Mijn kinderen zijn niet meer zo klein, de jongste is 9. Aan tafel zijn schermen niet welkom, thuis niet en in een restaurant ook niet. Maar dat is meer om consequent te zijn. Vroeger, als wij uit eten gingen met anderen erbij, dan mochten wij als kinderen gewoon in een boek lezen of kleuren oid. Toen mijn kinderen jonger waren mochten ze van mij in een restaurant inderdaad ook wel kleuren of ze hadden een smartgame bij zich of zo (van die denkspelletjes). Tegenwoordig is dat dan een tablet of telefoon. Ik vind dat er niet eens zoveel verschil tussen zit. Maar goed, bij mij zijn ze nu al wat ouder. We gaan niet vaak uit eten, maar ik vind het tegenwoordig zo leuk om dat met ze te doen. Lekker alle tijd om met z'n vijven te praten over van alles, plannen te maken, herinneringen op te halen. Normaal doordeweeks is het altijd druk druk druk, er moet altijd wel iemand sporten of werken. Ik kan er nu echt van genieten als we met z'n allen aan tafel zitten en de tijd hebben. Dus voor ouders met jongere kinderen: die fase van vermaak aan tafel gaat voorbij en dan wordt het vanzelf weer leuker.
Ik zie het meer los van elkaar. Mijn oudste vindt het prima een spelletje. Mijn middelste niet. En ik vind het als ouder niet echt leuk om de hele tijd aan tafel hard te werken en memory of ik zie ik zie te spelen Dus los van het feit dat de middelste het ook niet leuk vindt, ik ook niet
onze oudste is 8 en daar kunnen we inderdaad juist gezellig mee uiteten en in gesprek. Even kort spelletje samen soms en verder kletsen en eten dat is heel leuk. met die van 5 of 1 vind ik het minder leuk dan ben ik de hele tijd bezig om ze te vermaken. Hard werken is dat Dan liever kind vriendelijk met spelen en kleuren idd. Scherm nog niet gehad hier maar mocht dat een keer zo nodig zijn dan vind ik het ook wel prima denk ik
Dit heb ik van mensen zelf , dus je hoeft inderdaad niet te denken dat ik dit onaardig bedoel. Had ook totaal niet bedacht dat dit zo kon worden opgenomen, sorry Ik heb in de afgelopen jaren echt meer dan eens gehoord van andere mensen dat ze t leuk vonden om te zien dat we kleine spelletjes en ander vermaak deden met de kinderen tijdens momenten dat er van ze verwacht wordt rustig te zijn zoals restaurants, ceremonies, feestjes, wat dan ook. Dat ze daar zelf helemaal niet handig in waren om zoiets te bedenken . We hadden dan bijvoorbeeld weleens puzzelgummetjes (van die kubusjes met 6 vlakken die je dan in elkaar moest puzzelen), metalen dingetjes die in elkaar zitten gedraaid en uit elkaar moesten, puzzelboekjes, papier en pen voor galgje, boter/kaas/eieren of 'kamertje verhuur'. Vaak alleen bij dit soort gelegenheden voor de dag gehaald, dus speciaal daarvoor bewaren zodat t steeds een beetje nieuw is. Maar ook spelletjes in de auto bijvoorbeeld zoals 'ik zie, ik zie, wat jij niet ziet', bepaalde auto's tellen (kleuren of juist soorten). Dat kwam dan weleens ter sprake en ik heb echt zo nu en dan gehoord dat mensen vinden dat ze daar zelf totaal niet handig in zijn. Ik zelf was dan nooit zo handig in fantasieverhalen tijdens het spelen met poppetjes, lego o.i.d. nou waren mijn kinderen dat ook niet echt, dus mijn pogingen liepen vaak op niets uit. Maar ik ben er zelf ook totaal niet handig in. Ik hou weer van andere dingen . Überhaupt zijn mensen verschillend toch? Ook dat vertellen mensen weleens, heb jij dat nog nooit gehoord? De één speelt altijd van alles met de kinderen mee, een ander heeft daar totaal geen fantasie voor. De één houdt van knutselen en knutselt gezellig mee met de kinderen, weer een ander houdt daar totaal niet van. De een voetbalt veel met de kinderen, een ander laat dat aan zich voorbij gaan. Zoveel mensen, zoveel verschillen en zoveel verhalen toch? Is toch ook niets vreemds aan?