Hallo, Wil hier even mijn verhaal doen, mocht je het herkennen hoor ik graag hoe jij/jullie ermee omgaan. Afgelopen vrijdag hebben wij het heugdelijke nieuws gekregen dat we een dochter verwachten. Mijn man en ik zijn in de 7e hemel Echter zijn mijn schoonouders dat niet. Zij wilde graag een kleinzoon. Dit is ons 1e kind en aangezien mijn man de enige zoon is van mijn schoonouders willen zij graag een naamdrager. Begrijpelijk dat ze dan hopen op een jongen maar het volgende gebeurd er wanneer we vertellen dat we een meisje verwachten. Als 1e valt er een stilte... en dan komt het verlossende woord...GEEFT NIKS!!! :x:x:x Hoe bedoel je geeft niks?! Het is geen foutje dat ons vergeven wordt. En vervolgens hebben wij aangegeven heel erg dankbaar en blij te zijn en aangegeven dat het ons niets uitmaakt of het een jongetje of een meisje wordt als het maar gezond is. Wij hebben gebeden voor een kind en zijn wat blij dat onze gebeden zijn verhoord!!!!!!!!!!!!!! Daarop kregen we dan als reactie: ''ja dat is ook zo als het maar gezond is'' MAAR... wij kunnen niet geloven dat het een meisje is. Zegt mijn schoonmoeder nog daarna, maar als ik naar jou gezicht kijk denk ik echt dat je een zoon krijgt. Pfffff we bleven maar beleefd lachen en aangeven dat wij gelukkig zijn maar totdat we niet naar huis gingen bleef het gesprek zo aanhouden. Er werd wel steeds met ons meegepraat van ''ja als het maar gezond is'' en telkens kwam er toch die MAAR achteraan. Gister heb ik het weggelachen met in mijn achterhoofd, het zit in de cultuur en generatie en ze moeten er even aan wennen. Maar ik heb er meer last van gehad dan ik had verwacht. Onze dochter is hardstikke welkom en vanmorgen stond ik ook op met de gedachte ''wat hebben jou opa en oma een kromme gedachtengang''!!!!!!!!! Ondank wij dus bevestigd hebben gekregen dat we een dochter verwachten blijven zij dus hopen op een zoon. We wilden niet in discussie of een ruzie veroorzaken en zijn daarom beleefd gebleven maar ik heb vanmorgen wel tegen mijn man gezegd dat ik het gisteren heb weggelachen maar dit niet meer aan zal horen. De eerst volgende keer dat er weer zo gesproken wordt ik gewoon vriendelijk aan wil geven dat ik dit niet leuk vind. Doet me zeer dat hetgeen wij drie jaar voor gevochten en gebeden hebben nu eindelijk zover is en een telleurstelling blijkt voor anderen! Eigenlijk wil ik daar gewoon geen begrip voor opbrengen. En je kunt natuurlijk denken trek er niks van aan, maar als het je schoonouders zijn doe je dat wel. (tenminste ik meer dan ik eigenlijk wil) pffff sorry voor het lange verhaal. Ik moest het echt even van me afschrijven. Gr Genesis
Ik vind dat je nog heel netjes gereageerd hebt op je schoonouders. Volgens mij had ik zelf een blik op m'n schoonouders geworpen, weg gelopen en er niet meer langs gegaan voordat ze excuses hebben aangeboden. Kan me voorstellen dat het je behoorlijk dwars zit.
Wat ontzettend naar en vervelend. Natuurlijk wil je niet zo'n reactie, en al helemaal niet dat ze blijven hopen op een jongen! Zeker na jullie lange weg... Hou vast aan je eigen gevoel, en wees anders inderdaad maar een keer duidelijk. Vind het eigenlijk een klein beetje onbeschoft van ze. Geniet lekker van je meisje en je zwangerschap!
oh wat belachelijk... alsof jij het erom gedaan hebt... hebben ze wel door dat de man het geslacht bepaald??? misschien volgende keer dat erover gesproken wordt aangeven dat als je heel hard je best gaat doen er misschien nog wel een piemeltje groeit haha sorry hoor maar het gaat er uiteindelijk toch om dat je dochter gezond is en gelukkig wordt... lekker zelf van genieten meis en het zal niet makkelijk zijn maar probeer je van ontwetende mensen niet teveel aan te trekken... en je zei iets over cultuur??? ja dan het daar maar op gooien ofzo... mag ik vragen wat de cultuur is???
sjonge! dat ze dat ook hardop uitspreken zeg! dat zul je bij mijn schoonouders niet zien. al hoewel het er bij ze wel vanaf straalt dat ze graag nog een kleindochter willen. tja....ik kan niet kiezen hoor! Ik ben dankbaar voor elk kindje dat ons geschonken word.
