mijn opa en oma noemde ik altijd u. ook onbekende mensen die ouder zijn zeg ik u tegen, en tegen de rest je. Ik zla eerst u zeggen tegen haar, denk dat ze het zelf wel verbeterd als ze wil dat je je zegt. soms voel je ook in een situatie aan of je je of u moet zeggen, heb ik tenminste wel.
Tijdens zakelijke gesprekken zeg ik altijd u, ookal is de persoon jonger dan ik (en ik ben 25). Als een callcenter mij belt zeg ik ook u, ookal is die persoon meestal een stuk jonger. In de situatie van ts zou ik zeker u zeggen, ook al is de persoon maar iets ouder. Ik vind het ook niet met leeftijd te maken hebben, maar met respect. U zeggen schept ook een beetje afstand vind ik, je hebt er niet mee geknikkerd Tegen mijn ouders en schoonvader en de rest van de familie zeg ik je, maar ik vind dat er ook nog een verschil is tussen je en jij