ja het lijkt wel als het nieuws eraf is dat je ook als de donder door moet met je leven, ik kan hier zooo boos om worden. laten die mensen dan helemaal niks zeggen!
wat ik echt heel pijnlijk vond was dat ik via via hoorde dat mijn zwager had gezegd: "nu hebben ze tenminste tijd om een huis te zoeken"... (we waren op zoek naar een groter huis) ik hou het altijd voor me maar hier ga ik het gewoon uitspreken: hij is ZO'N DWANGNEUROOT dat hij het huis, en of alles wel op orde is, nog belangrijker vindt dan onze emoties. Ik was echt geschokt door zijn opmerking! Grrrr... Amber
Ik kreeg een kerst/nieuwjaarswens: "op een vruchtbaar nieuw jaar" .... Ik had hem graag in zijn gezicht willen stompen, het was maar goed dat hij niet voor me stond! :c: Of die verhalen die mensen dan gaan vertellen over gevallen die 'nog veeeel erger' zijn, zo van: ja maar bij het buurmeisje van mijn nicht ging het nog mis met 18 weken, dat is pas erg! Grumpf.... Groetjes, Anakin.
Gisteren, 2 weken na mijn curitage, gaan mijn buurvrouwen gezellig op de verjaardag van mijn dochter kletsen over hoeveel kilo ze aangekomen zijn tijdens hun zwangerschappen..... En langsgaan bij mijn ouders en niemand die vraagt hoe het met je gaat...... Vanmorgen wel iets positiefs, de juf van de peuterspeelzaal vroeg wel hoe het met me ging, durf er dan ook wel eerlijk voor uit te komen dat het vaak niet gaat.... Liefs Monique
Ik word compleet gestoord van mensen die zeggen: "als je nou eens op vakantie gaat samen, lekker ontspannen, misschien dat je dan weer zwanger wordt!" Flikker op, mijn baarmoeder is niet ineens op slot hoor na 2 miskramen.
Ik heb 2 miskramen achter elkaar gehad in februari en april waar ik het heel moeilijk mee heb. Waar ik zo boos om wordt is als mensen tegen me zeggen, joh nog kansen en tijd genoeg, je bent nog jong Dan denk ik in mijn eigen oooh omdat ik jong ben mag het foutgaan we zijn g##**^*#me al een jaar bezig en als het dan eindelijk zover is gaat het 2x mis. Of dat ze zeggen: ik snap niet dat je er zolang verdriet van kan hebben hoor, het was nog niet eens een kindje dan zou ik ze het liefst naar de keel grijpen. Sommige mensen weten echt niet waar ze over praten.
Hoi hoi Ik kan deze frustraties heel goed begrijpen. Ik praat er niet over met mensen die geen miskraam zelf hebben gehad, puur om dit soort opmerkingen niet te horen. Mensen die zelf een mk hebben gehad reageren vaak toch anders. Komen ook met betere tips. Aan de andere kant, komt het vaak omdat deze mensen vaak geen idee hebben HOE ze moeten reageren. Iets proberen, waar je dan niks mee kunt. Dat ziekenhuispersoneel zo reageert of huisarten kan ik niet begrijpen. liefs Irisje
ook ik krijg wel van die opmerkingen bij bijde miskramen van ja maar jullie zijn al ouder en dan is de kans gewoon veel groter dat het mis gaat mijn man is 46 en dan hoor je van een rob de nijs of emile ratelband met hun 65 en die ander in de 50 die nog gezonde kinderen krijgen zelf ben ik 40 het kan dan wel zo zijn dat de kans iets groter is maar het is en blijft toch k"t en het gevoel is toch het zelfde ook al ben je ouder. ik heb net de tweede achter de rug nou ja het suddert nog na. allemaal veel sterkte en hopend op goede afloop de volgende ronde.
Had van de week iets positiefs: een hele goede vriendin vroeg hoe het nu met me ging en zei toen: ik wil het weten maar ik heb je en kan je waarschijnlijk niet steunen omdat ik het zelf niet heb meegemaakt... Dat vond ik zo tof en kon daarna ook echt m'n verhaal kwijt. Negatief: "het was nog pril" (ik had het hartje al zien kloppen dus voelde me met 9 weken wel al mama!), "dit overkomt een hele hoop vrouwen!" (ja, maar waarom mij?!), "je weet dat je zwanger kan worden" (Ja, deze keer! maar wat zegt het over een volgende keer? misschien was dit de enige lucky shot!), "na een miskraam ben je mega vruchtbaar" (het heeft langer geduurd om weer zwanger worden na de miskraam dan daarvoor!).
Ik moet ook nog een hele lieve opmerking kwijt van een vriendin toen ik haar aan de lijn had: "Ik las je mail en wilde iets terug mailen, maar kwam steeds niet verder dan 1 zin, ik weet echt niet wat ik tegen je moet zeggten, ik ben zo geschrokken." AAAAAAAAAAAAAAAAAAHH wat vond ik dat lief!
ik heb er nog 1 : "wat zie je er goed uit!" ja aan de buitenkant is niks te zien alleen een paar littekens op mijn buik.
