Ik moest gister huilen in de supermarkt. De spruitjes waren op en toen moest ik iets anders kiezen. Had me er juist zo op verheugd . Dus iets anders kiezen. Zegt mijn kleine wijsneus: worteltjes zijn ook lekker mama!
Eindstand: Ik ben vanavond NIET alleen! Partner heeft zijn training afgezegd omdat hij zich behoorlijk verkouden voelt en wat moe is. Hahaha!
En nu is de vraag natuurlijk: moest je huilen omdat je dacht dat je alleen zou zijn en het nu niet bent? . Ik hoef nog maar twee dagen te werken. Jij hebt nu verlof toch?
HAHAHA! Nee, ik vond het prima maar moest inderdaad wel even het denkpatroon die ik al de hele dag had loslaten. Ik moet nog zes uurtjes. Ook nog twee dagen. Morgen twee uurtjes en woensdag de laatste vier uur! Time flies! Ben wel blij, want merk wel echt dat het helemaal goed is om met verlof te gaan. Ga deze week ook een soort planning maken wat ik allemaal nog wil of moet doen.
Mijn verlof zou morgen in gaan, dus officieel ben ik niet ziek meer vanaf morgen nu kijken of ik me ook echt beter voel, de verwachtingen zijn hoog gespannen We hebben net een sneak preview van de fotoshoot gekregen. Ondanks dat het mega confronterend is, ben ik nu al blij en dankbaar voor de foto's. Ik vind iets van mijn hoofd/lichaam, maar kwalitatief zijn het prachtige foto's die gewoon heel mooi weergeven hoe deze zwangerschap voor ons is.
Ik zat nog te denken hoe waardevol het ook is als je dochters later gaan vragen naar jouw zwangerschappen. Je kunt echt laten zien hoe het met je ging. Tegelijk, hoe confronterend ook, je kunt ook zien hoe sterk je bent. Ondanks alles doe je dit wel gewoon he! Er komt straks een gezonde baby dankzij jou . Ik snap je gevoelens heel erg en ik probeer ze niet tegen te spreken. Maar misschien kun je het ook van andere kanten bekijken en krijg je daardoor soms een beter gevoel.
Ja die 2 kanten wisselen elkaar enorm af. Merken dat het nu eigenlijk elke dag een beetje slechter gaat weer (lig sinds vrijdag weer in een donkere kamer met een emmer bij de hand). Het ene moment ben ik echt trots op hoe we ons er als gezin doorheen slaan. Dan denk ik "het is nog maar X nachtjes, we hebben er al bijna 240 gehad. Dat laatste stukje gaat ook wel lukken". En op andere momenten zakt de moed me in mijn schoenen omdat ik zie dat mijn man ook op is en op zijn laatste tandvlees loopt. Slaap nu weer heel veel (18 uur per dag hoef ik geen moeite voor te doen), waardoor een hoop langs me heen gaat. Dat is op zich wel fijn. Maar op een dag als vandaag, waarbij ik overdag alleen thuis ben, merk ik dat ik dus ook door mijn ontbijt/lunch heen slaap. Nu maar een infuus aangehangen omdat ik nog niet eens een glas water gedronken heb door al het slapen. Het voordeel is dan weer dat we inmiddels zelf een hoop medische handelingen kunnen een mogen doen. Dus hoeven dan geen thuiszorg te bellen. Maar we zijn verbaasd over hoe goed we er nog mentaal bij zitten met zn allen. Vorige zwangerschap heb ik overwogen om "het" er dan zelf maar uit te snijden. Totaal gedistantieerd van de baby, en echt totale wanhoop. Nu denk ik "het zou fijn zijn als ze met 37 weken de stekker er uit trekken, maar eventueel 38 weken redden we ook nog wel". Ook geen eindeloze huilbuien of iets, dus dat gaat eigenlijk best goed.
Heel knap van jullie. Maar ergens vind ik het wel lastig voorstellen dat ze serieus overwegen tot 38 weken te wachten. Met 37 weken is het kindje volgroeid. Waarom zou het dan nodig zijn je nog een week langer te kwellen. Ik heb enorm respect voor jullie en ben blij dat het echt nog maar 3 of 4 weken is. Maar hoop voor jou toch wel echt 3 weken. En dan opbouwen naar een goede gezondheid.
