ik ben al vanaf het moment dat we allebei ons bloed hebben laten prikken zo nerveus. Stel nou dat eruit komt dat we samen geen gezonde baby kunnen krijgen? Wat nou als er juist helemaal niks uitkomt? Mijn vriend heeft al een dochter, waar ik ook zielsveel van hou, en zij gelukkig ook van mij, maar zou ik het kunnen opbrengen waneer wij samen geen kinderen kunnen krijgen? Mijn vriend probeert me ook te troosten en is er honderd procent zeker van dat de uitslag gewoon goed zal zijn. Lief van hem, maar dat kan hij natuurlijk ook niet weten. Jeetje zeg, de zenuwen grijpen me naar mijn keel. Ik begrijp natuurlijk wel dat jullie ook de uitslag niet weten, en ik hoop heel erg dat ik niemand voor het hoofd stoot met mijn gezenuw. Iemand die op dit gebeid veel meer meegemaakt hebben. Phoe, ik moest het gewoon even kwijt.
Hoi kat1981, Klinkt heftig! Zelf mag ik van geluk spreken wat betreft zwanger worden, maar een miskraam krijgen is echt heel erg vervelend. Al vind ik dat ook al lastig om te zeggen, want de ene vrouw gaat er heel luchtig mee om en de andere vrouw is er weken van ondersteboven. Hoe was dit bij jou? Mijn zoon is erg ziek geweest en is toen door een Klinisch Geneticus behandeld. Die dagen en uren voor de uitslag was ik zeer zenuwachtig. Ik dacht: ''Straks gaan ze zeggen, dat hij een afwijking heeft'' of wat dan ook. Gelukkig is dat tot zover allemaal goed gegaan. De uitslag kun je niet veranderen, hoe rot dat ook is. Maar mijn ervaring is om er luchtig in te gaan en alles over je heen te laten komen. Dan ben je het meest helder. Mijn zoon heeft hersenvliesontsteking gehad en daar blijvende schade aan over gehouden. De neuroloog zei dat de kans groot was , dat hij nooit zou gaan lopen en zijn denkvermogen ook klein zou kunnen blijven. Maar tot op heden is hij een wondertje van 1.5 jaar, dat alles perfect volgens het boekje doet. Wat ik probeer te zeggen is, dat zo'n uitslag dus ook zeker niet alles zegt. Laat je weten hoe het donderdag afloopt?
Wat een ontzettende spanning zal je hebben. Ik kan gelukkig wel zwanger worden. maar na de geboorte van mijn 1e dochtertje hebben wij ook op allerlei uitslagen moeten wachten. Zij is namelijk met 23 weken geboren met anencephalie en we moesten wachten of het erfelijk was of niet voor de toekomst of we het nog zouden aandurven voor een volgende zwangerschap te gaan. Dus ik kan me je angst en onzekerheid wel goed voorstellen! Ik duim voor je dat alles helemaal goed mag zijn en dat jullie gewoon heel snel zwanger mogen worden!!! Mama86, wat heftig zeg van je zoontje zeg! Op welke leeftijd is hij ziek geweest?? Gelukkig gaat het nu heel goed met hem!!! Zo zie je maar idnerdaad, die uitslagen en uitspraken zeggen inderdaad niet alles!
