Hey meiden, Ik zal proberen t kort uit te leggen. Ex en ik zijn nu een jaar uit elkaar, altijd goed de omgang kunnen regelen, maar nog niets op papier laten zetten omdat hij zijn zaken/leven nog niet op orde had. Ex heeft sinds nov een nieuwe vriendin, tijdens die relatie 2x met mij vreemdgeweest dus wat zegt zo'n relatie? Volgens mij niets. Ik heb mijn leven weer redelijk op orde, eigen huis, fijne familie, groot vriendennetwerk. Kortom alle veiligheid en structuur voor de kids. Nu komt t.. De kinderen zijn nu in een jaar tijd, ongeveer 5x verhuisd. ik bleef na de breuk in ons oude huis (nr1) wonen. Toen ik bijna moest bevallen ging ik bij mijn ouders in.(nr2) Ex ging bij zijn moeder in (nr3) toen kreeg ik na de bevalling eindelijk mijn eigen huis (nr4) Ex kreeg ruzie en moest bij moeder weg ging op bungalowpark wonen (nr5) En nu moet ie dus van t bungalowpark af omdat t seizoen begint en hij wil bij zijn vriendin in gaan wonen tot ie hier in mijn woonplaats een huis heeft. (staat al bijna bovenaan de lijst) Maar vriendin woont anderhalf uur rijden van hier. Nu wil ie de kids meenemen naar haar. Ik wil dit niet. Niet om haar, echt niet. Dat ie zelf zo'n relatie gebasseerd op leugens wil hebben moet hij weten, maar ik vind de afstand en weer een nieuwe woonplek gewoon teveel van t goede. Sem mijn oudste is ontzettend gevoelig.. beetje high sensitive. Ik wil in het belang van de kinderen niet dat hij met ze om gaat lopen slepen. We hebben een soort van co-ouderschap, alleen t staat nog niet op papier. Ik ga t allemaal regelen wanneer hij ook een vaste basis heeft voor de kids. Dan zetten we alles vast via de rechter/advocaat. Maar als ie nou weer de kids meeneemt naar een nieuw adres en misschien over een maand een eigen huis heeft, dan worden ze weer mee gesleept. Dan zijn ze dus 7x verhuisd. Dat wil ik ze niet aandoen. Nu begint meneer dus met schuldgevoelens aan te praten en ik snap zijn argumenten heel goed. Natuurlijk is hij de papa en is hij verantwoordelijk en is hij ook een vaste basis voor de kids. Maar ik wil dat gesleep gewoon niet. Ik zit nu weer te janken en weet t gewoon niet meer. Doe ik hier nou goed aan? Of moet ik ze maar weer meegeven...
Jeetje wat een verhaal. Moeilijk hoor, maar ik denk, zoals je zelf al aangeeft, aan het belang van je kinderen moet denken. Dat is toch het allerbelangrijkst! Dus als jij jezelf hier niet goed bij voelt, moet je het niet doen. Maar je hebt co ouderschap, maar als de kids naar school gaan, kan hij ze toch niet anderhalf uur rijden bij je vandaan halen??
lastig... allereerst vind ik de situatie best wel zorgerlijk te noemen; veel verhuizen in een jaar tijd en je ex met een ander die echter ook nog met jou naar bed is geweest. Jij geeft aan nu alles op de rit te hebben. in praktijk is dat wellicht ook wel zo, maar als je nog met je ex naar bed gaat ben je gevoelsmatig nog niet los van hem en dat is ook niet goed. je kinderen zullen het wellicht niet zien, maar ze zullen wel spanningen voelen door jou (en je ex) als je werkelijk afspraken met je ex wilt maken en hij goed is voor je kinderen is er weinig reden om je kinderen bij hem weg te houden al snap ik je gevoel om ze te behoeden voor een verhuizing heel goed. Kun je met je ex niet afspreken dat de omgang bij jou gebeurt zolang hij geen huis heeft om ze dat te besparen? en betreft die nieuwe vriendin zou je kunnen voorstellen eerst kennis met haar te willen maken. Aangeven dat dat het probleem niet is, maar dat het gaat om het vele slepen etc. succes ermee iig
nou weet je, hij durft haar niet voor te stellen. Want ik heb tegen hem gezegd, luister: ik ga niet voor jou liegen. Ik ga niet stoken, zal niets uit mezelf tegen haar zeggen. Maar als zij mij iets vraagt, dan lieg ik niet. Zij weet van de smsjes.... alleen heeft hij daarover gelogen dat ie ze 3mnd geleden had gestuurd. Nou ik heb ze allemaal nog in mijn tel staan en de laatste is van 21 jan. Ik vind t moeilijk, ik wil gewoon niet liegen en ik weet van horen zeggen dat t een lieve leuke meid is. Ben bang dat ik me nog schuldiger ga voelen als ik haar in het echt zie... Ben niet trots op mezelf dat ik me heb mee laten slepen in emoties en lust.. maar t is wel gebeurt en dat vind ik heel erg. Voor haar helemaal.
