Nou, hij is gisterenavond teruggekomen. Ik was woest, witheet! Heb hem verteld dat ie z'n spullen kon pakken. :x Hij wil co-ouderschap. Op zich sta ik hier niet negatief tegenover, maar er zijn een aantal voorwaarden. De grootste toch wel dat Eva niet onmiddellijk wordt geconfronteerd met de nieuwe vriendin. Omdat ik bang ben dat het allemaal te complex wordt voor haar, als ze een paar dagen in de week bij papa is ergens anders en opeens een nieuw persoon Hij snapt dat niet. Hij roept maar dat als hij een stabiele en rustige omgeving kan bieden, zij er prima bij kan zijn. Hij denkt dat die terughoudendheid bij mij vandaan kom, dat ik haar niet zie zitten. En daar gaat het niet om. Nu staat er op het internet natuurlijk een hoop over de voor- en nadelen van co ouderschap, maar ik zou graag eens van mensen in de praktijk willen weten wat de voor- en nadelen zijn. En tips waar je op moet letten/aan moet denken en dingen die je misschien anders zou hebben gedaan. Ik merk zelf dat het idee dat Eva een paar dagen niet bij mij is, me benauwd, maar daar moet ik me overheen zetten
Wat ontzettend vervelend voor jullie zeg... Hier ondertussen al 2,5 jaar Co ouderschap. Eerst ging zoontje altijd alleen in het weekend en doordeweeks kwam z'n papa 2x bij ons eten, daarna wou m'n ex dus Co ouderschap.. Voor mij was de voorwaarde dat hij niet 5 dagen zou werken. Ik werkte namelijk niet, en ik ga niet m'n kind naar z'n vader brengen terwijl z'n vader er niet eens is en kind dus door iemand anders opgevangen moet worden.( terwijl ik dus gewoon thuis zat en ik vind persoonlijk dat hij dan beter bij mij kon zijn) Ex vond dit eerst maar wat vreemd, maar heeft dingen zo kunnen regelen dat hij nu in de week dat zoontje er is 3 dagen werkt Het grootste deel waar jr aan moet denken is communicatie... Heeeel veel communicatie. Mijn ex was degene die Co ouderschap wil, maar z'n communicatie is bar slecht en dat stoort mij wel regelmatig, de dingen zijn geregeld wat ingewikkelder dan nodig is maar goed, het is niet anders Ik vind zijn idee trouwens om zo goed als gelijk?? Die nieuwe vriendin voor te stellen echt bizar! In ieder geval wel als vriendin van vader... Als dochter haar nou 1x in de maand ziet en vader gewoon zegt dat het een vriendin is en zich ook zo gedraagt lijkt me dat geen kwaad kunnen, maar of hij daar toe bereid is..? Verder zou ik eigenlijk niet zo snel iets kunnen bedenken, maar mocht je vragen hebben stel ze gerust
Ik wil trouwens nog even zeggen... Het 'went' echt als je kind niet bij je is... Vaak blijf het nog steeds heel jammer, omdat je dan dingen ziet die je ongetwijfeld heel leuk had gevonden... Mijn zoontje is gek van auto's, dus als ik een porsche oid voorbij zie komen vind ik het jammer dat hij er niet is.. Anderzijds is het soms ook wel 'fijn' om even kindloos te zijn (ik heb dat nu niet meer door de jongste natuurlijk ) maar sommige dingen zijn zoveel makkelijker om even zonder kind te doen.. Het went wel..
Hier helaas geen positieve ervaring met een co-ouderschap, maar dat lag hier echt aan de situatie. Mijn tips zouden zijn, maak duidelijke afspraken zodat ze niet op meerdere manieren interpreteerbaar/uitlegbaar zijn. Communiceer beide en neem elkaar serieus. Blijf het kind centraal zetten, desnoods doormiddel van een onafhankelijk vertrouwenspersoon die vanuit het kind jullie kan helpen met het maken van beslissingen (met name als de communicatie stroef gaat of er wantrouwen is). Drop het kind niet van het een op het andere moment in een regeling, bouw het op zodat het kan wennen en zorg voor evaluatie momenten zodat je gezamenlijk kunt kijken hoe het loopt en waar eventueel bijgeschaafd moet worden mbt de afspraken/regelingen. Zijn misschien algemene tips en niet altijd en bij iedereen van toepassing, hoop dat je er in ieder geval iets aan hebt.
Hier een geweldig werkend co-ouderschap! Wat belangrijk is: - Eerst moeten beide ex-partners, ieder voor zich, en hun kind of kinderen wennen aan het nieuwe evenwicht, voordat je een nieuwe partner introduceert. - je mag absoluut niet 'ouderen' achter de voordeur van de ander (en dit is vooral voor moeders heel moeilijk). Maar hij moet het echt zelf doen, op zn eigen manier. - respecteer elkaar en zorg dat je als ouders niet uit elkaar te spelen bent, ondanks dat je exen bent. - open een en/of rekening als kinderrekening waar beide ouders een pasje van hebben. Stort hierop de kinderbijslag en de onderhoudsbijdrage van beide ouders en betaal hiervan de kinderkosten. - onthou dat je niet meer elkaars achtervang bent. Als ze bij hem is en ze wordt ziek, dan neemt HIJ vrij of regelt oppas. Idem voor de moeder. Hou jezelf hier echt kort in. Anders vervagen de grenzen en dat is niet goed.
