Twijfels

Zolang je twijfelt is abortus naar mijn idee nooit de juiste keuze. Ja, het alleen doen is niet makkelijk maar niet onmogelijk. Laat je goed informeren naar de mogelijkheden en kijk om je heen of je mensen hebt die je eventueel kunnen steunen. Veel sterkte met je keuzes!

 

Zolang je twijfelt geen abortus doen. Je kan het niet meer terug draaien.

Ja en hij wil het niet... Maar.. een baby maak je samen toch? Die zit er niet ineens dus jullie, dus ook hij, hebben iets gedaan waardoor je zwanger bent. Of het nu geen condoom gebruiken of pil vergeten is oid. Als hij perse geen kinderen wil had hij beter moeten bedenken dat hij ofwel een condoom Draagt ook al ben jij aan de pil. Ofwel geen seks heeft.

Een baby komt niet zomaar binnen vliegen.

Ik kan heel heel slecht tegen mannen die vluchten als het even moeilijk wordt. Als hij dat zou doen is hij niks waard in mijn ogen. Maar goed. Daar heb jij nu niks aan.

Heel veel sterkte met je beslissing. Is hij ook mee geweest naar dd echo?

 

Er zijn naar mijn idee twee dilemma's, "abortus of niet" en "help, alles alleen doen". Als ik het zo lees, lijk jij te neigen naar behouden van de zwangerschap. Het lijkt me ongelooflijk zwaar maar als jij daar echt achter staat, laat hem je niet van gedachten veranderen.
Als ik jou was, zou ik proberen of hij mee gaat naar een echo, of anders de foto's onder zijn neus duwen . Dat maakt het misschien wat "echter" voor hem.
Weet je of hij wel een vader zou willen zijn (op welke manier dan ook), mocht je niet voor abortus kiezen?

 

Als ik jou verhaal goed begrijp, zou je eigenlijk graag het kindje houden. Rekening houdend met jou kinderwens, die eigenlijk altijd al aanwezig was, zou ik je vooral willen aanraden om heel erg goed na te denken alvorens een beslissing te nemen. Ik wil je ook aanraden je niet te laten leiden door wat hij wil. Jij en alleen jij mag hierover beslissen, want jij bent degene die uiteindelijk de consequenties moet dragen, wat je ook beslist. Een kind krijgen in je eentje is uiteraard zwaarder dan wanneer je het met 2 kan doen, dat is logisch. Maar ik heb ook begrepen dat je een hele lieve moeder hebt en ook enkele vriendinnen? Dat is best ook veel waard. Persoonlijk denk ik ook dat een abortus emotioneel veel zwaarder kan doorwegen, dan als alleenstaande moeder voor je kind zorgen. Er staan dan ook nog zoveel mooie momenten te wachten...

Veel sterkte in je beslissing, beslis vooral niks overhaast

 

Ik denk dat je zijn gevoel en zijn wensen hier buiten moet laten. Het is jouw leven. Hij kan nog beslissen welke rol hij wilt spelen als je besluit de zwangerschap door te zetten. Is je omgeving op de hoogte? Misschien kun je al met je moeder (en je vriendinnen) bespreken in welk opzicht zij eventueel bij kan springen, zodat je het voorzelf duidelijk kan krijgen hoe het leven na de bevalling er een beetje uit kan komen te zien want als ik jou zo inschat wil jij gewoon moeder worden, al had je dat liever op een andere manier gezien. Succes met je keuze!

 

Bij twijfel niet doen. Ik ben het eens met de dames hierboven. Het klinkt alsof je zelf geen abortus wilt. Het alleen doen is zwaarder dan met z’n tweeen maar zeker mogelijk!

 

Ik zou allereerst kijken naar de rest van je situatie. Kun je een baby geven wat hij of zij nodig heeft? Heb je een eigen huis? Iemand waar je terecht kan? Heb je een inkomen? Is je financiële situatie stabiel voor het krijgen van een kind? Zo ja? Dan denk ik als ik je zo hoor dat je heel erg gelukkig gaat worden van dit kindje. Want eigenlijk wil je het wel, alleen je ziet er tegenop het alleen te doen. Dat kan ik me voorstellen. Maar als hij of zij er eenmaal is dan zullen er wel duizenden momenten komen dat je God op je blote knieën gaat danken dat je geen abortus hebt laten doen. Dat je alleen nog maar dankbaarheid voelt voor het mooie mensje wat er anders niet was geweest. Ik zou je keuze baseren op jouw eigen gevoel, daarin je verstand meegenomen. En je vriend moet zelf maar even kijken. Maar hij zal ook nog moeite krijgen niet van het mensje te gaan houden wat straks zijn zoon of dochter is. Dus de situatie kan na de geboorte ineens heel anders zijn.

 

Ik begrijp jou teleurstelling best goed hoor. Maar, als hij niet in beeld wilt blijven, kan je het inderdaad beter doen met de mensen die jou wel steunen. Op langere termijn gaan zowel jij als je kindje hier gelukkiger van worden.
Ikzelf heb jaren moeten leven met een "vader" die alleen maar bezig was met zichzelf en al de rest was niet belangrijk. Toen hij besloot om van mijn moeder weg te gaan, waren we allemaal heel opgelucht.
Het is nu belangrijk dat je aan jezelf en je ongeboren kindje denkt. En, weet dat de liefde van de moeder voor haar kind zowat alles overwint.

Heel veel succes met je zwangerschap!