goed dat je er nu goed mee bezig bent als ik jou was had ik hem 2 keuzes gegeven: 1) of je hebt met de kinderen contact op een vertrouwde plaats, of je gaat een dagje / halve dag met ze weg wat leuks doen of niets (dus niet weer een andere locatie) 2) of hij verteld zelf tegen zijn vriendin hoe het zit of jij doet het. geloof me.... eens komt de waarheid aan het licht en jij bent niet handig bezig geweest, maar het is zijn relatie en hij hoort eerlijk te zijn. Geef hem een termijn hiervoor bijvoorbeeld. maar goed... dat is mijn mening hoor
Tja ik geloof ook wel in t spreekwoord ; al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaald em wel. Maar ik vind dat het zijn verantwoordelijkheid is. En hij geeft aan dat ie met haar oud wil worden. Als ik kijk naar de kids, die bouwen nu steeds meer een band met haar op.. ben zo bang dat als het toch uitgaat, de kids weer een hoop stress krijgen omdat zij wegvalt. Het is lastig... Ik heb hem idd ook de keuze gegeven om ze dagjes op te halen maar dan begint ie al zo: JA maar dan moet ik eerst vanuit woonplaats X anderhalf uur rijden naar jou voor de kids, dan een half uurtje naar zijn moeder, dan half uurtje weer terug naar mij om de kids terug te brengen en dan weer anderhalf uur terug naar woonplaats X.. vind ie vervelend en t kost hem veel benzine geld. pffff weet t niet hoor.
zat te denken... wat nou als ik hem voorstel dat ie ze 1x in de 2 weken een weekendje op mag halen? maar ja dan moeten ze alsnog naar die woonplaats zover weg. vind t wel een dilemma, kan er niet goed tegen als ex verdrietig is... stom he.
hoelang is hij samen met zijn vriendin? heb ik gemist ergens geloof ik. Ik vind het namelijk erg apart dat hij zijn kinderen uberhaupt bloot wil stellen aan zon "relatie" en niet in ziet dat dit niet normaal is! (iig dat vind ik...) Ik vind dat je er heel goed aan doet om ze niet mee te geven!
ze zijn samen sinds afgelopen november ongeveer.. Hij is bij haar omdat hij zich rustig voelt bij haar. Goede basis. Tja eigenlijk heb ik daar juridisch gezien ook niets over te zeggen, als we straks co-ouderschap hebben en hij kiest ervoor om elke week een nieuwe "tante" te introduceren dan kan ik daar niets aan doen.... Hij zat gisteren te huilen en zielig te zijn. Vind t best moeilijk als ie zo doet en volgens mij weet ie dat gewoon. Hij wil dat ik toegeef maar dat doe ik echt niet. Hij zei steeds als je eens wist hoe ik me nu voel blabla... ja zei ik, hoevaak heb ik dat wel niet tegen jou gezegd! ow was en ben er zo klaar mee. Nu hebben we nog geen oplossing en weet nu dus niet wanneer hij ze weer ziet.
hij vraagt me nu weer iets waar ik even over na wil denken. hij vroeg of hij dan 2 nachtjes per week of 1 nachtje in mijn huis mag logeren zodat hij dan toch de kids ziet. mijn eerste ingeving: 1: t is mijn huis, mijn plekje. dan dringt hij daar ineens weer binnen. 2: heel verwarrend voor sem vooral, omdat hij hier met mij en demi woont en dan ineens is papa er. iemand hier ervaring mee? Heb gezegd dat ik erover na wil denken, maar wil graag meningen horen van mensen die erbuiten staan. ( ik ben er dan niet bij natuurlijk. dan logeer ik bij mijn ouders bijv)
ik zou dat dus echt niet doen hoor idd verwarrend, lastig, spanning etc. er zijn genoeg andere alternatieven, maar daar wil HIJ niet in mee gaan begreep ik. waarom zou jij alle offers moeten maken?! nee hoor. ik zeg NIET doen.
thx, is idd ook mijn eerste ingeving. maar ik vind t zo erg als hij zo verdrietig is. hij huilde aan de tel. Ik moet idd wat harder worden naar hem toe. maar vind dat wel moeilijk, niet alleen bij hem hoor, zo ben ik als persoon gewoon.
