Misschien vroeg de buurvrouw het van uit een opwelling. Een spontane actie. Deze die ze niet van te voren had bedacht. Denk ook namelijk dat het zo iets geweest moet zijn. Kan wel zijn dat ze er met haar hoofd over na gedacht heeft maar misschien dacht van beter van niet en juist in de keuken ontspannen en hopla deze vraag. Zou er denk ik wel op terug komen met je buurvrouw. Even goed na denken over je antwoord. En ook uit leggen ( ik denk namelijk dat je dit niet wilt gaan doen, Op de een of andere manier vermoed ik dit) Dat je zo iets niet zou zien zitten. Eerlijk gezegd. Heb ik er ook wel eens over na gedacht als ik hier wel eens vrouwen voor bij zie komen die al jaren bezig zijn. Van wat zou het mooi zijn om ( draagmoeder te kunnen zijn) Maar uit eindelijk denk ik niet dat ik een persoon ben die haar kind zou kunnen afstaan. Hoe graag ik het een andere ook zou gunnen.
Ohh ik snap zeker dat het voor hun ook moeiijk geweest moest zijn hoor. Maar bedoel ze maakte er eerst grapjes over enntoen zei ik al datbik dat nier zou kunnen gevoelsmatig niet. Dus ze wisten mijn antwoord eigenlijk al hihi. (oh en de band word er jiet minder op hoor zijn nog steeds lieve mensen ) Maar ik verwachtte die vraag niet niet van hun maar eigenlijk ook van een ander niet..
Oh en we hebben het er daarna uitgebreid over gehad hoor daar niet van. Heb uitgelegd waarom ik het niet kan en heb hun ook gevraagd of ze perse een bekende willen hebben. Hierop was hun antwoord nee en heb ze toen gezegd dat er websites zijn die zich hier in specialiseren en dat ze daar wellicht wat info kunnen vinden. Maar merkte toch wel dat die vraag me best wat deed mogmaals ik verwacht zo'n vraag niet had er uberhaubt nooit over na gedacht dat iemand dit zou kunnen vragen haha.
ik reageer even op dit topic omdat ik zelf wensmoeder ben en via een draagmoeder een dochtertje heb. wat ik vreemd hieraan vind is dat het tussen neus en lippen door gevraagd wordt. het draagmoederschapstraject is niet niks.. en is iets waar je heel goed over nagedacht moet hebben niet alleen als draagmoeder maar ook als wensouders. je moet geschikt bevonden worden door de raad voor de kinderbescherming en juridisch moet alles kloppen. het is echt niet niks.. we hebben het grootste gedeelte achter de rug en ik heb een prachtige dochter waar ik super blij mee ben en zeer dankbaar naar de draagmoeder toe. maar er komt veel meer bij kijken dan wij hadden kunnen bedenken en wij hadden ons al behoorlijk goed voorbereid. tevens heeft onze draagmoeder zelf het aanbod gedaan draagmoeder voor ons te zijn, en hebben wij het haar niet gevraagd. verder woont ze aan de ander kant van het land en is het bij ons zo gelopen. want de persoon die draagmoeder is geweest zou eerst eicellen doneren en toen bleek dat ik toch niet zelf zwanger kon en mocht worden bood ze zich aan las draagmoeder er zijn wel websites waar idd info is te vinden en een draagmoeder in het buitenland vind je wel maar in Nederland een draagmoeder vinden is niet eenvoudig. en juridisch is het ook erg ingewikkeld daarnaast komt ook nog dat niet iedereen in aanmerking komt als je met eigen eicellen wil werken en via het ziekenhuis. dus via ivf. ( hoogtechnologisch) doe je laagtechnologisch dus met de eicellen van de draagmoeder en via zelfinseminatie dan heb je geen ziekenhuis nodig. maar dan draagt de draagmoeder wel een kind wat deels biologisch ook van haar is. ook is zo'n vraag uiteraard altijd onverwacht en is het voor ieder aan zich of zij dit denkt te kunnen om een kindje dat je 9 maanden hebt gedragen af te staan. onze draagmoeder heeft dit voor ons gedaan en kon dit en we hebben nog contact en dat is een goed contact maar ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die dit niet kunnen. meer info over ons draagmoederschapstraject vind je in de link hieronder voor wie geïnteresseerd is.
