lief dat je vraagt! Ene dag goed andere dag niet. Soms kom ik tot niets en soms doe ik heel veel. Ik heb nu wel een beetje het gevoel dat er eindelijk wat af lijkt te komen. Kamer van de oudste heb ik de afgelopen dagen de laatste muur die nog moest structuurverf en kleursaus op gemaakt. Nu moet er nog een paar dingen: Kamer oudste: - Plinten van de agnesplaten erop kitten - Vensterbank vast kitten - Kozijn moet afgeschuurd en opnieuw geverfd worden (was niet mooi geworden) - Deur moet ook afgeschuurd en geverfd worden (was ook niet goed gelukt, verf onder de tape doorgelopen) - Vloer eruit en een nieuwe erin, gaan we vanavond naar kijken dus hopelijk geen of niet te lange levertijd - gordijnen uitzoeken Babykamer: - kamer leeghalen - gaatje in de muur dichtmaken - 2 roze muren blauw verven (eerst wit en dan blauw want anders komt het roze er doorheen haha) - meubels in elkaar zetten - alles op plek zetten en baby spullen inrichten zeg maar En dan hebben we eigenlijk nog het overloopje van de zolder waar dingen moeten gebeuren, maar uiteindelijk zijn de kamers zelf natuurlijk het belangrijkste Iemand vroeg nog naar een tijdsplanning: die heb ik helaas niet en dat maakt me zo onrustig. maar hij is wel elke minuut die hij vrij is boven bezig. Dus kan niet klagen dat hij niks doet zeg maar. Al ben ik nog steeds van mening dat hij in het begin meer had kunnen doen waardoor het nu eerder af was geweest. ik voel me vaak overspoeld door alles wat er moet gebeuren. Vooral omdat hij er altijd 'niet' is zeg maar. En ik dus al het andere moet doen. Ik heb de kids, het huishouden, de baby dingen enz enz en hij 'alleen' zijn werk en de klussen. terwijl ik al moe ben als ik wakker word. En eigenlijk mag ik qua kwaaltjes niet eens klagen, want heb verder weinig kwaaltjes. Nog steeds amper bekkenpijn (gelukkig!!) anders hadden we echt een probleem gehad. Heb nu wel een lijst gemaakt met alles erop wat ik nog wil of moet gebeuren, zodat ik kan kiezen wat ik ga doen. Maar vind het dan nog wel pittig om eraan te beginnen..
ik praat er over met mijn man en VK. Voor de POP-poli heb ik geen goed woord over!!!!! Ik ben vorig jaar voor dat ik zwanger was daar geweest en ze luisterden niet, wisselden lacherige blikken uit onderling. Geen enkele vraag konden ze beantwoorden want ik was nog niet zwanger dus konden ze niks voor me betekenen enz enz. Ik moest alles uit ze trekken welke mogelijke opties er waren. We zouden videobellen met manlief, maar elke keer als ik vroeg om dat te doen praatten ze er overheen tot ik na de derde keer maar gewoon ben gaan bellen. Ik moest met 5 maanden zwangerschap maar weer terug komen en gingen we dan een plan van aanpak maken voor na de bevalling. Dus toen het zover was weer laten verwijzen en werd ik doodleuk geweigerd!!! Redenen hiervoor waren volgens mijn VK: - ik beviel niet in dat ziekenhuis - mijn situatie was niet ernstig genoeg. ik ging spontaan in een paniekaanval en vervolgens ging de VK alles op alles zetten dat ik toch gezien werd. En vervolgens werd ik gebeld door de pop poli dat ik alles verkeerd had begrepen en dat ze voornamelijk alleen medicatie doen en verder niks. Ze konden opties aandragen waar we voor bepaalden dingen terecht konden maar ze verwijzen er zelf niet door naar instanties en regelen al helemaal niet dat je al bekend bent en er geen lange wachttijden zijn. Ook ontkenden ze de genoemde redenen van de VK waarom ik niet welkom was. Degene die niet geluisterd hebben zijn zij, want ik heb duidelijk aangegeven wat ik wou en verwachtte. En dat was dus overal al bekend zijn zodat geen wachttijden hebt en korte lijnen zodat er snel hulp ingeschakeld kan worden. Als zij hadden geluisterd naar mij en niet puberaal hadden zitten lachen OM mij dan hadden ze mij dit meteen kunnen vertellen en had ik meteen vanaf het begin alles anders geregeld. Nu moet ik dus alsnog alles zelf op poten zetten met mijn eigen VK en dat kost ook weer tijd. Dus nu heb ik idd nog geen vangnet en dat beangstigd bij enorm. Vooral omdat ik dacht dat ik die vangnet wel had. En vervolgens krijg ik ook nog even de rekening van 300 euro voor dat intake gesprek. Dus daar ga ik zeker werk van maken, want voor deze schijnvertoning ga ik echt geen 300 euro betalen
Oh gatver wat een nare ervaring @Stokstaartje86 .. dat verschilt dan echt per ziekenhuis hoe ze met je omgaan. Hier echt hele fijne begeleiding gehad, ook al was het bij mij meer preventief, daar lag een heel plan voor. Hoop dat je wat kan regelen met de kosten, hier werd alles vergoed.