herkenbaar zo was ik ook hoor, en bij bepaalde mensen of momenten nog steeds maar mijn ex mag werkelijk door de stront zakken bij wijze van spreken na alles wat hij gedaan heeft. Naar hem toe kan ik nu behoorlijk goed hard zijn en blijven, al heeft me dat ook even geduurd helaas.
pff lastig.. Collin's vader past sinds kort regelmatig op in mijn huis. En dit gaat prima. Maar hoe Collin zou reageren als hij hier zou slapen en ik er niet zou zijn.. geen idee. lastig meis
thx voor jullie reacties. Heb vanmorgen met de advieslijn van t cb gebeld.. ik wil gewoon t beste in t belang van de kids. Ik word vanmiddag terug gebeld door een pegagoge. Das wel iemand die verstand van zaken heeft, tenminste dat mag ik hopen. Ben benieuwd wat ze zegt.
euh haha ik werk zelf als pedagoog op een sociaal medisch kinderdagverblijf ik reageer hier met name uit mijn eigen ervaringen als pedagoge zou ik w.s. het volgende zeggen / vragen: 1) wat denk je zelf dat verstandig is voor je kind? 2) kan je kind goed tegen verandering? 3) zijn er spanningen rondom jou en je ex? 4) ervaar je het zelf als prettig als je ex in je huis verblijft (denk aan dat hij aan je spullen kan komen, in jouw bed kan slapen etc)? 5) hoe is de verstandhouding tussen je ex en je kind nu? 6) zijn er mogelijke alternatieven die wellicht prettiger zijn voor je kind of is dit juist minder belastend voor je kind al deze dingen en je antwoorden meewegend kom je vaak tot een eigen (instinctief) gevoel en een rationele gedachte. Bedenk dan voor jezelf of je je gevoel opzij zou kunnen zetten. Ja?? dan kun je het een kans geven als je verstand zou zeggen dat dat voor je kind het beste is. Nee?? dan voelt je kind dat ook aan en heeft het geen kans van slagen hoe erg je het ook zo proberen uiteindelijk. Wees hierin dus ook eerlijk naar jezelf daarom dat ik ook noemde IK zou het niet doen. ik zou me er te onrustig door voelen... wat gaat hij dan doen in mijn huis, gaat het dan wel goed? spanningen enz. mijn kind zou dat meekrijgen en ik vertrouw mijn ex hier niet in. Daarom zou ik dus persoonlijk voor een andere oplossing gaan. ben wel benieuwd wat de pedagoge je als advies gaat geven... want feitelijk gezien mag ze je geen pasklaar antwoord geven want die is er niet en zal ze je met vragen een eigen antwoord moeten doen formuleren. Jij moet immers achter je eigen keuze staan. succes
Ze heeft niet terug gebeld, lekker is dat. Wat jij schrijft is heel duidelijk en dat zou ik zelf ook moeten weten, ben afgestudeerd als maatschappelijk werker, maar t is makkelijker om anderen te helpen dan mezelf. Ik zie mijn eigen blinde vlekken gewoon niet. Als ik echt heel diep bij mezelf blijf en mezelf de vraag stel, zeg ik nee, nee, nee. Maar ik wil te graag "vriendjes" blijven met ex. komt weer dat loslaten om de hoek kijken. Snap dat de pedagoog me ook geen pasklaar antw kan/mag geven maar idd ze zal dezelfde vragen stellen als jij hierboven. En dan kom ik uit op nee. thx!!! voor de verheldering.
hmm das niet netjes van het CB! Ik snap dat je graag Vriendjes wilt blijven met je ex. Maar er moet ook wel een duidelijke grens zijn, en ik denk dat die bij jullie nog niet zwart/wit genoeg is, en jullie je in een grijs gebied bevinden. En dat dus die onduidelijkheid geeft voor de kids als hij in jou huis verblijft. Als ik hem was zou ik voorlopig genoegen nemen met een paar uur per week (ofzo) wat leuks doen met de kids, zodat hij ze iig ziet. Ipv ze overal mee naar toe slepen..
dat is niet netjes vanuit CB fijn dat ik iig wat verheldering kon geven en zoals aurin ook al schrijft zolang het gebied grijs is, is het te onduidelijk en moeilijk om er goed mee om te kunnen gaan en moet je dit niet doen. de kans dat het dan mis gaat is vele malen groter dan dat het goed zal (blijven) gaan. succes ermee
thx dames! jullie hebben helemaal gelijk. Denk dat t op deze manier alleen maar erger kan worden. Zal t straks met hem bespreken.