Hey meiden, Ik liep al een hele tijd rond met het idee om een boek te gaan schrijven en nu ben ik eindelijk begonnen! Nu ben ik benieuwd of het er een beetje goed uitziet, dus ik zal hier een klein stukje van wat ik geschreven heb plaatsen. Niet teveel natuurlijk, . Het gaat me niet om spelfouten e.d., maar gewoon of het verhaal zo goed loopt. Ik ben gewend om in filmscript te schrijven, dus dit is nieuw voor mij. Maar het kriebelde gewoon. Dus kom maar op met alle meningen, ook als het niet goed is! Daar leer ik van! Het verhaal gaat over een seriemoordenaar die ter dood wordt gebracht en degene die er voor gezorgd heeft dat hij gearresteerd werd, krijgt steeds rare berichtjes en er gebeuren steeds meer vreemde dingen waardoor ze het idee krijgt dat hij nog leeft. Nou hier komt een stukje: De wereld stond even stil voor Jennifer. Ze kon niet geloven dat er eindelijk een einde kwam aan alle ellende die ze de afgelopen maanden had meegemaakt. Het telefoontje wat ze vanochtend kreeg had haar nog nooit zo wakker geschud als nu. Hij is opgepakt! En zal eindelijk worden gestraft voor zijn daden. Zo kan hij nooit meer iemand pijn doen. Ze glimlachte zachtjes en streek haar haar achter haar oor. Nu kon ze eindelijk weer verder gaan met haar leven. Alle gebeurtenissen van afgelopen maanden kwamen voorbij in haar gedachten. Hoe ze online in contact kwam met iemand die zo aardig en lief leek. Hoe ze toch met hem afsprak en erachter kwam dat het een vreselijke vent was, die al meerdere meisjes had verkracht en vermoord. Zij had weten te ontsnappen aan zijn dodelijke greep. Hij had haar meegenomen naar een huisje in het bos, waar hij haar meerdere malen verkrachtte. Toen hij haar wilde wurgen heeft ze hem keihard gebeten en getrapt en kon zo ontsnappen aan zijn greep. Door het bos heeft ze gerend en gehuild, wetende waar ze zojuist aan ontsnapt was. Maandenlang heeft hij haar daarna gestalkt. Hij wilde zijn werk afmaken zo lief hij meerdere malen aan haar weten. Gelukkig is nu alles voorbij. Geen angst meer, het is over. Jennifer belde haar beste vriendin om het nieuws te vertellen en de tranen stroomden over haar wangen, eindelijk beseffend dat het echt voorbij was. Amy kon het maar moeilijk geloven toen ze hoorde dat hij eindelijk was opgepakt. Jack Spinder zou hen niet meer lastig kunnen vallen, nooit meer. De vogeltjes floten buiten hun hoogste lied, de zon scheen als nooit tevoren. Alles leek kleuriger en fleuriger. Jennifer was vrij, eindelijk vrij.   1 Het was de dag van de waarheid. Jack Spinder zou vandaag zijn laatste adem uitblazen. Een paar maanden geleden was hij ter dood veroordeeld voor de verkrachtingen en moorden op 14 meisjes. Vandaag was het zover, hij zou via een dodelijk injectie aan zijn einde komen. Jennifer was netjes gekleed op weg naar de executie. Ze was nerveus en haar handen trilde lichtjes. Ze zou hem toch nog even moeten zien, in zijn ogen kijken. Zijn laatste woorden aanhoren en hopen dat hij berouw had van al zijn daden. Amy zat naast haar en hield haar hand vast. Het komt wel goed, Jen, zei ze zacht. Alles is nu voorbij. Na de executie kan je leven verdergaan zonder angst. Jennifer knikte zachtjes. Dat wilde ze graag geloven, maar toch bleef die angst bij haar. Ze kon het nog niet van zich afschudden. Ze arriveerden bij de gevangenis en liepen naar binnen. Ze werden gecontroleerd en mochten verder. In het kleine kamertje was plaats voor twaalf man. Er zaten