Hallo allemaal, Ik zit met iets en ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik moet doen. Mijn ouders zijn nogal moeilijk in de omgang, altijd al geweest, we hadden geen contact met familie, ze hadden geen vrienden, buren vonden ze stom. Dus zelden tot nooit visite. Ik vierde wel een kinderfeestje, maar geen gewone verjaardag met familie, vrienden etc. Toen ik eenmaal op mezelf ging wonen en wel gewoon feestjes wilde geven met vrienden en schoonfamilie, merkte ik al snel dat ze dit niet leuk vonden. Wilden constant eerder of een andere dag komen. Belden op het laatste moment af. Nu ik een dochter heb wil ik dat niet, ik wil dat haar opa en oma er gewoon bij zijn. Nu heeft mijn vader een paar maanden geleden verteld dat hij echt genoeg heeft van mijn schoonzus en dat ze daarom al bijna een jaar niet bij mij zijn geweest. Ik ging altijd daarheen. Mijn schoonzus is nogal nors en mijn vader heeft eerder wel gezegd dat ze raar deed. Maar toen hij een paar maanden geleden vertelde hoe hij ermee zat en dat ze hem op de laatste verjaardag straal voorbij liep in de gang en de rest wel feliciteerde, heb ik mijn schoonzus hierop aangesproken. Zij was zich van geen kwaad bewust...maar ze zou erop letten. Nu belde mijn vader van de week op dat hij de uitnodiging van mijn dochters verjaardag heeft gekregen maar niet wil komen als mijn schoonzus komt...of mijn ouders dan de dag erna mogen komen. Ik ben heel boos en teleurgesteld geworden en heb gezegd dat ik het niet begrijp. Dat ik wil dat mijn dochter wel normale verjaardagen heeft. Dit is uitgelopen op een flinke woordenwisseling met over en weer verwijten Maar wat zouden jullie doen? Ouders een dag later laten komen?
Je bent opgegroeid bij hun, je weet dus al je leven lang dat ze zich blijkbaar niet prettig voelen op zo'n verjaardag. Waarom het nu dan forceren? Wat maakt het voor je dochter uit dat ze op een andere dag komen? Ze krijgt genoeg aandacht en cadeaus op het feest en het is toch ook speciaal als opa en oma op een andere dag met een cadeau komen? Laat ze.........
Ik zou je ouders een dag later laten komen, ook al snap ik het probleem van je ouders niet. Maar je dochter zal heel goed aanvoelen dat er wat onderliggende gevoelens zijn en als het voor je ouders/vader zo'n probleem is dan zal je dochter en de rest er wat van mee krijgen. Ik zou wel kijken of je boven tafel kunt krijgen wat het probleem nu is, niet nu, maar wat later op een rustiger moment.
Eerlijk? Nee zij hebben zich ook maar aan te passen omdat 'iemand' nors is volgens hun. Sorry maar lijkt net of iedereen zich aan jou ouders moeten aanpassen. Het is jou dochter en haar feestje. Zo kun je wel blijven doorgaan.
Ik zou aangeven het jammer te vinden, maar het verder laten gaan. Dit patroon bestaat als zo lang, ik denk niet dat je dit kunt doorbreken. Kost je anders alleen maar een hele hoop energie en frustraties. Denk dat je dochter er geen last van heeft, sterker nog de dag erna weer een cadeau en volle aandacht van opa en oma.
Het ene moment denk ik ook van Laat ik het nou niet forceren. Ze hebben het gewoon moeilijk in dat soort situaties. Dan went mijn dochter er aan dat haar ene opa en oma altijd op een andere dag komen...Ik heb ook aan mijn vader gevraagd is het niet gewoon dat je verjaardagen opzich moeilijk vindt? Maar hij zegt dat dat niet zo is. Maar aan de andere kant denk ik, waarom kan je niet 1 dag je eigen gevoelens opzij zetten voor je kleinkind...dat maakt mij gewoon erg verdrietig. Ze doen al weinig moeite voor haar.