@mama86: De ene dag ga ik beter met mijn miskramen om dan andere dagen. Het gemis blijft, maar het aller-scherpste is er wel een beetje vanaf. Hoewel ik afgelopen vaderdag toch even flink moest slikken toen mijn partner twee roosjes afknipte en die onder onze struik legde waar onze kindjes liggen. "Hoe je het ook wend of keert, ik ben en blijf de vader, en 't is vaderdag....' Wat verschrikkelijk voor je zoontje zeg, dat hij zo ziek was. Arm kleintje. Ik ben zo blij voor je dat hij zich toch zo goed kan ontwikkelen. Inderdaad met recht een wondertje. Uiteraard laat ik weten hoe het donderdag afloopt. Vier uur moeten we er zijn. @marjolijn103: Ik zit nu gewoon met tranen in mijn ogen je verhaal te lezen. Ik wist niet wat anencephalie is, maar heb het opgezocht. Wat verschrikkelijk... Ik wil je in ieder geval bedanken voor je lieve woorden en je heel, heel, heel veel sterkte wensen. Doos die ik ben, nu zit ik me nog drukker te maken dan wat ik al ben. Moest het z.huis opbellen met de vraag of ze al een uitslag hadden, anders moesten we een nieuwe afspraak maken. Ik hoorde haar tikken op de p.c en iets zeggen in de trent van: "Oh"...*lichte aarzeling in haar stem* "Ja...Ik zie hier wel een uitslag..." Gad...Nu zit ik helemaal tegen het plafond.
@ Marjolein103: jeetje zeg wat een verhaal. Toen jouw dochter geboren werd wist je toen dat ze dit had? Vreselijk dat ze er niet meer is. Het gemis van een kind zal altijd blijven...Knap van je, dat je vertrouwen hebt gehad in je eigen lichaam en gekozen hebt voor nog meer kinderen. Mijn zoon had een blaasontsteking vanaf zijn geboorte (wisten we niet) toen hij een week oud was, is hij hier 2 weken voor opgenomen. En toen hij 6 weken oud was kreeg hij dus hersenvliesontsteking. Dit was nog steeds de bacterie van de blaasontsteking die langzaam naar boven was gekropen. Maar hij heeft 24 uur lang epileptische aanvallen gehad en dit had dus veel schade aangericht bij zijn hersentjes. Maar je gebruikt maar 3-5% van je hersens en bij hem zit tot zover de schade niet bij deze 3-5% procent. Hij maakt het nu perfect en zelf hebben we vertrouwen in een tweede zwangerschap, omdat we nu weten wat we moeten en mogen eisen aan de artsen om dit te voorkomen. Ik ben zeer benieuwd of het deze ronde raak is. Mijn cyclus is tussen de 23-27 dagen. En a.s. donderdag is de 23e dag...
@ Kat1981: Wat mooi van je man. Met hoeveel weken is het gebeurd? Ik heb zelf gelukkig nooit een miskraam gehad, maar ik kan me enigzins indenken hoe dit zou kunnen voelen. Ik hoop voor je dat de uitslag van positieve aard zal zijn en je dan verder kunt.
Kat, wat bijzonder van je vriend, die 2 roosjes! Heel gevoelig en mooi! ik hoop echt dat jullie wens heel snel uit mag komen! En wat frustrerend dat je nog moet wachten terwijl je weet dat de uitslag daar al in de computer staat! En dat je je zorgen maakt, logisch hoor! Maar ik zou me van de toon of hetgeen wat de secretaresse je vertelde niks aantrekken hoor! Waarschijnlijk komt het omdat je zo in spanning zit dat je hier zo ongerust van wordt. Waaarschijnlijk praat deze vrouw gewoon altijd zo en echt niet omdat de uitslag negatief was! Wel moed houden hoor!! Ik duim voor je!!! En dank je voor de lieve woorden over mijn oudste dochtertje Luna*. Mama86, Jee wat een heftig verhaal van je zoontje zeg... En dat ze het al die tijd niet wisten... Wat een angst moeten jullie hebben gehad en wat een geluk dat het nu zo ontzettend goed met hem gaat!!! Hij heeft vast een hele grote beschermengel!! Heel bijzonder! Kan me zo voorstellen dat jullie nu extra van hem genieten nu jullie weten hoe een wonder het is als je een gezond kindje mag krijgen!! Wij zijn er tijdens de 20 weken echo achtergekomen dat ons meisje ziek was. We kregen de keuze om de zwangerschap uit te dragen, maar dat kon ik psychisch niet aan. Daarom hebben we ervoor gekozen de zwangerschap af te breken en met 23 weken is ze geboren. Na haar geboorte hebben alles uit laten zoeken en gelukkig was het niet erfelijk. De kans was 1 op de weet ik hoeveel 1000 en toch is het ons gebeurd. ik slikte netjes foliumzuur en alles, maar ja, uiteindelijk zegt het dus lang niet alles. De natuur bepaalt... En de volgende zwangerschap was inderdaad verschrikkelijk spannend. Tijdens die keizersnede bleek ook nog eens dat ik een afwijking heb aan mn baarmoeder, maar 1 eierstok en maar 1 eileider en maar 1 nier. Ook een kans van 1 op de zoveel 1000... En dit heeft niks te maken met wat mijn dochtertje had! Gewoon dikke, vette pech, 2 keer. Maar de verwachtingen zijn goed, ook omdat ik toch een gezonde dochter heb gekregen., Om deze reden durven we het toch weer aan om voor nog een kindje te gaan! Ik hoop dat ik snel weer zwanger mag worden!! En jij/jullie natuurlijk ook! Spannend donderdag, weet je al wanneer je een testje gaat doen??
