Sorry mensen moet het verhaal eventjes kwijt..ben helemaal kapot Ik zal bij het begin beginnen, want moet echt even men hart luchten. Vrijdagochtend om 12:00 had ik eigenlijk een afspraak met de psychiater van het POP protocol. We waren om half 12 al in het ziekenhuis, daardoor heb ik eerst advies gevraagt op de gewone poli, omdat ik last had van kortademigheid en steken tussen mn schouderbladen. Dit was voor hun reden om mij per direct op te nemen op afdeling A6, Kraamafdeling. Ze gingen me testen op Longembolie en zeiden dat ik moest blijven tot duidelijk was of ik wel of geen embolie in mn longen had zitten. Mijn vriend was gewoon op het werk en die heb ik toen direct gebeld.. De dag duurde heel lang, veel wachten, veel onderzoeken..Maar als alles goed was mocht ik daarna gewoon naar huis. s'middags bleek mijn vriend al die tijd al thuis gezeten te hebben omdat zijn moeder rond 1 uur half 2 belde dat zijn vader in een coma was geraakt. Ze is smorgens uit bed gekomen, en kreeg mn schoonvader niet wakker. Ze heeft zo wat de hele middag met mijn vriend gebeld om hem op de hoogte te houden van de situatie, maar heeft hem op het hart gedrukt mij niet te bellen, omdat ze mij op dat moment aan allerlei onderzoeken onderworpen. s'middags om 14:45 is mijn schoonvader overleden, vanuit Coma naar de eeuwige slaap... Mijn vriend heeft gewacht met mij en zn zusje op de hoogte stellen tot we thuis waren uit het ziekenhuis. Ik werd rond 18:30 ontslagen uit het ziekenhuis, met de mededeling dat ik geen embolie heb, maar wel bloedverdunners moet gebruiken.. Toen we thuis kwamen, vertelde mijn vriend dat zijn vader smiddags overleden was.. De bedoeling was dat ik eind deze week ingeleid zou worden (dan ben ik 37 weken zwanger) Maar ik heb samen met mijn vriend overlegd dat we er nu voor kiezen dit niet door te laten gaan. Donderdag is de crematie van mijn schoonvader, en bovendien we krijgen er mn schoonvader niet mee terug plus dat hij het toch niet meer mee maakt. Het hele inleiden heeft dan geen zin meer.. Vrijdagavond zijn we opgehaald door mn zwager (wij hebben zelf dus geen auto, we zouden die van mn schoonmoeder ophalen maar zo ver waren we nog niet) en vertrokken naar mn Schoonmoeder. Nu zijn we nog steeds daar, en druk bezig met de crematie te plannen. Gisteren is er een vrouw geweest van crematorium om de wensen door te spreken, de kaarten te maken, de hoeveelheid mensen te bespreken en ga zo nog maar even door. Bij het kaarten maken en samen stellen, hebben we samen met het hele gezin besloten dat onze dochter al wel op de kaart vermeld word, ook al is ze dan nog niet geboren..ze hoort er wel al bij.. Vanmiddag heb ik alle enveloppen geschreven, ben er even mee bezig geweest, maar ik wil alles doen om mn schoonmoeder een beetje te kunnen helpen..Mijn schoonmoeder blijft achter met 3 kinderen waarvan er eentje nu 14 jaar is.. Lastige leeftijd.. We hebben het enorm zwaar met dit alles, vooral het besef dat ik zwanger ben, en er dus in mn buik nog een kleinkindje rondzwemt van mn schoonvader..Het doet zo enorm zeer dat hij het net niet heeft kunnen halen. Maar hij heeft zn rust dubbel en dwars verdiend.. Het is beter zo, hij had de laatste week zo enorm veel pijn... Ik ben helemaal op..
Jeetje, meis gecondoleerd. Heb je topic wel gelezen maar nooit gereageerd. Ik wens jou, je vriend en familie veel sterkte. Die kleine van jullie heeft een goede beschermengel .
Oef sterkte meid! Maar begrijp ik goed dat je om sociale redenen deze week zou worden ingeleid ivm ziekzijn van je schoonvader. Moet eerlijk zeggen dat ik je topic hierover niet heb gelezen. Pfoe dat lijkt me sowieso heftig. Ik zou denk ik in ieder geval in overleg treden met de gyn en het ZH ook ivm alle onderzoeken van de afgelopen dagen. Nogmaals veel sterkte! En er is in ieder geval één beschermengel voor jullie kleintje!
Oh meisje toch Heeeel erg veel sterkte en dit zijn dan wel dubbel zware laatste loodjes voor jou! Dikke kus en knuf!
Gecondoleerd! Heb je topic zo nu en dan wel gelezen. Ondanks dat dit er in zat en de kans groot was dat hij het niet zou halen, is het toch schrikken he? Ik ben voor je schoonvader blij dat hij relatief snel is gestorven. Het is misschien niet leuk voor jullie met het oog op de kleine, maar jullie gaan het redden. Ik hoop dat je over een poosje met een goed gevoel op deze intensieve tijd terug kunt kijken.
Allereerst alle dames, dank jullie wel..het is erg zwaar.. En hopmarjanneke, ja ze zou gehaald worden omdat ik er geestelijk helemaal doorheen zit en omdat dan de kans groter was dat mn schoonvader het mee zou maken. ik loop ook op afdeling psychiatrie middels het POP protocol voor zwangeren. morgen ga ik contact opnemen met de poli, om de afspraak voor woensdag af te zeggen en door te geven dat ik geen inleiding meer wil tenzij t medisch noodzakelijk is. en om te horen waarom ik bloedverdunners moet gebruikwn
Gecondoleerd, heel veel sterkte in deze moeilijke tijd!! (en ook met de laatste loodjes die nu waarschijnlijk extra zwaar zijn!)