Mag ik vragen om welke cultuur het gaat? Mijn man is namelijk Turks en wij waren er van overtuigd dat het een jongetje zou worden. Maar tot onze (blijde) verrassing is het een meisje. Wij hebben ook de instelling dat het ons echt niet uitmaakt. En mijn schoonouders reageerden ook heel verrast, maar wel enorm blij voor ons.
wtf!!!! zo als dat toch hier was gezegd dan hadden ze echt oorlog gehad! en naamdrager?? tegenwoordig mag je toch zelf bepalen welke achternaam je wil als je trouwt! mijn neef hefet de achternaam van zijn vrouw en ook de kinderen hebben dus mama's naam. laat ze snel normaal doen. teleurgesteld in een kleindochter tering dat heb ik nog nooit gehoord!
Ik ken het helaas, en wil je vast voorbereiden op een nog erger moment: dat waarop je aankondigt dat je een tweede dochter krijgt! Ik ben nu zwanger van onze tweede en heb uitdrukkelijk tegen mijn man gezegd dat ik evt. negatief commentaar van zijn familie NIET WIL HOREN, omdat het zo moeilijk van je af te zetten is. Wat denk je? Begint mijn moeder deze keer "Ja ik had een jongetje ook wel heel leuk gevonden". Zucht. Ik heb het een keer aangehoord en vervolgens, toen ze op een later moment sneaky vroeg "goh, zei de schoonfamilie nog wat" heb ik uitdrukkelijk gezegd dat zij de enige was die er een punt van maakte. Natuurlijk wilde ze dat niet gezegd hebben etc. etc. Maar inderdaad, het ongemakkelijke gevoel blijft. Mochten ze er dus nog eenmaal over beginnen, dan zou ik er dus ook zeker wat van zeggen. Verzin nu vast een goede one-liner om ze de mond te snoeren. Wil je de lieve vrede bewaren, dan kun je je man laten zeggen dat dit echt niet acceptabel is.
mijn schoonouders zijn gescheiden, ik zou door mijn chronische ziekte moeilijk zwanger kunnen worden, hun reactie : alleen maar mooi, dan worden ze ook geen opa en oma, toen ik toch meteen zwanger bleek waren ze enorm teleurgesteld, ze waren het nooit met elkaar eens... maar dat wij geen kindje mochten krijgen dan weer wel. en toen later zei mijn schoonvader ook : het MOET een jongetje worden. dan kan hij voetballen, en kan ik stoeien. de eerste werd ook jongen, en hij is er stapelgek mee, ook de 2e moest een jongen worden van hem, maar dit was toch echt een meisje, de hele zwangerschap vond hij het verschrikkelijk tegen mensen te moeten zeggen dat hij een kleindochter kreeg..... maar na de geboorte is hij echt wel bij gedraaid, op het moment dat hij in het ziekenhuis kwam om te kijken bij zijn kleindochter : dan heb je opeens zo'n klein hummeltje vast dat vraagt om je liefde en aandacht, zelfs opa kon daar niet omheen... en nu is hij echt een super lieve opa voor beide, die zijn mening even flink heeft bij gesteld. !!!! ik denk dat het na de bevalling wel los zal lopen, dan maakt het ook jou schoonouders vast allemaal niets meer uit.
Hier was het andersom. Toen bleek dat we een jongen krijgen zei mijn sm: " nu heb ik nog geen meisje!" (ze heeft 2 zoons) De teleurstelling was er duidelijk, maar na de bevalling was het over. Nu denkt ze dat ik wel een dochter krijg. Ben benieuwd hoe ze reageert als dit evt. weer een jongen is. Ze heeft er wel moeite mee dat wij het niet willen weten en het anders geheim hadden gehouden en heeft toch wel gepushed een aantal keer, heel irritant!
