Hoi allemaal, Ik heb me hier geregistreerd om mijn verhaal kwijt te kunnen. Als het niet in het juiste categorie staat dan hoor ik het graag. Het is een lang verhaal maar ik hoop dat jullie het helemaal gaan lezen Ik ben op dit moment bijna 36 weken zwanger en in verwachting van de 1e, het is een meisje. Ik heb altijd geroepen (en mijn vriend ook) dat wij maar één kind willen, wij zien geen groot gezin voor ons. Een van de dingen die ik ook altijd geroepen heb is dat een babyshower me zo leuk lijkt. Door de corona tijd heb ik veel moeten missen; geen yoga, leuke clubjes waar ik andere moeders kon leren kennen, de echo's alleen doen, enzovoort. Iedereen hier zal het wel kennen. Niet echt tof voor een 1e zwangerschap. Ook werd ik vanaf week 6 ontzettend ziek en werd er HG geconstateerd. Ik lag tot week 16 plat in bad en gaf gemiddeld zo'n 10 keer per dag over. Het enige wat ik nog een beetje binnenhield was water. Ik viel 8 kilo af. Na dat dit eindelijk over was brak het 2e trimester aan en kreeg ik enorme bandenpijn en bekken instabiliteit. Dit heeft aangehouden tot nu, gelukkig met vlagen, dus de ene dag gaat beter dan de andere. Kortom; ik heb niet echt een fantastische zwangerschap achter de rug Ik keek dus enorm uit naar mijn babyshower want dat was dan een van de weinige leuke dingen die nog in het verschiet lagen. Ik heb twee zussen en ik heb één zus regelmatig gevraagd of zij de babyshower wilde organiseren. Ze is een slechte WhatsApper dus reageerde er altijd maar half op, maar ik ging er ergens vanuit dat ze het toch zou organiseren. Maar op een gegeven moment gebeurde er zo lang niks dus ik besloot er nog maar eens naar te vragen. Ze gaf aan nergens mee bezig te zijn, ondanks dat ik 3 keer had gevraagd of ze het wilde doen. En dat is al niet tof om te vragen want je hebt liever dat iemand er zelf mee komt, maar goed, als dat alles is dacht ik, dan vraag ik het toch gewoon. Ik werd behoorlijk verdrietig van het idee dat ze niets deed en huilde uit bij vriendlief. Uiteindelijk bleek, een week later, dat mijn moeder het op zich genomen had en een vriendin van mij had gevraagd om een whats app groepje aan te maken met alle vriendinnen. Nou en daar is precies het gedonder begonnen... mijn moeder is al 70 en heeft totaal geen idee van hoe zoiets werkt. Het is ook niet iets wat in 'haar tijd' gedaan werd, dus begrijpelijk. Mijn zus nam de leiding in de groeps app weet ik nu, waarin alle ideeen van vriendinnen werden afgekraakt. Mijn zus is nogal een dominant persoon en niet iemand waar je makkelijk tegenin gaat. Ik begrijp dus dat mijn vriendinnen dat ook niet deden. Wat was nou het hele eieren eten; door de corona regels mogen er nog maar 6 mensen bij je thuis komen. Ik dacht dus de hele tijd; beter 6 mensen, dan geen babyshower. Mijn zus, die er al geen zin in had, besloot daarop maar de gehele babyshower af te lassen. Iedereen moest zijn kadootjes maar brengen naar haar thuis en zij zou ze dan wel bij mij afgeven.................... Een vreselijk, onpersoonlijk plan en alsnog geen babyshower. Alsof het mij op de kadootjes gaat. Uiteraard is dat een leuke bijzaak, maar het gaat me juist om gezellige vriendinnen over de vloer en een gezellig moment te hebben zo vlak voor je moeder wordt. Ik hoorde van deze plannen omdat mijn moeder en zus, die dus de kado's zouden komen brengen, ook mijn schoonmoeder nog eens uitgenodigd hadden. En het ergste daarvan is; wij staan helaas al een poos niet op goede voet met mijn schoonmoeder, mijn vriend kan haar vrij slecht verdragen en ik ook, we zijn bezig met de band te verbeteren en zij ook, maar doen dit graag op ons eigen tempo. Mijn moeder wist hiervan, want ik vertel haar altijd alles, maar toch besloot zij op eigen