En ge en gij? Is dit ook Nederlands eigenlijk of is dat Belgisch? Toen ik nog helemaal mn Belgisch accent had en we naar mijn vriend zijn moeder gingen wat wel aan dat U geneuzel meedoet. Tja ik zei altijd u, je en jij had ik nog nooit gebruikt maar ik sprak ook met ge en gij. Toen we terug thuis waren zei ik, ow fuc,, ik heb ook gij en ge gezegd. Zei mn vriend dat dat ook vriendelijk is ? Ik begrijp er helemaal niks meer van wat is ge en gij in Nederland?
Ik heb ge en gij nog nooit gehoord in Nederland. Teminste niet waar ik woon OT Het verbaasd mij echt heel erg dat er ouders zijn die graag willen dat hun kinderen hun met u aanspreken. Ik vind dat heel onpersoonlijk en afstandelijk.
Ik vind u zeggen tegen je ouders toch altijd wat vreemd. Als je al tegen je ouders geen je/jij kan zeggen, tegen wie dan wel? Ik zeg tegen mijn bazen op het werk ook gewoon je en jij. Maar als ik tegen mijn ouders al u moest zeggen, dan lijkt het me helemaal not done om tegen je baas je/jij te zeggen. Overigens noemde (en noem) ik mijn vader vroeger heel vaak bij de voornaam. Mijn kinderen hebben ook een tijd gehad dat ze mij bij de voornaam noemde. En nu soms nog steeds noemen ze me mama *voornaam*.
Ow oke, dan zal dat wel dialect zijn hier in Limburg haha Hoor mn vriend wel vaak geer zeggen tegen zijn moeder. En u. Maar je en jij heb ik nog nooit gehoord richting zijn moeder
Ge en gij wordt in het merendeel van Nederland niet meer gebruikt. Het is de ouderwetse vorm voor Je en Jij, ik schat al een jaar of 150-200 jaar geleden voor het laatst voor Nederland de gebruikelijke vorm daarvoor. Het is dus niet verkeerd, maar voor ons in onbruik geraakte aanspreekvormen qua ABN dus.
Tegen ouders altijd je en jij gezegd en de kinderen mogen ons ook zo aanspreken. U zeg je tegen alle andere mensen. Voor mij klinkt het heel afstandelijk als mijn kinderen u tegen me zouden zeggen.
Bedankt voor je uitleg. tja, ze zeggen niet voor niks dat België met alles wat later is he ik ben opgevoed met u, ge en gij zonder regels. Gewoon gebruiken wat in de zin past Gaat ge vanavond nog op internet Mag ik uw tablet? Ga je vanavond,... dat klinkt gewoon niet naar mijn mening Ik vond je en jij altijd zo vriendelijk klinken. Woon nu 6 jaar in Nederland en vind het nog steeds zo vriendelijk klinken haha. Ondertussen zeg ik ook al je en jij maar dat gebruik ik vooral tegen mn zoontje tegen mijn wil in. Ik wil hem mijn Belgisch accent meegeven maar omdat ik die je en jij's zo schattig vind klinken gebruik ik dat automatisch vaak richting mijn zoontje Tegen mn vriend zeg ik vaak u. Zegt hij altijd. Owwww je zegt u tegen mij Mijn antwoord : dat moet hier in Nederland toch tegen oudere mensen,...
Hier is zoon nu 2.5 jaar en zegt tegen iedereen vreemd meneer en mevrouw enhet is ook alstublieft en dank u wel. Vrienden en kennissen heten bijvoorbeeld Ome Piet en Tante Carla. Met de leeftijd van 3 jaar gaan wij langzamerhand het U introduceren en word iedereen die ouder is (dus inclusief papa en mama) U. Ik vind dit zelf een beleefdheidsvorm en wij hechten hier waarden aan.
Wel heel veel later he? hihi Voor ons klinkt Ge en Gij juist best heel schattig, net zoals U tegen je man zeggen. Iets wat overigens ook oud Hollands is Destijds sprak een vrouw haar man aan met "mijn heer" (nu verbasterd naar meneer) en de man sprak zijn vrouw met "mevrouw" aan. Tenminste: in bepaalde kringen was dit wel gebruikelijk. Dit is wel weer iets langer geleden, denk dan aan 1700 of zo Nogmaals: het is niet fout, wél heel ouderwets (in onze Hollandse oren tenminste ) maar het klinkt wel héél schattig
Interessant topic! Ik heb alleen de 1e en laatste pagina gelezen hoor tis al laat he... Over 'ge' en 'gij': dat is echt niet zo ouderwets als ze je doen geloven hoor mijn familie in Brabant zegt altijd nog 'gij' tegen elkaar. Zelf ben ik eigenlijk wel benieuwd naar het gebruik van 'je' en 'jij' tegen ouders. Zelf ben ik altijd opgevoed met 'u' (ik ben 28 jaar). Dit zei ik dus altijd tegen mijn ouders (sinds ongeveer mijn 20e ben ik de jij-vorm tegen hen gaan gebruiken, dat ging vrij natuurlijk). Gezien vanuit mijn geschiedenis: Nu lijkt het mij heel erg brutaal als je kind boos op je is, en de 'jij' vorm gebruikt. Ik ben dat niet gewend. Hoe is dat? Mijn zoontje kan nog niet praten (7 maanden oud), maar mijn man wil graag dat hij 'jij' tegen ons gaat zeggen. Ik vind dat op zich prima, ben er nog niet over uit. maar hoe is dat als een kind dan boos op je is?
