Nee, dat is waar maar mijn aanname is (misschien heel fout) dat als je hier veel fouten maakt dat je dat misschien verder ook doet. Het zou toch zonde zijn als het kind het niet juist aan leert. Het is goed bedoeld hoor. Ik vind dat als je kind zo leergierig is en zo gemakkelijk leert dat je dan meer dan ooit een verantwoordelijkheid hebt om daarin het goeie voorbeeld te geven. En ja, daar heb ik ook ervaring mee.
Eens hoor, als mijn dochter nu 'me dogter' zou schrijven, zou ik 'me' corrigeren en dogter (nog) niet
Als je op de oude school al met de juf in overleg was over meer uitdaging voor je dochter, dan zou ik dat zeker ook op de nieuwe school aankaarten bij de juf. Overdracht klinkt leuk, maar soms is dat vrij summier... Weet natuurlijk niet hoe dat bij jullie is gegaan, maar ik zou zeker een gesprekje vragen. Sowieso omdat je nieuw bent op school, dan is het helemaal niet raar dat je even praat over hoe het gaat.
Zeker het gesprek aangaan! Maar één punt van Cygnet wil ik iets anders omschrijven: van spelen leer je zeker. Laat de leerkracht daarom niet alleen aandacht besteden aan extra taakjes, maar ook aan de aansluiting van je dochter bij de groep en bij spel. Dat is iets waarmee slimme kinderen vaak moeite mee hebben, maar het zijn vaardigheden die ze natuurlijk ook nodig hebben in de rest van hun leven. Succes! Leuk hoor, een slim kind, maar ook een zorg.
oké. ik typ voor het gemak (via telefoon telefoon) me hier en krijg gelijk zo'n reactie. Sorry dat vind ik niet eerlijk. maar gelukkig leg ik het me dogter wel goed uit. en vooral omdat ik ook niet perfect ben wil ik juist dat ze van school de dingen leert en niet van mij.
ik heb nog nooit een kind meegemaakt dat de spelfouten van zijn/haar ouders op zo een definitieve wijze overnam dat hij het niet af kan leren of kan corrigeren. maar er zijn wel veel kinderen die de arrogantie van hun ouders nooit afleren, of andere slechte eigenschappen, of gewoontes, manieren etc. een leergierig kind leert juist de letterlijke kennis, of de juiste spelling van woorden zonder voorbeeldfunctie van de ouders; ze leren gewoon uit boeken. niet uit de boodschappenlijst van mama.ik bedoel, schrijf gewoon zoals je het makkelijk vindt.
Dat zeggen wij ook altijd maar als ik dan de nieuwsbrief lees... Moet ik toch een beetje huilen hoor. Ik ben heus ook niet perfect maar ik geef dan ook geen les op de basisschool. Mijn vakgebied heeft (niet geheel terecht) het image helemaal niet te kunnen communiceren. Maar met zoveel rare fouten zou ik niet wegkomen
Die cijfers kon hij waarschijnlijk al lezen toen hij 2 was dus het was ook niet interessant voor hem. Gewoon een verplicht saai werkje. En kinderen hebben ook nog eens een andere beleving van tijd. Mijn dochter zit nu in groep 3 en krijgt goed aangepast werk. Maar begrijpend lezen/ spelling moest ze toch onder haar niveau doen omdat de juf bang was voor hiaten. Nou ze klaagde steen en been over dat stomme werk. En wat bleek na navraag?, ze moest daar 10 minuten per dag aan besteden! En toch was dat een groot issue in haar beleving. (Gelukkig voor haar is dat werk nu toch ook aangepast)
Interessant topic. Hier een knul die met 3 kan lezen, schrijven, klokkijken etc. Hij moet nog naar school. Op de psz willen ze een intelligentie test. Daar twijfelen we aan, we vinden hem niet hoogbegaafd wel een slimme logische denker. In april start hij met school en begint in groep 1 ipv groep 0(instroom). Moeilijk om een goede keuze te maken hé? Onze zoon vindt moeilijk aansluiting bij leeftijdsgenootjes, speelt liever met oudere kids. We willen hem ook een uitdaging bieden, maar toch is het zo belangrijk dat hij met leeftijdsgenootjes speelt. Voor nu latent we het rusten, we stimuleren hem zo min mogelijk in het didactische en meer in het samenspelen etc, maar ook dan blijft hij zichzelf bv de klok leren. Ik vind als ouder zijnde moet je beide stukken afwegen, matcht je kind met oudere kindjes? Kan ze daar ook nog haar fantasie in kwijt? Als dat goed is, is doorstroming een goede optie. Anders krijgt ze het misschien sociaal emotioneel nog lastig en dat wil je ook weer niet.
