En idd, wat is nou een week een dipje? Dat valt toch wel mee? Dan zouden de meeste stellen al eeuwen uit elkaar zijn denk ik
Maar heb je dit ticket geboekt omdat je ruzie hebt met je man of had je dit ticket sowieso geboekt omdat je toch al van plan was om op familiebezoek (oid) te gaan in Nederland. Hier zit natuurlijk een wezenlijk verschil in...
Hij is niet alle 10 dagen aan het feesten hoor maar hoe ik het nu voel is 2 dagen al teveel. Het ticket heb ik idd vanochtend geboekt . Wat betreft mijn zoontje. Normaal komt hij 's ochtends eerst de slaapkamer binnen maar nu is hij direkt in z'n pyama naar buiten gelopen. Man is om 06.00 uur de deur uitgegaan, blijkbaar zat de deur niet op slot. En ja, 1 weekje op een mensenleven is ook niks maar voor mijn gevoel speelt het veeel langer. Verder is het zeker niet van mijn kant "ik wil dit, ik wil dat" maar heb volgens mij gewoon even tijd voormezelf nodig.
Heeft je man al gereageerd op je e-mail? Zo ja, hoe reageerde hij? Als je tijd voor jezelf nodig hebt, is het misschien een idee als je oudste op summercamp is dat jij met de jongste naar Nederland vertrekt en dat je wellicht bij familie even kan bijtanken? Ben je er gelijk ff tussenuit. En iemand anders kan soms weer een heel verfrissende kijk hebben op bepaalde zaken...
Wow!!! gelukkig is hij naar de buurvrouw gegaan en niet ergens anders heen, wie weet wat er had kunnen gebeuren?!!! Ik weet niet hoe het normaal gaat bij jullie, maar dit vind ik eigenlijk wel wat onverantwoord!!
Mannen houden van duidelijkheid. Geen vage dreigmails. Gewoon hem bellen zeggen dat je het fijn vind dat hij thuiskomt en even met je gaat praten. Dat je ergens mee zit en spreek naar hem uit wat je voelt en denkt. Dan kan hij daar ook op reageren. Misschien heeft hij helemaal geen idee wat jou allemaal dwars zit!
Ja, hij heeft gereageerd. Hij schreef "blijkbaar wil je dat ik naar huis kom" dus hij komt na zijn uitje naar huis. We zullen het dan goed bepraten hoe en wat.
Fijne reactie van hem. ha ha. Heel nuchter. Zou mijn man ook kunnen zeggen. Komt vast goed. Wees eerlijk. Tijd voor jezelf is inderdaad heel erg belangrijk.
ja vind dit ook een beetje apart maar goed we doen allemaal wel eens dingen waar we niet op trots op zijn, ik snap alleen niet goed HOE dat kan gebeuren maar dat lijkt me niet het grootste probleem hier, TS zit duidelijk niet lekker in haar vel (en dat kan een verklaring zijn hiervoor) @TS; ik vind dat je erg hormonaal reageert maar dat weet je zelf ook (dat is al een hele stap lijkt me, het weten van jezelf ) Ik denk dat je even een stapje terug moet doen en wat ruimte moet krijgen om bij te komen, je klinkt best moe dus ik hoop dat je partner je wat meer gaat helpen en dat jullie er samen fijn uitkomen..
Ik zou gewoon even zorgen dat je man tijd heeft om even goed naar je te kunnen luisteren, en dan aangeven dat je helemaal niet lekker in je vel zit. Een gesprek met een huisarts oid (weet niet hoe dat allemaal werkt waar je woont natuurlijk ) kan echt opluchten. Toen mijn dochter 4 maanden was zat ik er helemaal doorheen door het slaaptekort en gewoon door de verandering van mijn/ons leven. Mijn man werkt 60 uur en gaat 'savonds lekker sporten, voor hem veranderde er dus niet veel. (behalve dat hij toen van 6 keer naar 2 keer sporten ging) Daar werd ik toen zooooo boos over en ook super onredelijk. De huisarts heeft me toen echt kunnen helpen. Het was gewoon lekker om even te horen wat een buitenstaander er van vindt Veel sterkte en ik hoop dat je snel opknapt en je weer goed gaat voelen!
