Er moeten toch meer mensen zijn die dat hebben meegemaakt? Ik kom ze nergens tegen en ik wil graag verhalen uitwisselen, ook al is het voor mij alweer 10 maanden geleden...
Hai, Hier ook iemand waarbij de verloskundige te laat was. Dit is mijn verhaal. Het gaat om mijn 2e bevalling. Bij de eerste ging het snel (4 uurtjes) en moest ik uiteindelijk naar het ziekenhuis omdat de placenta niet wilde komen en ik veel bloedverlies had. Bij mijn 2e kindje moest ik dus in het ziekenhuis bevallen vanwege dat heftige bloedverlies. Het was zaterdag 24 maart om 03.00 toen ik wakker werd van gerommel in mijn buik. Ik voelde gelijk dat het begonnen was. Ik heb mij aangekleed, mijn vriend wakker gemaakt, de ziekenhuistas gepakt en mijn schoonzusje gebeld want zij zou op ons zoontje passen als wij naar het ziekenhuis zouden gaan. Vervolgens het ziekenhuis gebeld dat we eraan kwamen. Om 03.15 was mijn schoonzusje er en toen waren mijn weeen al erg heftig en kwamen erg snel na elkaar. Ik heb mijn jas aangedaan en ben naar de auto gelopen en op het moment dat ik het portier open doe denk ik 'dit komt niet goed, ik ga op deze manier het ziekenhuis niet halen, ik moet thuis blijven'. Dit zeg ik tegen mijn schoonzusje en samen met haar gaan ik weer naar binnen. Toen ik bijna binnen was breken mijn vliezen en krijg ik meteen persdrang. Eenmaal binnen zeg ik tegen mijn vriend dat hij het ziekenhuis moet bellen, de verloskundige en ook 112 omdat de baby eraan komt. Mijn besef van tijd was weg maar dit zal ongeveer om 03.25 zijn geweest. Mijn vriend dus iedereen bellen en mijn schoonzusje kleed mij uit en legt mij op de bank en haalt wat kraammatrassen uit het kraampakket en legt die onder mij. Binnen 10 minuten was de ambulance er en tegen de vrouwelijke ambulancemederwerker roep ik dat ik moet persen. Zij zegt dat dit niet mag voordat de verloskundige er is en ik de persweeen weg moet puffen, zij haden namelijk nog nooit een bevalling uitgevoerd. Ik heb gepuft alsof mijn leven ervan afhing maar na verloop van tijd ging het niet meer en na 3 keer persen is mijn 2e zoontje geboren om 03.54. De verloskundige arriveerde 3 minuten nadat hij geboren is. Gelukkig is het allemaal goed gegaan maar mij overvalt nog steeds wel eens het paniek gevoel dat ik heb gehad toen ik persweeen had en wij nog alleen thuis waren. Ik kon toen alleen maar denken 'ik hoop dat ze snel komen want de baby komt eraan". Ik was erg blij dat de ambulance wel op tijd was en dat we 112 hebben gebeld want als we dat niet hadden gedaan waren we inderdaad alleen geweest. Hoe is het bij jou gegaan? Liefs Nataly
Hèhè, eindelijk iemand die het ook heeft meegemaakt! Wat een verhaal joh! Je bent dus op het moment zelf nog wel bang geweest? Heeft je oudste het meegekregen? Hier gaat het ook om de tweede bevalling. Mijn eerste ging vlot. Zodra de vliezen waren gebroken ging het als een trein. De gynaecoloog geloofde me toen niet waardoor ik een ruggeprik kreeg want het zou nog even duren. Nog tijdens het zetten kreeg ik persdrang. Bij de tweede heb ik de hele zwangerschap het gevoel gehad dat ik zonder verloskundige zou bevallen. Zij nam dit gevoel heel serieus. Ik mocht bij de eerste wee bellen en dan direct naar het ziekenhuis (ik had ook een indicatie, woon naast de verloskundige en ziekenhuis is einde van de straat) Toen kreeg ik heel lichte weeën maar ik zat nog potdicht. Wat later had ik 2 cm dus naar het ziekenhuis. Wegens pethidine overgedragen aan de verloskundige van het zkh helaas. Dat was een oude dame, een muts die alles beter wist. Mijn vliezen werden gebroken en ze ging weg om mijn ruggeprik te regelen, terwijl ik herhaaldelijk had gewaarschuwd dat het snel zou gaan. Ze zei echt dat het niet