Nou even een update vanaf hier Ik heb al dagen nare dromen en flitsen die voorbij komen Dat het niet goed gaat met het kindje. Dat hij eruit moet. Niemand luistert, en ik dan te laat ben en hij dood in m’n buik is … Het zijn hele vervelende beelden , het bevallen van een stil kindje Ik voelde hem vanaf 05.00 niet meer. Met dat verhaal kwam ik dus bij de vk , hartje klonk goed. Maar toch door gestuurd naar zkh voor een ctg en net bij de gynaecoloog…. Vroeg of ze wilde strippen … maar dat wilde ze niet.. pas vanaf 39 weken Echo gemaakt en wat was daar; minder vruchtwater … zit op de grens Dus toen zei ze; obv je gevoel én minder vruchtwater wil ik morgen weer een ctg maken Als het vruchtwater dan hetzelfde is, of nog minder , dan word er een plan gemaakt en paar dagen later sprake van inleiding. Dan word ik dus overgenomen door het zkh Dat is het volgende dilemma , ik wil niet in het ziekenhuis bevallen Morgen wellicht strippen vandaag niet, pas vanaf 39 weken
Joh wat vreselijk heftig!! En wat bijzonder hoe je lijf dit aan je duidelijk maakt. Ik snap dat je niet in het zkh wil bevallen. Ben je morgen 39 weken? Anders zou ik in jouw geval misschien vragen of ik twee keer gestript kan worden in de komende dagen, er vanuit gaande dat de eerste keer niet meteen lukt, en dan de inleiding doen? Gezondheid kindje staat op 1. Ben je al eerder in het zkh bevallen? Ik de vorige keer omdat mijn dochter in het vruchtwater gepoept had en het is mij echt heel erg meegevallen. Ik hoop voor je dat de kleine gewoon besluit vanavond zelf te komen omdat hij beseft dat het buiten de buik fijner is bij mama nu. Veel sterkte ♡
Ik ben 40 weken vandaag. Wat een stomme datum is dat eigenlijk toch, die uitgerekende datum. Het zegt natuurlijk heel weinig . Maar goed. We gaan het laatste weekje in nu. Ik houd opeens veel vocht vast, voel me daardoor ook niet altijd fijn maar verloskundige vond het voor nu geen reden voor extra controle. Woensdag wel weer controle en dan een plan maken. Ben er heeeeelemaal klaar mee en ben er zo aan toe om dit meisje in mijn armen te sluiten! Maar gelukkig deze week prachtig weer! Dat zonnetje doet me echt heel goed dus ik hoop deze week mentaal goed door te kunnen komen. Hoe gaat het met de baby'tjes en de mama's verder? Deze week heerlijk om achter te kinderwagen te lopen, al is het maar een klein stukje. Ik hoop dat jullie ook van het zonnetje kunnen genieten!
Oh wat schrikken. Moedergevoel is zo sterk, dat blijkt maar weer. Goed dat je aan de bel getrokken hebt. Ik hoop dat het strippen gaat werken. En raar dat ze in dit soort gevallen het dan toch niet willen doen, ondanks dat je bijna op de 39 weken zit. Wat zou je vervelend vinden aan in het ziekenhuis bevallen?
Kan me het heel goed voorstellen dat je er klaar mee bent. Je uitgerekende datum heeft toch iets van "dan komt ze", en dan duurt die laatste week echt heel lang. Hier is het gek dat Pluk al ruim een maand oud is, maar pas voor woensdag op de planning stond. Ik merk dat ik het best lastig vind om naar buiten te gaan. Heb zo lang binnen gezeten, dat ik het niet helemaal vertrouw. Niet zo zeer pleinvrees oid, maar gewoon heel weinig vertrouwen in mijn lichaam. En soms roept mijn man dat hij mee wil na zijn vergadering. Die loopt dan uit, komt er een voeding tussendoor, belt er nog een arts en dan moet grote zus al weer gehaald worden en is de dag voorbij. Dus hoop dat de drempel langzaam wat verlaagt. Pluk doet het goed. Is inmiddels al een halve kilo zwaarder dan toen ze geboren werd. Begint nu voorzichtige lachjes te oefenen en ze volgt gezichten en geluiden. Ze weigert alleen in haar bed te slapen. Dus nu ligt ze op mijn borst tot de volgende voeding en soezel ik een beetje. Na de voeding proberen we het bedje weer. Als ze dan onrustig blijft gaat mijn man naar beneden met haar. Dan legt hij haar in de kinderwagen, gaat zelf op de bank liggen en dan wiebelt ie met de kinderwagenbak . Het idee was dat ik dan ook wat kon slapen. Maar tegenwoordig pikt grote zus dan het plekje van papa in... En dan krijg ik elke 10 minuten een elleboog/voet/knie in mijn zij, of stinkademkusjes/aaien over mijn hoofd/"je moet wel mijn hand vast houden mama".
