Ooh maar ik snap je volledig ze . Dikke knuffel . Je moet maar denken dat je zoontje over je meisjes al waakt. Ik heb nu 2 jongens en wil dolgraag een meisje. Maar mijn gevoel zegt dat dit terug een jongen ga zijn. Niets aan te doen Hier zit tussen de oudste en jongste 6 jaar. Zou dus normaal ook perfect 1 tussen hebben kunnen zitten maar dit ging financieel toen niet.
Ik moet zoiszo on het ziekenhuis heb bij de 2e een spoedkeizersnede gehad. Alleen hoop ik deze keer natuurlijk te bevallen en dat ik mag blijven rond lopen in de kamer tot het einde. Bij de oudste moest ik blijven liggen en was dat bed spuug zat tegen dat ik moest persen.
Vorige keer wilde ik in het ziekenhuis bevallen met mijn eigen vk, zonder pijnstilling. Thuis had ik al 30 uur weeën en maar 1 cm ontsluiting, plus een torenhoge bloeddruk, dus werd overgedragen aan het ziekenhuis. Daar uiteindelijk nog 6 uur moeten wachten voor ik een ruggenprik kon krijgen (ik wou gewoon slapen) en de tijd kunnen overbruggen met morfine. Mijn lieve vk is die dag stand-by gebleven en is die avond opgeroepen toen het ging gebeuren. Dat vond ik zo fijn! Afgezien van de inleiding met weeënopwekkers en de (uiteindelijk verschrikkelijke ervaring met) ruggenprik, uiteindelijk een gemoedelijke bevalling gehad. Met een klein uurtje persen was ze er. Nu wil ik weer in het ziekenhuis bevallen, hopelijk zoals ik het bij de eerste had voorgesteld. Ruggenprik zit ik niet meer op te wachten. Maar als ik iets geleerd heb van de eerste is het wel dat als je een plan hebt, je dat beter van tevoren al in de prullenbak kan gooien
Ik moet nog wel een soort van ‘plan’ gaan bedenken voor deze bevalling... heb sowieso een ziekenhuis indicatie. Ook een bevalling met schouderdystocie / vaccuum pomp en zoontje was aan zware kant (4,4kg). Ben zelf heel slank dus liep allemaal niet lekker. Had wel een ruggenprik wat erg fijn was omdat de ontsluiting maar niet vorderde. Wel daardoor enorm beperkt in beweging. Dat wil ik deze keer beslist niet aangezien ik ook een jaar lang bekkenpijn heb gehad na de bevalling . Op de rug met mijn benen in die beugels ga ik nooit meer doen. Heb met de VK wel al besproken om eventueel eerder te gaan inleiden als blijkt dat deze baby ook weer aan de zware kant is. Ga extra groei echo’s krijgen. Ik hoop in ieder geval dat deze bevalling veel sneller zal gaan!
Ja, ik vind drie een mooi aantal. Hierna is het gewoon klaar. Weet alleen niet of manlief er wat aan wil laten doen, maar dan gaat er bij mij een knoop in. Met mijn zware menstruaties wil ik sowieso iets.
Ik heb nog geen plan. Wilde eerst perse thuis bevallen maar denk er nu ook over aan om in het ziekenhuis te gaan. Mogelijk krijg ik ook indicatie vanwege mijn gewicht, weet niet waar de grens is.
Ik heb geen keuze voor een thuisbevalling vanwege mijn keizersnede, dus in het ziekenhuis. Ik vind een badbevalling mooi om te zien op tv, maar ik gruwel van het idee dat zelf te moeten doen. Iets met stukjes en dingetjes we hebben een keuze gemaakt vóór het ziekenhuis en die hebben bevalsuites. Mijn eerste bevalling was snel en ging eigenlijk heel makkelijk (wel ingeleid), zonder knip, hechtingen etc. Ik hoop op weer zo’n bevalling. Ik heb toen phetedine gehad en heb zo ongeveer door mijn hele bevalling heen geslapen. Werd wakker toen ik moest persen.