@mama 86: Ik duim voor je donderdag, en de dagen erna. Wat fijn voor je dat jullie vertrouwen in een tweede zwangerschap mogen hebben. Stelt het je enigzins gerust dat jullie eisen mogen stellen aan de artsen? Wat heeft jullie kindje, ondanks alle narigheid nog geluk gehad dat de hersenschade beperkt is gebleven zeg. En dan ook nog eens van te voren een blaasonsteking gehad. Ik hoop dat de nare dingen hem voor de rest van zijn leven bespaard blijven. Hij heeft al genoeg gehad, arm kleintje. Mijn eerste miskraam is begonnen met 7 weken. Zomaar ineens. De tweede miskraam was net zo onverwacht. We hadden enkele weken van tevoren een prachtige echo waarin hartactiviteit te zien was. Heerlijk om dat mooie knipperlichtje te zien. Met een gerust hart gingen we enkele weken later voor de 2e echo. De verloskundige had een uitwendige gemaakt en net zoals met de eerste echo liepen we met zijn drieen te geiten (Ik, gyn en vriendlief) dat hij een behoorlijk eigenzinnige bengel zou worden, want hij verstopte zichzelf iedere keer. Omdat ik overgewicht heb, besloten we om dan maar een inwendige echo te maken, dan zou de echo die ik mee naar huis zou krijgen tenminste leuk duidelijk zijn. Zo gezegd, zo gedaan. Na weer een kwartiertje in de wachtkamer gezeten te hebben mochten we naar een andere kamer. Daar stond ze met een andere gyn te wachten. We keken naar het scherm, en ik vond het verdacht stil worden opeens... "Jongens....het is niet goed..." Hoorde ik de gyn zeggen. "Ik was er bij de uitwendige echo al een beetje bang voor, maar nu met de inwendige is mijn vermoeden juist. Ik zie het hartje niet meer knipperen..." Ik was op dat moment 9 weken zwanger. Met medicijnen hebben we de miskraam op gang moeten helpen. @marjolijn103: Luna, wat een schitterende naam. Wat hebben jullie een ongelofelijk moeilijke, maar oh-zo-dappere keuze gemaakt. Heel veel respect. Ze heeft een stel sterke ouders. Wat die secretaresse betreft. Het zou heel goed kunnen dat ik het allemaal verkeerd opvat. Zit voor het minste geringste tegen het plafond en wilde haar haast dwingen om de uitslag telefonisch te vertellen. Toch maar niet gedaan, natuurlijk. We zijn het allemaal wel, maar eerlijk is eerlijk: Ik zou heel blij zijn als het donderdag is, en nog blijer als we dit achter de rug hebben. Ik wil jullie wel even een dikke knuf geven voor alle lieve woorden. Hartstikke bedankt. Het voelt fijn om niet voor gek te worden verklaard met mijn zorgen.
hey meis, ik zit in hetzelfde schuitje, bij ons zijn er geen zaadcellen gevonden en wij moeten ook wachten op de uitslagen van het chromosoon onderzoek.. ik kan ook niet wachten tot wij het weten. Hoe lang heeft het geduurd voordat je die uitslag kreeg?
