Ik wil graag vragen hoe jullie omgaan met angsten van jullie baby/kind. Onze dochter was een paar maanden geleden erg bang voor de stofzuiger en de föhn. Ondanks dat ik ze beide (bijna) elke dag heb gebruikt sinds haar geboorte, was ze er erg bang voor als ze dichtbij kwamen. Ik laat d'r nu elke keer met de föhn/stofzuiger spelen als ze uit staan, en nu is het bijna over. Maar afgelopen sinterklaas heeft mijn vriend een Ferrari geurtje gekregen met zo'n bestuurbaar auto'tje erbij. Die heeft hij afgelopen weekend uitgepakt en begon er (zachtjes) mee te rijden. Nou, als ze dat alleen al ziet of hoort, krijgt ze bijna een paniekaanval. Ze begint sneller te ademen en zet het op een krijsen. Ik heb al geprobeerd om d'r te dragen en er dan samen langzaam naartoe te lopen of hem te "aaien", maar dat resulteert steeds in een krijs partij. Ik wil het niet forceren, maar wil er wel graag iets aan doen. Hebben jullie misschien nog tips/ideeën?
Ik zou proberen om er niet al te veel aandacht aan te besteden. Ik denk dat ze het griezelig vindt dat dat ding voor haar gevoel 'oncontroleerbaar' is en dat er geen grip op heeft. Is het nodig dat ze het autootje elke dag ziet? Zo niet, zou ik het gewoon een poosje wegzetten, wie weet ebt het weg. Je kunt er ook voor kiezen om het autootje gewoon in de kamer neer te zetten en er een tijdje niet mee te rijden. Zo went ze wellicht aan het ding en kan ze het op haar tempo en manier onderzoeken. Besteed er zelf geen aandacht aan en volg haar tempo. Wil ze er niks mee, dan niet. Gaat ze er naar toe, laat je haar even gaan en voorzichtig ontdekken. Observeer gewoon wat er gebeurt. Mocht ze dan over een tijdje er volledig aan gewend zijn en niet meer bang zijn, kun je altijd proberen om het haar uit te leggen en voor te doen hoe het werkt met rijden. Kun je daar iets mee?
mijn dochter was ook bang voor de stofzuiger. toen heb ik m een keer aangezet en ben zelf hard gaan lachen en t geluid na gaan doen en de hele tijd zeggen nou wat doet die gekke stofzuiger nou?! uiteindelijk lach ze helemaal in een deuk en dr angst was weg weet niet of t bij elk kindje helpt, maar bij die van mij dus wel
Dank je voor jullie reacties. Het is niet zo dat ik perse wil dat ze met dat bestuurbare auto'tje om kan gaan, maar het gaat gewoon over angsten in het algemeen. Toevallig is dat nu bij haar dat auto'tje, maar als het misschien binnenkort iets anders is, probeer ik daar op dezelfde manier mee om te gaan..
Tycho was ook zo bang voor de stofzuiger. Als ik de kast opendeed begon hij al zowat te huilen. Eerst heb ik het gelaten, maarja niet stofzuigen is ook geen optie. Ik heb geprobeerd met hem op de arm te stofzuigen of te stofzuigen als iemand anders hem kon oppaken. Maarja dat werkt ook niet echt. Toen heb ik hem maar "therapie" gegeven door de stofzuiger gewoon in de kamer te laten staan. Ver weg van waar hij was maar wel dat hij hem niet wel/net niet kon zien. Nu is de stofzuiger een geweldig ding waar je achteraan kan kruipen hahaha. Ik zou indd proberen te negeren of dat autootje even helemaal weg te zetten of op de kast bijv zodat het wel aanwezig is maar niet pontifivcaal in het zicht. Waarschijnlijk is het gewoon een fase. Wij hebben ook de fase gehad dat hij niks moest hebben van de mixer. xx
Zoals de meesten ook al zeggen, vaak is het even een fase. Er niet te veel aandacht aan besteden en laten zien dat mama het heel normaal en niet eng vindt, dat werkt bij mijn zoontje meestal redelijk snel.
ja alles wara mijn zoontje ooit van schrok of eng vond, heb ik driect hem zelf mee laten spelen en aanraken...zelf heel rustig en hoge tonen praten en heel blij en zo van waauww wat leukk en mooi...voelen...mama voelen, jij voelen... en dgeowon heel langzaamaan...niet forceren...als hij ehct iets niet wilde...dan gewoon ff niet...en later weer proberen... hij is ook wel es heel bang voor een persoon geweest...ik gaf er geen aandacht aan, hield hem vast...liep ervan weg...toen ie eenmaal bedaard was...gign ik naats die persoon zitten, teriwjl ik hem een btj afleidde...en dna hield die persoon bijv zn favoriete speeltje vast...en dna zag je geowon dat hij langzamerhand toch naar die persoon toe trok...eventjes zahct aanraken en snel weer bij mij...of van een afstand met die persoon spelen...
Hier ook een periode met de sofzuiger. Ik zoog wel als het moest maar ze kroop dan weg of huilde even. Ik stelde haar ondertussen gerust maar zoog wel door. Niet ineens in de buurt komen en steeds zeggen wat je doet. Hier is het vanzelf overgegaan.