precies. Ik begrijp niet helemaal waarom mensen zich aangevallen voelen omdat ouders hun kinderen meenemen naar een restaurant. Jij kent je kind het beste, je kan heus zelf inschatten of het iets is wat je kan oefenen of dat het tot X leeftijd gewoon niet kan. Ga je niet/wil je niet/kan je niet, prima toch?
Ik vind het helemaal niet moeilijk te begrijpen! Gewoon lekker niet uiteten gaan als jullie en je kind er ongelukkig van wordt. Niet boos worden hoor! Ik wist niet dat Shakes haar kind ook 4,5 was. Daarom vraag ik het. Maar 30 seconden voor een kleurplaat is wel echt kort toch, dan zul je inderdaad op school ook wel tegen dingen aanlopen.
Maar dat vind ik jammer Want ik ga graag uit eten, en we hebben ook al weinig opvang dus met ons tweetjes gaat ook al nauwelijks. Dus ik ben stikjaloers dat sommige ouders rustig een driegangenmenu kunnen verorberen met hun kinderen erbij.
We gaan met beide kinderen al vanaf dat ze baby zijn. Voor het ‘normale’ uit eten met de kinderen hebben we wel wat plekjes waar we regelmatig terug komen. Zo gaan we al naar een bepaalde Griek voordat ik zwanger was van M. M gaat daar al vanaf dat ze een maand oud is ofzo mee naartoe. De meiden mogen op die plekken ook regelmatig helpen met de lege glazen naar de bar te brengen, de oudste mag soms mee drinken inschenken enzo. Laatst bij een ander ‘vast’ restaurantje mochten de meiden helpen hun eigen toetje te maken. We zitten meestal ongeveer 2 uur. Soms, bij tapas of sushi, langer maar dan letten we wel goed op of ze het trekken. Ook voor hen moet het leuk zijn. Over het lopen, als het langer duurt gaan ze een keer extra naar de wc of bij de bar of jeuken kijken (afhankelijk van waar we zijn mag M dat alleen samen met ons). Regels zijn niet gillen, niet rennen, andere gasten niet lastig vallen en de mensen die aan het werk zijn mogen geen last van je hebben (dus niet zonder reden aandacht blijven vragen of in de weg lopen). Dat gaat eigenlijk altijd goed. Voor M nemen we vaak kleurtjes en een pop mee, voor Q kleurtjes en een boek. In een restaurant doen we het zonder schermpjes. Zelfs M vraagt regelmatig of we weer bij een ‘restaurantje’ gaan eten. Ze bedoelt dan geen pannenkoekenrestaurant, dat noemt ze apart.
Gelukkig komt die tijd vanzelf Maar snap het, t is ook luxe dat een kind het a leuk vindt en b ook prima vol kan houden. Ik verwacht bij nr 2 dat het vast niet weer zo makkelijk gaat hihi
Ja dat klopt idd van school. Maar er speelt nog wel meer, we staan op de wachtlijst voor een onderzoekstraject. Dafne beweegt gewoon graag. Zondag zijn we 4 uur wezen zwemmen bv en dan is ze nog amper moe, zoveel energie heeft ze, haha. Zet zo'n kind dan maar in een restaurant Maar inderdaad, ik ga dat dus ook gewoon niet doen voorlopig. Laatste keer met schoonmoeder en schoonzus zat ik ook al: waarom blijven we dit doen? En zij zijn dan zo van de gweoontes qua welk restaurant, terwijl ze weten hoe dafne is. Ik heb toen ook gezegd dat het de laatste keer was.
Ik ga gewoon uit eten met baby en een peuter geef ze een speeltje een boekje etc, En als het moet wel filmpje .
Hier kan het ook niet, dat is jammer maar het is niet anders. Ik zie wel kinderen die het kunnen hoor, maar de mijne niet. Die van mij zijn 4 en 2 trouwens.
Bij ons is het al al veel beter geworden met de jongste sinds hij naar school gaat. 3 gangen diner gaat nog niet, maar daar heb ik zelf dan ook niet zoveel behoefte aan, wij vinden het ook erg leuk om naar een restaurant met speelhoek te gaan, zodat iedereen het naar zijn zin heeft.
Wij gaan met alle 4 gewoon naar restaurants. Meestal tapas, Franse bistro zoiets. Ook heus eens een pannenkoekenhuis. Ze zijn het gewend, we tafelen geen uren meestal hoofdgerecht en een dessert. Meestal hebben we wat boekjes of potloden bij ons. Geen schermen, gewoon iets wat we nooit gedaan hebben.