Alle schijtcliches heb ik al gehoord. Maar de 'mooiste' vond ik echt deze: vriendin van mijn zusje, net bevallen, echt prachtig kindje, 2 weken nadat we ons vlindertje verloren zijn. Zegt ze: ik vind het moedig hoor dat je komt kijken. Ik snap als geen ander hoe moeilijk het moet zijn nu. Sorry ? Je hebt g)(*&^%me het mooiste wondertje op je schoot liggen (let wel: alles is goed gegaan, snel zwanger, blabla) en je snapt hoe ik me voel? Je snapt er dus niets van. Zeer hoge ongevoeligheidsgraad, snotaap. Weet je wat jij moet doen? :-# Zippit. Gelukkig ook lieve. 'Ook al' was vlindertje 'maar' 5 weekjes, mijn zusje heeft een super brief geschreven aan ons kleintje, van "tante". l
Ik heb in december een miskraam gekregen. Na een maand moest ik gecurreteerd worden omdat het niet vanzelf losliet. Ik heb veel reacties gekregen waarvan er heel veel uit de al genoemde cliches bestaan. De meest bijzondere opmerking kwam van mijn collega. Ze zij tegen een collega die net zijn kindje had verloren met 20 weken zwangerschap dat dat vele malen erger is dan in de eerste 13 weken; want dat is zo standaard. Ik begrijp wel wat ze bedoelde te zeggen, maar het raakte mij vreselijk hard om dat te horen.
toen ik in februari mijn miskraam had, kreeg ik mijn achternicht en schoonzus op bezoek, schoonzus was/is zwanger en achternicht heeft een dochtertje de eerste 10 minuten hadden ze het over hoe erg het is bla bla dat ik jong ben en dat het nog altijd kan bla bla... Maar nu komt het ergste na 10 die minuten begon mijn achternicht te vertellen over haar bevalling en dochter, hoe leuk het was toen ze voor het eerst thuis kwam met haar dochter etc... wat ik dus op dat moment absoluut niet wilde horen....
Ook ik heb net een MA achter de rug met een curratage. Ik moet zeggen dat ik niet heel veel rotopmerkingen heb gehad. Ja, wel de opmerkingen als "je kunt tenminste zwanger raken daar zit het probleem niet enzo" en nog wel een paar andere clichés die jullie ook noemen. Maar toch: ik voel het niet echt als rotopmerking. Dit voel ik zo omdat mijn schoonzusje net voor mij ook een MA heeft gehad, waar ik zelf op gereageerd had (tegen mijn moeder hoor, niet tegen haar) "ach het was toch nog heel klein, eigenlijk nog maar net een klompje cellen" Terwijl ze al 6 weken was, maar wist ik veel? Toen ik eenmaal zelf zwanger was (nauwelijks twee weken later) en ik me er echt in ging verdiepen hoe de ontwikkeling van zo'n vruchtje verloopt, toen pas realiseerde ik me dat het wel degelijk iets meer is als een klompje cellen en schaamde ik me behoorlijk voor mijn reactie. Met dat in mijn achterhoofd kan ik dus de opmerkingen van mensen best wel hebben: ze weten echt niet beter! Pas als je het zelf heb meegemaakt weet je precies waar je over praat. Ik kan het de mensen niet kwalijk gaan nemen dat ze reageren uit onwetendheid, in tegendeel: ik hoop dat ze het nooit hoeven mee te maken, want dit wens je je ergste vijand niet toe! Neemt niet weg dat het harde opmerkingen zijn en ze aankomen als een baksteen op je giegel, ](*,) dát is gewoon zo. Maar hou in je achterhoofd: wat moét je dan zeggen tegen iemand die zo veel verdriet heeft? Moet je mee gaan huilen? Nee, want dat kan ook beledigend zijn (dat had ik heel erg, want ik had zoiets van: "dit is toch míjn miskraam? rot op, dit is van míj! ) Maar iedereen uit het anders, iedereen gaat anders om met verdriet. de een negeert het, de ander probeert het te vergoeilijken...er zijn zoveel mensen en zoveel reacties, je kunt je onmogelijk wapenen tegen alles. Ik bedoel het vervelend hoor, want ik weet echt wel dat de opmerkingen pijn doen, maar misschien moeten we ook een heel klein beetje rekening houden met het feit dat mensen gewoon echt niet weten wat ze moeten zeggen...ze voelen zich echt wel ongemakkelijk, en soms is het dan o zo makkelijk om het weg te wuiven met een (onbedoelde) ongevoelige opmerking.
laura, natuurlijk is het zo maar het is toch ook wel even lekker dat je op dit topic toch even stoom af kunt blazen. Iedereen hier weet dat mensen het goed bedoelen en het is zaols je beschrijft, je weet het niet totdat je er zelf mee te maken hebt of zwanger bent geweest. Toch vind ik het wel even lekker om af en toe te klagen, en hier mag dat, heerlijk. Vind het goed hoor dat je er zo over schrijft want het is ook zo. Maar ja, we willen zo graag..... liefs
Beste Laura, Wat Anette omschreven heeft is precies de reden waarom ik dit topic startte. Af en toe is het lekker even het e.e.a. van je af te schrijven. En ik herken me zelf niet in alle opmerkingen die hier zijn gemaakt. De een heeft moeite met de ene opmerking en de ander met een andere. Je hebt helemaal gelijk dat mensen goed bedoelen wat ze tegen je zeggen en vaak uit ontwetendheid gekke dingen kunnen zeggen. Maar bij iemand die de miskraam heeft gehad kan dit nog wel hard en frustrerend over komen. En omdat je dat nou eenmaal niet tegen die mensen zegt die het allemaal goed bedoelen (want daar wordt heus wel rekening mee gehouden), mag je het hier zeggen! Vandaar: uit je frustratie!; hier kun je het wel zeggen, ben je er een beetje vanaf. Aan de andere kant.. mogen mensen best leren dat de opmerking die ze hebben gemaakt soms afschuwelijk ongepast is en pijn kan doen, ook al is deze goed bedoelt. Nou weet je een beetje de beweeg reden. Het is gewoon meer voor onszelf en niet 'tegen' al die mensen. Groetjes.