Als ik mag kiezen, ga ik voor de bevalling van de eerste. Gebroken vliezen, 4 cm bij aankomst ziekenhuis, in slaap vallen door de pethedine, wakker gemaakt worden voor persen en tadaaaa baby. Van eerste moment ziekenhuis tot aan schreeuwende baby: nog geen 3 uur. Nagenoeg geen pijn (alleen bij start weeenstorm, heel heftig), geen hechtingen of hulpmiddelen en hersteltijd 1 uur. Ik ben bij hem op donderdagmiddag nog gecontroleerd en alles zat helemaal dicht. VK verwachtte voorlopig nog niks en zou zondag (uitgerekende datum) kijken of ze kon strippen. En dan vrijdag spontaan vliezen gebroken (alsof ie dacht, geen gedoe, ik bepaal het zelf wel). Nummer 2 kwam via een geplande keizersnede ter wereld. Is prima gegaan en herstel was snel en geen complicaties of gedoe. Het meest vervelende aan de ks vond ik dat zijn geboortedatum is bepaald door de agenda van het ziekenhuis. Ik snap waarom en ik heb er ook begrip voor, maar dit vond ik echt wel lastig. Heb me daar echt even overheen moeten zetten. Ik mag nu ook kiezen voor een ks, maar ik kies toch voor een vaginale bevalling. De spanning dat je kindje zelf kiest wanneer hij komt -tenzij inleiden oid, maar dat is dan maar zo- vind ik fantastisch! Ook dat oergevoel en het voelen dat je kind geboren wordt, zou ik nog een keer willen meemaken. Mocht het allemaal niet lukken, dan is dit ook zo overboord en dan gaan we voor de meest veilige manier.
Het is nu 2x niet gelukt in bad. Maar 3de x is scheepsrecht toch hahaha. Ja emdr heeft goed geholpen! Kan er nu over praten zonder direct vol in de emotie te schieten. Emdr heb ik gehad na de eerste bevalling en kraamtijd. Na de tweede dus alleen gesprek met de VK. Ben nu ook redelijk rustig (nog) over de bevalling. Ik weet nu waar ik voor kies zeg maar en waar ik aan toe ben. Ik ga uit van een moeizame zware bevalling met vacuum en knip en niet in bad. Alles wat beter verloopt is alleen maar mooi meegenomen
Die eerste bevalling klinkt ook echt als een droombevalling! En wat je zegt je wilt graag iets maar als het anders loopt dan is het zo!
ja klopt . Wij wonen samen met familie op het erf. Overdag zie ik daarom niet zitten. En ik weet dat een bevalling 20 uur bijv kan duren, maar fantaseren over t ideale vind ik heerlijk
Wat ik wel een spannende vind is hoe we dat gaan doen met 2 kids en wegbrengen. Bij de geplande ks hadden we dit probleem niet. Oudste is toen bij schoonouders gaan slapen en die hebben hem in de ochtend naar school gebracht en zijn toen bij ons thuis gebleven tot hij uit school kwam en hem toen naar het ziekenhuis gebracht. als het nu in de nacht begint, moet ik wel 2 kinderen ergens kwijt. Mijn vk zei na mijn eerste bevalling dat ik heel snel naar het ziekenhuis zou moeten omdat het zo snel gegaan is toen. Kan natuurlijk anders uitpakken, maar als je iemand moet wakker bellen duurt het toch allemaal wat langer… hebben jullie daar al iets op bedacht?
Hmm nog niet over nagedacht eigenlijk maar als ik er nu zo over nadenk gaat onze zoon naar opa& oma die wonen bij ons in de buurt. Als het moet bel ik ze s’nachts op als het niet anders is. Moet je familie van ver komen?
Kwartiertje ongeveer, maar wakker bellen, dat ze aankleden en dan naar ons toe komen, kost toch tijd. Kids brengen zou ook kunnen maar in feite, zijn we dan nog meer kwijt omdat we dan moeten heen rijden en dan weer min of meer terug naar huis rijden en dan naar het ziekenhuis. Al met al zal het ong. een uurtje gaan kosten en dan nog 15 minuten naar het ziekenhuis. Lijkt me op zich niet een heel groot punt, maar als het echt heel snel gaat... Beetje horror idee - in de auto op de snelweg bevallen enzo -.
Ah zo dat is duidelijk! Je komt er dus eigenlijk gewoon de 2e keer achter waardoor het de eerste keer niet helemaal lukte ... Ik hoop idd dat het bij jou een combinatie is geweest en dat je nu kan gaan voor een badbevalling!