houtje gewoon lekker mijn schoonmoeder uit te nodigen. Conclusie; geen babyshower, geen 6 vriendinnen, nee een bende kadootjes en een gratis schoonmoeder voor de deur. Ik had aan een vriendin al verteld; ik hoop dat 1 van die 6 niet mijn schoonmoeder gaat zijn! (niet wetende dat er helemaal geen 6 zouden komen, maar niemand) en die vriendin heeft dat weer doorgespeeld aan mijn moeder, om haar te behoeden voor een grote fout. Mijn moeder appte daarop mijn vriend dat we er maar mee moesten dealen dat ze mee kwam, het was tenslotte toch zijn moeder en de oma van ons kind, we moesten niet zo zeuren en niet alles draaide om mij, ze was niet op de wereld gekomen om aan mijn poppen te dansen.... Toen moest mijn vriend wel aan mij vertellen wat de plannen waren, en zo kwam ik overal achter, ook omdat hij wist dat ik echt niet blij zou zijn als moeders en schoonmoeders hier ineens op de stoep zouden staan. We hebben die avond dat we erachter kwamen ook mijn zus gebeld, die nul begrip had voor de situatie en de strekking van het telefoongesprek was dan ook 'je bent verwend' en 'je probeert alles naar je hand te zetten' en 'boeiend, een baby shower, die heb ik ook nooit gehad!'. Toen ik vervolgens brak en begon te huilen en haar uitlegde dat het voor mij niet zomaar een babyshower was maar ook de afsluiting van een vervelende periode en even iets leuks in een periode die (voor heel veel mensen) niet leuk was, leek ze het een beetje te begrijpen en zei ze 'dan zeg maar welke 6 mensen je wilt dan regel ik het wel'. Maar ik heb hier op geantwoord dat ik alles even moest laten bezinken en wilde nadenken. Vriendinnen hadden, zoals ik eerder al zei, ook geopperd om het in 2 delen te doen op 1 dag, sochtends 6 en smiddags 6, maar nee mijn zus had 'geen zin om de hele dag bij mij te zitten, ze had wel wat beters te doen'. Toen ik zei dat niemand verlangde dat ze er dan de hele dag zou zijn, zei ze dat zij de organisator was en de hapjes zou regelen, dus dat ze er de hele dag bij moest zijn. Er wordt dus ook behoorlijk beperkt gedacht. En het verhaal wordt nog pijnlijker; we zijn de dag erop met mijn ouders gaan praten bij hun thuis, omdat we duidelijk wilde maken dat het absoluut niet haar plek is om te bepalen of wij het bijleggen met onze moeder/schoonmoeder. Mijn vriend was natuurlijk boos en heeft mijn moeder duidelijk uitgelegd dat hij deze bemoeienissen niet kan waarderen. Mijn moeder begreep er niets van, simpel als ze is, en bleef maar aan geven dat ze 'wel gelijk had'. Er viel amper een gesprek mee te voeren. Wat ik ook heel pijnlijk vond is dat mijn vader het hele gesprek niets zei en toen ik vroeg wat hij ervan vond, zei hij 'een hele hoop, maar dat ga ik niet zeggen'. Ik gaf aan als nog te willen horen wat hij te zeggen had of dat hij het soms niet durfde te uiten? 'Voor jou? Denk je nou echt dat ik dat voor jou niet durf! Haha!' en ging weer verder met naar het plafond staren. Ik kan mezelf er maar niet overheen zetten hoe denigrerend mijn vader deed, alsof ik staatsvijand nummer 1 was voor hem, in plaats van zijn dochter waar hij gewoon een meningsverschil mee had. Nou goed, lang verhaal zoals ik al zei. Ik hoop op wat verhelderende reacties, ik ben benieuwd of er nog meer mensen zijn die ervaring hebben met hun ouders waarmee ze niet op 1 lijn liggen. Groetjes, Zonnetje
Ik snap dat het al met al een verdrietige situatie is. Misschien spelen de hormonen ook ergens een rol? Wel ben ik persoonlijk van mening dat je een babyshower moet krijgen, het is leuk als het gebeurt maar zo niet zou ik er niet om gaan vragen. Het is gewoon een ongelukkige tijd met Corona dus snap je verdriet zeker en betreft je ouders, ik heb dat stukje gelezen maar daar kom ik niet helemaal aan uit..
