Ja alleen het bukken enzo is wel echt soepeler haha. De eerste paar dagen is het alsof je onder de trein hebt gelegen, maar daarna
@ButterflyPassion even een dikke digitale knuffel. Ik sluit me aan bij wat de rest heeft gezegd! En dat feestje, komt helemaal goed. Die heb je wel verdiend! Ik vind het heel mooi om te lezen hoe iedereen er zo open over is! Ik voel me regelmatig schuldig dat ik mij zo voel, maar zo te zien is dat nergens voor nodig. Ook ik mis "mn eigen" persoon, mn werk en uitstapjes. Wij doen ook vaak nog wel dingen los van elkaar, dat gun ik mijn vriend nu ook nog, maar merk dat ik vaak wel een beetje jaloers/verdrietig ben dan. Nog heeeel even. *Ik wil graag gerookte zalm en tonijn
Ik ga zo ook even een handdoek nog erover heen leggen want dat matje broeit wel. Misschien helpt een handdoek wel iets?
Heel herkenbaar wat iedereen zegt! Wat knap verwoord @ButterflyPassion. Terecht om hier te delen. Voor de buitenwereld mag je soms alleen maar dankbaar zijn. Maar het is zo mix aan emoties, lichamelijke veranderingen en ook een verandering in de relatie. Lucht vooral jouw hart hier. Ma.ts heeft geen klachten op dit moment van de BMR! Hij lijkt wel pepmiddel te hebben gekregen ingespoten. Poh, wat een energie vandaag! Ik heb net alle vluchttassen nogmaals gecontroleerd. Alsof ik vannacht van alles verwacht... ik moet ook nodig matrasbeschermer er omheen.
Iemand vroeg om Olli: hij groeit gewoon niet als Sami. Daar maak ik me druk om. Hij is zo klein… gisteren met de vk weer gebeld: we waren naar buiten gegaan, naar een honkbalwedstrijd van Ilia, en Olli werd zo bleek, hij leek net Mila in haar mandje toen ze dood was. Ik kon dat beeld niet uit mijn hoofd halen… Maar de vk kon ons geruststellen, hij had het koud gehad waarschijnlijk, nu weten we dat, lekker bij ons houden en verteouwen hebben. Ze denkt dat hij genoeg binnen krijgt omdat hij het verser goed doet. Nu moet ik die vertrouwen hebben… nu is de vraag: wegen of niet? Misschien dat ze woensdag of donderdag komt om te wegen. We mogen dat zelf aangeven.
Lijkt me heel moeilijk dat vertrouwen, zeker na wat je hebt meegemaakt met mila. Als t jou helpt om te laten wegen, gewoon doen. En ook nu kun je nog 100x de vk bellen he. Daarnaast, probeer je 2 zoontjes niet teveel met elkaar te vergelijken. Het is een tweeling maar ze zijn ieder hun eigen mensje.
Ik snap dat het lastig is. Sowieso al lastig maar met jullie achtergrond helemaal en dan helemaal als je dat beeld erbij hebt. Hij heeft een andere start gehad en hoeft ook niet net zo groot te zijn als zijn broer als hij maar lekker groeit. Heb je het idee dat dat het geval is en dat hij een tevreden baby is? Dan zou ik het wegen laten ( ik deed het omdat ik het leuk vond om te weten, niet om het vertrouwen te krijgen ) want je bent dan even verzadigd en dan beginnen de zorgen weer opnieuw, ik weet niet of je het vertrouwen haalt uit het weegmoment.
Ja ik heb kraammatrasje, handdoek, hoeslaken. Was een tip van de kraamzorg, ze zei dat het dan misschien ook wat minder zou schuiven
Hebben hier mensen ook last van rusteloze benen/armen? Ik word er echt gek van, elke avond is het raak. En nu begin ik vocht vast te houden en wordt het nog erger.
Logisch dat dat schrikken is en het vertrouwen gevonden moet worden, vooral met zo'n geschiedenis. Ik denk dat t even uitvogelen is? Met wegen enzo, ja is het wat je fijn vindt denk ik. Mijn dochter was veel afgevallen en kwam heel moeizaam bij.. ze wilden toen ook extra wegen, en zat soms in 2 weken maar 10 gram bij.. ze kreeg echt genoeg. Nu zou ik het denk ik weer doen, meer omdat ik zelf graag weet waar ik aan toe ben. Ze was verder tevreden dus maakte ik me niet zo druk. Zij werd trouwens ook vaak wit en ging vaak soort schokken/raar trillen..had ze het idd koud!
Lijkt me een afschuwelijke herinnering Ik weet met Rémy ook nog wel dat hij in de eerste week heel erg was afgevallen. Hij had het ook koud (wisten we nog niet) en werd vaak helemaal bleek. Aankomen ging zo langzaam bij hem, waarschijnlijk omdat hij zoveel moeite moest doen om warm te blijven. Hij lag in de wagen of naast me te slapen en leek ook net dood.. ik vond dat heel erg om te zien. De oplossing hier was maximaal 1x per week in bad, altijd mutsje op, het liefst zoveel mogelijk in onze armen voor de warmte (en geborgenheid). Toen we dat deden begon hij lekker aan te komen. Het lastige is dat Olli een reuze broer heeft die natuurlijk precies even oud is. Je blijft vergelijken en dat is gewoon heel logisch. Volg je gevoel hoor!
Ja ik heb het vooral als ik ontspan. Moet constant bewegen en zit de hele tijd mn spieren te strekken. Heb zelfs mn broek maar uitgedaan wordt van warmte ook erger.
Knuffel @Mamavandrie34 Heb je hem veel bloot op bloot bij je? Idd wat @Ang1987 zegt, zo min mogelijk onnodige energie verspillen met omkleden, badderen etc. Geen idee verder hoor, maar in ieder geval zo veel mogelijk op en bij jullie. Lukt het dragen een beetje of heb je hem in de wagen? Of lekker wollen kleertjes?
Ik heb ze al 11 jaar hahaha. Maar, ik neem nu elke avond elementair magnesium druppels van Vitals en ik heb sindsdien nauwelijks last. Ben zo verbaasd! Neem een portie in water rond 18 uur en rond 20 uur.