Beste allemaal.. Deze topic wil ik starten, zodat iedereen zijn frustratie kan uiten. Over bijvoorbeeld: - 'foute' opmerkingen of acties van mensen als reactie op je miskraam; - werkgevers die naar doen; - artsen die iets vervelends hebben gedaan/ gezegd; - etc. Ok, ik zal beginnen.. ik belde mijn schoonzusje met het nieuws over de miskraam. Ze reageerde met: ach je bent, een sterke meid, je komt er wel overheen! Had ik op dat moment echt geen behoefte aan. Natuurlijk kom je er over heen, maar dat is niet iets wat je gelijk wil horen. En dat terwijl ze zelf met babies werkt. Nou heeft ze sinsdien (3 wkn terug) niks van zich laten horen, geen telefoontje, niks. Maar ze komt wel naar onze woonplaats om bevrijdingsfestival te vieren (wat ze normaal altijd met ons deed) + een dag extra in onze woonplaats bij een ander familielid doorbrengen. En ons nog steeds niet contacten. Ik snap hier niets van en vind het frustrerend! Zo dat was mijn beurt! Wat vond jij frustrerend?
alle nieuwe zwangeren om me heen die er geen rekening mee houden dat ik een mk heb gehad en over niks anders meer kunnen praten. Zelfs klagen tegen mij dat ze al met 10 weken de broek niet meer dicht kunnen. Daar kan ik niet tegen. Ik weet wel dat alles doorgaat enzo maar hou er een beetje rekening mee, zou fijn zijn.
De opmerking: Maar gelukkig kun je wél zwanger worden (liepen bij de fertiliteitspoli omdat t allemaal lang op zich liet wachten). Ik weet dat t zo is, maar dat mag ik alleen zelf zeggen, een ander niet. En inderdaad, je bent een sterke vrouw, je komt er wel over heen. Je bent nog jong, je kan nog zoveel kindjes krijgen (oja?). En ook positief....mijn baas vroeg of ik gek was dat ik 2 dagen erna wilde komen werken, ze wil me voorlopig niet zien. Eerst de tijd voor mezelf nemen.
ik heb vorig jaar een curetage gehad nadat ik kreeg te horen dat het hartje met 10,5 wk was gestopt nadat ik met 9 wk een goede echo had gehad. arts die zij: ja deze dingen gebeuren nu eenmaal, je moet er toch rekening mee houden. bekende: gelukkig ben je nog jong,
mensen denken niet na voordat ze een opmerking plaatsen. toen ik in het ziekenhuis in duitsland lag had ik het er met mijn man over. hij heeft mij toen moeten beloven dat als iemand de opmerking "je bent nog jong" zou plaatsen dat hij me dan echt tegen zou moeten houden. gelukkig heb ik die opmerking nog niet gehad. ik heb zelf de opmerking "wees blij dat je er nog bent" vaak gekregen. ja tuurlijk ben ik blij dat ik er nog ben, maar ik wou er nog zijn met gup in mijn buik en niet met een lege buik :x en de opmerking "het leven gaat door" ja dat gaat het wel maar niet 1 week nadat je je kind bent verloren! het lijkt ook wel dat als het "grote nieuws" er een beetje vanaf is dat het allemaal maar over moet zijn. nou sorry hoor maar ik ben nu 4 weken verder en bij mij begint de klap nu pas. zo ik heb weer even wat gal kunnen spugen, lucht wel erg lekker op!
Wat een goed topic! Wat mij zeer frusteerde waren opmerkingen als: ''je bent nog jong'' , '' je weet in ieder geval dat je zwanger kan worden'' en '' de natuur heeft dit besloten, anders had je misschien een gehandicapt kindje gehad''. Opmerkingen van mensen die dus echt niet weten hoe het voelt en ook weinig inlevingsvermogen hebben! Erger vind ik misschien nog wel, dat mensen er na twee weken niet meer na vragen!
Kan het me helemaal voorstellen augustus! Alsof het verdriet om het kindje dat je verloren hebt minder zou zijn omdat je nog zogenaamd 'jong' bent! Alsof je leeftijd daar iets mee te maken heeft.
1 week voor mijn vakantie naar Curacao om daar te gaan trouwen kreeg ik mijn miskraam. Nu na 3 weken vakantie vraagt niemand hoe het met me gaat! Laten we de vakantie/trouwfilm zien hebben mijn schoonouders, zwanger en schoonzus alleen maar oog voor hun 4 maanden oude (klein)dochter. HALLO! is het nou zo moeilijk om even een half uur aandacht voor ons te hebben. Na een moeilijke tijd van zwanger proberen te worden en daarna de miskraam is het fijn als je familie je aandacht geeft! AAAAARRRRGGGHH
Ik heb 3 miskramen tussen in of rond de 6e week... En dan krijg je de reacties: " Ach het was nog helemaal niets" Niets? Het hartje is gevormd en klopt.... ik weet niet hoor! Dus leeft het toch? Wat nou tis nog niets?