een aantal agenten die zich al die tijd op de zaak hadden stukgebeten. Voor hen was het ook belangrijk om op deze manier afstand te doen van alle gruwelijkheden. De spanning was voelbaar. Velen hebben naar dit moment toegeleefd. Een groot psychopaat zal eindelijk krijgen wat hij verdient. Het kamertje liep langzaam vol. Jennifer voelde zich misselijk en de bedompte lucht die er hing maakte dat er niet beter op. Amy probeerde Jennifer gerust te stellen, maar Jennifer raakte meer en meer overtuigd dat het niet slim was hier naar toe te komen. Straks zou ze hem nog een keer in de ogen moeten kijken. De ogen die haar zoveel nachtmerries bezorgen. Zou ze het allemaal los kunnen laten? Het werd ineens stil en iedereen keek gespannen om zich heen. De directeur van de gevangenis kwam binnen en liep naar voren. Amy hield Jennifers hand stevig vast om haar enige steun te bieden. De directeur sprak en vertelde wat er ging gebeuren. ik wil iedereen meegeven dat het geen makkelijke beelden zijn die we te zien krijgen. Indien je niet zeker bent of je dit aan kunt, verlaat de kamer dan nu. Amy keek Jennifer zenuwachtig aan. Jennifer fluisterde zachtjes, ik moet dit doen, Amy. Hoe moeilijk dit ook is. Ik wil die klootzak zien sterven. Amy knikte, dat begrijp ik. Iedereen werd stil in de kamer toen de lichten doofden. Een deur ging open en daar was Jack Spinder. In zijn oranje overall en met boeien om zijn handen en voeten. Hij keek ontspannen om zich heen, alsof hij iemand zocht. Iedereen hield zijn adem in, de spanning was tot een hoogtepunt gestegen. Jennifer trilde zachtjes, dit was moeilijker dan ze dacht. Jacks ogen sprankelden toen hij Jennifer zag zitten. Hij glimlachte naar haar en gaf haar een knipoog. Jennifer voelde haar maag omdraaien en zweetdruppeltjes verschenen op haar voorhoofd. Amy merkte dat haar vriendin het zwaar had, Gaat het Jen? Moet ik iemand halen?. Nee het gaat wel, zei ze zacht. Ze kon niet geloven dat Jack het nog steeds op haar gemunt had. Hij ging liggen en hij werd vast gegespt op het bed. Een infuus werd aangebracht en Jack leek nog steeds heel ontspannen. Jennifer wilde dat ze opschoten, dat het voorbij was. Alles was inmiddels klaar. Zoals gebruikelijk werd er gevraagd of hij nog laatste woorden wilde uitspreken. Jack knikte en richtte zich op. Hij keek Jennifer met een gemene grijns aan, jij bent nog niet van mij af. Ik zal niet rusten voordat ik jou kapot gemaakt heb. Hij werd ruw op zijn bed gedrukt en Jennifer stond op instorten. Tranen stroomden over haar wangen, dit was waar ze zo bang voor was geweest. Dat hij zelfs na zijn dood haar niet met rust zou laten. Amy probeerde Jennifer te kalmeren en had een bekertje water gehaald. Jennifer nam een paar kleine slokjes, maar haar maag protesteerde meteen. Ze keek op naar het raam en zag hoe de injectiespuit langzaam leegliep in zijn infuus. Jack reageerde niet en zijn glimlach bleef op zijn gezicht. Hij haalde nog een paar keer adem en daarna verstarde zijn ogen. Zijn hartslag werd onderzocht en er werd bevestigd dat hij niet meer leefde. Eindelijk was de verlossing daar. Velen slaakte een zucht van verlichting en langzaam spoelde er een golf van opluchting door de kamer. Jennifer keek naar Amy, eindelijk eindelijk kan ik mijn leven weer oppakken. Amy sloeg haar armen om Jennifer heen en gaf haar een knuffel. Ze was blij dat deze nachtmerrie eindelijk voorbij was. Ze gingen meteen naar een kroegje om wat te drinken, om de spanning van zich af te laten glijden. De meiden praatten nog wat na en Jennifer liet zich vollopen. Dit had ze even nodig nu, na alle spanningen. Ze was verlost van Jack Spinder en haar leven kon eindelijk opnieuw beginnen. 