zo'n vaart zou lopen! Ik had gelijk volledige ontsluiting en kreeg persdrang maar kreeg het niet tegengehouden zoals jij. Ik heb maar 1 keer geperst, nog geen 3 seconden. Ik lag op mijn linkerzijde en ben op mijn rug gaan liggen om Sam eruit te laten. Mijn man en zusje zagen dat gebeuren natuurlijk en schreeuwden om hulp. Sam glibberde eruit op het bed en was donkerblauw. We haalden de navelstreng van zijn nek en legden hem op mijn borst. Snelle bevallingen gaan meestal goed en Sams lippen waren roze dus ik wist dat het in orde was. Mijn man is daar wel van geschrokken zei hij achteraf. We gristen een deken en mutsje uit het baby bedje dat klaar stond, en toen kwam de verpleegster binnen die de verloskundige riep. Achteraf ben ik pissig op die verloskundige, wel trots op mijn eigen lichaam. Ik heb zonder hulp en zonder moeite een kind gebaard. Maar aangezien we nog een derde willen en ik vermoed dat die er gewoon uit gaat vallen heeft zowel het zkh als de verloskundige in dossier gezet dat ze me serieus moeten nemen en niet bij me weg mogen, zelfs als ik nog maar 3 cm heb ofzo. Uiteindelijk heeft de bevalling maar 20 minuten geduurd, heb wel weken voorweeën gehad.
Jee, wat een verhaal meiden. Ik blijf het bijzonder vinden dat dit soort bevallingen ( gelukkig ) bijna altijd goed gaan! Ik ben bij de 3e ook zonder verloskundige bevallen. Technisch gezien was ik niet alleen, want ik ben in de ambulance bevallen, dus met ambulancebroeder, maar de ambulancebroeder die bij me was, wist niet wat ie moest doen en het was een typisch geval van "stond erbij en keek erna". De eerste 2 bevallingen zijn ook erg snel gegaan: bij de eerste 4 uurtjes van eerste wee tot hij er was en de 2e keer slechts 1 uur en 23 minuten van begin tot eind. Ze wisten dus dat ik nogal snel beval. Hier was iedereen ook op ingesteld, alleen had deze 3e bevalling een iets ander verloop. Over de eerste 5 centimeters heb ik 3 uur gedaan. Om 19.00 uur vliezen gebroken en om 22.00 dus 5 cm ontsluiting. Daarna dipte de hartslag van ons meisje waarop de verloskundige besloot een ambulance te bellen. Die was er heel snel en 10 minuten later is ons meisje dus geboren. In de ambulance, al rijdende. Heel apart kan ik je zeggen. Ook niet comfortabel, zo'n brancard. Heb ook wel angstige momenten gehad, omdat ik het dus helemaal alleen heb gedaan. Ook omdat ik niet wist hoe het met ons meisje ging, maar ze had een perfecte start, zag prachtig roze en huilde meteen. Ik moet er nog vaak aan denken, maar inmiddels raakt het me niet meer. Een leuk verhaal voor later zullen we maar zeggen.
Zo, dat was ook heftig zeg. Jij was in het ziekenhuis en ik was thuis op de bank met de ambulance erbij. Het is dat de ambulancemedewerker zei dat ik niet mocht persen, zij heeft met mij mee zitten puffen, anders had ik meteen geperst zo sterk was die drang. Zij keek mij elke keer recht in de ogen en heeft tegen mij zitten schreeuwen, niet persen, niet persen maar puffen, puffen. Daardoor kon ik puffen omdat zij mij daartoe min of meer gedwongen heeft. Was zij er niet bij geweest dan was Lars veel eerder geboren zonder hulp. Ik ben heel blij dat zij erbij was en dat heb ik haar geloof ik ook wel 100 keer gezegd op weg naar het ziekenhuis. Door die ongelofelijke persdrang was ik behoorlijk uitgescheurd en moest in het ziekenhuis gehecht worden omdat dit thuis op de bank niet verantwoord was. Mijn zoontje heeft er niks van meegekregen, hij lag boven te slapen en is overal doorheen geslapen. Ik heb ook de hele zwangerschap het gevoel gehad dat het heel snel zou gaan, heb heel vaak tegen bekenden gezegd 'zul je zien dat we het ziekenhuis niet gaan halen en dat ik op de bank ga bevallen' het is nog uitgekomen ook .
