Respect voor hoe je dit allemaal doet hoor. Ik hoop dat je dit zelf ook inziet. Je lijf heeft het enorm zwaar maar ik heb bewondering met hoe je hiermee omgaat!
Ik heb afgelopen zondag eens even de bak kleding van maat 50/56 uitgezocht. Naast onze dochter hebben we ook nog twee nichtjes dus er zijn heeeeel veel babykleertjes. De unisex kleertjes staan nog even in een tas op zolder. Als ik vrijdag de bevestiging heb gehad dat her echt echt echt een meisje is dan gaat dat weg. Dan had ik nog een vraag aan jullie. Wij hebben genoeg kleding voor de baby als het idd een meisje is. Ze kan dit waarschijnlijk niet eens allemaal aan, zoveel is het . Ik vind het zonde om van kraambezoek dan ook weer kleertjes te krijgen maar het voelt zo onbeleefd om dat te zeggen of zo. Hebben jullie ideeën hoe ik subtiel kan aangeven dat dat soort kraamcadeaus echt niet hoeven? Het is gewoon zo zonde als die kleren niet gebruikt worden.
Wij hebben vooral in 62/68/74 echt zo intens veel. Bijna genant. Moet het allemaal nog van zolder halen. Maar eerst het kamertje maar leeg, weet anders niet waar ik het moet laten Wij hadden achterop het kaartje wat praktische dingen staan. Voorkant: plaatje en naam Binnenkant links: klok, meetlint en weegschaal plaatje met datum+tijd, leegte en gewicht Binnenkant rechts: wij zijn blij dat jij er bent - naam - onze namen Achterkant: 3 plaatjes. 1. telefoon met de tekst dat mama en P nog erg moe zijn van de bevalling, waardoor P alleen op afspraak te bewonderen is + telefoonnummers 2. Locatie pin: ons adres 3. Cadeautje met de tekst: knuffeltjes en kleertjes heeft P. al in overvloed. Als je echt graag iets mee wil nemen, mag het dan iets van dit lijstje zijn? Met een korte link & wachtwoord
Moet zeggen dat het me mentaal deze keer ook echt mee valt. Nav de vorige zwangerschap flink emdr sessies gehad en gediagnosticeerd met ptss. Was niet allen bang voor de zwangerschap maar vooral ook voor de eindeloze nasleep die ik de vorige keer had. Ervaar deze zwangerschap zo anders. Het ziek zijn is het zelfde, maar doordat ik preventief bijvoorbeeld vocht krijg heb ik alleen last van de misselijkheid en niet ook nog klachten van uitdroging of ondervoeding. De vorige zwangerschap was ik op dit punt vind 20kg kwijt, nu zit ik boven mijn startgewicht. Dus lichamelijk is het beter vol te houden. En daardoor mentaal ook. Door de juiste dosering medicijnen kan ik ook echt wat meer prikkels verdragen. Af en toe een trage serie kijken, als ik zondag middag mijn rust pak is boer zoekt vrouw zelfs mogelijk. Kan douchen zonder dat het een meerdaags programma is. Vorige keer was het 1 dag de trap op & daarvan bijkomen - 1 dag douchen & daarvan bijkomen - 1 dag naar beneden & daarvan bijkomen - bezoek ontvangen. Nu kan ik vandaag douchen, morgen naar het ziekenhuis - dagje rust - mee boodschappen doen in de rolstoel en dan een dagje bezoek ontvangen. Echt een wereld van verschil dus Moet soms wel lachen als ik dat zeg. "Nee het gaat echt heel veel beter". En dan praktisch 24 uur per dag in bed liggen en als de zon schijnt moeten de gordijnen dicht. Denk dan echt bij mezelf "ja het gaat echt goed met je". T is zo lastig. Relatief gaat het dus echt veel beter tov de vorige keer. In absolute zin is het natuurlijk volkomen ruk en verre weg van normaal zelfstandig functioneren.
