Ik ben nog aan het begin van mijn zwangerschap, maar ik vind het wel leuk om alvast wat te lezen over wat het beste is voor de baby enzo.. Nu heb ik een boek waarin staat: "In de eerste zes, zeven maandan kan de baby het beste bij de ouders in bed slapen." Dit gaat toch een beetje tegen m'n gevoel in, ik denk dat het gevaarlijk kan zijn, doordat je er bijvoorbeeld per ongeluk bovenop kan gaan liggen in je slaap of het baby'tje kan vesrtikken in de deken of de kussens, en het lijkt mij dat het na die tijd een beetje lastig zal worden om de baby dan te laten wennen in zijn/haar eigen bedje te slapen. Wat is jullie mening/ ervaring hiermee?
Zelfde mening als jou! Doodeng! Zal wel heel vaak goed gaan hoor, maar ik gok er niet op. Het zal maar net die ene keer zijn dat het niet goed gaat.... Bah nee...Aiden slaapt lekker in zijn eigen bedje op zijn eigen kamertje. Alleen als wij wakker zijn en natuurlijk overdag slaapt hij wel eens bij ons in bed. Vooral nu in de kraamtijd!
Ik ben er zelf geen voorstander van. Dylan slaapt lekker in z'n eigen bed. Meer info over samen slapen vind je hier.
wij hebben Jeremy de eerste week wel in bed gehad. hij was te onrustig. maar hij lag dan helemaal bovenin bed. zeg maar boven onze kussens nog met zijn hoofd. en wij lagen dus een stuk naar beneden met onze kussens zodat we toch eerst onszelf zouden moeten verstikken voordat we hem in problemen brachten. Na een week hebben we hem gewoon in zijn eigen bedje gelegd en dat ging goed hoor. nu leg ik hem nog weleens in bed (als het ochtend is) maar dan meestal met zijn aankleedkussen zodat hij altijd veilig is.
Je rolt echt niet op je kindje! Maar je dekens dat is weer een ander punt. Wat je kunt doen om je kind op een veilige manier tussen je in te laten slapen is je kindje op het aankleedkussen te leggen. Dit kussen boven jullie dekens en voor hem/haar zijn/haar eigen lakentje gebruiken. Wij hebben dit wel een paar keer zo gedaan en zowel de kraamhulp als de vk zag hier geen problemen in. Sommige kindjes slapen dan wat beter.
Ik zou het zelf nooit doen. Ze ligt wel gezellig bij ons als we wakker zijn, maar ik weet niet wat ik allemaal in mijn slaap doe, dat vertrouw ik echt niet.
Vooral bij mn dochter sliep ze wel eens tussen ons in... ik sliep altijd veel lichter als ze naast ons lag, wij lagen dan wat lger, zij hoger en de deken tot net over dr buik. Je moet het in ieder geval niet doen als 1 van de 2 heeft gedronken, drugs heeft gebruikt, of medicijnen oid heeft ingenomen. Is niet mn eerste keus maar als dat de enige manier is om wat rust te krijgen wel te begrijpen en bij ons was het altijd erg effectief
Sam sliep soms in de eerste weken bij ons, Hij lag op zijn verschoonkussen boven in met een eigen deken, Wij lagen onder hem.. En nu als hij 'sochtends wakker word rond half 8 en het is weekend komt hij gezelllig tussen ons in liggen..! Hmm Je rolt niet zo gauw over de kinderen heen.
haii Ik zou het zelf niet adviseren want stel gaat het toch fout.. ik snap niet dat ze het in dat boekje zetten dat het goed is om je baby bij je in bed te laten slapen alleen door de risico's al.. Ik zou het gewoon in zn eigen bedje laten slapen en wil je hem toch dichtbij hebben zet je het bedje toch naast jou bed heel simpel.. xx Celina
Welk boek is dat in vredesnaam? Volgens mij wordt het slapen van een baby bij de ouders in bed overal afgeraden. Ik zou het ook echt niet doen.
Wij hebben het niet gedaan, al is het nog zo knus. Ik gebruik medicijnen en vond/vind dat niet betrouwbaar. Wel heeft Kian tot een week geleden in zijn ledikantje op onze kamer geslapen.
Raar boek want ze maken reclame om geen kind bij je in bed te doen, dit doen ze niet voor niks! Ik heb het nooit gedaan, maar heb er heel wat nachtmerries over gehad, ik droomde en werd wakker dat ik hem naast me had liggen, heb m'n man wel eens aan de kant gedrukt. Gewoon veilig in z'n eigen bedje!
Het boek heet "Moeder worden" en het is van "Sabine Schwabenthan en Vivian Weigert" .. er staan meer dingen in waar ik mijn twijfels bij heb... Misschien niet zo'n goed boek..
Ons kindje slaapt wel eens bij ons in bed. Je rolt echt niet op je kindje hoor ! Je slaapt gewoon "anders" als je je kindje bij je in bed hebt. Gewoon doen waar jij je zelf lekker bij voelt. Maar als je het doet doe het wel veilig !
Ik ben er zo een... Kim slaapt al een half jaar tussen ons in/naast ons/op mij... En ik vind het heerlijk! Maar wel doodeng...
welk boek was dat? bedoelen ze niet bij de ouders in de kamer ipv in bed? want hier om mij heen , wordt dit echt afgeraden hoor !
Mika slaapt ook bij ons in bed, en ik vind er niets engs aan. Ik snap niet waarom een baby maar zo snel mogelijk alleen zou moeten slapen, er lijkt me niets natuurlijk dan moeder en kind die samen slapen. Maar goed, dat is ieder voor zich natuurlijk. Hij heeft trouwens geen problemen om overdag en 's avonds in zijn eigen bedje te slapen. Het bij ons in bed slapen gaat alleen om de nachten, ook een stuk handiger met nog 3 nachtvoedingen.
mijn zus deed het ook altijd, maar nee, ik zou het mezelf nooit kunen vergeven mocht er een x iets fout gaan,................. pff moet er niet aan denken
Aan de namen van de schrijfster te lezen zou het om een Duits boek kunnen gaan. Daar verschillen de adviezen nogal van de Nederlandse. In Nederland is het officiële advies de eerste 6 maanden je baby in eigen ledikant/wieg op jouw kamer (rooming in). Jarissa heeft wel bij mij in bed geslapen en doet dit nog steeds als ze snotterig is. Ze ligt dan of op haar zij lekker tegen mij aangekruld of op haar buik op mijn buik. Dit ligt echt heerlijk. Tegen de tijd dat ik zelf in slaap dreig te vallen, verhuist zij weer naar haar eigen ledikant. Voelt voor mij een stuk prettiger: lekker samen op bed heeft iets heel knus en zodra ik ga slapen voelt het veel veiliger om haar in haar eigen bed te hebben.
wij hebben het wel gedaan. het begom omdat ons kleintje ziek was en veel huilde, ze huilde dan tenminste niet. maaaaaar...... ik raad het af want ze raken er erg snel aan gewend. wat we ook geprobeerd hebben het is heel moeilijk af te leren. ze is nu 9 jaar en nog komt ze met regelmaat tussen ons in. als ik nu terug kijk en even vooruit kijk doe ik het nooit meer