2 Een paar maanden nadat jack Spinder zijn laatste adem uitblies had Jennifer haar leven weer opgepakt. Het ging met vallen en opstaan, maar ze wilde koste wat kost haar leven weer op de rit krijgen. Haar nachtmerries werden minder en ze kon weer lachen. Jennifer wilde haar beste vriendin Amy graag bedanken voor al haar steun de afgelopen tijd. Zonder haar had ze het niet gered. Ze had een gezellig avondje gepland voor hun samen. Jennifer stond te wachten op Amy, toen de deurbel ging. Ze liep er heen en opende de deur. In een flits zag ze Jack Spinder staan en ze deinsde terug en begon te trillen. Dit kon niet waar zijn, Jack is dood, dacht ze. Ze begon te zweten en te hyperventileren. Ze zag zijn gemene grijns en liep naar achteren terwijl hij dichterbij kwam. Hij stak een hand naar haar uit en op dat moment viel Jennifer flauw. Amy probeerde haar vriendin bij te brengen en legde een koud washandje op haar voorhoofd. Ze opende langzaam haar ogen en zag Amy met een bezorgde blik in haar ogen. gaat het, Jen?. Ja, ik geloof van wel. Heb jij hem ook gezien?. Amy keek verbaasd, was er iemand hier dan?. Ze slikte, haar mond was droog. Jack.. Jack was hier.
Ik heb alleen de eerste paar regels gelezen, daarna was je me kwijt. Naar mijn gevoel zijn sommige zinnen nogal kort en kun je ze makkelijk lassen aan de zin erna, meer afwisseling in zinslengte dus. Verder geen kritiek gezien ik niet alles gelezen heb.
Klinkt wel spannend! Ik vond het alleen een hele sprong van het feit dat hij net een spuitje had gehad van naar ze gingen een kroegje in. Misschien iets meer haar gevoelens beschrijven daar. Dat vond ik nogal een sprong, verder spannend! Ben benieuwd naar meer
Ik heb je stukje gelezen, een leuk initiatief! Suggesties die ik zou hebben: -meer "showen" en minder "tellen". Ken je de spreuk "show, don't tell"? Heel erg belangrijk als een verhaal moet pakken. Het wordt nu allemaal verteld, hoe Jennifer is ontsnapt aan de dood, etc. Het lijkt mij mooier en harder aankomen als je echt probeert te tonen wat er is gebeurd. Dus niet alles uitleggen en open op tafel leggen, maar een beetje suggestie erin brengen. Laat Jennifer zich maar misselijk voelen, maar zeg niet waarom. Laat haar maar naar een executie kijken, maar zeg niet van wie en waarom ze zo van streek is. Niet direct alles weggeven. Dit zijn de lijnen die naarmate je verhaal vordert, zich moeten ontrafelen. Dus een beetje mysterie erin houden, heel belangrijk bij een thriller, en proberen te beschrijven vanuit de personages, wat zij voelen, denken, etc., en dit niet te vertellen.
Dank jullie wel voor de reacties en opbouwende kritiek, daar kan ik zeker wat mee! Het is een heel verschil om over te schakelen van scriptstijl naar zo'n verhaal, maar ik ga zeker wat met de tips doen!
Leuk! Vind alleen die zinnen bij: hij wilde haar wurgen oid niet lekker lopen. Volgens mij zitten er daar tegenwoordige en verleden tijd in, dat loopt niet helemaal lekker... Voor de rest vind ik het goed!
Dat had ik zelf ook hoor, dat ga ik nog aanpassen. Bedankt! Heb nu bijna 3 hoofdstukken geschreven en met alle tips hier, ga ik die nu aanpassen, herschrijven. Dus ben alleen maar blij met alle "kritieken" en complimenten!
