Oh nee! Nou ook wel een beetje herkenbaar hoor. Mijn vader is ook een klager. Hij heeft het zelf niet door maar op alles heeft hij commentaar. Daardoor loop ik automatisch op eischalen want ik ben daar erg gevoelig voor. Mijn moeder is een doener; die pakt aan, maar anders dan ik zou doen. Die is ook echt de nuchterheid zelve, randje onverschillig/ongevoelig dus ook dat matched niet altijd tijdens zo’n emotionele kraamweek. Maar tegelijkertijd toch ook wel fijn om ze gewoon om je heen te hebben.. het zijn toch je ouders. Ze hebben toch wel honderden km voor jou en de kinderen gereden. Dat betekent wel dat je veel voor ze betekent en genieten doe je ook wel toch? Als je je vader met 1 van de jongetjes ziet <3 Het is toch allemaal wat hè, haha
Mijn ouders zijn hier super veel maar ik zou het heel intens vinden als ze hier in huis ook zouden zijn, hoe lief ik ze ook vind haha. Maar goed. Misschien. Is dat juist doordat ik ze veel zie en ze niet 100e km’ers verderop wonen. @Mamavandrie34 succes weer vandaag met je ritme! Is Ollie al wat meer aangekome?
Ja deze foto zegt het allemaal♡. Ben ook wel echt onder de indruk van hoe jullie het doen. Knap dat je extra probeert te genieten want de vorige kraamtijd was natuurlijk vooral heel verdrietig. Heeeerlijke jongentjes
Wat dat betreft doen ouders het denk ik nooit goed, ongeacht hoe oud we zelf zijn. Als kind zijn je ouders vervelend, als puber beschamend, als jongvolwassene vind vraag je je af hoe je zo geworden bent ondanks je ouders en nu.... En dan denken al die lieve hartveroverende kindjes van ons ook zo over ons
Ik wil echt niemand in huis eigenlijk gedurende de kraamtijd voor langer. Mijn vader is een leuke man, maar niet echt een standaard type/opa. Mijn moeder komt wel veel, maar meer voor babyknuffelen (en dan kan ik misschien even slapen) Ze zal haar hulp aanbieden maar ik word kriegel van mensen om me heen ook dan. Ik zie het wel hoe ik er aan toe ben haha. Misschien tolereer ik de kraamverzorgster als ze lief is.
Mijn ouders zijn leuk met de kinderen en dus prima als oppas. Maar qua huishouden heb je er niet veel aan, ik zou ze dus zeker geen hele week bij ons te logeren willen. Maar sowieso wil ik na een bevalling gewoon in mijn gezinsbubbel zitten.
Ik had vanochtend even een down ochtend. Had gister een super gezellig etentje van mn werk. En eerst op de zaak een overleg. Toen ik aankwam voelde ik me meteen thuiskomen, en het etentje was super gezellig. Ik vind het gewoon best moeilijk dat alles nu even in het teken van de baby staat, en mijn eigen dingen er dus óf even niet meer zijn (werk), óf lichamelijk gewoon te zwaar zijn (sport). Nu heb ik ook niet super veel vriendinnen wat ik soms best lastig vind trouwens, maar daarbij, werken die natuurlijk gewoon allemaal. Goed, nu lekker in de tuin bezig, voel me alweer beter Maar ik vind de eerste weken met baby dus ook altijd héél pittig, omdat je jezelf zó moet wegcijferen. Vandaar hier onder andere om dit ook geen BV.
Overmorgen 37 weken! buik heeft een groeispurt gemaakt! En hangt lekker laag ook! Bekijk bijlage 721291
Ja eng he, gaan we echt zo irritant zijn?! Ik vind schrijnend ook dat, met name mijn moeder, altijd commentaar had op haar moeder, mijn oma, maar dat ze precies net zo erg is
Haha, ja, heb ik ook zo. Lekker m'n eigen huis zonder poespas. Ik heb nu wel een zzper als kraamverzorgster, dus ik weet wie er komt, ze is hier laatst ook nog geweest. Lekker rustig type haha. Maar ik had liever niemand, maar mijn vriend wel. En dat is ook beter, kan hij alle tijd aan de baby en de kinderen geven.
Mijn moeder net zo. Veel commentaar op hoe mijn oma vroeger deed. Maar mijn moeder doet net zo.. ik zal waarschijnlijk later ook net zo doen
Vervelend meid, maar ook logisch dat dit soort dingen gebeuren. Zeker als je dan het contrast hebt van zo'n gezellig etentje met je werk vs de baby bubbel die je ingaat zo. Wat gewoon een intens pittige tijd is, en dan is dat voor de een makkelijker/moeilijker dan de ander. Qua contacten: Ik zag laatst dat je een site had (https://buurtmamas.nl/) waarin je in contact kan komen met andere moeders uit de buurt. Misschien is dat wel leuk, om daar wat mensen te leren kennen, die zitten in elk geval in dezelfde fase. Fijn dat je je igg wat beter voelt en lekker in de tuin kan werken, het is prachtig weer ervoor
Vajèn had al een aftelkalender vanaf het begin maar dan een met weken en dan mag ze iedere vrijdag een sticker plakken. Ze had toen aan het begin al duidelijkheid nodig. Ik heb nu gezegd dat ze nog 2 stickers moet plakken en dan de baby komt. Jep, ik ook. Maar ik zou toch blij zijn als we weer een schoonmaakster zouden hebben. Maar die zijn best moeilijk te vinden hier in de omgeving. Ieuw!!! @Mamavandrie34: Fijn dat je kraamweek nu een stuk beter verloopt dan de vorige! En goed dat je nu nog zo je rust kan pakken. Hmm, klinkt niet helemaal ideaal met jouw ouders in huis. Ik zat ook met het dilemma hoe ik dat met mijn moeder en kraamvisite zou gaan doen. Denk dat ik nu wel een mooie oplossing heb gevonden. Want zij moet natuurlijk 200km enkele reis afleggen om hierheen te komen. Dan kan je niet verwachten dat ze na een uurtje alweer ophoepelt. Maar ik heb nu bedacht dat ze in het ziekenhuis mag komen terwijl wij daar toch nog een nachtje moeten blijven. Dan kan zij in ons huis slapen (heeft de sleutel dus prima). En dan kan ze blijven tot wij naar huis mogen en dan kan ze nog eventjes babyknuffelen en dan naar huis. Ik zou haar echt niet om mij heen trekken net na een bevalling. Ze is namelijk altijd nogal aanwezig. @teenslipper: Oh, het einde vd verbouwing is in zicht!!! Dat zal ook wel opluchten gok ik. Hier was het best een druk dagje met de paasviering van Vajèn haar school in de kerk. Daarna door naar zwemles. Dus ik ben nu wel echt uitgeteld eerlijk gezegd
Hier is dat compleet anders, mijn moeder past standaard 2 dagen bij ons op en slaapt hier dan 2 nachten omdat ze 80km verderop woont. Wij kunnen met haar lezen en schrijven, zelfs mijn man. Die heeft denk ik meer met haar dan met zijn eigen moeder. Na de geboorte van de eerste is ze 4 weken bij ons in huis geweest op de weekenden na. Dat was omdat ik door bloedverlies weinig kon. Hoe het nu gaat lopen ligt nog niet vast, was destijds ook niet vooraf besproken.
In huis zou me net te ver gaan omdat ik nogal gehecht ben aan gewoon mijn eigen dingen zeg maar, dus dat ligt helemaal niet aan hun. Verder sluit ik me helemaal bij jouw post aan.