wauw bijzonder zeg...ik kan het me niet voorstellen met lange bevallingen hier helaas...maar kennisje van mij is zwanger van de 4de...en nummer 3 was er in 20 minuten van begin wee tot breken vliezen 5 min later...en 15 min later een kind in de armen...de verloskundige woonde bij hun in de straat en had al gezegd deze zal snel gaan!! (1e in 4 uur, 2de iets anders 2 dagen over gedaan, 3de dus nog iets sneller...ben benieuwd voor de 4de.....die is wee, water en dan baby in 10 minuten ofzo....)
Hier bij de eerste ook vrij snel. 6.15 start weeën en om 8.09 na 4 minuten persen was hij er. Ondanks dat ik in het ziekenhuis was met personeel, was de gynaecoloog in opleiding toch wat geschrokken. Nu ik jullie verhalen lees, hoop ik dat mijn man goed bereikbaar is en als het even kan een spoedcurcusje verloskunde volgt. IK krijg nu al zenuwen van jullie verhalen, maar aan de andere kant vind ik ze ook heel mooi en bijzonder, maar liever niet bij mij!
Blijft je bij he, zo'n snelle bevalling? Mijn bevalling duurde minder dan 2 uur, om 3.00 uur zat alles nog potdicht (wel regelmatig lichte weeën, maar 2 cm ontsluiting en randje baarmoedermond stond nog) en ben om 04.48 uur in het zkh bevallen, 5 min na aankomst. mijn verloskundige was te laat, maar heb het gelukkig niet alleen hoeven doen, de arts-assistent heeft Anna opgevangen. Leuk feitje, in het bevallingsverslag van zkh stond 'mevr kwam, zag en beviel..' Lijkt me heel heftig om het alleen te moeten doen, heb meerdere keren in de auto gedacht dat als het overdag was geweest, met alle files, dat ik in de auto was bevallen..
. Ik vind verhalen over snelle bevallingen altijd erg bijzonder om te lezen. Ik heb ook wel eens gehoord dat bij snelle bevallingen het meestal goed gaat met het kindje.. Ik had juist helemaal geen snelle bevalling en toch was de verloskundige bijna te laat.. Ik had al een uurtje of 10 weeen om de 5 minuten, niet echt heel sterke weeen, maar sterk genoeg om weg te moeten zuchten. Dit bleek 1 cm ontsluiting opgeleverd te hebben. 2x gestript en een uurtje of 8 en behoorlijk heftige weeen later maar liefst 4 cm ontsluiting... Het is inmiddels midden in de nacht. De verloskundige breekt de vliezen en vertrekt naar een andere bevalling. Ze verwacht de baby op haar vroegst in de loop van de ochtend. Ik ga lekker even onder de douche staan, maar binnen 10 minuten krijg ik persweeen. Ik raak een beetje in paniek, met 4cm persen leek me niet de bedoeling en de verloskundige was er niet, en ik roep mijn man. Die gelooft mij in eerste instantie niet, maar een paar persweeen later heeft hij door dat het echt zo is. Hij belt de verloskundige, en gelukkig hebben we geleerd hoe hij persweeen kan wegmasseren. Als de verloskundige binnenkomt mag ik meteen beginnen met persen (ze kon aan me zien dat ik zo ver was), en een paar persweeen later wordt onze dochter geboren. Omdat het einde van de bevalling met zoveel snelheid verliep, behoorlijk uitgescheurd en veel bloed verloren. Deze keer moet ik dus in het ziekenhuis bevallen. En zodra ik het idee heb regelmatige weeen te hebben, mag ik m'n spullen pakken en naar het ziekenhuis gaan (2 minuten rijden). Doordat mijn bevalling een trage start had, ben ik niet bang om te laat te komen. Maar ik kan me voorstellen dat voor sommigen een cursus verloskunde niet overbodig is!
