Ik vind dit een lastig onderwerp. Lastig omdat ik niet het gevoel wil hebben/krijgen dat ik de zoveelste moeder ben die er van overtuigd is een begaafd kind te hebben etc. Wat ik dus vooral niet wil is "oh, maar dat kan die van mij ook en die is net twee..." etc. etc. Dus geen kijk en vergelijk topic. Maar wel een topic voor advies. Vooral om advies. En juist om goed te kunnen bekijken waar we staan in de ontwikkeling en dan juist ook om niet te spreken van hoog begaafd, of hoe begaafd dan ook. Maar tips om op het niveau mee te kunnen en te begeleiden. Waarom? Omdat ik soms met mijn handen in het haar zit en eigenlijk niet goed meer weet hoe ik mijn dochter op een goede manier en op haar niveau kan uitdagen tot verdere ontwikkeling. Ik heb namelijk de indruk dat zij zich vaak verveelt. Het is een pittige tante die in veel dingen al ver is. Ze tekent er lekker op los. koppoters zoals ze heten. Ik heb het uitgezocht en vanaf een jaar of vier komt dat zo'n beetje. Zij doet dit al voor haar derde jaar en gedetailleerd ook. Oogjes, neus, mondje, haren. Bril, geen bril. Dat soort dingen. Laatst een met hele lange benen. Daar zeiden we iets van. Het werd stil, en er kwam een tweede tekening; een laddertje, zodat we er naartoe konden klimmen. Euh ja.. Dit soort logische beredeneringen horen we erg vaak van haar. Een zon, de regen, samen een huis tekenen en dan ook gewoon weten; slaapkamer boven, tuintje voor het huis en niet ergens in het huis. Een deur, een tuindeur. Ze geeft het aan en wijst het aan. Taaltechnisch gezien is ze heel duidelijk, heeft een goede zinsopbouw en weet zelfs bepaalde werkwoorden al goed te vervoegen. Dat is handig, want dat praat wel heel gezellig natuurlijk. Maar goed, we hebben geen vergelijkingsmateriaal in onze omgeving, dus is het ook moeilijk om in te schatten hoe en wat. Heel soms hoor en zien we kinderen van haar leeftijd en die zijn niet zo spraakzaam. Ze doet drie, vier dingen tegelijk, zit nooit, echt nooit stil, slaapt korter dan gemiddeld en heeft eigenlijk nog nooit fatsoenlijk geslapen. Al ruim voor haar tweede geen middagslaap meer en als baby zeer alert. Een sterk geheugen. Ze weet bijvoorbeeld waar bepaalde mensen wonen. Met straatnaam en woonplaats erbij. Onthoud ook al complete liedjes. Ik merk in heel veel dingen dat, wanneer ze alleen thuis is en dus niet bij haar gastouder, ze zich snel verveelt. Dat zorgt bij mij voor onrust ook, want mijn toverdoos is soms ook leeg. En dus zoek ik dingen waarin ze uitgedaagd kan worden. Maar ook hoe ik hier mee om kan gaan. Maar bovenal; zou het goed zijn om met een professional te gaan praten? Ik zelf heb het idee dat het wellicht in de schooltijd wel bij zal trekken. Het ene kind is nu eenmaal sneller dan het andere. Maar het is dus wel zo; ik weet niet goed voor mezelf hoe hiermee om te gaan. Ik heb echt het idee dat ik er telkens nét naast zit met mijn inschattingen over haar kunnen, doen en laten. Ze dus te snel gaat voor mij en dat maakt me, gek genoeg, heel onzeker als moeder zijnde. Natuurlijk ben ik trots op haar. Net als alle andere moeders op hun kind. Heerlijk om met haar te praten, gesprekken te hebben en alles. Maar zo nu en dan vind ik het wel heel lastig dat ze pas tevreden is na een gedegen antwoord dat oorzaak en gevolg uitlegt. Een simpel voorbeeld; je mag geen gat graven in de grond midden op het pad (daar kan een tegel los en die zoekt ze uiteraard uit). Waarom niet mama? Waarom mag ik geen gat graven? Nou, omdat dat niet kan. Jawel. Dat kan wel. En daar heeft ze natuurlijk gelijk in. Het kan. Het mag dus niet. Oh. Waarom niet? Dan denk je er vanaf te komen met een of ander sprookje omdat ik dus denk; laat ik het niet al te ingewikkeld maken. En met daarom niet kom ik al helemaal niet weg. Ze stopt dus pas als ik heb gezegd; dan kunnen mensen daarover struikelen. Oh... dat kan niet he mama, want dan vallen de mensen en dat doet au. Eh.. ja. Ik ben benieuwd of hier ervaring mee is en of of ik tips kan krijgen en of het inderdaad verstandig is om wat extra begeleiding in te schakelen? Het laatste wat ik wil is mijn kind overschatten, maar ook onderschatten lijkt me op lange termijn niet handig.