Fijn dat je man naar huis komt. Ik kan me je gevoel goed voorstellen. Als ik me down of kloterig voel en hij weet dat dan is het fijn als hij zegt, weet je wat ik sla de borrel over/ga een uurtje eerder weg van mijn werk en kom naar jou, want jij hebt mij nu nodig.
tjah, sorrie hoor. dit klinkt als een slechte film. mijn kind was me ontglipt en je hebt niks in de gaten??? natuurlijk op een dag dat de nanny vrij is, yuck.... nu moet ik me gaan aankleden en mijn kind gaan halen. en dan heeft mijn man het ineens gedaan.vind je het heel gek dat je man dit niet gaat snappen en/of pikken. als jij om zoiets naar nederland wil en dan nog 2 kinderen meeneemd ipv 3. een beetje overdreven dus. misschien in plaats van naar nederland gaan, maar een ander soort hulp gaan zoeken voor jezelf.
Ik vind het ook zwaar overdreven... Die van mij zou zeggen, zorg dat je een one-way boekt, want dan hoef je ook niet meer terug niet te komen.
Ach ja onredelijk ben ik ook wel eens! Geef gewoon aan dat je tijd voor jezelf nodig hebt. Misschien kun je als de oudste op summercamp is de jongste laten verzorgen door de nanny en je man en er zelf even een paar dagen tussen uit gaan met een vriendin? Geef eerlijk aan dat je het zwaar hebt en waar je hulp bij nodig hebt. Zo te lezen, zijn er de middelen om daar dan ook gebruik van te maken. Doe dat dus ook.
vervelend dat je je zo voelt.. kan er helaas over meepraten.. na mijn bevalling was ik ook zo heftig in reacties, en heel onredelijk naar mijn vriend toe... maar op dat moment was ik zo gefrustreerd omdat ik me zo rot voelde dat het gewoon elke keer weer op die manier eruit glipte... met als gevolg flinke ruzies.. na een tijd zei mijn vriend ga eens naar de huisarts praten over een pnd... ik werd nog bozer... maar toen ik erover ging lezen had ik zoiets van hmm herken er wel heel veel in idd... toen ik na heel wat weken mezelf opvreten eindelijk toe durfde te geven dat ik me idd zo ellendig voelde en hij tegen me zei geef aan waar je mee zit praat er met me over ging het al stukken beter... hij bleek helmeaal niet de beroerdste te zijn en me te willen helpen (en dat na al die dingen wara ik hem voor uitgemaakt had.. hij werkte gewoon heel hard voor zijn geld en ik voelde me eenzaam dus als hij dan ook nog eens een ander uitje na t werk had wilde ik (net als jij nu) ook niet dat hij ging omdat ik IK me zo rot voelde... erover praten met hem heeft mij heel veel geholpen.. en ik ben in die dingen een stuk makkelijker gaan denken als ik een rotdag hebn kan ik het nog wel op hem afreageren hoor maar meestal weet ik nu gewoon rustig te vragen of zeggen wat me dwars zit en dat werkt 100x beter wel heel fijn dat je man zo luchtig reageerde en gewoon naar huis komt.. de mijne had met dat soort reacties van mij juist WEL zoiets van prima blijf ik nog langer weg... (tot ik dus eindelijk toe wilde geven dat het idd niet zo goed met me ging toen bleek hij het best goed te snappen maar zolang ik dat niet onder ogen wou komen reageerde hij gewoon door nog langer weg t blijven ) ik had ook het gevoel dat ik alles alleen moest doen omdat mijn vriend zoveel werken was, maar als ik ipv elke keer boos te worden omdat hij me niet hielp gewon had gevraagd om hulp was al die ruzie niet eens nodig geweest want als ik het gewoon vraag doet hij het gewoon maar op da tmoment zag ik dat gewoon niet zo alles leek moeilijk in mijn ogen en gedachten maar het bleek niet zo moeilijk als het in mijn hoofd leek ... wil niet zeggen dat je een pnd hebt hoor misschien ben je gewoon even jezelf kwijt en moet je even op adem komen en is alles weer prima daarn als je goed gepraat hebt... maar hou het wel in de gaten hoe eerder je aan de bel trekt als het niet zo lekker gaat hoe beter.. succes met je gesprek laat je nog even weten hoe het ging?