Hoi hoi! Ik ben nieuw hier en had me nog niet voorgesteld. Ik ben Twinkk en ik wil eigenlijk al heel mijn leven 'mama worden'. De omstandigheden waren er steeds niet goed voor maar 2 jaar geleden besloten we dat het nu de tijd was . Echter nu bijna 2 jaar verder is deze wens helaas nog niet vervuld. We zitten inmiddels een jaar in de MMM en hebben verschillende onderzoeken gehad en ik een laparoscopie ivm een endometriose cyste die in de weg zat. Deze maand beginnen we met IUI en ik had behoefte om te praten met mensen die snappen wat je meemaakt. Vriendinnen bedoelen het allemaal ook goed maar snappen het toch niet helemaal . Korte samenvatting
Welkom op het forum, wat verdrietig dat het zo lang duurt. Ik heb geen ervaring met de MMM maar ik ga voor je/jullie duimen.
Dankjewel! Ja had het zelf heel anders voorgesteld, maar het is niet anders. Ik zie het op zich nog positief in
Hoi Twinkk, welkom, mijn vriend en ik hebben ook al een aantal jaar een kinderwens en hebben vorige week de 4e IUI gehad. Ik vind het ook fijn om met lotgenoten te praten. Vriendinnen zeggen wel eens.. het komt wel goed en het is jullie echt gegund, heel lief, maar je kunt er zoooooo weinig mee.. En je denkt ook wel eens, en wat als het nu niet goed komt? Veel succes toegewenst voor de eerste ronde IUI!
Dank je Nozzo! Hoe is de IUI bij jullie gegaan? Viel het mee allemaal of toch wel lastig? Herkenbaar wat je schrijft ja. Ik krijg ook veel goedbedoelde adviezen enzo maar daar zit je zo niet op te wachten steeds. Laatst nog een vriendin die zei: als je er niet mee bezig bent, dan komt het. Oh jemig..... Maar ja ik snap dat zij ook niet beter weet. Maar toch blijven zulke dingen toch wel moeilijk. Of de opmerking: misschien moet je op vakantie gaan, zul je zien dat het dan raak is. Ik denk ook wel eens, wat nou als het niet lukt... dat kan toch. Ik moest een nieuwe fiets kopen en toen zat ik in dubio.... ik wil een mamafiets als ik een kleine heb, maar ja, die kleine komt maar niet. De aankoop van de fiets kon ook niet wachten gezien de andere fiets overleden was. Tja, wat doe je dan.... Toch maar voor een mamafiets gedaan maar voelt zo dubbel he. Ik had het daar met een vriendin over en die zei ineens: ja maar als het niet lukt, wil je dan niet adopteren. Mja daar staan we ook nog wel voor open dus ik had er wel hoop van gekregen. Zo van, hoe dan ook, van onszelf of niet, een kind zal er komen, zeg maar. Tot ik ging opzoeken de eisen enzo voor als je wil adopteren. Die hoop was weer weg. Volgens mij komen we maar voor een enkele in aanmerking en die namen niets aan of alleen special needs. Best in gewikkeld toch.
Oh bah aan die opmerking stoor ik mij het meeste: je bent er teveel mee bezig, je zal zien als je het loslaat dat het dan vanzelf komt. Euh.. Hoezo niet teveel mee bezig zijn? Ik moet mezelf alle dagen prikken en regelmatig naar t ziekenhuis.. Maarja iedereen heeft t beste met je voort denk ik dan maar.. Iui behandeling gaat prima, toen we eraan begonnen was alles wel spannend. Super bang voor naalden, ik dacht hoe ga ik dat ooit zelf doen alle dagen. En nu gaat dat allemaal prima. Grappig dat je het zegt over die fiets! Wij hadden dat met een nieuwe auto aanschaffen. Meteen een ruime gezinsauto, ondertussen rijden we er alweer bijna 4 jaar in zonder kind helaas nog..
Ha Twinkk, hierbij even een hart onder de riem. Ik heb ook 2 jaar moeten wachten, en nu, na de eerste IUI, is het eindelijk raak! Ik werd ook woedend van die opmerkingen van "laat het los". Dat gaat nou eenmaal niet als het zo lang duurt en de wens alleen maar groter wordt. Vakanties, sporten, maanstenen, geen alcohol, vitamines, veel zp, weinig zp: ik heb het allemaal geprobeerd en het maakte me niet meer of minder zwanger. Eens moet het geluk gewoon een keer aan je zijde zijn. Probeer daar op te vertrouwen. Jij pas begint aan IUI, het hele traject ligt nog voor je (al hoop ik natuurlijk dat je het, net als ik, maar kort hoeft te doorlopen). Ik zou zeggen, laat het op je afkomen, niet te ver vooruit denken en hou moed! Ik ga voor je duimen!
Hoi Twinkk! Mag ik ook even vragen waarom jullie onmiddelijk werden 'overgezet' naar iui? Wij moesten het doen met betrekkingen na de stimulatie. Hoe verloopt de stimulatie voor jou deze maand? Ik duim allesinds voor je!!
Nozzo: Haha ja echt he. Kan er zo achteraf wel om lachen ook maar het klinkt altijd zo rottig. Alsof je het aan jezelf te danken hebt dat het niet lukt he. Heel persoonlijk ofzo. En in het begin was ik er ook niet zo mee bezig, toen lukte het ook niet dus tja... been there done that toch wel . Ik ben ook zo bang voor naalden! Super knap dat het je lukt hoor. Ik heb op verzoek nu 3 pogingen met hormoon tabletten. Durfde de injecties nog niet aan. Ah ja daar zit je dan met je grote auto he. Die eigenlijk veel voller hoort te zijn. Toch wel confronterend. Toch gaan wij dat ook doen. Zijn ook aan het kijken voor een auto en heel veel mensen zeggen tegen me: oh neem zo'n kleine goedkope, toyota aygo ofzo. En ik heb steeds zoiets van... ehm NEE! Haha maar ja lastig uit te leggen . Hanna: Mooi verhaal en dank voor de hart onder de riem! Daar gaan we ook voor deze maand. Dat zou toch wel heel mooi zijn . Grappig de dingen die je opnoemt, daar heb ik er ook zoveel van geprobeerd! Maansteen heb ik hier ook nog liggen. Allemaal niets geholpen dus hopelijk is dit wat er nodig was . Valerieke: Oeps sorry, volgens mij begrijp ik je niet zo goed. Ik ben er misschien ook nog niet genoeg in thuis. Wat bedoel je met betrekkingen? En wat bedoel je met onmiddellijk overgezet worden? Voordat we nu aan iui zijn begonnen hebben we eerst een jaar lang allerlei onderzoeken gehad en ik heb een operatie gehad en daarna een verplichte 3 maanden rust. Hierna nog 2 maanden zelf geprobeerd, omdat we dat zelf graag wilden maar nu mogen we meteen iui omdat uit onderzoeken is gekomen dat ik endometriose heb en mijn vriend had niet zo'n goed zaad helaas. Het gaat nog goed hoor . Geen klachten alleen morgen hebben we pas de eerste echo en horen we of we genoeg, of te veel of te weinig eitjes hebben deze maand. Super spannend. Als dit er te veel zijn mag het niet door gaan en bij te weinig ook niet.