Dag zonnetje, Ik schrik van je verhaal... omdat het inderdaad over komt alsof jij alles in de hand wil hebben, wat echt wel prima is, maar dan moet je het ook gewoon zelf regelen denk ik.... Ik denk dat het jou heel wat gedoe had gespaard om gewoon zelf een whatsapp groep te maken met de meiden (6) die je er graag bij had met de melding: "jullie zijn me allemaal erg dierbaar, ik zou echt wel even willen genieten van meidentijd onder het mom van babyshower, gelieve dit trachten te regelen voor mij" en dan de groep verlaten. Dit via via regel gedoe is zoveel gedoe, terwijl de verrassing er nu toch al lang af is... Dus mijn tip: laat alles wat reeds gebeurde los en probeer zelf nog iets te regelen, ik snap dat dat minder leuk is dan een echte verrassing maar ook fijner dan niets... Het is wat je aangeeft: gewoon fijn om gezellig te kunnen zijn met vriendinnen, de invulling kan je nog aan hun laten maar als je graag de touwtjes in handen hebt, neem ze dan ook in handen
Meer als he vragen kan je niet doen blijkbaar is het toch niet zo makkelijk een baby shower organiseren is het ook echt niet! En ik denk dat je moeder zelf voelt hoe erg het zou zijn als je ruzie of moeilijk door 1 deur gaat met je kind terwijl je oma word dus en vond dat schoonma er ook bij hoorde? Bij mijn laatste zwangerschap wil ik ook een baby shower maar omdat ik best een ingewikkeld persoon ben zal ik hem dus echt zelf gaan organiseren mischien kan jij er ook een voorjezelf organiseren het verassing aspect was er toch al niet meer? Of al je 6 gasten vragen je met 1 ding te verassen een spel of hapje?
Wat een gedoe om een babyshower. Sowieso dat je er zelf al om gaat vragen. Ik vind je ook verwend overkomen en snap je moeder ook goed dat ze vindt dat schoonmoeder net zoveel recht heeft
Het enige wat ik er grappig aan vind is een heel negatief verhaal waaronder staat 'groetjes zonnetje'
Hoe dat kan verschillen hè? Een babyshower ja of nee. Ik gruwelde ervan dus mijn man heeft een x aantal keer moeten zeggen tegen vriendinnen dat ik dat absoluut niet wilde. Ik zou het zelf regelen, al vind ik dat zoiets spontaan door anderen geregeld hoort te worden en dit iets is wat je niet hoort te vragen.
Ik vind het gênant dat je bedelt om een babyshower. Regel het dan ook helemaal zelf en dan is het opgelost. Het is leuk als verrassing,maar het is geen moeten vanuit verzoek van de zwangere. Boek een hotel en ga nachtje weg met je man zou ik zeggen. Hou er wel rekening mee dat er alleen 6 mensen mogen komen als jullie allemaal 1,5 meter uit elkaar kunnen zitten. T is natuurlijk niet de bedoeling jullie knus aan 1 tafel zij aan zij gaan zitten
Wat een drama om niets. En dan noem je jezelf nog wel zonnetje. Nou, in deze ben jij verre van (het) zonnetje (in huis). Je komt op een negatieve manier op mij over. Je hoort niet te vragen om een babyshower. Had subtiel aan een vriendin laten weten dat je babyshowers zo leuk vind en dat je hoopt er ook eentje te krijgen. Op deze manier zou ik er ook geen reet aan vinden als iemand zo negatief en bepalend lijkt te willen handelen over een feestje wat een verassing zou moeten zijn. Ik zou ook m’n cadeautje - als ik al die moeite nog zou willen doen - voor je deur droppen. Maaaaaar misschien komt jouw bericht wel heel anders over dan hoe je werkelijk bent. Maar dit is puur op wat jij nu geschreven hebt... Misschien maken jouw hormonen wel een vreselijk monster van jou
Ik begrijp wat je zegt wat betreft je zwangerschap die je anders voor je had gezien (lees: zonder Corona-maatregelen, zonder vervelende klachten) nog op een leuke manier willen afsluiten. Wat ik niet begrijp is dat je dan niet zelf iets leuks, volledig volgens jouw wensen, organiseert. Ik haal nl uit je tekst dat je de touwtjes wat betreft de babyshower graag uit handen wil geven, maar aan de andere kant verwacht dat het volledig op jouw manier gaat. Dat spreekt elkaar, als je het mij vraagt, nogal tegen.... Persoonlijk zie ik de lol van een babyshower niet en zeker niet als je ‘m aanvragen moet en er zelfs een organisatie voor aanwijzen moet. Ik zou zeggen: organiseer zelf iets leuks met degene die je er graag bij hebt en laat je door hen verrassen met hun aanwezigheid, lekkere hapjes (zou je hen kunnen vragen om te regelen) en eventueel leuke cadeautjes Geen advies wat betreft het laatste stuk over je ouders, want dat gedeelte snap ik niet zo...