Hoi hoi! Hier even op vakantie geweest dus minder actief. Nu weer terug en morgen de 20-weken-echo (met 18+5) Heb inmiddels alles even gelezen Ik voel de kleine sinds een weekje heel duidelijk bewegen. Eerst waren het wel al kleine plopjes af en toe, maar nu echt duidelijke schoppen en draaien, meerdere keren per dag (meestal rond de lunch en s avonds als ik rustig zit/lig). De eerste paar keer veerde ik steeds op met een kreetje van schrik hahaha het is zo duidelijk dat m’n vriend haar ook al kan voelen als hij met z’n wang op m’n buik ligt (duurt soms wel lang, respect voor z’n geduld, had dat echt niet verwacht hahaha). Erg bijzonder! Ik heb m’n coronaprik al ingepland voor aankomende zaterdag, hoor weer van meerdere mensen dat ze het hebben en vind de risico’s voor de kleine echt akelig, dus daar neem ik graag nog een prik voor. Ik ga morgen ook nog bellen voor de 22-wekenprik en de griepprik, dan doe ik die ook allebei over een maandje. Griepprik neem ik normaal nooit want ik ben gewoon gezond, maar als zwangere ben je toch kwetsbaarder. Ik heb altijd zoiets van als de overheid het gratis aanbiedt omdat ze inschatten op basis van onderzoek dat je een groter risico loopt, wie ben ik dan om dat te weigeren? Ik heb niet al die medische kennis dus laat me graag informeren door mensen die dat wel hebben. Dan nog even een klaagmomentje Ik mag echt niet klagen over hoe soepel m’n zwangerschap verloopt (alleen maar moe, af en toe rugpijn & emotioneel), maar ik word soms wel echt overprikkeld door alles wat moet en juist niet mag en geregeld moet worden, etc. Miljoenen afspraken qua verloskunde, echo’s, gynaecoloog, vitaminen, aspirine, herhaalrecept aanvragen, kinderopvang regelen, verlof aanvragen, toegang voor kolfruimte op werk regelen, vaccins, bloedprikken, bevallingscursus, fotoshoot, spullen uitzoeken, klusjes in het huis afkrijgen voordat de kleine er is, etc etc. Enorme luxeproblemen, ik weet het. Maar af en toe heb ik het gevoel dat ik gewoon niet meer aan m’n werk toekom en tijd tekort kom voor alles. Soms kan ik er zo gestrest van raken en door de bomen het bos niet meer zien. Ook heb ik soms wel moeite met m’n veranderende lichaam. Ik ben echt super dankbaar dat ik zwanger heb mogen worden, was echt niet vanzelfsprekend. En ik ben vaak ook super trots op wat m’n lichaam allemaal kan. Maar soms kijk ik in de spiegel en vind ik het echt een beetje naar om mezelf zo dik te zien… Volgens mij is dit best een taboe om te bespreken en vat het niet verkeerd op, ik vind dik niet lelijk en ik ben super blij dat ik zwanger ben en ben ook echt meestal wel heel trots op m’n bolle buikje (is inmiddels wel echt duidelijk aanwezig, onbekenden durven er zelfs al opmerkingen over te maken ). Maar het is gewoon niet meer echt “mijn” lichaam en dat vind ik soms stiekem best lastig. Als ik dan sommige kleding aandoe denk ik echt van “jeetje, wat zie je er vreselijk uit, echt een dikkerdje” Hormonen helpen natuurlijk dan ook niet mee. Tot zover mijn klaagmomentje. Voor de rest gaat hier wel alles helemaal goed hoor Vakantie was heerlijk en heel veel zin om de kleine morgen weer te zien! ❤️
@Oilell Hahaha, ik snap je beredenering van de 20 weken - dat dat nog niet echt de helft is. Maar officieel... tsja... haha! Fijn dat de 22-weken en griepprik gepland staat. Hier heb ik gisteren over gebeld met de GGD, maar die kon in het systeem van het dichtstbijzijnde consultatiebureau geen openstaande agenda vinden. Dus die heeft nu het bureau gemaild met het verzoek mij weer te mailen. Lekker ingewikkeld. Maandag direct maar zelf even achteraan mailen als ik nog niets heb gehoord. Hoe was het 'pleisterwisseldag feest' gegaan? En wat een handig overzichtje over de praktische dingen op het kaartje. Wij hebben inderdaad ook een lijstje gemaakt al, goed idee