Ik vind dat het sowieso maar eens klaar moet zijn met mensen die iets vinden van andere mensen en denken dat het altijd maar gepast en gewenst is om die tater open te trekken. Ik snap je wens voor een jongetje, gezien je verhaal heel goed, maar ook zonder die achtergrond vind ik het prima als mensen een voorkeur hebben en die ook (durven) uitspreken. Staat voor mij los van het verhaal dat gezondheid het belangrijkste is, want dat vinden we allemaal. ik heb zelf een lichte voorkeur voor nog een ventje erbij. Ik ben gewoon geen meisjes-vrouw. Hou van voetbal en veel andere sporten, heb niets met haren doen, make-up, cremetjes etc. Ik ben heel bang dat als wij een dochter krijgen, het een zuurstokroze tutu draagster is met veel gevoel voor drama en zo’n hoge schreeuwstem ik kan alleen maar horrorscenarios bedenken overigens en ik weet ook dat het allemaal vast wel zal meevallen. Ik heb twee jongens en ik vind ze fantastisch. Die mamaliefde is zo groot en ze zijn zo leuk. Zo ongecompliceerd. De meisjes waarmee ik ervaring heb zijn -op een paar na- allemaal kattenkoppen, dus ik heb wel een vooroordeel. Maar mocht het een meid worden, dan is ze even goed welkom en zal ik mijn uiterste best doen om wat meer een meisjes mama te zijn, als zij een meisje-meisje is
Onze hoop is om eerst een jongetje en dan een meisje te krijgen om dan na 2 kids bij m'n man of bij mij (of beide) de knoop erin te leggen. Tuurlijk gaan we allemaal van een gezond kindje uit, dat staat boven alles. Maar de wens voor het geslacht vind ik geen taboe maar juist iets heel moois. Je maakt dit samen met je wederhelft mee en daar mag je best bij dromen, voorstellen en hopen. Betreft bevalling: ik heb speciaal een verzekering genomen waar ziekenhuisbevalling gegarandeerd wordt, en dus doorgaat zelfs als het niet medisch moet. Het lijkt mij namelijk doodeng om thuis te bevallen en zou mij absoluut niet geruststellen dus voor mij een ziekenhuisbed met alle medische hulp paraat, mocht het toch (wordt case scenario) fout gaan of complicaties geven. Maar hierin weet ik natuurlijk niet hoe ik ertegenaan kijk als de 2e ooit mag komen. Voor nu wel heel blij met mijn keuze
Volgens mij is de grens 100kg voor thuisbevalling. Daarna wordt het ziekenhuis. Maar dat is van horen zeggen...
Ik ben 100kg + en moet sowieso naar het ziekenhuis. Heb volgende week een intake bij de gynaecoloog. Heb dat bij onze eerste heel prettig ervaren verder, dat hele ziekenhuis traject. Dus ga er nu ook weer zo in. Ik heb een keizersnede gehad; 24 uur vliezen gebroken en bleef gedurende die uren hangen op 4cm, weeënopwekkers maximaal, weeënstorm, ruggenprik gehad en toen eindelijk een beetje rust. Maar ontsluiting vorderde niet dus na 24uur knoop doorgehakt en kind gehaald. Helemaal prima, was er ook zo klaar mee. Dus nu is het de vraag of ik weer voor een KS moet of voor een natuurlijke bevalling mag gaan. Hoor het komende week wel, wat gangbaar is. Ik heb overal vrede mee, als er maar een gezond en levend kindje op m'n borst ligt straks. Herstel van de KS is me heel goed bevallen (padumtss) dus daar vrees ik niet echt voor. Ik heb wel gezegd dat als het voor 40 weken natuurlijk begint ik het wel wil proberen natuurlijk door te zetten, als dat ook groen licht krijgt van de gyn natuurlijk.
Mijn verloskundige heeft niets gezegd over die grens, had er wel eens wat van gehoord maar dacht zal wel niet omdat zij dus er niets over zei
hahahah dat stukjes en dingetjes heb ik dus ook. Je krijgt er ook zo’n schepnet bij. Gatverdamme . Ik word dus ook niet enthousiast van een bad bevalling. mijn dochter is geboren na een bevalling van 10 uur, poliklinisch in het ziekenhuis onder begeleiding van mijn eigen verloskundige, geen toeters en bellen, het verliep heel voorspoedig. Ik had het nu thuis willen doen, maar de tweeling moet in het ziekenhuis geboren worden, ik hoop vooral met zo min mogelijk poespas. Dat zit er dus bij voorbaat al niet in omdat de bevalling medisch is , dus ik probeer het hele “beval plan” een beetje los te laten. Als ze maar gezond op de wereld komen..
Hier ging het ook meer om het BMI. En die is bij mij helaas écht te hoog, dus het was niet eens een twijfel geval.
Het gaat inderdaad om je bmi. De 100 kg is wel belangrijk. Dat is van belang vanwege het maximale gewicht wat ze mogen tillen. Stel dat je ineens naar het ziekenhuis zou moeten.
Bij een bmi van 35 of hoger ben je medium risk en moet je dus poliklinisch in het ziekenhuis bevallen De rest reageer ik morgen even op. Nu ga ik slapen want ben moe haha *gaaap*
Oke, nou 19 mei weer naar de verloskundige, dus dan vragen Gisteren hebben wij besloten dat een muur op de baby kamer een kleurtje krijgt nu op zoek naar een ontwerp voor een muurschildering. Fijne zondag. Ik lig nog op bed, off Day, voel mij helaas niet lekker..
Hi stalker meldt zich Sorry dames was afwezig vanwege mijn zware misselijkheid! Ondertussen ook nog eens 3 weken achter elkaar met pauzes van een paar dagen goed grieperig geweest (geen idee hoe ik dat voor elkaar heb gekregen). Ben even gauw grof gaan bladeren door de reacties heen super leuk om veel leuke berichten terug te lezen! Hier gaat nu alles goed misselijkheid is hocus pocus verdwenen met 12 weken Las nog de vraag of ik mama ben van 3 kinderen, nee ik ben mama 2 kids maar wel van 3 mooie harten (late miskraam) Inmiddels hier op 12 weken en 5 dagen. Ik ga mijn best doen weer lekker actief mee te lezen en te reageren ..