Waarom is spelen met leeftijdgenootjes zo belangrijk dan? Eigenlijk alleen maar omdat hij er 5 dagen in de week mee in 1 klas zit. En als hij liever met oudere kinderen om gaat KAN (niet moet) dat betekenen dat hij sociaal gewoon al verder is. Dus dan zal hij echt niet vrolijk worden van verplicht leren hoe kleuters of peuters met elkaar om gaan. En de grote voordelen zie ik ook niet echt.
we hebben met de juf 1 uur gesproken om te kijken wat goed zou zijn. hij zit al vanaf eerste week met de 1 -2 oudere kleuters van zijn klas, of alleen met de tutor extras te doen. maar toen ik wist wat ze dan als extra's deden..hahaha dat was ook onder zijn nivoo. maar ja, hij vindt het leuk. hij is veel te klein, die 6 jarigen zijn 2 keer of meer groter dan hij met wie hij apart dingen doet. en ja, daar was er een probleem, want die grote jongens vinden het echt niet leuk dat die nieuweling nu al zo veel kan en grapjes maakt over stof.
we kwamen niet uit. want wat ze zegt over zoontje is hoe snel hij leert. dat is 1 keer laten zien en dan is het meteen geleerd. zo kan ze niet steeds nieuwe dingen blijven aanbieden, of steeds van hogere groepen. ze vindt dat hij dan nooit gaat leren om ergens voor lang te zitten. om te oefenen etc. dat laat een kindje verborgen onzekerheden ontwikkelen. en daar ben ik ook heel erg bang voor. hij doet thuis zelf aan verrijking. hij leert zichzelf engels sinds hij naar school gaat. en ik kan hem niet tegen houden(ik probeer dat wel). want hij is zo koppig!!!
het is veiliger heb ik het gevoel wanneer ze met hun leeftijdgenoten spelen. zoontje is vr kerstvakantie geduwd(niet kwaad bedoeld geduwd)van een hoge buis waar ze samen gingen klimmen om op te zitten en zijn wondje is nog niet helemaal weg. ik moet er wel bij zeggen dat het verhaal echt anders is met jongens.
Mja juf heeft wel gelijk... Probleem is alleen dat van lang zitten met werkjes zonder uitdaging... Hij het evengoed niet leert. Hebben ze smartgames al eens geprobeerd?
no way..ze hebben een kof pakken vr HB kinderen dat gaat hij krijgen. hij zit nu nog geen 2 maanden op school. en vaak ziek geweest. en ik zie als de grootste uitdaging dat hij op tijd naar wc leert te gaan(zindelijk vanaf 22 maanden oud en toch ging het mis op school al n paar keer), zijn brood op eet,iets drinkt etc. hij is zo zenuwachtig helaas tussen al die grote kinderen die niet met hem willen spelen. hij hft een vriendin, 5,5 jaar oud. zij helpt hem en hebben samen veel plezier. maar de oudere kinderen vinden hem echt niet te snappen omdat hij direct mee doet aan gr2 en beter dan de oudere kleuters ook. hij hoort nu veel te vaak dat hij zoooo klein is(ik ook helaas andere moeders en de juf; vorige week al 2 maal!) hij is ongeveer 107cm, en bijna 19kg. maar toch de kleinste in de klas, ook onder de 4 jarigen. sommige mensen kunnen niet geloven dat hij al 4 jaar is omdat hij klein is!!!???? dat hij blijft proberen tot het lukt dat doet hij zelf thuis, wanneer hij zelf iets leert. ik leer hem niks of nauwelijks.
ik probeer aan de juf uitleggen in stappen hoe hij leert. waar hij baat bij heeft. maar het is in een keer ook zeveel vr haar. zij is echt heel goed. en wil ook goed doen met hem. maar het is niet makkelijk. ik kan ook een voorbeeld geven: bijvrbld; ze moesten kikker(van die boeken met zwembroek)schilderen. iedereen doet wel iets met een gezicht maar zoontje maakt totaal iets anders, puntjes streepjes etc en zegt dat hij het niet kan. daarom hij dit doet. thuis kreeg hij kans om eerst te oefenen op klad papier, wanneer het niet lijkt of misgaat mag hij het opnieuw proberen. dat geeft hem rust en wil dan wel proberen. op school 1 keer de kans; 1 papier, 1 poging. en hij beseft dat het gedoemd is mis te gaan. hij gaat het dan niet proberen. thuis probeerde hij 1 keer was slecht, 2de maal was het echt 'kikker' hieronder wat hij op school maakte