Ik wil je geen rotgevoel geven, maar ze klinkt redelijk normaal. Ik lees niets waarvan ik denk wooow, is dat meisje nog maar 3? Mijn dochter van 3,5 vervoegd ook alle werkwoorden, tekende paarden (???) toen ze 2,5 was en duidelijk ook. (op het cb, waar ik dit trots vertelde, zeiden ze ja, de een is snel met dit, en de ander met dat.) Op het moment tekent ze voornamelijk gezinnen, 2 ouders en 2 kinderen. Ze is daar sowieso veel mee bezig, ook met wat een neef is, een oom is, wat is jouw opa dan van mij, zulke vragen. Verder lijkt het me normaal dat ze gaat vragen naar het waarom, dat is toch ook erg leeftijdsgebonden? Ik word daar af en toe knettergek van trouwens Met je voorbeeld van die tegel vraag ik me af waarom je dan niet gelijk het goede antwoord geeft. En soms zeg ik ook wel eens DAAROM! Als ze in het uur er voor al 80 keer waarom heeft gevraagd. Ze hoort aan mijn toon dat het dan wel even goed is Ik zou dus geen prof hulp zoeken, misschien wel iets waardoor je zelf wat zekerder wordt? Veel succes in ieder geval
Je bent niemand een verklaring schuldig. Je meisje heeft een voorsprong, wat dat later ook zal betekenen. Ben je al lid van het hb forum? hb-kind-forum.nl • Forumoverzicht heel nuttig! Hier was het cb ook meewerkend! Succes, en trek je op tijd terug uit dit topic, want je zult genoeg over je heen krijgen!
Ook hier niet om je een rotgevoel te geven, maar het klinkt mij, met onze dame als ervaring, ook niet heel snel in de oren. Wel vlot, dat is Thirza hier ook, maar niet abnormaal. Wat ik uit je berichtje vooral haal, is dat je zelf erg veel nadenkt over allerlei dingen, en het komt op mij over als dat je dingen snel wat te ingewikkeld/moeilijk maakt. Moeilijker dan ze zijn iig. Verveelt je meisje zich echt, of ben jij daar vooral bang voor? Op zich is dat vervelen op deze leeftijd normaal hoor, als je de hele dag thuis bent. Thirza is ook steeds harder toe aan school, is echt vervelend aan het eind van de dag, als ik de hele dag met haar thuis ben geweest, (vanwege de zwangerschap hier niet altijd mogelijk om actief te gaan doen met 'r). Je zou misschien wel wat uitdaging in kunnen bouwen door haar naar de peuterspeelzaal te doen? Of uitdagen met nieuw speelgoed, (lid worden van een speel-o-theek, zodat je speelgoed voor iets ouder uit kunt proberen?). Ik bied Thirza vaak speelgoed aan waar een jaar of twee jaar ouder voor aangegeven staat. Daarmee vind ik haar niet heel erg snel voor haar leeftijd, maar ik denk dan altijd maar: dat is het gemiddelde en ze is sneller dan het gemiddelde. Wat logisch is, want haar papa en ik hebben beiden HBO/WO-niveau Wat betreft de koppoters, daarover vanuit mijn vakgebied toevallig wat kennis Die lange benen tekent een kind omdat in zijn/haar beleving benen van volwassenen heel lang zijn. Dat is namelijk het stuk waar ze tegenaan kijken als ze voor je staan he? Ze is daarmee idd wel redelijk vlot, maar ook daarin weer niet abnormaal snel. Creatief talentje mogelijk.... zou ik koesteren en stimuleren En dat kun je simpelweg doen door verschillende materialen aan te bieden en haar uit te dagen weer andere dingen te tekenen dan ze normaal doet. Als ze mensen en huizen tekent, kun je bijvoorbeeld weer vragen of ze er ook dieren bij kan tekenen. Of vragen of ze details in kan vullen. Ook weer niet overdrijven: ze moet ook niet het gevoel krijgen dat ze altijd meer en beter moet natuurlijk Succes, en relax, volgens mij ben je een hele leuke mama die haar kind echt voldoende biedt
gaat ze naar de peuterspeelzaal? vind ze dat leuk? is ze daar snel verveeld? misschien dat ze je daar tips kunnen geven? Fijn dat het zo goed gaat met je dochter. Lekkere stuiterbal. Een kind wat veel wil ontdekken. succes hoor. Een kind moet ook leren zichzelf te vermaken. ook voor langere tijd. Mama hoeft niet altijd te doen.