Wij hebben er een paar daagjes langer dan drie maanden moeten wachten. Gelukkig 'maar' drie maanden, want de gyn zei dat de uitslag tussen de 3 en 6 maanden bekend zou zijn. Tenzij ik eerder dan die termijn opnieuw zwanger zou raken. Dan zou ik de uitslag eerder kunnen opvragen. Wat gek he? Dat je zolang moet wachten, maar dat de uitslag schijnbaar ook eerder bekend gemaakt kan worden. Zit je zo lang in de rats... Ik hoop zo voor jullie dat de uitslag voor jullie ook gauw bekend wordt. En dat het een goede uitslag zal zijn. Hoe lang wachten jullie nu al?
Hoi Kat, Ik wil je even veel sterkte wensen en wees niet te zenuwachtig! Al kan ik dat natuurlijk makkelijk zeggen, je weet wel beter.. Wij zelf wachten ook op uitslag chromosoomonderzoek, maar die komt pas eind juli. Wij zijn dus net wat later dan jullie! We hebben een gezonde zoon gekregen dik een jaar geleden die helaas een dag later plotseling is overleden, na vele onderzoeken is er eigenlijk niet heel veel uitgekomen. In ieder geval geen afwijkingen bij hem of bij ons, ik zou dus gewoon gezonde kindjes kunnen krijgen. Graag willen we een brusje voor hem, ik ben het afgelopen jaar 2x zwanger geweest maar helaas is het ook 2x mis gegaan. Nu dus ook een chromosoomonderzoek .. Al ben ik er niet echt mee bezig en vind ik het ook niet heel spannend moet ik zeggen. Ik heb een gezonde zoon gehad en weet eigenlijk dat het goed zit, maar goed wat als .. Ik wens je veel succes donderdag en laat het ons weten!
@sterretjesmama... jeetje wat erg.. ik heb even geen woorden voor je verhaal. mijn vriend heeft 2 weken geleden geprikt.. dus voor mij duurt het nog lang voordat ik de uitslag heb. De gyn zei zelf dat ze het na 3 weken al zou hebben.. daar hoop ik dan maar op! Zouden ze het bloed op kweek moeten zetten daarvoor ofzo?
@Sterretjesmama: Oh, dit is zo gemeen! wat verschrikkelijk als je net je gezonde kindje hebt gebaard, hem al een dag later af moet geven. Ik heb hier gewoon geen woorden voor... Wat ontzettend oneerlijk. Heel, heel veel sterkte. (Misschien dat je dit wel heel erg stom vind, maar mijn gevoel zegt dat ik vanavond een kaarsje moet branden. Voor zowel jouw kindjes als die van marjolijn103, vind je dat heel raar?) Ik leef met je mee. En badankt voor je lieve woorden. @Wendyenrichard: 3 weken al? Ik hoop het zo voor jullie. De zenuwen zullen uiteraard niet minder zijn, maar ik ben blij voor jullie dat jullie tenminste niet zo lang hoeven te wachten. Lieve dames, ik kan het niet vaak genoeg zeggen, maar bedankt voor jullie lieve woorden. Wat is het toch een fijn forum.
