Hoi allemaal mijn beste vriendin en ik zijn bij onze vorige kindjes 4dagen na mekaar bevallen en allebij 7wk te vroeg en ook 4dagen na mekaar uitgerekend dus dat is wel heel speciaal maar nu waren we weer allebij zwanger en weer 4dagen na mekaar (hoe is het mogelijk) maar gister in het ziekenhuis zat minder dan 10hcg in der bloed en wat ik al dacht is vanmorgen gebeurd ze is dus het vruchtje verloren ik heb het er hier moeilijk mee en word zo heel erg onzeker en zou nu niet weten wat ik ermee moet en met haar want mijn hormonen die zijn nu duidelijk aanwezig kan ik wat doen denk het niet maar hebben jullie dit eens meegemaakt en zal ze nog wel normaal tegen mij kunnen doen omdat ik wel zwanger ben liefs drea
Jeetje, wat erg zeg! Allereerst heel veel sterkte voor je vriendin en ook voor jou! Ik heb dit zelf niet meegemaakt, maar wel iets soortgelijks. Ik was zwanger van onze tweede en een vriendin van mij was ook bezig met zwanger worden. Op de dag dat zij haar positieve test in handen had kreeg ik een miskraam. Ik kwam net terug van de echo en stond op 't punt haar te bellen toen zij mij helemaal vrolijk opbelde dat ze ook zwanger was! Dat was best wel even heel erg moeilijk voor mij, maar ik ben nooit boos, of wat dan ook, geweest op haar. Ik heb in 't begin wel duidelijk aangegeven dat ik er even niet tegen kon haar zo vaak te zien en dat ik niet te veel babypraat wilde. Ik zou haar nu gewoon proberen te steunen in haar verdriet en aan haar vragen of ze aan wil geven wat je doet (wat minder contact tijdelijk bijv?). Ik denk dat dat voor iedereen anders is, misschien is 't voor haar wel een enorme afleiding als je wél vaak langskomt. Succes ermee iig!
dank je voor je reactie denk wel dat je gelijk hebt dat het voor haar moeilijk is om mij eerst te zien omdat ik nog in een happy fase zit maar zou ook heel jammer vinden haar niet vaak te zien maar misschien dat ik het der kan vragen maar dan wacht ik nog maar even nu is het nog te vers waarschijnlijk
Ik heb het niet op deze manier meegemaakt maar ik teste posi toen mn schoonzusje al een poosje zwanger was. Bij haar 20 weken echo bleek het helemaal niet goed te zijn met de kleine en moest de bevalling opgewekt worden. Een aantal weken daarna moesten wij dus gaan vertellen dat wij er weer een kleine bij krijgen. Hoewel ik verwacht had dat het heel moeilijk zou worden reageerde ze eigenlijk heel erg positief. Ik hoop dat je vriendin er ook een beetje mee om kan gaan en zou als ik jou was gewoon aan haar vragen of ze wil dat je haar van alles op de hoogte houd of dat ze liever heeft dat je het er even niet al teveel over hebt. Liefs mij
Zo normaal mogelijk doen en gewoon met haar over praten. Ik heb zelf 2 miskramen gehad en vond het altijd heel vervelend als vriendinnen mij gingen ontwijken omdat ze wel zwanger waren. Zwanger zijn is tenslotte niet iets wat je doet om een ander 'dwars' te zitten. Hoe moeilijk ook, dat moet je van je afzetten. Het is natuurlijk verdrietig voor je vriendin en geef gewoon aan dat je dat begrijpt en dat ze er altijd met je over kan praten. Zij zal ook begrijpen dat jij wel blij bent met je zwangerschap. Leef met haar mee, maar probeer wel van jouw wonder te genieten.
Hier wel zoiets meegemaakt. Ik was zwanger voor de 2e keer en mijn vriendin was ook druk bezig. Zij raakte snel daarna ook voor de 2e keer zwanger. Ik was 2 a 3 weekjes verder dan haar. Met 11 weken zijn wij ons kindje toen verloren en haar zwangerschap ging (gelukkig) verder helemaal goed. De eerste paar maanden gingen nog wel (we hebben dit noooooooit tussen ons in laten komen, onze vriendschap is erg sterk en ik gunde het hun zooo en zij waren echt hele verdrietig voor ons) maar toen zij eenmaal begon te groeien en de baby voelde, waren het soms wel moeilijke momenten. Helemaal toen ze met de babykamer begonnen enzo. Maar toch is het nooit een reden geweest haar niet meer te willen of kunnen zien ofzo, ik genoot ook erg met ze mee. Een paar maanden voor haar bevalling bleek ik weer zwanger! We hebben het toen bij 9 weken verteld, maar we waren toen dus al weer een tijdje samen zwanger en nog een tijdje samen zwanger geweest. Moet zeggen dat ik dat wel erg fijn vond. Zij is nu inmiddels bevallen van een gezonde dochter en ik ben eind juli uitgerekend. Heel veel sterkte met deze situatie, tis zo oneerlijk en dubbel!!