Blijkbaar zit er toch nog een groot verschil tussen een kindje halen met een keizersnede met 37 weken of eentje van 38 weken. Grotere kans op transitie problemen zoals adem halen, temperatuur regulatie etc. Als een kindje zelf met 37 weken komt, is het vaak echt klaar voor de geboorte. Dan maakt het ook nog de geboorte zelf mee, wat de transitie helpt (vocht wordt uit de longetjes geperst bijvoorbeeld). Met 37 weken een lekker chillend kindje uit een baarmoeder trekken levert gewoon wat meer problemen op. Maar zoals het nu gaat, verwacht ik dat ze toch met 37 weken wel ingrijpen. Zeker nu het weer verder aan het aftakelen is. En daarna lekker eten gewoon weer een kopje thee drinken met een koekje enzo. En de gordijnen open kunnen doen, ook als het niet regent. Het zijn de kleine dingetjes
Heb net de proefdruk van het geboortekaartje besteld Wel echt even een stap. Ter controle nog even naar mijn moeder gestuurd om mee te lezen: kwam er net op tijd achter dat ik de naam nog even weg moest lakken
Hahahaha, oeps. Gelukkig was je op tijd. Wij hebben ons geboortekaartje weken geleden al gekozen. Heb hem uiteindelijk zelf ontworpen op zo'n site. Wij gebruiken de naam van onze baby al best vaak onderling. Moeten er ook steeds meer op letten dat we ons niet verspreken
Mijn vader heeft onze trouwkaart en het geboortekaartje van onze oudste dochter getekend. Nu al ruim anderhalf jaar geen contact met hem, hij weet niet eens dat ik zwanger ben. Dus vond het heel lastig: wil ik toch iets een beetje in dezelfde stijl/sfeer, of gaan we voor iets heel anders. En als het een beetje in dezelfde stijl/sfeer moet zijn, hoe moeten we daar dan aankomen? Een vriendin bood aan om te kijken of zij er iets van kon maken, en dat heeft ze echt fantastisch gedaan de afspraak was dat ze tot ein week 35 mocht proberen, als we het dan niks vinden konden we nog rustig kijken naar een alternatief. Maar we zijn echt heel blij met wat ze gemaakt heeft. De voorkant is prachtig geworden. Anders dan de kaart voor de oudste, maar hoort overduidelijk wel in de serie thuis. Voor de binnenkant heeft ze 2 vlindertjes getekend, 1 in de kleuren van de baby (kleuren van het wiegje) en 1 in de kleuren die ze ons gegegeven heeft (onze truien). Die staan symbool voor de baby en voor het vruchtje dat het niet gehaald heeft. Ze had ook gewoon een bloemetje en een knuffelbeer als optie gemaakt, voor als we er niet naar wilden verwijzen. Maar zo lief en waardevol als iemand zo met je mee denkt. Ik moet ook uitkijken dat ik me niet verspreek als er anderen bij zijn. Naar mate we de naam zelf meer gebruiken wordt het steeds "normaler" en dat maakt het dan weer extra lastig om er op te letten. Heb vorige week wel eens even bij de peuter gecheckt of ze het een mooie naam vindt. Constant keuze "wat vind je mooier, Marieke of Feline". Maar ze vind de babynaam een van de mooiste. Dus dat is fijn. Al zijn we bang dat ze zelf Wiela en Susje blijft zeggen Ze komt 's avonds als ze thuis komt van de opvang ook meteen even boven. "Hallo mama, even in het wiegje kijken of m'n zusje er al is". Alsof wij dat niet zouden vertellen