Kat, wat ontzettend lief van je dat je een kaarsje brandt! Ik vind het juist ontzettend lief en het doet me heel goed dat je dit doet! Dank je wel! Denk (weet eigenlijk wel zeker) dat sterretjesmama dit ook vindt! @WendyenRichard, nog een weekje wachten dus, spannend! @Sterretjesmama, wat ontzettend verschrikkelijk dat je je zoontje bent kwijtgeraakt. Toen mijn dochtertje geboren was, mijn gezonde dochtertje, heb ik de eerste weken echt gewaakt. Amper geslapen, met licht aan, ik moest haar zien ademen. ik liet haar ook nooit alleen, als ik ging douchen wilde ik perse dat er iemand boven was om op haar te letten. Ik leefde zowat boven in mn slaapkamer. Ik had zo'n angst om ook dit kindje kwijt te raken. Pas na een paar weken kreeg ik er een beetje vertrouwen in... Mag ik vragen waar jouw kindje is overleden...thuis in bedje? Ohw ik leef met je mee, wat onzettend verdrietig.wat een gemis. Ik vind dat je heel sterk overkomen! ik hoop dat jouw uitslagen helemaal goed mogen zijn en dat je snel zwanger mag worden van een lief klein kindje waar jouw zoontje over mag waken, Sterkte! @Kat, wat jij schijft dat je de uitlag eerder kan opvragen als je zwanger bent vind ik wel heeeeel vreemd hoor! Misschien dat je dan bijvoorbeeld 90% van de uitslagen zou krijgen en dat de laatste 10% langer zou duren ofzo? Dat is de enige logische reden die ik kan bedenken. In ieder geval heel veel sterkte morgen!! Hopelijk kom je snel goed nieuws brengen hier!! Ik zal aan je denken!! En wat een verdrietig verhaal van je miskraam. Vooral omdat jullie al een mooie kloppend hartje hadden gezien...Dan verwacht je dat toch niet meer. Kan me goed voorstellen dat dit een heel moeilijke tijd is geweest voor jullie
Ook ik heb na een hele tijd proberen 2x achter elkaar een miskraam gehad. De gyn heeft toen ook besloten om een chromosoomonderzoek te doen. In de tijd dat we het onderzoek af moesten wachten, bleek ik gelijk na de curettage weer zwanger te zijn! (Terwijl we eigenlijk de uitslag f hadden moeten wachten, dit was tenminste het advies) Ik heb me toen ook zooo druk gemaakt! Juist omdat t al 2x mis was gegaan en ik nu dus in verwachting was, ook nog eens zonder medicatie die ik die andere cyclussen in moest nemen... T was zo'n onzekere periode, maar gelukkig bleek er niks uit t onderzoek naar voren te komen en inmiddels heb ik een gezonde zoon van 8 maanden! Ik duim voor jullie, en ben heel benieuwd naar de uitslag donderdag! Sterretjes mama... wat een verhaal meid... t is zooo oneerlijk hoe de wereld soms in elkaar kan steken... Alle meiden sterkte en een hele dikke knuff voor diegenen die m kunnen gebruiken!
Kat: Wat ontzettend lief een kaarsje voor onze kindjes .. dat is heel erg fijn! Wij branden zelf ook iedere avond een kaarsje. Het is toch het minste, en zo herrinneren we hem nog! Bedankt!! Wendy: Jullie dus ook nog lang wachten op uitslagen .. Succes! Marjolein: Kan het me zoo ontzettend goed voorstellen dat je alleen maar wakker naast je dochter wou zitten om goed op te letten. Lijkt me ook zo ontzettend eng! Mag ik vragen waar jullie dochtertje aan is overleden? Onze zoon lag in zijn wiegje naast mijn kant van het bed, nog maar net 5 minuten .. Tot mij een angstig gevoel bekroop en ik voelde onder zijn neusje. Niets meer .. Hij is binnen 5 minuten overleden. Een longontsteking zo bleek later, die hij al in mijn buik moeten hebben opgelopen het mooie manneke. Ik wens jou ook ontzettend veel sterkte meid!! Trouwens het klopt wel van die uitslag eerder opvragen mocht je zwanger zijn! Dat zei de gyn bij ons ook .. Heeel raar. MIss: Wat fijn dat jullie meteen na curretage opnieuw zwanger waren en nu een gezond kindje hebben zeg! Kat heeel veel succes morgen en laat je het ons weten?