Snap dat helemaal! Ik was altijd al dol op uit eten gaan, en toen kreeg ik spontaan een tweeling, één met ADD (voorlopige diagnose in testfase) en de ander met ASS, verstandelijke handicap en epilepsie. Met 8 weken oude baby's voor het eerst weg, 17.00 dinertje van twee gerechten (toetje besloten toen het lukte). Maar toen was er uiteraard nog geen diagnose . Toch geloof ik dat uit eten gaan te trainen is, met tegelijkertijd aanpassingen van ouders. Wij eten expres niet in restaurants met speelgelegenheid, niet goed voor onze autist. Hier een overzichtje van onze en hun aanpassingen: Voor ons, aanpassing van de kinderen: -Weinig tot liefst geen speelgelegenheid voor kinderen wegens overprikkeling. -Een restaurant, geen macDonalds of snackbar. Maar een kwalitatief goed wokrestaurant met plaat o.i.d. is ook leuk. Beetje speels bourgondisch ook. -Akkoord gaan met gesprekken, een kleurplaat/leeg tekenblaadje, mobiel whiteboard met boter/kaas/eieren, of waar nodig de geluid-gedempte telefoon van papa en mama lenen tot het eten er is. -Overleg over het eten. -Waar wij zijn, zitten we allemaal. Geen gedoe of rondlopen tot na het toetje. Voor de kinderen, aanpassing van de ouders: -Start met een simpel restaurant, en/of eten om 17.00 al. -Luister naar wat jouw kind lekker vindt. -Doe dat spelletje op het whiteboard van jouw kind, of maak een tekening met/voor 'm. -Start met één gerecht, enkel het hoofdgerecht. Ook nu ze 9 zijn doen we niet altijd 2/3/4 gerechten, maar het kan wel tegenwoordig. -Laat het eten van jouw kind eerder komen, en gun ze dan het bijbehorende raketje/ijsje al tijdens jouw hoofdgerecht. -Onze ADD'er wordt door mijn schoonmoeder nog steeds een moeilijke eter genoemd , maar is dol op het ontleden van een sliptong, een culinair verantwoord stuk gebakken zalm en als je hem de kans geeft een gehele kreeft. Liefst met broccoli/bloemkool/wortel/erwt! Hij krijgt met 9 jaar af en toe een simpelere volwassen maaltijd en is in zijn "volwassen" nopjes ermee . -Maak een eerlijke deal met jouw kind, met inzicht wat leuk is voor jouw kind betreffende het eten: papa en mama willen hier graag eten, doe mee, en je krijgt ... of ..., mag nu eindelijk voor het eerst op papa's telefoon (dat mag thuis niet), of dan krijg je een ijsje. Ik vind dat geen omkopen maar een eerlijke oversteek maken. -Onze weinig verbale ASS'er krijgt nooit onze telefoon op youtube, maar in een restaurant wel waar nodig tot het eerste gerecht. Waar nodig geluidsdemper of koptelefoon aan onze tel. met youtube. Het voorstel restaurant wordt hier altijd al met gejuich ontvangen. Ik ga zonder schroom met onze kids mèt ADD, ASS en verstandelijke handicap uit eten. Zelden dat het misging, maar waar nodig legde ik het uit aan nabije gasten. Wel mijd ik grotere gezelschappen waarbij neefjes/nichtjes zijn. Ze rennen direct naar de speeltuin en dan kun je direct afsluiten bij onze kinderen. Ook sluit ik de echt chique restaurants uit. Morgen Okura, kids mogen met opa en oma naar de Mac.!
Allebei gaan al van jongs af aan mee. Met de oudste, nu 5 jaar, is het nooit een probleem geweest en nu nog steeds niet. Die kun je prima meenemen naar welk restaurant dan ook. Kan prima 2,5 uur tafelen zonder ‘vervelend’ te worden. De heeft ook nooit entertaining in de vorm van kleurplaten, telefoon of wat dan ook nodig gehad. Keuvelt gewoon gezellig mee. De jongste is een heeeeel ander verhaal dat is een uitdagende dame. Ik kies er nu voor om naar de plaatselijke pizzeria, waar veel gezinnen komen, te gaan alwaar ik een filmpje prima vind kunnen. Voor de rest probeer ik haar zoet te houden met eten, kleurplaten enz maar dan nog is het soms zweten. Ligt echt ook aan het kind want nogmaals beide gaan van jongs af aan mee
Vanaf de geboorte doen we dit regelmatig. Mocht er een speelhoek zijn mogen ze daar voor en na het eten gerust spelen. Is dit er niet zitten ze bij ons aan tafel te kleuren/spelen met wat Playmobil of barbies rondlopen mogen ze niet.
Ik ga met m'n dochter regelmatig ergens wat eten. Vindt ze superleuk en ze leert dat ze tijdens het eten gewoon aan tafel moet blijven zitten, net zoals thuis. Vaak hebben ze wel wat liggen om mee te spelen, en anders heb ik altijd een pen of potloden in m'n tas zitten
Hier zijn ze 9 en 11 en ze gaan al jaren mee uit eten. Heel gezellig vinden we dat allemaal, lijkt me jammer als het niet zou kunnen, maar ja, wat niet gaat, dat gaat niet en komt dan nog wel. Hier geen tablets mee, vroeger gingen ze vaak kleuren, nu kletsen we vooral en doen spelletjes (bv iets of iemand in gedachten nemen, ik zie ik zie wat jij niet ziet). Een paar jaar terug op een terras gingen we nog wel eens kaarten (maar dat was dan wat drinken na een fietstocht).
Ik woon ook in de buurt Wij eten graag bij: 2eat 't Zusje Lounge 8 Los Latinos En de kinderen vinden Kookpunt geweldig, wij iets minder voor dat geld
Ik hoor t zusje zo vaak voorbij komen. Misschien toch maar eens proberen. Die zit dus in BOZ? In Roosendaal kan ik ook fratino eens proberen. Adriatico is ook wel een aanrader voor italiaans. Maar dus nog nooit met kind geweest.