Gouden tip: als je lekker uit de hormonen bent, lees je eigen verhaal nog eens door en dan denk ik zelfs dat je spontaan nog excuses aan zal bieden aan bepaalde personen voor je gedrag als hormonenbom
Ik snap dat het lullig voor je is, als je zo graag een baby shower had gewild. Maar iemand een soort van opdragen dat voor je te regelen (en ook nog op jouw manier) is ook wel wat. Een baby shower wordt spontaan geregeld, of niet. Maar erom vragen, ook nog meerdere keren komt wat drammerig over. En schiet volgens mij het hele doel voorbij. Ik snap zowieso dat hele babyshower gedoe niet. Niet iets om ruzie over te maken, er zijn belangrijkere dingen op de wereld. Hier nooit een baby shower gehad, op mijn verzoek. En als iemand me opdraagt zoiets te regelen bedank ik ook voor de eer.
Tsja, ik vind het nou eenmaal belangrijk! en het is niet aan mijn moeder om te bepalen hoeveel rechten mijn schoonmoeder heeft. dat bepalen wij nog altijd zelf. je gaat je niet mengen in een ruzie en dan op eigen houtje lopen uitnodigen.. wij waren er iig niet van gediend!
Een babyshower krijg je daar vraag je niet om. Daarbij is het echt ingewikkeld om dat allemaal te regelen en vooral in Coronatijd. Je zegt dat het je niet om de cadeautjes gaat waarom had je dan zelf geen whatsapp groep aangemaakt met vriendinnen om een leuke gezellige dag ervan te maken? hapjes, drankjes en gezelligheid. Nu schuif je alles op je familie af en blijkbaar doen ze het allemaal niet goed.. Regel zelf een dagje samen met vriendinnen en klaar ben je...
Volgens mij heb je het niet helemaal begrepen. Ik heb haar niet opgedragen het te doen, maar gevraagd of ze het wilde doen. Ik kreeg hier maar halve antwoorden op, terwijl nee zeggen ook prima was geweest. Het hoeft ook niet op mijn manier, waar mijn pijnpunt zit is dat ze ergens mee is begonnen en het toen weer heeft afgelast.. er was dus uiteindelijk helemaal geen baby shower.. en niet mijn ideeen maar die van mijn vriendinnen om het te kunnen vieren, werden door haar afgebrand.
En daarom had je het gewoon fijn zelf moeten organiseren als er zoveel mitsen en maren aan zitten en je eisen stelt
Wat een toestand. Ik had die vriendinnen die cadeautjes hadden afgegeven zelf gebeld of geappt en het zelf verder geregeld. Datum geprikt en samen een gezellig middagje gehouden. En bijv. nog een ander dagdeel andere vriendinnen, je zus en (schoonmoeder) uitgenodigd. Die borrelhapjes zijn toch niet zoveel werk, haal wat uit die borrelhapjesbak van AH, gebakjes bij de banketbakker en klaar is Kees. Het gaat toch vooral om de gezelligheid met je vriendinnen en familie. En ik weet niet wat er allemaal gebeurd is in het verleden met je schoonmoeder, maar voor de lieve vrede zet ik soms ook wel eens mijn verstand op 0 met (schoon)familie en betrekken we ze er ook bij. Succes, je hormonen zullen ook wel meespelen en vermoeiende maanden hakken er ook in. Hopelijk kun je er toch nog een gezellige babyshower van maken, maar dat zou ik nu zelf organiseren, zodat je niet meer voor verrassingen komt te staan.
Ik ben het in dit verhaal denk ik het meest met vader eens: ik vind hier een hele hoop van, maar dat ga ik maar niet zeggen...
Lastige situatie en vervelend dat de onderlinge verhouden niet zo harmonieus zijn, dat zorgt voor een hoop spanningen. Persoonlijk heb ik wel een mening over babyshowers maar weet niet of je daar echt blijer van wordt. Ik vind het namelijk wel een beetje overtrokken. Tenslotte komt iedereen ook al met een cadeautje wanneer de baby geboren is. En erom vragen is eigenlijk not done. Wat ik me wel afvraag, je verwijt je zus een heleboel. Maar had niet een van je vriendinnen het voortouw kunnen nemen om zoiets te organiseren?
Ik zou lekker met 6 vriendinnen een high tea gaan doen. Je verhaal klinkt mij als veel te veel gedoe om niets. Dus nodig ze uit, vraag babyfoto's mee te nemen en ga gezellig eten en kletsen ter ere van de baby op komst