Die mazzel had ik nog, ondanks dat Sam 8 pomd was en ik dus maar 1x heb geperst had ik totaal geen schade. Niet uitgescheurd, zelfs geen schaafwondje. Daar was ik zo blij mee! Bij de oudste had ik ook niks. Lana wat grappig dat ze dat in je verslag hebben gezet haha! Ben eigenlijk wel heel benieuwd wat im dat van mij staat... Vrouwenmantel, spoedcursus kan idd geen kwaad ik weet wat ik moet doen en heb daar ook zeker iets aan gehad. Heb dus naar Sam zijn lippen gekeken of alles goed was en ook bewust met een schone doek zijn neus en mond schoongeveegd. Mijn man werkt in utrecht dus ik jou er serieus rekning mee dat hij een volgende bevalling helemaal niet haalt. Als de verloskundige dan ook weer te laat us moet ik dat dus alleen doen, maar inmiddels geloof ik er wel in dat ik dat kan.
Ik ben van mijn 3e bevallen in 35 minuten. Gelukkig wel met de verloskundige erbij in het ziekenhuis. De bevalling van de 4e werd gelukkig ingeleid, want ik zou compleet in paniek raken als het thuis zo snel zou gaan.
Omdat bij mijn 1e de verloskundige kwam en 8 minuten later m'n zoon geboren werd is bij mijn tweede besloten de vliezen te prikken en de verloskundige dan te laten blijven. Goede beslissing gezien hij er binnen het uur was na het breken van de vliezen. Dit zou je eventueel ook nog kunnen overleggen. Niet iedereen is daar ontvankelijk voor, want bij m'n derde (die dus elk moment kan komen) willen ze dit niet doen (ziekenhuis).
Ja dat was hier ook de afspraak, maar toen de vliezen eenmaal waren gebroken geloofde de verloskundige niet dat het zo'n vaart zou lopen. En toen werd Sam dus geboren.
Ik heb het met me 2e meegemaakt in het ziekenhuis nog wel. Ik werd ingeleid omdat de 1e er verkeerd uit kwam. Ik kreeg gel in, ze zeiden reken er maar niet op dat je vandaag gaat bevallen. Zodra de gel erin zat kreeg ik meteen heftige weeen, de gyn voelen na 1uur en 25 minuten je zit op 3cm duurt nog wel even mevrouw. Ik ga even een bakje doen. Ik zeg nee want hij komt er aan. Nee mevrouw dat kan niet, je moet nog even geduld hebben. En hij loopt zo weg, me man na de verpleegkundigen daar gillen het komt eraan!!! Dus de zusters rennen na de gyn in plaats van na mij (lekker slim!) me man komt na mij, ik zeg het hoofdje komt er aan. En op dat moment stapt de gyn na binnen, snel handschoenen aan en vangt hem al op want idd hij kwam eraan! Zegt de gyn ook nog eens, maar mevrouw dit was niet de afspraak, ik zou eerst nog even een blokje om en een kop koffie drinken. Ik was kwaad en floepte eruit; Denk je nou echt dat ik voor jou even me benen ga dicht knijpen! Hij heeft daarna ook niks meer gezegd haha. Ja toen ik zei dat het de laatste keer was, zei hij ik zie u vast wel weer terug komen. Ik zei nou reken er maar mooi niet op! Ik ben ook nooit weer terug gekomen. Heb wel een 3e gekregen maar die is lekker thuis geboren! Bij me 3e heb ik ook meteen de waarschuwing gekregen als je weeen krijgt bel meteen! Heb ik ook gedaan. Even was er paniek, zat op de wc en had ineens enorme persdrang ik gillen na me man, helppppp het komt eraan. Hij meteen bellen, ze waren heel snel bij me ondanks dat ze een aardig stukje moeten rijden. Ik durfde pas van de wc toen ze er waren haha. Was overigens de kleine die aan het zakken was. Ben wel in 3uurtjes bevallen! Mocht er hier nog een 4e komen wat ik wel hoop, dan moet ik wel meteen weer bellen. Dit omdat ze verder af zitten en het ziekenhuis ook nog wel een stukje rijden is.... De eerste heb ik in 24uur overgedaan maar is wel bijna in de auto geboren haha. Toen moest ik het echt ophouden want de huisarts wou het niet in zijn auto hebben!
