Wow druiven.. haha dapper! (en hier spreekt een rapleymama). Zou me even goed inlezen als ik jou was hoor, je bent bang voor verstikking maar je keuzes zijn.. bijzonder. Alles kan gegeven worden, mits je een groot stuk geeft wat hanteerbaar is voor je baby en waar die zelf stukken vanaf kan happen. Grote hits hier op die leeftijd: - tomaat, in kwarten of in dikke plakken - courgette, in de lengte in repen gesneden en dan in olijfolie gebakken - (zoete) aardappel in de lengte in dikke repen - banaan was vaak nog wat lastig, dat kreep hij vooral fijn - rijpe peer - nextarine/perzikken - pruimen - kersen En dan alles (op kersen na ) zo groot mogelijk aangeven, eventueel drooggedept of bij fruit met schil voor meer grip.
Ik ben geen fervent rapleymama hoor. We proberen wel regelmatig wat uit het handje, vindt ze zelf vooral leuker (ze "helpt" ook mee als je haar met een lepel voert). En brood eet ze alleen als ze het zelf mag doen. Wat hier werkt: komkommer in reepjes, worteltjes. Verder nog weinig geprobeerd, pas net mee begonnen. Maar alles in soepstengelachtig formaat, zeg maar, en sappige dingen even droogdeppen met keukenpapier. Overigens wordt hier ook gekokhalst en dan komt het eruit. Nog nooit verslikt, dat kokhalsen lijkt wel eng maar als je goed kijkt wat er gebeurt: het eten weer terug voor in de mond werken. De controle over de tong is nog niet zo goed dus dat moet anders. Ik vind kleine dingen juist eng omdat die makkelijker achter in haar keel schieten.
In vieren gesneden hè, een hele druif is inderdaad lekker maatje luchtpijp. Maar het probleem met grotere stukken vind ik dus dat hij niet afhapt, maar ze in 1 keer naar binnen probeert te schuiven. Vandaar dat ik vooral dingen wil geven waar hij makkelijk stukjes af kan happen of sabbelen.
Het laatste kan met de meeste soorten in deze topic. Kies juist iets zachts (rijpe peer of bloemkool) om op te sabbelen. En stikken: dat is iets heel anders dan verslikken he! Om te stikken moet je iets in je luchtpijp krijgen. Luchtpijp is veel smaller dan de slokdarm, alleen een heel klein stukje schiet daarin. Als je hoort over echt stik-verhalen gaat het meestal over een pinda, een erwt, een slok afwasmiddel.. En dat soort dingen. Dat zegt al dat kleine stukjes gevaarlijk kunnen zijn, vooral dingen die ook hard blijven in de mond. Je kunt bijv ook een stuk banaan of peer zelf vasthouden en hem laten happen. Wees vooral niet bang en haal nooit een stuk uit babys mond. Want dan geef je boodschap dat eten eng is.
Ja, maar het is verslikken wat ze doen, niet stikken (het zou niet best zijn!), daar beschermt de kokhalsreflex ze voor. En wat al is gezegd: juist als je die angst hebt, zijn druiven en al helemaal kwart druiven een bijzondere keuze. Een banaan gaf ik in de schil: de bovenkant wordt handvat en dan snijd je van de helft de schil af, dan kunnen ze de banaan niet fijnknijpen.
Zo kun je juist een hele rijpe peer ook in zijn geheel geven, de onderkant - bolle kant - met schil laten, en die in de handjes geven (evt met een beetje hulp die laten vasthouden). De top schillen, en daar kunnen ze dan zelf van happen, knabbelen, reepjes afschrapen. Als er een te groot stukje naar binnen gaat, komt dat er weer uit. Ook broccoli is leuk, een stevig handvat (zorg wel dat het niet zo gaar is dat de top ervan af breekt) en bloemetjes die zo in het mondje belanden en worden doorgeslikt. In het algemeen, alles dat je goed kunt vasthouden (dus evt een stuk geschild laten, vond ik handiger dan afdeppen) en dat afgehapt/geschraapt/geknabbeld kan worden. Net als een broodkorst trouwens, ook erg leuk. Maar dat vroeg je niet he
Bij mango gaf ik ook wel eens de pit zodat hij het vruchtvlees er makkelijk af kon eten. En die pit past nooit in het mondje
Oh kijk, dat vind ik nou echt een hele goede tip, een peer aan de bolle kant ongeschild laten! Stom dat je daar zelf dan weer niet opkomt he? Broodkorstjes zijn hier al een paar dagen een groot succes inderdaad.
Misschien heb ik het ook verkeerd verwoord hoor: ik ben niet bang voor verslikken, maar wel voor stikken. Verslikken hoort er tot op zekere hoogte waarschijnlijk bij (nog niet gebeurd overigens). Maar bij de echte die hard Rapley-kindjes zie ik wel eens kindjes die een hele maaltijd zitten te kokhalzen, en dat vind ik zelf niet zo prettig. Niet omdat ik denk dat dat gevaarlijk is of zo, die reflex zit er niet voor niets, maar omdat ik denk ik zelf een hekel aan eten zou ontwikkelen op die manier. Ieder zijn ding natuurlijk, maar niet echt het mijne.
Om te voorkomen dat de banaan fijngeknepen wordt, snijd ik de schil rondom weg en dan alleen een handvat aan de onderkant. Gaat super!
Hier een rapleymama, maar mijn zoontje heeft alleen de 1e keer veel gekokhalst. We zijn nu 2 weken bezig en hij kokhalst soms een klein stukje terug, maar eigenlijk niet vaker dan 1 a 2 keer per 'maaltijd'. Kan me er ook niets bij voorstellen...kindjes die de hele maaltijd aan het kokhalzen zijn. Lijkt me ook niet een kenmerk van Rapley-eten hoor!
Ja, dat zou natuurlijk kunnen Als mijn zoontje constant aan het kokhalzen zou zijn, zou ik er ook mee stoppen. Dan is je kindje schijnbaar nog niet klaar voor grote stukken. Dan zou ik het ook gaan pureren... Het is idd een naar gezicht en moet zeggen dat ik er ook zenuwachtig van word als het vaak gebeurd. Maar gelukkig heb ik schijnbaar een natuurtalentje hier
Mijn zoontje heeft ook maar twee keer gekokhalst. Mijn zoontje kon bij ruim 6 maanden goed stukken eten, maar die at ook alleen maar stukken, dus geen verwarring.
De keren dat ze hier heeft gekokt, zijn op 1 hand te tellen en volgens mij was dat niet in het begin. Pas wat later toen ze erg gulzig was Als ze iets niet kwijt kon worden, werkte ze het gewoon naar buiten en probeerde ze het opnieuw.
Dat kokhalzen gebeurde hier ook in het begin een beetje, al snel niet meer. Nu heel soms bij nieuwe structuur, eerste stukje brood bijv.