Ik ben het met Foxter en Rozemarijke eens. Wat ik lees vind ik gewoon bij een kind van haar leeftijd passen. Rond de 3 komen de waarom vragen en zijn ze erg nieuwsgierig. Het geheugen van jonge kinderen is erg goed. Het voorbeeld van de tegel vind ik ook bij haar leeftijd passen, ze nemen de dingen heel letterlijk. Zo moet je ook niet vragen 'wil je nu even je handen gaan wassen?' want dan moet je niet gek opkijken als je als antwoord 'nee' krijgt En inderdaad, gaat ze niet naar een peuterspeelzaal? Ze hebben erg veel aan contact met andere kinderen. Hele dagen thuis met een 3 jarige valt niet mee.
Hier ook een lekkere pittige tante. Ze gaat nu 2 ochtende naar de psz en zodra er ruimte is, mag ze van mij nog een extra ochtend. Ze heeft daar wel haar uitdagingen die ik thuis niet altijd kan geven. Misschien is dit ook iets voor jouw dochter? Wat zegt het cb er van? Vinden die haar ook erg snel?
Bedankt voor jullie reacties. Ze gaat drie dagen per week naar een gastouder, waar altijd meerdere kindjes zijn. Twee ochtenden peuterspeelzaal lijkt me dus niet nodig. Ook omdat bij de gastouder ook leeftijdsgenoten zijn. En verder een kleine kanttekening; ik begrijp niet zo goed waar het "ik wil je geen rotgevoel geven maar... " vandaan komt. Want ik heb niet het idee dat ik aangeef een hoogbegaafd kind te hebben. Maar wel het idee heb dat ze wat sneller is en ik me afvraag (zonder meteen te stempelen!!) hoe ik dat in kan vullen zonder te overschatten of onderschatten. En of het dan inderdaad handig is om hierin hulp te zoeken, juist om te voorkomen dat je overschat of onderschat.
ik ben het met de anderen eens, ik herken veel (en meer) van mijn zoon in jouw verhaal maar denk niet dat hij (hoog)begaafd is. ik denk ook niet dat ik dat fijn zou vinden eerlijk gezegd, ja hij zou er niks aan kunnen doen natuurlijk en het is niet aan mij om daarover te oordelen maar het is knap lastig hoor voor die kindjes..en voor de ouders ook natuurlijk.
@ts, ik wil je wél een rotgevoel geven.. Haha. Nee geintje dus. Ik herken wel van wat je zegt. Isab is ontzettend bezig met het hoe en waarom. Onthoud ook veel en is een pittige tante. Wij hebben best wel eens over hulpverlening nagedacht. Maar meer om andere zaken. Ik zou gewoon naar je kind kijken, hoe doet zij het? Hoe voelt zij zich en hoe ontwikkelt ze zich. Qua bezig houden. Wij gaan mee in de beleving en interesse van isab. We slepen planetenboeken uit de bieb en bouwen met appels en citroenen het zonnestelsel na. (ik snap er zelf niks van, dus legt zij het mij uit, ook leuk) ik heb nu een oefenklok gekocht, want ze wil klok leren kijken en heb ook een rekenboekje, vindt ze helemaal leuk. Mini loco is ook echt een aanrader. Nogmaals, meegaan met je kind en kijken naar haar belevingswereld. Komt goed! En ik snap wat je bedoelt hoor, je vraagt om tips, niet om stempels!
ik denk dat mensen bang zijn dat je het gevoel krijgt dat je niet serieus genomen wordt terwijl dat niet het geval is. Sommigen hier op zp willen nl alleen horen dat hun kind super de puper is en als je dan zegt dat het wel meevalt zijn ze nogal op hun tenen getrapt, het was dus denk ik bedoeld om jou het gevoel te geven dat je wel degelijk serieus genomen wordt. Over de begaafdheid op zich kan ik niet echt oordelen...maar als jij er moeite mee hebt, tegen dingen aan loopt en vragen hebt, denk ik dat het altijd goed is om eens met iemand te praten. Is het niet voor je dochter, dan toch iig voor jou. Dus evt. bij het cb of de HA als je daar meer vertrouwen in hebt.