Idd. Misschien wilden ze er geen big deal van maken zeg maar en dus zo luchtig mogelijk proberen te vragen. Zou voor hun ook doodeng zijn om te vragen kan ik me indenken. Maar kan me voorstellen dat jij met je mond vol tanden zat. Zou me doodschrikken.
Ik vind het eerlijk gezegd vreemd dat ze het op die manier vragen, al kan ik me hun nood heel goed voorstellen. Maar je had al in een luchtigere sfeer aangegeven zoiets niet te willen doen. Dan zou voor mij als wensouder de kous af zijn denk ik en zou ik het ook niet meer serieus vragen. Aan de andere kant ben je continu bezig met (je eigen) grenzen verleggen als je ongewenst kinderloos bent en wie weet hoe vertwijfeld zij zijn en wat ze al geprobeerd hebben... Ik vind het voornamelijk erg voor je buren en snap goed dat het voor jou slikken is. Ik hoop dat jullie er nog eens goed over kunnen praten, dat is voor beide kanten belangrijk denk ik. Kan me voorstellen dat je buren zich nu ook een beetje opgelaten voelen. Het is niet niks om zoiets te vragen, zeker als het een beetje onhandig gegaan is.
Nou inderdaad. .. Moet je iemand dan uitnodigen met de mededeling we willen graag iets aan je vragen? ? Inclusief of exclusief overdadig diner? ?
ik weet wat het is om in de situatie te zitten, maar zou het zelf niet aan iemand vragen. wel erover hebben dat je graag met een draagmoeder zwanger zou willen worden, maar niet vragen of iemand dit voor mij wil doen.. als je wanneer het onderwerp ter sprake komt aangeeft over een mogelijkheid na te denken,dan is het aan een ander persoon open om ernaar te vragen of bv zich zelf aan te bieden of te zeggen er over te willen denken. anders zou ik als je het wel vraagt (wat wij zelf dus niet hebben gedaan) inderdaad aangeven dat je een voor jullie moeilijke, en misschien voor de betreffende persoon een rare of lastige vraag hebt en uitleggen waarom je de vraag aan deze persoon stelt en niet even ergens tussendoor de vraag stellen alsof het een grapje is. in dit geval is de manier van vragen een beetje vreemd verlopen en voelen beide partijen zich waarschijnlijk erg ongemakkelijk dus idd er later op terug komen en eens goed over praten lijkt me dan wel gepast. want ook voor de buren zal het vast niet gemakkelijk zijn, en misschien is hun vraag idd ongelukkig gebracht en voelen zij zich nu ook niet prettig hieronder
Nogmaals ik had zo'n vraag gewoon nooit verwacht van niemand niet en hoe ze het wel hadden moeten vragen geen idee daar gaat het ook totaal niet om. Ik voelde me er gewoon erg ongemakkelijk bij bij de vraag zelf en dat had ik bij ieder ander gehad die het gevraagd zou hebben. Zoals ik hierboven ook al zei we hebben het er gisteren uitgebreid over gehad ik heb uitgelegd waarom ik het niet kan ( ik denk namdlijk dat ik niet 9 mnd een kind kan dragen en dan af "moet" staan overigens wilde ze idd ook mijn eitjes gebruiken en dan is het toch gevoelsmatig ook mijn kind en dat kan ik gewoon echt niet) en heb aangegeven dat ik ze best met wat dingen wil helpen voor zover dat kan natuurlijk. En vind het verschrikkelijk voor hun dat ze geen kindje kunnen krijgen en vind het ook super knap dat ze dit overwegen en hoop van harte dat ze iemand kunnen vinden die dat wel kan zodat hun droom toch nog uit kan komen!
goed dat jullie hebben kunnen praten, en ik snap je goed dat je niet een kindje dat biologisch ook van jou is en 9 maanden hebt gedragen af te kunnen staan. er zijn er maar weinig die dat kunnen en daar sterk genoeg in zijn. daarom dat ik zo ontzettend dankbaar ben en bewondering heb voor onze draagmoeder en super trots en ontzettend gezegd met onze mooie dochter ik als wensmoeder gun dat jouw buren ook. mochten ze vragen hebben kan ik wel misschien tips geven en of helpen met wat info enz.. omdat ik dus ook als wensmoeder het draagmoederschapstraject heb doorgemaakt samen met mijn man en de draagmoeder en partner. mochten ze daar interesse in hebben pb mij dan voor mijn email
het is geen gemakkelijke weg en er komt heel veel bij kijken dus als ik mensen kan helpen met mijn info doe ik dat graag.