om dat wellicht ook te vermelden! @Annelies26 Super handig dat jullie zoveel kleertjes hebben al! Ik krijg waarschijnlijk nog een leuke lading van mijn zus (deels betaald overgenomen, maar krijg waarschijnlijk ook nog een mooi deel erbij nu ze weten dat het een meisje is hahahaha). Ik wil uiteindelijk eigenlijk ook geen kleertjes als kraamcadeau omdat ze er zo snel uitvliegen, of in ieder geval aangeven: doe dan alsjeblieft maatje zus of zo (en geen 50/56 dus!). @Duckie08 Wat heerlijk dat je even op vakantie was. Hoe was het? En alvast heel veel plezier met de 20-weken echo vandaag! Wat heb je die al vroeg hihi! Zo leuk om te lezen dat je de kleine al heel duidelijk voelt bewegen. I can't wait. Al moet ik zeggen: hier denk ik wel dat het er echt aan zit te komen want heb het idee dat ik nu veel vaker plopjes heb! Dus jeeej! (Maar lang leve de placenta die aan de voorzijde ligt. Not. Hahaha!) De coronaprik heb ik overigens nog niet overwogen. Daarvoor ook nog geen uitnodging gehad trouwens. Dus dat is nog wel iets waar ik over na zit te denken; wel of niet. Wat betreft jouw klaagmoment: klaag gerust want dat hoort er ook wel bij hoor! Het hoeft niet alleen maar rozengeur en maneschijn te zijn. Het is soms ook heel veel alles bij elkaar. Daar heb ik ook wel last van. Ik hoop heel erg dat mijn vriend zondag de kamer wil afmaken qua grondlaag. Qua lichaam: Wat lastig dat je daar soms wat moeite mee hebt, ik moet zeggen dat ik dat van mijn zus ook weleens gehoord heb. 'Ja. Ik ben zwanger omdat ik anders geen kinderen kan krijgen van mezelf. Het is omdat het niet echt anders kan.' (of nou ja wel. maar je snapt het wel). Die vond het qua lichaam ook drie keer niets om zwanger te zijn.
@Duckie08 wat goed dat je de coronaprik noemt. Die was dus volledig langs me heen gegaan. Meteen even gekeken of ze die binnenkort kunnen komen zetten. Snap de druk van alles regelen wel. Ik dacht dat ik alle "dit moet echt" dingen geregeld had, maar had nog geen kraampakket aangevraagd en moest nog een laatste vinkje zetten voor de kraamzorg. Soms mis ik echt een lijst van dingen die moeten, ipv zo'n lijst met ook allerlei bijzaken er op. Voor nu is kraamzorg, kraampakket en opvang geregeld. Over een veranderend lichaam: dat is ook lastig. Wat mij na de vorige zwangerschap geholpen heeft was de gedachte dat mijn lichaam niet alleen maar mijn lichaam is, maar ook het thuis van onze dochter. Dat merk ik soms nog, als ze ziek is zou ze het liefst terug in me kruipen. En omdat mijn lichaam ook een huis is, vind ik de sporen van leven wat minder erg. Nu is het weer een thuis voor deze baby. Als ik straks weer alleen in mijn lichaam woon, maak ik er weer míjn thuis van (en mag het een stuk slanker, strakker, fitter etc. maar dat komt dan wel weer). @Annelies26 wat een super goed nieuws! Wij hebben gisteren even bij de baby mogen spieken. De verloskundige in opleiding had het zwaar: kind vloog van hot naar her, bleef nergens netjes liggen en elke keer als ze het hartje wou laten horen ging baby er vandoor. Ik gaf aan dat ik zelf het hartje heel moeilijk kon vinden thuis, maar dat vonden ze niet gek "je moet er bijna een echo bij hebben wil je een beetje zien waar ze nu weer naar toe zwemt". Ze liet alles netjes zien: billen, voeten, handen, buik, hoofd, nog een been...Maar wat ze niet in beeld kregen was of het écht een meisje is conclusie was: ze beweegt echt te veel om te kunnen meten, maar kindje voelt zich uitstekend met al die beweging. Dochter is vandaag een extra dagje naar de opvang. En heb daardoor zo'n relaxte ochtend gehad met mijn man! Hij had een lekker ontbijtje gemaakt en hebben dat samen op zitten eten in bed. Tussendoor kwam de thuiszorg nog even infuus aan sluiten, die vond ook dat we er zo lief bij zaten . Vanmiddag moet ik naar de tandarts, dus dat vind ik best spannend. Het spugen is natuurlijk slecht voor het glazuur en tandenpoetsen triggert het spugen nog weer extra. Ben ook bang dat het spugen wordt als zij te diep in mijn mond bezig zijn, ik heb ze al wel gewaarschuwd