ik denk dat het een smoes is van je schoonzus, maar ik vind deze reactie ook niet passend bij het verhaal zoals ik hem begrijp. je ouders hebben moeite met sociale gelegenheden, dit weet je al je hele leven. leuk is het niet, maar waarom zou je het voor hun extra moeilijk maken waardoor er een geladen sfeer komt? laat ze lekker apart komen, als ze dat wel aankunnen en de sfeer gewoon gezellig is overigens wel zelf hier ook wat ervaring mee...mijn broer heeft al jaren niks met drukke ruimtes en dus ook niet met verjaardagen. dan verdween hij altijd naar zijn kamer. wat er bij hem aan de hand is is dat hij een vorm van autisme heeft (ook echt diagnose dus niet zomaar een label), en een van de dingen waar hij mee te kampen heeft is dat hij geluiden niet goed kan scheiden. in een drukte ruimte hoort hij dus alles door elkaar en word hier redelijk gek van, hij kan het gewoon niet filteren. in een kleine groep gaat het allemaal prima, dus waarom zou ik hem dan gaan dwingen om in een groot gezelschap te moeten verblijven waar hij vanbinnen gillend gek van wordt, terwijl we ook 1 op 1 tijd met elkaar kunnen doorbrengen zonder dat 1 van ons gek wordt.
Dat zou best kunnen maar geef dat dan eerlijk aan. Niets om voor te schamen en dan hebben anderen meer begrip. Als ik zou weten dat ze het niet fijn vinden in drukte ed.. dan kun je er rekening mee houden maar als ze dit niet aangeven en dan zeggen dat het gaat om schoonzus (om een belachelijke reden) dan ben ik best een rare maar dan ga ik mij niet aanpassen
Als het alleen om de schoonzus zou gaan dan zou ik zeggen gewoon op de verjaardag zelf komen. Maar je geeft aan dat ze bezoek mijden. Vervelend maar hun goed recht. Dus ik zou ze gewoon die maandag laten komen. Misschien gebruiken ze die schoonzus wel als excuus om niet op de verjaardag te hoeven komen.
Mijn moeder komt ook nooit mee met mijn vader. tjah het ik hou daar echt geen rekening mee ik ga niet dubbel vieren.
Je hebt je jaren lang aan gepast aan hun en ik vind dat hun dat nu best eens andersom mogen doen!. Ze kunnen op de Dag zelf komen en anders niet! Zo zou ik reageren hoor
Op mijn 23e verjaardag wilde mijn oma niet komen want ik vierde het bij mijn vader thuis(ik woonde daar op dat moment). Mijn ouders waren net gescheiden en ze kon zich daar voor mij niet overheen zetten en daar was ik zo kwaad om dat ik ze sindsdien niet meer gesproken heb, dat is bijna 4 jaar geleden...
Ik zou zien of het wel in je agenda past om elk jaar "dubbel" te vieren. Kan ze haar cadeau eventueel niet gewoon krijgen als je daar es langs gaat in de weken voor of na haar verjaardag? Zonder dat ze dus speciaal moeten langskomen?
Vind ik ook. Plus liever een opa en oma die gezellig en op hun gemak zijn dan een vervelende sfeer toch?
Ik heb het de eerste verjaardagen gedaan. Feest verspreid over 2, soms wel 3 dagen. Want die wil niet bij die, en die wil niet bij die. En ik kan je zeggen, het geeft een hoop zooi en een hoop sores. Ik ben ermee gestopt. Uiteindelijk gezegt, we vieren het 1 dag, het is 'open huis' van tijdstip tot tijdstip, zie maar hoe laat je komt. En als je elkaar niet tegen wil komen, wees volwassen en mail elkaar hoe laat jullie onze kant op komen. Het ging in dit geval om mijn ouders, die gescheiden waren, beiden nu begin 50. Ze zijn al bijna 10 jaar uitelkaar. Dus me dunkt dat het hele verhaal een keer een plek mag krijgen. Het gaat vooralsnog goed de laatste paar x. Dus misschien is het een idee om het op die manier te doen. Ouders vroeg of laat en schoonzus omgekeerd, als daar schijnbaar de schoen wringt.