jeetje wat heftig meid! En ik mij maar druk maken over die misselijkheid zo nu en dan. Heel veel sterkte
Af en toe word ik overvallen door onzekerheid en angst of het allemaal wel goed gaat in mijn buik. Paar dagen terug pasten mijn broeken niet goed meer en nu opeens zit alles weer prima. Dat maakt me onzeker. Het zwanger worden van mijn dochter en dit kindje ging zo makkelijk. Voor mijn gevoel te gemakkelijk. Ik word soms overvallen met het idee dat er dan vast iets niet goed moet gaan. Herkennen jullie dit soort gevoelens? Hoe gaan jullie daarmee om?
Vandaag weer even mogen spieken, en Ukkepuk doet het nog steeds goed! Nog geen uitsluiting over een 2 kindje, ze kregen het weer niet goed in beeld. Voor nu is wel de aanname dat het begonnen is als tweeling, en dat er nu een vitale zwangerschap zit. Verder is er een heel zorgplan gemaakt met 10 weken een echo, 12 weken gesprek met arts en echo, 14 weken echo, 18 weken echo, en vanaf de 24 weken ook minimaal 1x per 4 weken een echo. Schrok er zelf wel van Dus over 2 weken weer terug, dan nemen we ook meteen de NIPT af. Op de terugweg van het ziekenhuis stiekem even bij de baby winkel gestopt. En misschien nog stiekemer een dekentje en een pakje gekocht
Wauw, wat een duidelijk zorgplan! Kan me voorstellen dat je ervan schrikt, maar tegelijkertijd ook een geruststelling? En aaah zo leuk! Stiekem kleine aankoopjes doen zijn zo leuk!
Hier regelmatig last van! Dan voel ik weer aan m’n borsten: ‘zijn ze echt wel groter?’ ‘Zijn ze niet gekrompen?’ Of een hand op m’n buik met een soort positieve mantra. Borsten doen ‘s avonds wel wat pijn, heb net maar ondergoed-hemdje gekocht die ik kan dragen zodat het nog wel wat lift in plaats van ‘hangt’. Normaal heb ik geen last van bh-vrije dagen/avonden. Maar nu begin ik daar toch wel wat last van te krijgen en dan houd ik dat weer aan als een stukje hoop. Nog 2,5 week, dan mag ik weer spieken!
Ja heb hier ook last van hoor. Zodra ik me even beter voel is er meteen twijfel. Ik probeer dagelijks voor het slapen een zwangerschapsmeditatie te doen, merk dat dat me echt helpt. Verder probeer ik toch ook wel echt kleine dingetjes te doen, waardoor het echter voelt. Inschrijven bij kraamzorg, inschrijven voor opvang, uitzoeken van behangetje etc.
Ja super fijn dat ze ons samen zo goed in de gaten houden. Aan de ene kant willen ze mij regelmatig zien zodat ze weten hoe het gaat. Maar met mijn huidige eetpatroon etc. willen ze ook echt extra op het kindje letten. Dat hebben ze vorige zwangerschap helemaal niet gedaan, dus ook nu zijn we weer verbaasd over het verschil in zorg. De verloskundige die we vandaag gezien hebben wordt ook ons vaste gezicht, en voelden we ons allebei heel goed bij. Echt zo'n lekkere stevige verloskundige van eind 50 die door niks van haar stuk te brengen is. Iemand die de regie pakt en die ook niet meer los laat. Regelde meteen alle afspraken, alle open eindjes werden nog even onder de loep genomen etc. Kregen ook echt nadrukkelijk mee, dat als er iets is dat we haar rechtstreeks kunnen bellen etc.
Oooh wat heerlijk! Wij krijgen waarschijnlijk ook vaste gezichten, mits we op dezelfde dagen afspraken maken. Nu is het zo dat mijn vriend na de vakantie op maandag in principe altijd vrij is. Ik werk drie ochtenden in de week waarvan dinsdag en woensdag in principe vast vanwege teamoverleggen. En dan werk ik maandag of donderdag afwisselend, afhankelijk van (privé of werk) afspraken. Dus we hebben daarom gekozen voor de maandagen als afspraak-dag, in ieder geval zoveel mogelijk. Hoop op deze manier inderdaad ook vaste gezichten te zien, zoals de verloskundige het heeft uitgelegd bij onze eerste afspraak. Want ze zei dat we op deze manier elke keer zij gewoon direct weten wie wij zijn en met wie wij te maken hebben. Dus dan hoeven we niet altijd een verhaal uit te leggen bijvoorbeeld, met hoe wat waar waarom etc. eventueel. Dus dat is ook echt een heel fijn idee.