@Soof1992 Oh maar ik vind het ook echt een voorrecht om zwanger te mogen zijn hoor, ik zie het zeker niet als een "noodzakelijk kwaad". Maar dat maakt het juist zo dubbel. Je hebt het mooi verwoord, @Oilell , ik probeer het ook echt te zien als het huisje voor onze kleine. Ik vind het dus vaak ook echt heel mooi en een fijn gevoel dat onze baby in me groeit. Maar tegelijkertijd is het wel enorm wennen. Sommige kleding staat gewoon écht niet, dan kan ik mezelf gewoon echt niet aankijken in de spiegel (en ik ben écht totaal geen ijdel persoon hoor). Maar ik ben ook vrij klein (1.65m) dus dan valt het ook allemaal meteen zo op en ben je soms meteen zo'n "tonnetje". En dat vind ik dan wel vrij lastig. Ik ben ook echt niet extreem veel aangekomen ofzo, nu zo'n 4kg in totaal geloof ik, dus dat is volgens mij vrij normaal voor (bijna) 19 weken. Bedankt dat ik af en toe mijn klaagmomentjes mag delen De kleine meid is vanmorgen helemaal goedgekeurd bij de 20-weken echo! Zo'n schattig koppie (en ook hier nog steeds een meisje ) Mijn placenta ligt wel een beetje laag (niet voor de uitgang, maar wel binnen 20 mm), dit trekt volgens de vk in 90% van de gevallen nog genoeg omhoog, maar we krijgen met 32 weken nog een echo om te checken of dit dus inderdaad het geval is, anders wordt het sowieso een ziekenhuisbevalling ivm grotere kans op bloedverlies (nu was ik er toch nog niet uit of ik thuis of in het ziekenhuis wilde bevallen). We hadden de echo inderdaad vrij vroeg, dit omdat m'n vriend volgende week in het buitenland zit voor werk en ze de echo het liefst uiterlijk met 20+0 doen ivm als er wat mis blijkt te zijn (vervolgonderzoek en bedenktijd abortus). Maar gelukkig alles helemaal goed dus! Succes bij de tandarts @Oilell !
Oh en voor de coronaprik krijg je geen uitnodiging als zwangere, die kun je gewoon zelf online inplannen
Geen gaatjes Een beetje geïrriteerd tandvlees, maar gezien de situatie waren ze absoluut niet ontevreden
Joehoeee 20 weken! Voor mij kan het niet snel genoeg maart worden. Bij mijn eerste dochter vond ik alles zo spannend dat ik het niet erg vond om lang te moeten wachten. Nu kan ik juist niet wachten tot we deze kleine dame kunnen ontmoeten . Helaas beginnen de bekkenklachten weer te komen bij mij. Nog niet zo erg als vorige zwangerschap gelukkig maar mentaal doet het wel wat met me omdat ik zo bang ben voor de pijn van vorige keer. Daar heb ik het soms wat moeilijk mee. Voor nu probeer ik te genieten van wat wel lukt en proberen we oplossingen te bedenken voor dingen die niet gaan. Mijn dochter heeft sinds vannacht een groot bed waar ze zelf uit kan. Dat ging super goed vannacht! En vanmorgen riep ze zelf of ze eruit mocht. Scheelt mij een hoop tilwerk. Zo gaan we rustig een beetje door en hoop ik dat de tijd lekker snel blijft gaan en het gauw maart is
Jeeeej @Annelies26. Dat is inderdaad een dansje waard! Balen van de klachten, maar hopelijk is het niet al te heftig zoals de vorige keer.
Ik had vandaag de 20-weken echo en ons meisje is opnieuw helemaal goedgekeurd! Alles zag er goed uit. Heel fijn nieuws! De placenta ligt nog een klein beetje laag (1.3 cm) en moet minimaal 2 cm verschil hebben met de uitgang in principe. Maar de baarmoeder groeit steeds meer omhoog, dus zij voorziet geen enkele problemen aangezien ik nog zo'n 19 weken te gaan heb. Dus nergens stressvolle dingen gezien of gehoord. Superblij mee. Morgen alweer 21 weken! Ik heb zin in december, want dat is toch voor mij altijd een maand waarin het heel snel gaat. En dan is het alweer stukken sneller dichterbij ons kleine meid!