@Oilell HOERA, je bent niet meer ziek! Hihihi. Klinkt trouwens goed hoe je er mentaal bij zit, zeker als je ziet wat je allemaal al hebt doorgemaakt en waar je nu nog eventjes in zit. Echt heel knap! Wat heerlijk trouwens dat je al even hebt mogen spieken van de foto's die er gemaakt zijn. Zo leuk! En gelukkig was je er op tijd bij om de naam van je kleine weg te lakken voordat je moeder het zag, haha. Klinkt trouwens heel mooi, je kaartje! <3 Hier probeert mijn vader nog steeds de naam te onthutselen door bijvoorbeeld te zeggen: hé, wie bedoelde je? AHAHAHA. En mijn moeder: Nee nee, ze gaat het echt niet zeggen hoor hahaha! @Annelies26 Ja, hier wordt haar naam ook elke dag meerdere keren wel uitgesproken. Ik zeg dan bijvoorbeeld; oef *naam* doet weer eens lekker in mijn buik. We hebben van haar naam ook een verkleinnaampje, naar aanleiding van haar naam. Maar die moet ik natuurlijk ook niet gaan verklappen. *mondje dicht* Wij hebben 3 februari een fotoshoot (voor portfolio, dus gratis. Had een berichtje geplaatst bij iemand die fotograaf was om te vragen of ze die mogelijkheid had omdat wij best wel veel uitgegeven hebben maar eigenlijk toch ook nog een shoot wilde hahaha) en heel misschien wilde iemand anders ons ook nog shooten. Dus ik ga even op jacht naar een tweede leuke jurk voor de fotoshoot. De jurk die ik droeg met ons 'trouwen' ga ik ook dragen!
Wij zijn net terug van de wekelijkse controle, en zijn weer goedgekeurd. Kindje beweegt lekker (oef), door de suiker is er meer dan genoeg vruchtwater. Ze zien wel dat het fysiek enorm aan het aftakelen is. Meer spugen, meer slapen, minder aanspreekbaar, vaker suf. Dus dat is allemaal netjes in het dossier gezet. Verloskundige is zo lief, gaat zich hard maken voor een sectio met 37 weken. Moeten dan waarschijnlijk wel aan de longrijpers, die mijn suiker kunnen ontregelen. Maar hey, die gaan toch al alle kanten op En de vraag of we haar alsjeblieft een e-consult kunnen sturen als de baby er is, zodat ze dan even kan komen kijken. En of we alsjeblieft ook op nacontrole willen komen bij haar, zodat ze nog even kan zien waar we dit allemaal voor gedaan hebben. Volgende week donderdag groeiecho en het gesprek met de arts over een definitieve datum. Merk dat ik dat wel echt mega spannend vind, hoop dat het meevalt.
Ik moet even klagen merk ik. Sorry alvast . Ik begin opeens zo dik te worden. Ik draag ook heel erg naar voren dus al het gewicht hangt aan de voorkant en dat begint inmiddels echt enorm zeer te doen tijdens het wandelen of koken of zo. En het aankomen ging lange tijd best goed maar nu opeens zit er 2 kilo bij die ik er met geen mogelijkheid af lijk te krijgen dus dat zit er blijkbaar gewoon bij vanaf nu. Striae gaat zich ook weer uitbreiden. Dus ik ben even helemaal klaar met hoe ik eruit zie . Ik weet dat ik me aanstel hoor, maar soms ben ik het gewoon even zat en dat is nu dus zo. Ik mis mijn oude lijf gewoon even heel erg. Nog een paar weken en dan kan ik daar weer naartoe gaan werken . Nogmaals sorry voor het geklaag maar het lucht soms enorm op haha
Lekker klagen hoor! Ik vind het allemaal ook langzaamaan welletjes haha. Harde buiken, yoga die ook niet meer lekker gaat terwijl ik daar wel van kon genieten. Wandelen vind ik na 15min ook al wel genoeg... Liggend op bed op mijn zij helpt mij het meest, dus ik lig veel op bed nu, gelukkig heb ik weinig afspraken en wil ik vooral in huis bezig zijn.
Mijn vliezen zijn vanmorgen gebroken Nu in het ziekenhuis, de vraag is of de bevalling nu ook doorzet of dat ik hier nu nog 18 dagen plat moet liggen. Wel last van harde buiken, dus verwacht zelf dat het geen week gaat duren.