Nee dit wordt bij ons ook een probleem. Althans mijn familie woont hier niet om de hoek allemaal zo`n 1,5 uur verder en ik hoop dat we nog wat kunnen regelen met de zus van mijn vriend anders wordt het erg lastig. Zeker als het allemaal heel snel moet. Niet dat mijn bevalling snel ging maar wel de noodzaak dat ik naar het ziekenhuis moet en dat doe je liever niet met een 1,5 jarige erbij dus dat wordt nog even goed nadenken ... Stress er wel een beetje om zo af en toe... Jouw bevalling van de eerste lijkt me ideaal die wil ik ook wel ik hoop zo dat het deze keer anders gaat maar je hebt het niet voor het kiezen. Ik hou mezelf vast aan het feit dat een 2e beter/sneller/makkelijker gaat
Oh das inderdaad wel een stukje verder! Dat lijkt me nog lastiger. Ik hoop dat jullie wat kunnen regelen!
haha ja zulke verhalen hoor je wel eens! Onbegrijpelijk hoor. Snap niet dat zoiets kan gebeuren je lichaam geeft toch wel eerder signalen. Of is het daar beneden een groot gat ofzo. Bij ons ook kwartiertje maar zal vast goed komen aangezien de eerste bevalling 28u duurde...
vorige keer was natuurlijk maar 1 kind, maar er is nu al half gesproken over dat het weer zo zou kunnen. Vorige keer stond mijn moeder standby, ik ben toen gestript en omdat ik 4 uur later nog dezelfde buikpijn had hebben we voor de zekerheid dochter die avond daar laten slapen. Het is die nacht ook geboren. Maar oudste was toen 2 jaar en 9 maanden dus geen school, maar ook dat had prima gekunt want mijn moeder woont 10 min rijden bij ons vandaan. Dus of ze gaan daar heen en als het in de nacht begint dan komt mijn moeder hier zodat ik de kids niet uit bed hoef te trekken
aankleden? ze komen maar in hun pyama. Laat ze maar een noodtas voor hunzelf klaarzetten zodat ze geen spullen meer hoeven te pakken moment supreme. maar ik heb makkelijk praten die van mij blijft toch wel zitten totdat er iemand van buitenaf mee gaat trekken
even iets anders....wil graag jullie eerlijke mening. Mijn man heeft al eens eerder aangekaart dat hij deze baby y.a.n.n.i.c.k wilde noemen. Dat heb ik afgeketst, dat wou ik pertinent niet want iedere baby heeft zijn eigen identiteit. Dit is namelijk de naam van het kindje van mijn miskraam. Maar nu begon ie er gisteravond weer over, maar dan als tweede naam. Dus tygo y.a.n.n.i.c.k. Elk kindje moet een eigen naam hebben dus voelt het niet goed voor mij, voelt alsof ik hem vervang voor een kindje die ik wel kan vasthouden ofzo. Hij heeft heel sterk het gevoel dat y.a.n.n.i.c.k. iets met deze baby te maken heeft. of misschien zelfs wel zelf is. Hij ziet het als een vernoeming en dat we ook echt y.a.n.n.i.c.k. als onder deel van het gezin hebben. Voor mij is y.a.n.n.i.c.k. sowieso al onderdeel van ons gezin. Ik vind het alleen heel lastig omdat ik tot nu toe eigenlijk alle namen heb afgeketst van hem. Het bekt wel lekker dat moet ik hem toegeven haha
@Stokstaartje86 Ik kan me heel goed voorstellen dat de naam Y voor jou een emotioneel andere lading heeft omdat je het kindje van je miskraam al zo hebt genoemd. Ik denk ook niet dat ik (als ik het had gedaan) mijn toekomstige kindje dan ook zo had genoemd, omdat het al een gegeven naam is. Een vernoeming vind ik dan wel weer een mooi idee, en T + Y in die volgorde klinkt inderdaad wel goed.
Wij hebben dit weekend onze meisjesnaam beklonken. We hadden twee namen die we allebei mooi vonden, konden slecht kiezen. Hebben zelfs gedacht om de knoop na de geboorte pas door te hakken, kijken welke naam ze meer zou zijn. Maar voor mij werd het de laatste tijd toch echt die ene naam. Ik kon niks anders meer voor me zien, zo moest ze heten. Met mijn man over gehad en we zijn eruit. Happy!
voor mij voelt het idd als een gegeven naam die verzegd is. Ook als tweede naam voelt het dan eigenlijk niet helemaal goed