Wat fijn!! En goed te horen dat er waarschijnlijk geen probleem is met waar de placenta zit. Ik heb ook zin in december. Ik ben gek op sinterklaas en dit zal het eerste jaar zijn dat mijn dochter het een soort van snapt. Daarna lekker de kerstperiode in. Zo gezellig met al die lampjes overal
Hier vandaag ook 20 weken! Donderdag de echo, die vind ik best spannend. De prednison zou invloed kunnen hebben op de groei en de ontwikkeling van de nieren. We hebben wel een gyneacoloog die daarin gespecialiseerd is, dus dat stelt al wat gerust. Maar wil vooral horen dat alles goed gaat natuurlijk. Ik ben zo intens toe aan de feestdagen. Voor mijn gevoel ging week 6 tot week 16 best wel vlot, maar komt de tijd nu een beetje tot stilstand. In mijn hoofd is het nu woensdag of donderdag, terwijl de week nog maar net begonnen is. In oktober gebeurt er ook zo weinig om het een beetje op te breken. Ben blij als het Sinterklaasjournaal weer begint op 13 november na de intocht mag ik de boom neerzetten. In deze toestand is dat zeker een project van een week, dus dan heb ik lekker wat om handen. En ik heb een hele leuk zwanger kerst shirt gekocht. Die wil ik ook gewoon graag aan. Als we donderdag een goede echo hebben gehad, gaan we wel aan de slag met het kamertje. Mocht het toch geen meisje zijn, kan ik nog ander behang uitzoeken Dus wellicht dat dat er voor zorgt dat oktober een beetje door te komen is. Half januari moet het af zijn, dan komt de fotograaf hopelijk ben ik dan ook van mijn pret(nison)kop af, maar heb daar nog weinig hoop voor.
@Oilell Spannend, donderdag dus! Gelukkig komt dat snel dichterbij en weet je daarna ook waar je aan toe bent! Hier is de kinderkamer weer een stukje verder af: de eerste kleur zit op de muur! Vandaag nog even de tweede laag overheen en dan hopelijk morgenmiddag de tweede kleur erop. Komen in totaal vier kleuren op (soort patroon). Als alles klaar is, maak ik wel even een foto! We moeten voor de kinderkamer alleen nog een (lade)kast, maar dat doen we pas als het verven klaar is en de commode/bedje een definitieve plek hebben gekregen zodat we kunnen passen en meten verder. Verder ben ik hier heerlijk bezig met dingetjes die ik zelf ga maken (of deels in ieder geval). Zo ga ik bv. etuitjes bedrukken en houten schijfjes voor de mijlpalen. Dus daar gaat mijn tijd vandaag een beetje in zitten aangezien ik vrij ben vandaag (compensatie uren van een paar weken terug). Ga alleen nog wel even mijn werkmail checken om te kijken of er nog iets belangrijks is wat ik morgen als eerste moet oppakken etc.
Ben benieuwd naar hoe het er uit komt te zien! Hier moet Wiela het doen met het kleinste kamertje, dus een ledikantje en een commode, mogelijk past er nog een kast in, maar daar heb ik al twijfels bij. En dan heb ik liever een stoel om bij haar te kunnen zitten. Vandaag na anderhalve week eindelijk de puf gevonden om mijn haar te wassen. En ik heb vrijdag een afspraak gemaakt bij de kapper, om de schade een beetje te beperken. Lekker na de intensieve donderdag met echo en gesprek, dus ik zal in het weekend veel waard zijn In bad past mijn buik niet meer onderwater én ik kan de plopjes nu aan de buitenkant zien. Mijn man heeft het nog niet gevoeld. Elke keer als hij er niet is, zit baby in "dit is Spartaaaaaaaa" modus, komt hij voelen veranderd ze in een hertje in de koplampen en is ze doodstil
Hi dames, Ik ben eind maart uitgerekend, maar gezien deze topic wat spraakzamer is (ik overigens niet per se haha) lees ik graag af en toe mee!