Mijn verloskundige was bijna te laat bij de tweede. Is natuurlijk heel iets anders dan écht te laat, maar goed. Ze was al een hele tijd bij ons in huis, maar stelde voor dat zij nog even bij een ander stel in de buurt zou gaan kijken 'omdat het hier nog wel even zal duren'. Toen ze 10 min weg was, kreeg ik persdrang en heb haar laten bellen. Nog 10 min later stond ze naast m'n bed. Ik draaide me om, om me te laten toucheren en gelijk braken m'n vliezen en ik voelde het hoofdje al helemaal staan. Ik kon niks zeggen, maar wees naar beneden. Twee persweeën later werd onze dochter geboren. Het vervelendst vond ik dat ik, omdat de kraamzorg er nog niet was, nog een hele poos in m'n troep heb gelegen (vruchtwater, bloed). verloskundige was natuurlijk druk met het controleren van mij en de baby en kon niet ook nog de matjes weghalen. Half uurtje later was de kraamzorg er, en zij ging meteen aan de slag om mij te verschonen. Wat was ik daar blij mee, lag er echt niet lekker bij. Bij m'n zus was haar man te laat. Dat leek mij eerlijk gezegd nog erger dan de verloskundige die te laat was. Ik heb m'n zus voor gek verklaard dat ze haar man op dat moment nog weg had laten gaan - om oudste naar het kinderdagverblijf te brengen. Zegt zij doodleuk: nee jij bent een lekkere, jij laat je verloskundige nog weggaan op dat moment. Dat zou zij dan weer nooit gedaan hebben. En een kennis spant de kroon: zij is bevallen op het parkeerterrein voor haar huis, terwijl ze in de auto wilde stappen om naar het ziekenhuis te gaan. Was haar derde en ze is op pad gegaan bij zo ongeveer de eerste wee (beviel ook al snel bij eerste en tweede, dus ze mocht gelijk komen).
Beetje hetzelfde verhaal als bij mij, maar dit heb ik eigenlijk niet zo ervaren. De kraamhulp was er bij ons ook pas toen onze dochter een half uur oud was (vraag me ook nog steeds af wanneer de verloskundige haar gebeld heeft..). Maar ik vond het allemaal wel prima geloof ik, haha..
Gelukkig was bij mij de verloskundige op tijd, maar wel binnen 3 uurtjes vanaf het eerste teken, het begon met het breken van de vliezen. De kraam was een kwartier te laat... En ik ben bang dat ik mijn verhaal hier mag schrijven na de aanstaande bevalling. Manlief krijgt een minicursus baby vangen van de verloskundige. En verder moet ik meteen bellen bij de eerste wee of gebroken vliezen. Ik heb de vorige keer best lang geperst, maar nu die weg al eens begaan is, vrees ik dat het helemaal snel zal gaan. We zullen het weten over zo'n 15 weken... Wel fijn om te weten dat ik niet de enige ben, bij wie de eerste zo snel kwam. En ook dat er meer zijn met angst voor een bevalling zonder assistentie.
Op zich vond ik het op het moment zelf helemaal niet eng. Je handelt gewoon instinctief. Ik wist precies wat ik moest doen en wist zeker dat Sam in orde was, ook al was hij blauw. Pas achteraf was ik bang dat hij op de grond had kunnen vallen. Omdat ik nauwelijks geperst heb is hij zo het bed op geglibberd (dat gevoel vergeet ik nooit meer!) maar mijn man zei achteraf dat er meer dan genoeg ruimte nog was op het bed en hij echt niet had kunnen vallen. Maar mocht ik de volgende keer weer in het zkh bevallen en dezelfde verloskundige hebben dan eis ik een ander! Ik was woest op haar, om Meerdere redenen. Ze heeft al mijn wensen straal genegeerd zonder medische reden, pokkewijf!!
Bij mijn tweede en derde bevalling die zeer snel gingen waren beide keren geen verloskundige aanwezig en waren er pas na 20 minuten toen de kleine er al was.