Ik ben 35+3 zwanger en ik slaap verschrikkelijk slecht, ben doodmoe en heb ook nog een peuter van 3 en een dochtertje van 10 maanden (ik was ongepland binnen 6 weken weer zwanger). Vorige week nog door de politie van de weg gehaald omdat ik blijkbaar gevaarlijk reed. Nu dus maar zo min mogelijk de auto gebruiken. Met de kindjes lukt het me amper om overdag m'n rust te pakken (oudste slaapt amper meer overdag). Ik ben nogal gevoelig voor pnd. Slik hiervoor ook medicijnen maar ben zo bang dat ik al voor de bevalling er helemaal doorheen zit en uitgeput mijn bevalling in ga Heeft iemand tips? Ik vind het vervelend om op anderen terug te vallen puur voor mezelf om te gaan slapen... De kinderen gaan wel 1x pw naar de opvang voor een halve dag.
Babyerbij, dat lijkt me idd erg heftig! Maar ik denk echt dat je hulp moet accepteren, waarschijnlijk doen mensen om je heen het graag voor je. Ik ben zelf ook slecht in hulp accepteren hoor maar ik denk dat het nu echt beter voor je is! Je moet immers nog een aantal weken en als nr.3 er is, heb je ook geen tijd om bij te komen...... Voor nu dus alles aangrijpen qua hulp is mijn advies! Sterkte!!!
Ik ben het eens met Toet85, denk dat je er verstandig aan doet om nu op de rem te trappen en (extra) goed voor jezelf te zorgen, des te meer heeft iedereen straks aan je na de bevalling. Sterkte met de laatste loodjes!
Ik zou ook hulp inschakelen van familie of desnoods je kindjes een dagje extra naar de opvang brengen. Hier was het voor de bevalling niet nodig, maar na de bevalling is er regelmatig iemand bij mij in huis geweest (moeder/zusje), zodat zij even voor m'n zoontje konden zorgen en ik even kon douchen of een uurtje kon rusten. Weer een andere keer kwamen ze om een boodschap voor me te doen of eten te koken o.i.d. Ik heb ook een keer een vriendin gehad die een kant en klare ovenschotel kwam brengen, eventjes in de oven en we konden heerlijk eten, gewoon een avond niet koken. Mensen zien vaak niet van buiten hoe jij je voelt, ik heb gemerkt dat je dit echt duidelijk aan moet geven en dan zijn er vaak heel veel mensen bereid om je te helpen, op welke manier dan ook. Maar zelf zeg ik ook vaak tegen anderen, als ik je ergens mee kan helpen moet je het aangeven! Vanaf de buitenkant is het vaak moeilijk te zien waar iemand mee geholpen wil/kan worden.
Hoi hoi, Ik snap je hoor! Ik ben nu 38 weken. Niet moe, maar ik kom met mijn (8-persoons)huishouden echt niet meer rond. Ook ik vind het moeilijk om hulp van een ander te aanvaarden, maar ik heb het gedaan. Anders was mijn huis nu echt nog een puinhoop geweest. Ik ben nu heel blij dat ik het gedaan heb. Ik kan dus maar 1 advies geven: Vraag hulp!! Heel veel sterkte met de laatste loodjes.
Hi ik heb geen ervaring met het hebben van kinderen EN het zwanger zijn tegelijkertijd, maar ik zie het genoeg om mij heen. Ik begrijp dat je het allemaal zelf wilt doen en mensen niet tot last wilt zijn, maar is het niet in het belang van je kinderen en de babe dat je nu even echt een stapje terug doet? Ik kan me moeilijk voorstellen dat mensen hier raar van opkijken. Twee van die jonge kids zijn al een flinke kluif. Ik krijg zelfs nu al soms hulp omdat ik bepaalde dingen niet mag. En wat heb ik nou om handen? Verder.. meer energie. Ik weet niet of het voor zwangeren precies zo opgaat, maar probeer in de ochtend alleen fruit te eten. Desnoods begin je met een banaan voor wat extra vulling. Fruit helpt je lichaam te ontgiften en helpt bij de afvoer van al die extra afvalstoffen aangezien je ook de afvalstoffen van de kleine kwijt moet. De gezonde suikers zullen je energie geven. En door een goede afvoer kan je lichaam beter de energie uit de rest van de voeding halen. Verder niets drinken tijdens het eten. Je mag een kwartier voor het eten drinken en vanaf een uur na het eten. Hierdoor verteert je maag het voedsel beter en hebben je darmen minder werk met het opnemen van de stoffen.
Ik zelf had al best veel voorwerk langere tijd terwijl dit verder niks betekende. Het ziekenhuis heeft mij meerdere keren het voorstel gegeven om een nachtje naar het ziekenhuis te komen. Hier krijg je dan wat fijne slaap medicatie. Hier na voel je je weer als herboren. Ik ben ook door dat ik met veel vermoeidheid zat en niet meer kon slapen met 39+3 ingeleid. Is het idee om dit misschien met je verloskundige te overleggen ? Ik weet niet als dit met je kinderen kan ? Dat je even nachtje lekker kan slapen.
"puur voor mezelf" ... dat stadium ben je al lang voorbij lijkt me... uitgerust zijn is voor jezelf, maar zeker ook voor je kinderen, en alle anderen om je heen. Rust nemen, hulp vragen, die verantwoordelijkheid heb je ook. Ik bedacht me dit zelf ook, als ik in het ziekenhuis beland door overbelasting, (of iets dergelijks) hebben ze ook niks meer aan me. Moet iedereen ook alles opknappen, en dan in het kwadraat. Nu kun je het nog beetje schipperen en sturen. Sterkte!!
mag ik vragen waar je partner in dit verhaal is, kan hij niet even de kinderen overnemen zodat jij bij kan tanken, uitgeput aan de bevalling beginnen lijkt mij geen goed plan, en anders inderdaad toch familie even raadplegen, je moet namelijk straks niet alleen bevallen, maar ook weer nachtvoedingen doen met 2 baby's en een peuter mag je echt om hulp vragen, anders ga je er straks nog aan onderdoor
Meid wat heftig, zo snel zwanger nadat de kleinste spruit geboren is. Je lijf moet nog herstellen en begint al weer van voor af aan. Dat is zwaar, zeker met de zorg voor 2 kinderen er bij. Je geeft aan dat je gevoelig bent voor pnd. Dan is het zeker eno belangrijk dat je je rust krijgt en ook neemt. Hoe moeilijk het ook is om om hulp te vragen, probeer dit toch te doen. Door weinig slaap is de kans alleen maar groter dat je (weer) last krijgt van een pnd! Dat de politie je van de weg haalt omdat je gevaarlijk rijdt moet ook echt een alarmbelletje bij je zijn. Heb het hier over met je VK, zij kan je hier ook in helpen. Vraag of iemand een dagje op je kinderen past (incl een nacht) zodat je echt even bij kan tanken! Anders trek je het niet. Heel veel sterkte en ik hoop dat je door alle oppeppers hier boven je rust durft te pakken en hulp kan vragen en accepteren.