Kraamzorg hebben we trouwens nog niet echt aan gedacht te regelen trouwens. Eerste kindje, haha! Maar ik wil met de volgende afspraak (dan ben ik 11 weken volgens eigen planning (of bijna 12 weken als de kleine groeit zoals die steeds is gemeten (eerste afspraak +5 vooruit, tweede afspraak +4 vooruit) wel navraag doen hoe en wat, aangezien ik in het ziekenhuis ga/moet bevallen.
Ook als je in het ziekenhuis bevalt moet je zelf kraamzorg regelen. Vaak heb je wel wat minder dagen kraamzorg, voor elke dag in het ziekenhuis geldt -6uur geloof ik. Maar je mag zelf een bureau kiezen, daar betekent het ziekenhuis niks in. Zou er wel alvast naar gaan kijken als ik jullie was. Wij hebben dus al 2 bureau's gehad die tot en met maart vol zitten, en eentje die ivm de voorjaarsvakantie ook geen vrouwen aannam die in de laatste 2 weken februari/eerste 2 weken maart uitgerekend zijn
Whoeps. Dan gaan we daar in onze vakantie even naar kijken dan inderdaad zodat we direct actie kunnen ondernemen bij goed gevoel of anders zodra we terugkomen. *Gaat op zoek naar een notitieboekje voor alle krabbels in de vakantie*
♡Uitgerekend 1 t/m 15 maart 2024♡ 1 maart 2024 Rozijntje2 (Roos) - 33 jaar - 4e kindje 11131618 - 33 jaar - 6e kindje 3 maart 2024 Annelies26 - 26 jaar- 2e kindje Maud23 - 1e kindje Mommie319 - 3e kindje Lunalitess - 37 jaar - 1e kindje Quito - 41 jaar - 2e kindje 4 maart 2024 Oilell - 33 jaar - 2e kindje Soof1992 - 31 jaar - 1e kindje (vermoedelijke datum) 7 maart 2024 AGP - 28 jaar - 1e kindje 8 maart 2024 Luckynr2 - 33 jaar - 2e kindje 11 maart 2024 Duckie08 - 25 jaar - 1e kindje SarinaS - 35 jaar - 3e kindje 13 maart 2024 Lovieyou - 30 jaar - 3e kindje Huttendijk- 30 jaar - 3e kindje 14 maart 2024 roxy1994 - 25 jaar - 2e kindje ________________________________________ Jongen: (0) Meisje: (0) Verrassing: (1) ________________________________________ Afspraken: 28 juli - SarinaS - 1e echo 2 aug - loveyou - 1e echo 2 aug- Annelies26- 2e echo en intake verloskundige. 4 aug - Duckie08 - intake verloskundige 10 Aug - Oilell - termijnecho 14 aug - Soof1992 - termijnecho 15 aug - AGP - 2e echo + intake verloskundige 16 aug - Duckie08 - termijnecho 22 aug - Duckie08 - counselingsgesprek verloskundige 4 sept - SarinaS - 12 weken echo + nipt 8 sept - Duckie08 - 13-weken echo ________________________________________ HOE KOM IK OP DE LIJST/PAS IK DE LIJST AAN? - Zoek de post met de laatste versie van deze lijst - Druk op de link 'Reageer' onder die post - Haal de [.QUOTE.]-tags 2x weg, zowel boven als onder de lijst, dus 2x van de [ tot en met de ] - Werk je gegevens bij - Druk op de knop 'Plaats reactie’
Oh heeerlijk zo iemand! Wij hebben ook zo'n verloskundige in onze praktijk. Kan daar echt blij van worden. Stelt je gelijk gerust. Blij voor je dat je goede begeleiding krijgt. Ik vind dat niet meer dan normaal als ik hoor hoe je er aan toe bent. Jullie gezondheid staat voorop!!