Ik heb geen co-ouderschap. Ik wilde dat niet. Ik heb voorbeelden gezien waarbij kinderen echt een thuisbasis missen doordat ze de ene week bij moeder en de andere week bij vader zijn. Buiten dat was mijn ex van plan te verhuizen naar het westen des lands( ik woon in t oosten). Wij zaten vorig jaar december voor t eerst bij een mediator. In mei was de scheiding officieel. We hebben toen afgesproken dat eventuele nieuwe partners niet voor 2017 aan onze kinderen worden voorgesteld. Eerst moeten ze bij mij in mn nieuwe huis en bij hun vader in huis een goede basis hebben. Denk bij co-ouderschap ook naar de toekomst. Welke school heb je in gedachten als ze 4 is. Is het co-ouderschap ook dan haalbaar. Is het verstandig om ieder jaar te bekijken of de regeling werkt? Een en ander bespreekbaar maken bij een mediator heeft mij wel een en ander aan inzicht gegeven. succes!
Zeker een mediator inschakelen. Het is gewoon heel veel wat op je afkomt. De mediator helpt om de zaken helder te krijgen. Op financieel gebied en ook bij het maken van een ouderschapsplan . Ik zit er zelf midden in en weet niet hoe we er uit waren gekomen zonder die hulp. En wij waren niet getrouwd... Overigens heb ik ook aangegeven dat eventuele nieuwe partners pas worden voorgesteld als ex een woning heeft waar hij de kinderen kan ontvangen (hij zit tijdelijk in een studio) en de situatie tot rust is gekomen. Hij hield er (bekend verhaal dus) al een tijd een scharrel op na, totaal onnodig en verwarrend voor de kinderen als hij daar nu iets mee wil qua voorstellen . Dit staat ook vastgelegd in ons ouderschapsplan .
@Zoe123: Nou, dat laatste zal een heet hangijzer zijn. Vanavond hebben we gepraat over het een en ander en hoe we een omgangsregeling zouden zien. Ik heb aangegeven dat ik eigenlijk liever een progressieve regeling zie. Om haar er rustig in te coachen. Dus niet direct een week op week af regeling omdat ik geloof dat ze dat niet gaat trekken. En ik wil dat ze die regeling alleen met haar vader aangaat, zonder die ander. En daar verschillen we van mening. Want hij vind dat dat wel kan (blabla verhaal over dat het een intelligent persoon is e.d.) en dat Eva omdat ze jong is dat makkelijk zal accepteren En ik vind dus dat haar jonge leeftijd een voordeel KAN zijn, maar ook vooral een NADEEL. Omdat je haar niets uit kan leggen, omdat ze dingen niet zal begrijpen als ze opeens papa met iemand anders ziet in een huiselijke setting. Het enige wat hij kan blaten is "jij kunt mijn leven niet bepalen" ... nee dat klopt, maar ik heb wel heel veel inspraak hoe Eva's leven eruit moet komen te zien. En dat is voorlopig zonder die ander. PUNT. Ik snap het wel, want hij wil eigenlijk 1:1 gelijk over naar haar, want dat is natuurlijk makkelijker. En hij kan niet alleen zijn, dus sja ... zij is dan een dankbaar slachtoffer he. En hij denk dat ik haar niet moet omdat zij die ander is... Ja, allicht. Ze had beter moeten weten om met een getrouwde vent MET kind aan te pappen. Maar goed, mijn man kan ijs aan een eskimo verkopen, dus ik ben benieuwd welk lulverhaal hij heeft opgehangen daar. En iedere terughoudendheid van mijn kant wordt nu vooral gezien als non-flexibiliteit. Ik wil het gewoon niet. Ik wil niet dat Eva direct met de vriendin van haar vader wordt geconfronteerd.
Ik zou in jouw geval een mediator inschakelen om goede afspraken te maken. Van jou zal hij niet aannemen dat het niet in het belang van Eva is meteen met die vrouw te gaan samen leven. Laat een onafhankelijk persoon, die het belang van Eva voorop stelt hem dit maar duidelijk maken. Voor co ouderschap is een goede communicatie nodig. Hier heb je wel twee ouders nodig die hier volledig voor willen gaan anders weekt het niet. Het voordeel is dat je ook weer wat tijd voor jezelf hebt, hoe lastig het ook is om je kindje te moeten missen. Wij zijn nu anderhalf jaar uit elkaar en heb het idee dat het gier iets rustiger wordt. Mijn ex werkt nog steeds regelmatig tegen.... Achteraf weet ik niet of ik hier weer voor zou kiezen want het valt me zwaar zoveel te moeten overleggen met iemand die niet met me wil communiceren. Mijn idee was in het belang van de kids dat ze hun vader vaker zouden zien maar ze zitten soms wel klem en dat is lastig. Verder moet je dingen leren loslaten en dat is lastig als hij ook echt een opvoeder is ipv dat ze gaat logeren. Mijn ex Appte mijn zoon ook dat hij zijn tel uit moest zetten omdat hij naar bed moest. Of hij belde dat ze een flinke woordenwisseling hadden om te bemiddelen. Hij wil nog steeds van alles bepalen maar dat accepteer ik steeds minder. Wij hebben een regeling van 2,5 dag om 2,5 dag en om en km het weekend. Een week op en af was voor ons geen optie.