Dat kan ik mij goed voorstellen. Ik had dat met autorijden, dat had ik 2 weken niet meer gedaan en voelde zo vreemd , alsof ik het niet meer kon. laatst staat dat je zoals jij maanden op bed hebt gelegen en weinig hebt kunnen doen
Ja dat intuïtie is z’n bijzonder iets Eerste in het zkh bevallen omdat we in verbouwing zaten. Tweede thuis is bad Tweede bevalling was zoveel fijner en rustiger Ik heb gewoon die thuis bevalling voor ogen, en wil altijd controle en regie behouden … Ik ga indd gewoon eisen dat ze me gaan strippen. En anders laat ik het mijn vriendin verpleegkundige doen dat ga ik ook zeggen. Dan kan beter een verloskundige of gynaecoloog het doen …. Ik ben niet zo van de medische wereld wat al bleek uit mijn vorige berichten… en ik weet dat er nog een aantal opties/alternatieven zijn vóór die inleiding Indd meermaals laten strippen als de eerste keer niks doet (bij de laatste na 1 keer strippen begon het 2 uur later) en dan stel ik voor in dagelijks naar het zkh te komen voor korte ctg en echo totdat het zich natuurlijk aandient, mocht het in die dagen allemaal nog minder worden en komt er sprake van eventuele foetale nood, dan zeg ik geen nee tegen de inleiding … Gelukkig weet ik een beetje waarbij over praat en heb ik mij enorm ingelezen, ben je ook een beetje een volwaardige gesprekspartner voor z’n gynaecoloog en denk ik dat ze sneller geneigd zijn met je mee te gaan, omdat je de eventuele risico’s ook in kaart hebt
Vanavond is de verloskundige even geweest. Ik twijfelde of ik vruchtwater lekte, maar was toch afscheiding. Volgens haar een teken dat de bevalling eraan zit te komen, benieuwd of ze gelijk krijgt. Toen maar gelijk de controle gedaan die ik anders morgen had gehad. Nu afgesproken dat er vrijdag iemand langs komt om te strippen. Een dag eerder dan eerder gezegd . Aan de hand van hoeveelheid ontsluiting wordt er dan besloten hoe verder. Als alles potdicht zit krijg ik een doorverwijzing voor inleiding na het weekend. Als er ontsluiting is gaan ze vrijdag stripppen en als dat niet werkt maandag of dinsdag de vliezen breken. Doet me heel goed dat er een plan is nu. Ik hoop natuurlijk nog steeds dat het meisje gewoon zelf komt, maar ik vind het fijn om ergens naartoe te leven.
@Huttendijk ik ben super benieuwd hoe het bij jullie gaat! Hopelijk gaat alles goed en heb je niet meer die gekke nare dromen gehad. @Annelies26 ik heb even op jouw bericht gereageerd in het andere topic
Lief dat je het vraagt! Midden in de nacht nog wel . Gister een enorme mental breakdown. Het hele emmertje werd geleegd, alle frustratie en angsten en piekerdingen kwamen eruit. Daarna redelijk geslapen. Nu voel ik me wel een soort van rustig. Verloskundige neemt straks contact met me op en ik hoop gestript te kunnen worden. Als dat kan dan kunnen ze maandag mn vliezen breken en dan is het echt bijna klaar. Als alles potdicht zit een ander plan maken. Maar ik slaap zo beroerd en ben zo moe dat mijn man vandaag al zei dat hij er hard in gaat dat die inleiding dan snel moet plaatsvinden. Ben soms echt tegen het depressieve aan dus dat is niet goed natuurlijk. Ik heb daar ook aanleg voor dus vandaar dat het echt belangrijk is dat ik niet verder afzak. Wil geen postnatale depressie. Zo, hele klaagzang geworden . Sorry daarvoor.
