Ik ben nu 5 maanden in verwachting. Ik heb een dochter van 9 en een zoontje van 4. Al vanaf het begin is het geslacht van de baby vooral onder de kids veel onderwerp van gesprek geweest. Doxhter wilde graag een zusje en zoon graag een broertje. Nu kregen we met de 20 wk echo te horen dat het een meisje is. Dochter blij natuurlijk.. Maar mijn zoontje wil er niks van weten en blijft de baby maar broertje noemen. Ook zegt hij steeds; het is geen meisje, toch mama? Laatst sprong hij keihard op mij, waarop ik zei dat hij zachtjes moest doen. Toen zei hij: nee, want het is toch geen broertje. Hij is er dus zichtbaar verdrietig over, wat ik ook wel snap.. Ik probeer het niet teveel te forceren, maar probeer het wel bespreekbaar te maken en ook de leuke kanten van een zusje uit te lichten.. Hebben jullie misschien tips om hiermee om te gaan of leuke ideeën om met hem te doen om hem er op voor te bereiden dat hij een zusje krijgt..
Hij weet dat hij een zusje krijgt, en is er duidelijk niet blij mee... Ik kan alleen maar zeggen, draait wel bij na de bevalling.. Hier van nml al vele verhalen gehoord over 't zelfde. Helaas geen tips..
Ik zou het er niet te veel in drammen bij hem, laat t gaan, komt wel goed. Mijn oudste was 5 toen de jongste geboren werd. hij wou ook een broertje, en geen zusje. Een zusje zou hij ruilen naar een broertje, of verkopen zodat hij geld kreeg Uiteindelijk werd t een broertje maar ja ook die huilde en was zeker niet altijd leuk, ermee spelen ging tenslotte niet en iedereen vroeg hoe t met de baby was ipv met hem. Uiteindelijk zijn t beste maatjes en kunnen ze niet met en zonder elkaar. En ook met een zusje was dat wel goed gekomen, daar ben ik van overtuigd. Ik zou t niet dagelijks benoemen, en ipv het je zusje te noemen het de baby te noemen zolang je niet bevallen bent. Maak het niet groter dan het is
Ik herken dit: bij mijn zwager was de oudste (meisje) super teleurgesteld toen er nóg een tweede broertje kwam. Was de hele zwangerschap lang een issue. Maar eenmaal geboren duurde het niet lang voordat dat bijdraaide. Al heel snel werd het een trotse grote zus. Het komt sowieso goed. Ik zou in jullie situatie hem ruimte geven, benoemen dat je zijn teleurstelling ziet/snapt - en ook dat die er mag zijn. Teleurgesteld zijn is prima: maar het verandert de zaak helaas niet. Teveel benoemen wat de voordelen zijn, zou ik niet doen. Prima om te zeggen dat jijzelf net zo gelukkig bent met een meisje als een jongen - maar niet op een manier waarbij je zijn teleurstelling afkeurt, als je snapt wat ik bedoel. Ik zou er verder zo min mogelijk aandacht aan besteden. Wel zou ik grenzen stellen trouwens: teleurstelling oké, jouw buik pijn doen (of benoemen dat het niet erg is omdat er een meisje in zit), niet.
Komt wel goed Hij mag ook flink balen natuurlijk, benoem dat ook dat dat mag en probeer dan niet gelijk allerlei leuke dingen op te noemen van een zusje: hij ziet dat nu gewoon nog niet en zit nog in baalmodus.
We hebben de gender reveal gefilmd (kanon met blauwe rook) en na al het gejuich hoor je onze dochter huilen; Maar ik wilde een zusje, ik wil geen broertje!!! Uiteindelijk heeft ze het nog een paar x benoemd tijdens de zwangerschap. Gevraagd waarom het geen zusje was, of ze na deze dan nog een zusje kon krijgen enz. Toen hij eenmaal geboren was, was het dikke mik. En nu nog steeds, ze zijn echt dol op elkaar en ze maken ook elke dag ruzie Komt echt goed, het zijn nu natuurlijk ook je hormonen die nu meespelen. Gelukkig heeft hij nog een tijdje om er aan te wennen.
Komt wel goed. Onze oudste wou geen broer meer. Hij wou een hond of een zus. Helaas. De middelste wou wel een broer. Want mss was het eindelijk een leuke dan. Tja
Knuffel. Niet leuk. Maar neem het hem niet kwalijk. Teleurstelling is niet gek als je niet krijgt wat je wilt. Maar natuurlijk mag daar geen pijn doen bij komen. Waarschijnlijk doe je dat al, maar betrek hem bij de voorbereidingen. Lees samen boekjes over grote broer, bedenk samen een traktatie die hij na de geboorte kan uitdelen op school etc. Niet specifiek steeds zusje benoemen maar baby. Hier ook een broer met voorkeur voor broertje. Maar 1 blik op zn zusje en hij was verlieft. Zij is nu alles voor hem. Succes!
Wij hebben het boek "Tip de muis wil een broertje". Erg leuk verhaal. Tip wil een broertje en rekent ook helemaal op een broertje, maar krijgt dan een zusje. Eerst is hij heel erg teleurgesteld maar uiteindelijk toch heel blij met zijn zusje. Misschien is het een idee om dat boek samen te lezen? Tip de muis boeken waren altijd te koop bij de action, geen idee of ze er nog zijn.
Een zoontje van een vriendin wilde heel graag een broertje. Dikke dikke tranen, nou dan wou hij liever een hondje. Maar nu wordt hij een grote broer en dat is wel goed. Misschien dat het accent naar geen verplaatsen helpt.