Je en jij, dat heb ik zo mee gekregen. Zo praat ik nog tegen mijn ouders. Tegen ooms,tantes en andere ouderen u.
Sorry maar dit vind ik heel erg lijken op wat er in tekenfilms gebeurd. Dat je de namen niet mag weten van de ouders
Bij ons is het je en jij. Ook andere kinderen hoeven tegen mij geen u te zeggen zolang ze maar beleefd zijn.
Ik vind dt ook altijd zoiets aparts. Ons kindje mag gewoon jij/je tegen ons zeggen en tegen familieleden. Tegen vreemde wel u. Overigens spreek ik tegen mijn opa en oma wel met u, maar dat is ons nooit verplicht.
Mijn man en ik zijn 'jij' voor onze kinderen. Zijn moeder en mijn ouders zijn ook 'jij'. Maar mijn oma (moeder van moeder) is een 'u'. Voor haar kinderen en kleinkinderen en dus ook voor haar achterkleinkind 😀 Vreemden zijn altijd 'u', tot er gezegd wordt dat je 'je' mag zeggen.
Jij. Ik vind u zo ontzettend afstandelijk klinken. Ik weet van Surinaamse vriendinnen dat het met respect te maken heeft en niet met afstand, maar voor mij voelt het toch zo.
Mijn ouders deden dat ook. Ze bouwden het pas een beetje af toen ik een keer vroeg waarom. Ik zal niet verbaasd zijn als ik mezelf ook ooit heit tegen mijn man hoor zeggen. Gewoon, voor het gemak van het kind. Hier zal het je/jij/do worden. Behalve tegen vreemden, maar ik geloof dat iedereen het daar wel over eens is. En eigenlijk vind ik gebruik van voornamen ook niet zo erg. Misschien denk ik er tegen die tijd anders over.
U wordt hier gebruikt voor ouderen en vreemden. Jij mogen ze tegen papa en mama zeggen. Mijn man wilde dit eerst niet omdat dit onrespectvol zou zijn en hij was opgevoed met 'U' tegen zijn ouders zeggen... Maar ik vindt dat je 'je' ook best respectvol kan zeggen. Ligt eraan hoe je het gebruikt in een zin. Dus deze discussie heb ik thuis gewonnen
Ik vind het nogal ouderwets en autoritair om je ouders met u aan te spreken. Maar vreemden en ouderen etc wel.
Gewoon je/jij al zal er ooit een tijd komen om u te introduceren bij vreemden. Welke leeftijd? 8?10? Hier overigens ook gewoon papa/mama en voornamen door elkaar wat ik geen probleem vind maar dat is of topic Denk dat er qua u zeggen ook veel verschil is tussen Nederland en België. Woon zelf in de grensstreek en in België is het veel minder geaccepteerd om te tutoyeren. Daar wordt u veel meer gebruikt dan hier in Nederland.
Belachelijke reactie van de vader, alsof het kind minderwaardig is ten opzichte van de ouder, of heel ver van hem afstaat. Ik gruwel daar echt van! Tegen ons als ouders, familie en vrienden wordt jij gezegd. Zijn we ergens in een winkel, of tegen ouderen mensen, wordt er u gezegd.
Ja denk ook dat het op het leeftijd wel heel lastig wordt. De jongste begint het nu al aardig over te nemen van de oudste. Ik heb al heel veel positieve reacties gehad, met name de ouderen vinden het heel fijn als je ze u leert. Ik vind het belangrijk, respect en beleefdheid. Dat verdwijnt toch al zo snel..
Minderwaardig?? Beleefdheid heet dat. Ze zijn niet elkaars vrienden he. Een ouder en een kind. Hij had het beter gewoon kunnen verbeteren denk ik maar dat is een ander punt.
Nou ik vind het dus wel een fatsoensnorm om U te zeggen tegen mensen die ouder zijn en dus helemaal tegen je ouders of grootouders.
Beleefdheid zit in iets heel anders dan u of jij zeggen. Ik kende een gezin vroeger waar u werd gezegd tegen de ouders en die kinderen waren echt niet beleefd hoor. "Ik haat u" en "u bent de stomste vader ter wereld" heb ik daar wel eens door de woonkamer horen vliegen .