Hahahaha ja Ukkepluk mag naar 6 flesjes per dag, maar komt er gewoon nog 7 of 8 halen. Dus we hebben 's nachts nog minimaal 1 voeding. En ik lig daarna gewoon minimaal nog een half uur wakker Lijkt me goed om daar emmertje af en toe even leeg te gooien, zeker als het zo oplucht. Ik ga voor je duimen dat het strippen lukt, dat zou echt fijn zijn. En super goed dat je man er zo in staat, hoef je die strijd niet alleen te voeren. Misschien kunnen ze die inleiding ook maandag wel doen. Dat je dit weekend nog hebt, en zeker weet dat je daarna actie in de taxi krijgt.
Als ze dat nodig heeft dan is dat zo toch? Of is het bij premature kindjes strenger wat betreft flesvoeding? Ik was er bij mijn dochter altijd makkelijk in. Wel balen dat je daarna niet kan slapen. Slaap je daaromheen verder wel goed?
Ze waren heel streng over wat er minimaal in moest. Zolang ze dat niet zelf kon drinken mocht de sonde er niet uit. Zou nu ongeveer 430ml minimaal moeten drinken, maar ze drinkt 7x90ml. Dus daar maken we ons geen zorgen meer om Ze is inmiddels ook al ruim een halve kilo aan gekomen deze maand, dus dat gaat hardstikke goed. Ik slaap heel veel, ben door het afbouwen van de prednison nog echt ontzettend moe. Hoop met een week of 3 echt klaar te zijn. Het jammere van flesvoeding is dat je toch echt eerst een fles moet maken voor je kan voeden. Dus moet mijn bed uit, verschonen, flesje maken. Tegen die tijd ben ik dus helemaal up and running, en val ik niet zo makkelijk meer in slaap. Gelukkig doet mijn partner de ochtenden. Heb zelfs gehad dat ik tot een uur of 12 's middags sliep. Hij brengt dan grote zus naar de opvang, en neemt kleintje in de draagdoek mee naar zolder. Dan gaan ze samen aan het werk. Hij zit gewoon te voeden tijdens de vergaderingen
Wat fijn hoe je man dan helpt! Hopelijk is die prednisontroep gauw klaar. Het is zo'n paardenmiddel. Idd lekker slapen waar dat kan! En wat mooi dat ze goed aankomt! Past ze maatje 50 inmiddels al?
@Huttendijk Geen bedrust-advies hier gekregen, maar wel echt op het hart gedrukt gekregen dat ik rust als ik rusten moet. En dat was in de eerste dagen vooral het geval haha. Ik heb geen pijnmedicatie meer sinds een weekje, daar ben ik wel echt blij om! En inderdaad, wist van te voren ook niet dat je nieren en blaas eventueel geraakt zou kunnen worden. Ze zei wel: die kans is heel klein, maar het kán doordat het best dicht bij de baarmoeder ligt. Wat heftig trouwens om te lezen dat je ineens weinig vruchtwater hebt en dat je dat soort van hebt aangevoeld! Hoe is het nu? @Lunalitess Wat spannend! En wat fijn dat je testen goed zijn opgelopen. Het is bijna 11 maart! Ik duim voor je! @Oilell Hahaha heerlijk kind heb je! Met haar 'op papa's hoofd poepen'. Hihihi! Wat knap dat je de knop omzet om het huishouden als revalidatie traject te gebruiken. Slim, want je bent dan inderdaad gewoon thuis! Ik lees dat het kolven niet gelukt is. Misschien heb ik het gemist... Komt dat door alles wat je hebt moeten doorstaan? Kan me wel voorstellen dat het dan 'fijn' is om dat niet meer in huis te hebben of in ieder geval niet in zicht. HUG! En wat is je man toch een toppertje! Slaap is ontzettend belangrijk voor ons, zeker als je ook nog flink herstellende bent.