Ik heb de dikste kaars aangestoken die ik kon vinden, en geloof me, het is een knoeperd. @Marjolijn103: Kan me echt heel goed voorstellen dat je zo vaak bij je kindje hebt gezeten. ik weet wel zeker dat ik precies hetzelfde had gedaan. Ik ben zo blij voor je dat dat kindje wel bij je heeft mogen blijven. @Miss Melody: Dat had ik nou ook. Direct na mijn eerste miskraam, was ik zwanger van ons tweede kindje. Wat fijn om te lezen dat het bij jou wel goed is gegaan en dat jouw knulletje al 8 maanden is. Gelukkig dat er uit het chromosoononderzoek niks is uitgekomen. Het kaarsje brandt ook voor jouw sterretjes, meid. Dikke knuf terug. @Sterretjes mama: Jeetje zeg...wat had je al direct na de geboorte een 'oer-moeder' gevoel. Ik had zo graag gewild dat je gevoel je die ene keer in de steek gelaten had...Het is en blijft oneerlijk. Een kaarsje opsteken is, als jullie jezelf er 'fijn' bij voelen, natuurlijk het minste wat je kunt doen. Uiteraard laat ik jullie het weten. Moet nog eventjes kijken waneer precies, maar ik beloof jullie heel gauw.
Marjolein, ik heb anencephalie ook even opgezocht... ongelooflijk... ik schiet er helemaal vol van! Wanneer hebben ze dit geconstateerd bij je meisje, met de 20 weken echo? Of pas met de geboorte? Wel fijn dat er verder niks uit het chromosoom onderzoek gekomen is! Maar wat ik me dan wel weer afvraag is, wat de oorzaak dan is van anencephalie, hebben ze je daar antwoord op kunnen geven? En Kat, heel veel succes met de uitslag vandaag!
@KAt, nogmaals super lief van je dat je een (hele dikke) kaars hebt aangestoken! Heel lief! Ik ben heel erg benieuwd naar de uitslag! Hopelijk mag je heel snel heel goed nieuws komen brengen! Ik denk aan je! @Sterretjesmama en Kat, wat betreft dat waken. Ik vond het zo moeilijk om vertrouwen te krijgen, ik had zo'n angst om ook dit kindje kwijt te moeten raken. En nog steeds hoor, slaat de angst me wel eens om het hart bij de gedachte dat ik mijn dochtertje zou kunnen verliezen. Maar Sterretjesmama aan jouw verhaal zie ik dat waken uiteindelijk geen zin heeft... Wat ontzettend verschrikkelijk wat jou/jullie is overkomen. Zo leg je je kindje heerlijk naast je in zn bedje, lekker om te gaan slapen en 5 minuten later leeft hij niet meer... Terwijl je ernaast ligt! Ik heb er geen woorden voor... Is het ondertussen lang geleden? En hadden ze niet aan hem kunnen merken dat hij ziek was? Bij deze heeft ook jullie lieve zoontje een plekje in mijn hart gekregen! @Miss Melody, bij de 20 weken echo hebben ze inderdaad gezien dat ons meisje anencephalie had. We hebben een aantal dagen bedenktijd gehad en daarna hebben ze me ingeleid. Mijn dochtertje was vlak voor de bevalling in mijn buik overleden, waarschijnlijk als gevolg van de weeen. Als je wil kan je (jullie) best een kijkje nemen op haar site: www.onzeluna.vlindersite.nl. Ik heb hier erg veel steun aan gehad. Het is nu geen betaalde site meer, dus helaas zijn alle plaatjes eraf gehaald. En waarom juist ons dochtertje anencephalie had? Geen idee, domme pech waarschijnlijk. Je kan de kans op een neurale buisdefect verkleinen door foliumzuur te slikken (anencephalie is een neurale buisdefect, net als een open ruggetje, buikje, hazelipje en ontstaat ongeveer 6 weken na de bevruchting). Maar ik slikte heel netjes foliumzuur, dus we hebben gewoon heel erg pech gehad... Wat heerlijk dat ook jij intussen gezegend bent met een gezond kindje!!
Oh dames, ik heb zo'n goed nieuws: Er zijn geen afwijkingen in de chromosonen gevonden, bij geen van beide! Ik vertel jullie later op de dag meer, maar moet nu echt weg. Later meer.