@Justme, je dochtertje klinkt mij eigenlijk ook gewoon normaal. Mijn zoontje van 2,5 doet eigenlijk al hetzelfde, maar omdat ik verder geen vergelijk heb, weet ik ook niet of dat snel is of niet. Heb er nog nooit bij stilgestaan eigenlijk. Milan tekende twee weken terug ineens zijn eerste koppoter....ik stond wel even gek te kijken, maar dacht ook, de een is sneller met het een en de ander met het ander. Heb ook niet het idee dat hij dan meteen hoogbegaafd is....gewoon misschien wat sneller.
Begaafdheid kan zich in veel zaken uiten en het kan zeer goed zijn dat jouw kindje zich op sommige vlakken sneller ontwikkelt dan anderen. Dat is geen probleem en het is zonde als je je daar zorgen over maakt. Voorlopig heb jij nog een stuk meer kennis in huis dan zij, dus voorlopig kan ze je nog niet volledig voorbijstreven. Geef haar dus gewoon het eerlijke antwoord. En als je het echt niet weet, zoek het uit. Je mag best zeggen dat je niet precies weet waarom de lucht blauw is, ga lekker samen naar de bieb en zoek het uit. Heerlijke ervaring met zijn tweeen. Momenteel is, denk ik, het enige probleem, jouw onzekerheid. Of je kindje nu begaafd is of niet, onderstimuleren is altijd een slecht idee. Geef eerlijk en duidelijk antwoord, en zorg dat ze meer kan vragen als ze het niet snapt. Alle kennis die ze opdoet is mooi meegenomen.
Daarom typte ik dat ik je geen rotgevoel wil geven Mijn advies verder is dat een psz heel anders is dan een gastouder. Bij een gastouder zitten ze als het goed is ook een soort "thuis situatie". Geen kringgesprekjes, verschillende hoeken met verschillende uitdagingen, thema's (waar mijn dochter dan ook veel mee bezig is buiten de psz en waar ik dan ook weer inspiratie uit haal om haar weer bezig te houden). Dus ik zou haar toch 2 ochtenden daar heen doen.
Lekker een vlotte dame... Ik heb ook twee vlotte kinderen Tip: Lekker veel gaan knutselen. Laat ze zich creatief ontwikkelen Bij hoogbegaafde kinderen zal vervelen niet snel voorkomen ( wel uitgekeken raken op dingen) De meeste dingen die je noemt zijn wel normaal voor 3 jarigen. Dat tekenen niet. Dat is wel erg goed. Onze dochter kon ook al snel goed tekenen. Op de PSZ hadden ze me er toen op gewezen dat het erg knap was. Maar zo was ze verder helemaal niet bezig met letters, terwijl een vriendinnetje van dezelfde leeftijd al kon schrijven ( en nu ook lezen) Interesses spelen ook een rol in hoe goed ze iets doen en hoe goed ze het oppikken Straks op school zullen ze het wel oppakken als je kindje inderdaad begaafd is. Bij ons op school heb je daar plusklassen voor.
Hier ook twee vlotte kinderen. Het was mij niet echt opgevallen, maar ik hoorde het vanuit mijn omgeving dat ze vlotter waren dan andere kinderen met sommige dingen. Vooral op taalgebied en ze hebben een ongebreidelde fantasie in het spelen. Creatief met tekenen en knutselen zijn ze juist totaal niet en oudste was motorisch ook niet zo denderend. Maar praten, redeneren en rekenen kunnen ze als de besten. Ik heb er niet zoveel mee gedaan. Ja, leuke spelletjes voor ze gekocht en met ze gespeeld, veel samen lezen, oudste wilde dolgraag letters leren en leren lezen/schrijven, jongste is dol op tellen en dat doen we dan ook de hele dag door. We tellen en spellen alles wat er te zien is. Maar oudste zit op school en heeft al een jaar langer groep 1 gedaan omdat hij nog zo speels en ongeconcentreerd is. En dat hij met 4 jaar al kon klokkijken of allerlei landen in Europa op de kaart kan aanwijzen, laat hij daar ook niet zien. En jongste is zo verlegen op de psz dat ze daar volgens mij amper weten dat hij kan praten. En daar kun je als moeder helemaal niets aan doen, hoe groot de voorsprong van je kind op andere gebieden ook is. Wat ik maar wil zeggen, is: geef je kind waar ze om vraagt, doe leuke dingen, stimuleer interesses, maar wacht gewoon af hoe het verder gaat, voordat je er een stickertje op gaat plakken. Een driejarige kan best in van alles geinteresseerd zijn en er goed in zijn, maar dat betekent meestal helemaal niet zoveel bijzonders. Een leuke tip voor spelletjes is mini-loco. Mijn oudste verveelde zich een puist in het jaar voordat hij naar school mocht en die vond miniloco echt helemaal het einde toen.