Silla, dat vind ik nou ook! Het is niet 'niets', het is je kindje in ontwikkeling! Ik was zelf ook erg verbaasd toen mijn eigen zus heel lauwtjes reageerde op mijn tweede miskraam. In plaats van te bedenken dat het voor mij een extra pijn op de eerste betekende, kreeg ik een soort belerende opmerking. (ik herhaal 'm niet, ik word elke keer woedend). Bij de eerste keer was het blijkbaar 'erger' omdat ik verder was en een curettage moest ondergaan. Bij de tweede had ik echt het gevoel dat men het maar onbelangrijk vond. (Er zat 2 maanden tussen beide miskramen) Amber
He meiden, Oh wat herkenbaar, deze heb ik allemaal gehoord: (en dit waren mijn gedachten erbij) - het was vast niet goed.. (jee, ik was zwanger van een zwaar gehandicapt vruchtje, hoera mijn lichaam stoot dit af) - je hebt nog alle tijd ( ?ik wilde graag dit kindje in deze tijd) - het is het lot, het zal wel ergens goed voor zijn (natuurlijk net als dat het lot is voor meiden die ongewenst zwanger worden of nog erger ongewenst kinderloss blijven) - je weet nu in ieder geval dat je zwanger kunt worden (ja dat wel, nu is het alleen nog de vraag of ik zwanger kan blijven) - je past in ieder geval je kleren nog ($%#%) - wat fijn nu kunnen jullie dit jaar gewoon op vakantie.( kun je a niet op vakantie met een kind en b ik had er 100 vakanties voor opgegeven als ik in juni wel mijn kindje in mijn armen had mogen sluiten) Sterkte lieve meiden! Liefs bigdream
Het ergste vind ik nog: ach, het was toch niet gezond en daarom stoot je lichaam het af. Dat is toch heel goed van de natuur. Helaas is er geen arts die mij heeft kunnen vertellen waarom het hartje met 10 en 11 weken is gestopt met kloppen. Er was geen achterblijvende groei, geen chromosoomafwijking, geen zichtbare aanleg afwijking. En dan de stress als je zwangerschap wel goed gaat (zal het goed blijven gaan?). Zelfs bij de reacties van de vk las ik een reactie in de richting van, dan was er vast iets niet goed. Wie zegt dat? Marsja
Nog eentje : ach het is niet dat je helemaal geen kinderen meer kan krijgen. of : je weet in ieder geval dat je zwanger kan worden. De rest van de opmerkingen heb ik ook wel gehoord. Maar moeten wij hier steun uit vinden? Uhhhh............NOT. Plonky
vandaag ging de telefoon van mijn vriend, was een collega, ik nam op, en toen vroeg hij hoe het met me ging. En hij begreep gelijk dat het gewoon zwaar k*t gaat, en ik zei toen: volgens mij kun je aan niemand uitleggen wat je voelt als je dit niet zelf meegemaakt hebt...toen vertelde hij dat zijn vrouw ook een mk heeft gehad...eerlijk waar meiden, het is gewoon zo herkenbaar dat mensen die weten hoe het voelt niet met die stomme bekende 'adviezen' aan komen zetten, maar gewoon begrijpen dat niks wat je zegt dit verdriet kan wegnemen...ik vond het dus erg fijn om van deze collega van mijn vriend geen belerend advies te krijgen... En tja, het meest gehoorde bij mij is ook: je weet in ieder geval dat je zwanger kunt raken. Nou ik kan er niks mee, want dat ik nu zwanger ben geweest zegt niks over een eventueel volgende zwangerschap en of ik dan nog steeds wel of niet zwanger zou kunnen worden. Maar ja, iederen 'bedoelt het goed' alleen begrijpen ze niet dat zulke dingen zeggen gewoon niet helpt... gelukkig heb ik van de meesten om me heen wel begrip gekregen en dat zij ook snappen dat ze beter niet van zulke dingen kunnen zeggen...maar dat ze gewoon meedeleven tonen. Ik heb wel erg veel lieve mensen om me heen gehad tot nu toe, en erg veel steun gekregen...
Goed zo ladies! Uiten die frustraties! Ik had er nog eentje: 'Ja, dat soort dingen gebeuren, je kan niet alles hebben.' :x
ohh wat klinkt dit allemaal bekent bij mij is het 4 keer mis gegaan rond de 8 weken en kreeg ook allemaal de zelfde opmerkingen vooral na dat me oudste dochter er al was wees blij je heb phoebe nog je bent nog jong bla bla bla bla. of wat ik helemaal erg brutaal vind is als je dan met iemand op messenger aan het praten bent en je vertelt het en hoopt op een beetje steun krijg je alleen maar een ohhh oke en dat is dus ook gebeurt toen ik het me nichtje vertelde