Het verhaal pakt me wel en ik wil weten hoe het verder gaat. Sommige zinnen lopen een beetje vreemd omdat ze misschien te kort zijn? Ik durf niet te zeggen wat het is. Wat je nog zou kunnen doen is meer details geven, wat draagt ze, wat voor kleur haar, hoe ziet haar vriendin eruit, hoe loopt haar vriendin erbij, hoe ruiken ze etc. Maar de basis is er en ik wil weten hoe het verder gaat
ik persoonlijk vind dat je in het eerste stuk te veel verteld. als ik lees wat ze allemaal heeft mee gemaakt denk ik, o oke, het hele boek in een notendop hoef niet meer verder te lezen. en je was me snel kwijt. ik ben geen schrijver maar wel een echte lezer en durf je niet te vertellen wat je moet veranderen dus heb helaas geen advies voor je maar hoop dat je wel wat aan mijn kritiek heb!
nenny en bloem82, dank voor jullie opmerkingen. Ik heb er zeker wat aan. ik neem alles mee, ben er blij mee met alle tips. @nenny, het hele boek in een notedop is niet helemaal waar, want het verhaal gaat heel anders lopen. Maar, ben absoluut met je eens dat ik teveel vertel in het begin. Dus dat ga ik ook zeker aanpassen. Al doende leert men!
Ik ben geen lezer... dus ik kan je verder inhoudelijk niet helpen. Maar ik wil wel zeggen dat ik het super leuk vind dat je dit doet. Gewoon omdat je het leuk vindt.... Dat kan alleen maar goed gaan. Wat ik zelf heb gemerkt is dat je toch eerst heel vaak moet proberen, testen, experimenteren et cetera... om jezelf te vormen. Succes
Ik zou sommige zinnen samenvoegen zodat het niet van die hele korte zinnetjes worden. Dat zal dan iets prettiger lezen. Ik vind je verhaal erg goed en ben erg nieuwsgierig hoe het verder gaat. Keep up the good work!
Leuk idee. Zelf al 2 jaar mee bezig. Zit veel tijd in en werk. Ik weet een site waar je heel veel tips en trucs vandaan kunt halen.
Hi Frummeltjes..!! Super leuk dat je dit doet en vind je verhaallijn helemaal top! Keep up the good work! Wel heb ik een aantal puntjes hoe ik het zou doen, je hoeft er natuurlijk niets mee te doen; - De intro zou ik weglaten. Na het lezen van de intro en excecutie heb ik het gevoel dat ik inderdaad niet verder meer hoeft te lezen (al zou het verhaal een wending krijgen, wat ik natuurlijk nog niet zou weten). - Daarna zou ik beginnen met het in de zaal zitten en het bijwonen van de executie maar dan vrij gedetailleerd met eventuele niet gedetaileerde onsmakelijke gebeurtenissen refererend naar DE gebeurtenis. - Meer vertellen wat er in de afgelopen 3 maanden is gebeurt, waarom ze haar beste vriendin zo dankbaar moet zijn. - Persoonlijk vind ik een boek lezen in de 'ik' vorm fijner, soms heb ik dan ook echt het gevoel dat ik die persoon ben. Nog maals je hoeft er niets mee te doen, maar ben wel benieuwd mocht het wel zo zijn. Super veel succes en wanneer het af is zou ik het zeker willen lezen, ben nu ook erg benieuwd geworden. Xx
Vreemd genoeg vind ik het stukje lezen als een te letterlijke vertaling uit het Engels: ze wilde de klootzak zien sterven (she wanted to see the bastard die) bijvoorbeeld. En wat veel clichés: de vogeltjes zongen hun hoogste lied, haar maag draaide zich om, de tranen stroomden over haar wangen. Zou ik iets meer doseren.
Ik schrijf ook veel in het Engels, maar er is niets vertaald hoor! Bedankt voor alle tips, heel erg welkom! @Justdakota, kan je me die website vertellen? @Babylovely, ik ben nog wat aan het puzzelen met het begin hoor. Het was gewoon een eerste opzetje. Het verhaal gaat echter heel anders lopen dan je denkt. Echter snap ik het wel, dus ik ga daar zeker wat mee doen. Ik bedoel er zijn meerder mensen die dat zeiden, dus wie ben ik om dat tegen te spreken toch! Bedankt voor je feedback! Ben ik dankbaar voor!