Wat wil je bereiken met een professionele hulp? Exact inschatten hoe slim ze is mbv een test is ze eigenlijk nog veel te klein voor. En uiteindelijk ken JIJ haar beter dan wie dan ook Laat haar lekker vragen, geef antwoord.. Leer haar dat ze ook eerst zelf over het antwoord mag nadenken me laat dr vooral haar eigen tempo bepalen mbt wat ze wil leren. Je leert het makkelijkst op het moment dat het echt je interesse heeft en laat je niet wijsmaken dat ze ergens te jong of te oud voor is. Dat zijn richtlijnen geen feiten. Gewoon vertrouwen op je kind. Zij weet wat ze kan, wat ze wil.. En inderdaad lekker aan het werk zetten met wat knutselspullen. Als ze behoefte heeft aan andere dingen hoor je het vanzelf. Onze dochter wilde met amper 4 leren lezen... Met bijna 5 vind ze het nog steeds supermoeilijk.. Ik lees lekker boekjes als ze dat wil. Oefen af en toe het schrijven van bepaalde woorden als ze daarom vraagt en verder laat ik het gewoon. Als ze iets wil weten is ze de eerste om het te vragen. Daar maak ik me alvast geen zorgen meer om Al dat gewaarom is op deze leeftijd heel normaal en ik vind het heerlijk dat het bij ons nog steeds zo is. Ook mama (en papa) leert daarvan. Zoek straks een school uit waar ze differentiëren binnen de klas.. En dan komt het vast wel goed allemaal
Hierzelf in de mallemolen gezeten met onderzoeken naar iq ect ect. Ik zou je als tip willen meegeven zolang je kleine zichzelf niet in de weg zit (denk hierbij aan extreme woede aanvallen, stil in een hoekje gaan zitten, vragen gaat stelen wat niet bij leeftijd hoort ect) het gewoon op zijn verloop te laten. De onderzoeken zijn wekelijks en behoorlijk intenstief voor die kleintjes, het is niet ff een keertje een testje en dan is het klaar, juist omdat ze zo klein zijn willen ze een soort van "zeker" zaak hebben. Straks op school merken ze het vanzelf wel op mocht jullie kleine idd (hoog) begaafd zijn.
Persoonlijk zou ik er niets mee doen, alleen als je duidelijk merkt dat je kindje achterloopt zou ik op deze leeftijd willen weten hoe/wat/waarom. Of als ze echt last heeft van haar "begaafdheid" en daardoor zelf in de problemen komt. Zou haar lekker d'r eigen tempo laten bepalen en daarin gewoon mee gaan. Onze dochter kon al vrij vlot goed praten, op het CB zeiden ze dat ze minimaal 6 mnd voor liep of haar leeftijdsgenootjes en dat we haar zouden kunnen laten testen..... Niet gedaan. Nu ze 3.5 jaar is praat ze wel iets beter als haar leeftijdsgenootjes, maar om nou te zeggen dat ze veel en veel beter praat.... nou nee.
ik zou snel mogelijk sommige begrippen aan haar proberen te leren. saai-spannend(saai gaat met voorspeelbaarheid-dus je verwacht dat t kind de dingen wel kan voorspellen en dan die pas saai vindt, spanennend gaat met niewsgierigheid) zich vervelen-iets vervellend vinden zich vervelen kan motivatie geven om creatief te zijn, vervelend vinden is vaak een probleem dat het kind -denkt- niet kan oplossen. wanneer je kind die verschillen goed kan onderscheiden is je kind rijp genoeg om voor haar passende uitdagingen te zoeken. of zonder het kind te pushen 1 nivoo hoger te kunnen gaan. als het kind steeds roept 'vervelend, of 'ik verveel me' zonder het verschil te snappen, zo een kind kun je makkelijk onnodig verwenen/of pushen. want dat is ook kids manier van 'vragen om meer aandacht'. maar goed, ik lees bij jou eigenlijk geen problemen. alleen dat jij onzeker wordt over je eigen bezigheden met je kind. cb heeft pedagogen in dienst die gratis en vrijblijvend advies kunnen geven over opvoed methodes en etc. je kunt daar terecht, of ook als je buiten cb iemand zoekt kunnen ze je daar helpen. ik ben erg tevreden geweest toen ik met zo een pedagoge over smet vrees van mijn zoontje n gesprek had. is alleen maar mijn mening en tips!