Als jij boos bent op je man ga je dan u gebruiken? Denk dat je kleintje dan gewoon gebruikt wat hij gewend is. Je en jij
Ow ja, qua typen gebruik ik altijd je en jij. Nooit ge of gij. Ben hier op zp gewoon goed ingeburgerd denk ik
Tja, boos is boos toch? Het maakt toch niet uit of je kind dan "Ik ben boos op u!" of "Ik ben boos op jou!" zegt? De boosheid is hetzelfde ongeacht hoe je kind je aanspreekt.
Klopt hoor, in bepaalde streken wordt het nog wel gebruikt, maar het is dan meer dialect en geen ABN meer. Geen idee naar de je en jij vorm. Ik ben zelf 40, mijn oudste broer is 47 en wij hebben nooit U tegen onze ouders hoeven zeggen. En dat is niet door gebrek aan opvoeding of zo, mijn moeder komt uit een zeer hoog nest (en heeft nog etiquetteles etc gehad ) Mijn ouders gaven er gewoon niet zo om zolang wij maar netjes spraken. Mijn opa en oma moesten uiteraard wel met U aangesproken worden en vreemde en oudere mensen ook, maar zijzelf dus niet door de kinderen.
Als een kind je of jij tegen je zegt en boos wordt, dan klinkt het net alsof het boos is op een vriendje. Geloof me, dan komen er dingen uit die ik als ouder niet wil horen van mijn kind Dat hebben wij een paar maanden aangekeken en zijn toen U gaan gebruiken. De kinderen zijn behoudender en snappen nu dat je er niet zomaar van alles uit kunt flappen. Schelden/boos zijn in de u-vorm is een stuk lastiger. Wellicht vinden veel meiden hier mij ouderwets, maar ik vind dit echt bij de opvoeding horen.
Jij. Ik vindt u vanuit een kind naar zijn ouders erg 'koud/kil' klinken. Het klinkt voor mij alsof er een enorme afstand wordt gecreëerd tussen ouder en kind. Bovendien vind ik het in de ouder-kind-relatie niets zeggen over respect. Mijn kinderen horen mij respect te tonen dupe hun gedrag en niet door mij op een kille manier (in mijn ogen dan hè ) aan te spreken.
Ik lees hier vaak dat 'u' als koud en kil wordt ervaren. Ik heb die ervaring zelf niet. Ik ben ook opgevoed met 'u' en zeg dat nog steeds tegen mijn ouders, met wie ik een goede band heb. Mijn zoon praat helemaal niet, maar mocht hij wel praten, dan zou ik hem laten tutoyeren. Het lijkt erop dat je het een kind tegenwoordig niet meer aan kunt doen om hem 'u' te laten zeggen, hoewel ik dat wel een stuk mooier vind en logischer in mijn oren. Mijn man staat er ook op om hem 'jij' en 'jou' te laten zeggen.
Absoluut je en jij tegen ons. Alleen u tegen onbekenden en ouderen, al zijn we nog niet zo ver (hij is 2,5). Wel vind ik het belangrijk dat hij alsjeblieft en dankjewel zegt tegen ons. In winkels nog meer natuurlijk. Hij zegt ook al keurig meneer en mevrouw en dankjewel in winkels. Ik krijg daar regelmatig complimenten over en ben er ook wel trots op Overigens zeg ik ook vaak dankjewel tegen zoon. Ook vind ik het belangrijk dat hij mensen een hand geeft, bv bij binnenkomst op een verjaardag of bij de dokter ofzo. En gedag zeggen waarbij hij mensen ook aankijkt (hij heeft nu nog de neiging om achteloos een beetje naar achteren te zwaaien terwijl hij al wegloopt..) Ik heb het zelf altijd gek gevonden als koppels papa en mama tegen elkaar zeiden, maar betrap me erop dat wij dat ook regelmatig doen..! Maar ik merk ook dat als wij elkaar met de voornaam aanspreken dat zoon dit ook over gaat nemen. En hoewel ik gruwel van u-en tegen je eigen ouders, krijg ik toch ook echt wel kromme tenen als mijn zoon me met mijn voornaam aanspreekt!
Hier ook je/jij voor ons, maar ik zit er wel bovenop als het om andere (oudere) mensen gaat. Zelfs de juf spreken ze regelmatig aan met u (en een van ze is slechts 23 lentes jong ). Vaak krijgen mijn kinderen te horen dat ze geen u hoeven te zeggen, wat het eigenlijk nog verwarrende maakt voor ze. Ik ben niet streng, maar help ze wel herinneren dat het u moet zijn. Net als met twee woorden praten. Persoonlijk vind ik dat het heel weinig wordt toegepast en het gros van de mensen verbaasd is dat mijn kinderen zo 'netjes' praten. Zelfs op school is er geen beleid t.a.v. u of jij, ik verbaas me er echt over! Tja, denk ik dan, het is niet anders dan dat je ze aanleert dat ze naar links en naar rechts moeten kijken als ze oversteken. Oké, nu klink echt heeeeeeel oud, I know... maar dat was vroeger toch wel anders! Nu vraag ik b.v. iets aan een vriendje van mijn zoontje en krijg ik als antwoord: Watttt????? I.p.v. Wat zeg je? of of nog netter, wat zegt u?