Hoihoi! Ik heb een zelfde soort iets. Mijn man komt uit een familie waar alleen maar jongetjes worden geboren. Er is dus een schreeuwend nood aan een plek waar alle tantes en oma's hun roze kwijt kunnen Mijn man heeft een broertje (uiteraard) en toen die werd geboren was de reactie van de familie: Ah nee, ALWEER een jongen?! En nu ben ik aan de beurt... Het eerste kleinkind... Ik weet vrijdag wat het wordt, maar ik ben er bang voor Ik neem aan dat ze het uiteindelijk niet zo erg zullen vinden, maar goed... T voelt toch een beetje ongemakkelijk eigenlijk! Ik snap wel dat je er mee zit. Je wilt het je niet aantrekken, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan! Het is net alsof we wat fout doen haha! liefs, Janneke
sorry??het word steeds gekker he??wat dachten ze er van om ontzettend blij te zijn dat ze opa en oma mogen worden en dat jullie het geluk hebben dat jullie een kindje mogen krijgen?? dan maakt het geslacht toch geen donder uit?? sorry dat ik zo boos reageer maar ik vind t echt lullig voor jullie geniet maar lekker hoor wat een raar gelul zeg knuffel
Je bent nog best aardig gebleven, dat hadden mijn schoonouders niet bij mij hoeven te doen. Ik denk niet dat ik zo beleefd had kunnen blijven. Nee ik denk het niet, ik weet wel zeker van niet.
nog voordat wij wisten wat het zou worden was vooral mijn schoonmoeder degene die bij elk telefoongesprek al vroeg ''en weten jullie al wat het wordt?'' We wilden het eingelijk geheim houden tot aan de geboorte maar omdat we zelf al een voorgevoel hadden dat ze erg aan het idee van een dochter moeten wennen hebben we het ook om die reden verteld. Ik zou de telleurstelling na de geboorte niet trekken denk ik. Zij zijn van Pakistaans/ Indiase afkomst. En in die culturen worden zonen op handen gedragen. De zoon is ook HET belangrijkst en wat ik al zei naamdrager. Ik snap best dat ze een naamdrager willen maar onze dochter draagt straks ook hun naam! Toen wij van de echoscopist te horen hadden gekregen wat het word zei ik ook als eerste tegen mijn man toen we eenmaal thuis waren...ik denk dat je ouders telleurgesteld zullen zijn. Maar dat ze er zolang op door zouden gaan en dan ook nog het geen van de dokter ontkennen dat gaat mij echt veel te ver! Ik zal verdere ontkenning ook echt niet accepteren. Had zo te doen met mijn dochter. Voor nu houd ik het erop dat ze verrast zijn en niet wisten hoe te reageren. Ieder ander moment na gister zal ik zeker dat soort opmerkingen niet meer aanhoren. Of ze zijn blij voor ons en onze dochter of ze bekijken het maar!
Jullie zijn gezegend en mogen dankbaar zijn voor wat jullie gegeven is. Een groot wonder. Jammer dat je schoonouders dit niet beseffen, wellicht komt dat ooit nog. Sterkte want het lijkt me niet leuk!
Tegenwoordig kan alles een naamdrager zijn.... Als ik met mijn man kinderen krijg gaan ze mijn naam dragen... gewoon omdat we meer met mijn familie hebben dan met de zijne... Trouwens gefeliciteerd dat je een dochter krijgt.. dat voor haar altijd de zon mag schijnen
Mijn schoonmoeder heeft bij ons altijd geroepen dat als wij een zoon krijgen ze hem terug stuurt. Ze heeft zelf drie zonen en wou altijd een dochter, omdat ze die niet gekregen heeft moet ik dat maar goed maken door haar een kleindochter te geven. Je raadt het al, wij krijgen natuurlijk een zoon. Toen we dat gingen vertellen zei ze doodleuk, maakt me niks uit. Jongens kunnen ook jurkjes aan en met poppen spelen. :S. Ze meent het ook nog want ze heeft als een soort statement alvast een poppenwagen gekocht! Wij doen maar alsof we dat niet helemaal door hebben en hopen maar dat het over gaat want mijn zoon gaat dus echt niet in roze kleren lopen!