Ja het is heel fijn. We zijn dus echt in shock, vorige zwangerschap werd me verteld dat ik me vooral niet moest aanstellen. Werd gevraagd of ik het kindje wel wou hebben, want "met dit gedrag ben je hard op weg naar een miskraam. We kunnen het ook gewoon weghalen, dat scheelt misschien een hoop ellende". Alles was een strijd, verloskundige vond het gênant om het ziekenhuis alweer te bellen voor vochtinfuus. Artsen gaven aan dat medicijnen een te groot risico waren (blijkt dus helemaal niet waar) etc. En nu is het een soort hemel waar we in terecht gekomen zijn. Artsen die echt meedenken, thuis 3x per week vocht om te voorkomen dat ik uitdroogt, medicatiebeleid dat echt verschil maakt. Maar dus ook controles voor de baby, snel inschakelen van diëtiste en maatschappelijk werk etc. Die laatste nog niet nodig, maar wel fijn om al even kennis gemaakt te hebben en te weten wat er allemaal kan. Mijn man is nu dus in eens heel boos over de vorige keer, omdat we toen echt aan ons lot overgelaten werden. Ik voel me een beetje schuldig naar onze dochter, dat er naar haar dus veel minder is omgekeken. En door de slechte zorg heeft ze weinig moeder aan me gehad het eerste half jaar. Hopen dat dat nu veel beter gaat, maar voelt wel lullig. Inmiddels vervend aanhanger van de quote "een ouder is een stakker die in het duister tast", we doen het er maar mee
Bizar. Soms zo raar hoe mensen met je omgaan als je zwanger bent. In mijn vorige zwangerschap werkte ik nog in de kinderopvang op een babygroep. Met zware bekkeninstabiliteit vanaf 15 weken lukte het werken me gewoon niet meer. Mijn leidinggevende weigerde de bedrijfsarts in te schakelen, ik.moest me niet aanstellen. Zij had ook gewoon gewerkt tijdens zwangerschappen. Ik heb meerdere keren aangegeven wel te willen werken maar dat de babygroep niet ging. Uiteindelijk werd mijn contract twee weken voor mijn verlof niet voortgezet omdat ik me had ziekgemeld terwijl ik niet ziek maar zwanger was . Bizar gewoon. Nu werk ik in het onderwijs en mijn collega bij de kleuters had het ook zwaar met werken en de huidige werkgever ging helemaal.oplossingen zoeken om het beter te maken voor haar. Zulke verschillen. Vind het zo bizar hoe mensen soms kunnen zijn naar elkaar..
Heel herkenbaar. Dinsdag zo’n mooie echo gehad en helemaal blij en enthousiast maar soms opeens minder symptomen ofzo of dan lees je weer een verhaal van iemand die er bij de termijnecho achterkwam dat het hartje was gestopt met kloppen bij 8 of 9 weken ofzo (klinkt echt als een nachtmerrie, je weet dat het kán gebeuren maar we hebben zo’n krachtig hartje gezien, je kunt je toch niet voorstellen dat dat er zomaar mee kan stoppen?!). Zo lastig soms. Ik probeer mezelf eraan te blijven herinneren dat het vanaf dit punt (ik ben nu 7+4, met de goede echo was ik dus 7+1) echt veeeeeel vaker goed gaat dan fout, we al een kloppend hartje hebben gezien én geen bloedverlies ofzo dus geen reden om aan te nemen dat het mis gaat, ook al heb ik soms minder symptomen. Maar pfff zo moeilijk. Inderdaad ook die gedachte, ik ben ondanks PCOS heel onverwachts toch nog in de laatste ronde vóór OI op natuurlijke manier zwanger geworden en dit was pas de tweede eisprong die we konden benutten. Dus denk ook weleens: dit is allemaal zo’n kleine kans, dat kán toch niet gewoon goed blijven gaan?! Ik probeer ook wel mezelf een beetje af te leiden, leuke dingetjes te kopen enzo (zwangerschapskleding op Vinted bijvoorbeeld hahaha). En ook dus wel echt te genieten (vaak het filmpje terugkijken met het kloppende hartje ). Morgen gaan we het aan mijn ouders vertellen en soms dan denk ik echt van “oh maar het kan nog mis gaan, het is nog zo pril, moeten we niet nog even wachten?”, maar aan de andere kant denk ik dat juist het delen ook wat meer zekerheid kan geven. En ze gaan hier zo blij mee zijn ❤️
Jeetje, zo veel respect voor waar jij allemaal mee moet dealen ❤️ en zo fijn dat je nu zo goed geholpen wordt. Die uitspraak van tijdens je vorige zwangerschap is echt niet te geloven… En je bent sowieso echt een top moeder omdat je zo’n doorzetter bent!
Fijn dat je het herkent. Ik durf nog niks te kopen. Ons hartje was met 6 weken dus dat vond ik nog steeds wel heel pril. Woensdag mag ik weer even spieken. Dan ben ik 9+3. Vind ik weer heel spannend hoor. Hoop er na een goede echo wat meer vertrouwen in te krijgen.
Ik merk dat mijn symptomen afnemen.. misselijkheid is minder hevig dan hiervoor en mijn borsten doen nog weinig pijn. Daarnaast zitten mn broeken weer oke. Man wat vind ik dit eng zeg.. kindje is zo welkom maar ik heb hier zo'n slecht gevoel over