@Stokstaartje86 wat een gedoe door hun. @mamavantwee37 hoe was je controle? @Ninah83 en @Milkyway7 veel plezier met de echo's!
@Stokstaartje86 sorry heel laat antwoord! Ik heb onverwachts in het ziekenhuis gelegen en helemaal dit topic vergeten. Ik vind het knap hoe je alles verwoord! Je kan heel goed vertellen hoe je jezelf voelt en waardoor dit komt. Jij komt er wel! Fijn dat je man nu wel meer helpt, en misschien lukt het om kleine dingen los te laten? Stel het komt niet af... Ik mag nu niks meer, grote kans dat hier niet alles af is als de kleine komt. Maar in de basis redden we het. Maar ik snap je. Ik krijg ook kortsluiting als ik nu denk ‘maar dit wil ik nog, eigenlijk zou dat top zijn...’
wat lief! Bedankt voor je compliment. Dat heb ik inmiddels wel geleerd door al die uurtjes therapie hahaha. Ja als het moet zullen we het vast ook wel weer redden, maar echt loslaten is wel een dingetje. We hebben nu wel bedacht dat ik overdag een dutje ga doen zodat ik niet de hele dag doodmoe ben en tot niets kom. En het lijkt wel of dat helpt. Ik ben iets minder moe waardoor ik wat meer dingen voor elkaar krijg en niet de hele tijd alleen maar achter de feiten aan loop Jeetje wat ontzettend schrikken zeg! Hopelijk blijft de beeb nog even zitten bij je! Maar wat frustrerend dat je niks meer mag nu
Ik heb gisteren weer een groei echo gehad en alle dingen afzonderlijk (hoofdje, buikje en bovenbeetje) werd gemeten op p92, maar de totale berekening op P87. Niet dat het wat uitmaakt want het is nog steeds groot. Dus nu verwijzing naar de gyn voor de inleiding te bespreken. Althans dat hoop ik want nu ben ik weer bang dat de gyn gaat zeggen ooh maar dit valt reuze mee we gaan niet inleiden
Hoe groot is hij dan geschat en hoe zwaar? Hier krijg ik altijd in kg en CM te horen van de gynaecoloog. Hier houdt de gynaecoloog in't oog of ik nog genoeg vruchtwater heb. Ukje loopt ook wat voor.
Ben ik ook even benieuwd naar. Ik denk dat ze inleiden doen vanaf p95 dat is namelijk 4,5 kg. Maar denk ook wel dat medische voorgeschiedenis meegenomen wordt en heel belangrijk is. Ik heb inmiddels ook 2 groei echo’s gehad en kan dan meteen op het beeld mee kijken welke termijn hij aangeeft voor ieder onderdeel (hoofd,buik en been omvang). Tot nu toe binnen de curve. Baby was 1,8 kg ongeveer nu. Die waardes zijn maar getallen en een gegeven. Het kan zo zijn dat ik bijvoorbeeld uitkom op p90 maar die grafiek kijkt niet naar de vrouw die het kind moet baren. Dat is een blinde vlek zeg maar. Het heeft ook te maken met je bekken en eerdere ervaring met bevallen, hoe gunstig het is om een kind bij een bepaald gewicht met een natuurlijk bevalling te laten komen. Mijn zoon zat net onder p95, geen officiële indicatie om in te grijpen en heb een bevalling met veel complicaties gehad. Mijn streven nu zou dus zijn om een kind niet meer dan 4kg te baren. Dat gewicht is dus inderdaad een veel lagere P waarde.
lengte hebben ze deze keer niet genoemd maar ze zei dacht ik 2350 gram. Ik heb een te krom heiligbeen dus mijn geboortkanaal is krapper bij het puntje van het heiligbeen. Dus bij mij is het eerder te groot dan in een normale situatie
die 4 kilo was hier de vorige keer dus al een probleem want mijn tweede dochter was 4 kilo en die zat zo hoog al vast dat ze nog niet eens de cup van de vacuum er op kon zetten. Daarna ook nog schouderdystocie. Eerste bevalling was beeb 3500 gram maar ook die kreeg ik er niet zelf uit. Toen werd het gegooid op het feit dat heel veel vrouwen hulp nodig hadden bij hun eerste kindje. Bij de tweede dochter kwam dit dus naar voor. Ze zat dus ook de hele tijd met haar hand in mij naar mijn kont de drukken. Waarschijnlijk heiligbeen platter te drukken. Ik dacht de hele tijd dat ze in mijn anus zat doordat ik daar zoveel druk voelde, maar bleek dus vaginaal te zijn Ik hoop dus doordat we nu eerder inleiden de beeb een beetje zoals de eerste bevalling zal zijn en ik het iets makkelijker ga krijgen zeg maar. Want bij de eerste zal het vast een combi van mijn anatomie en 'een eerste kindje' zijn geweest. Dus nu met een 'derde kindje' en een normaal gewicht zal het misschien nu wel lukken Alleen ik ben dus altijd bang dat iemand anders de noodzaak er niet van inziet en ik daardoor weer aan het kortste eind ga trekken
Jaa snap je onzekerheid helemaal @Stokstaartje86 dat ze je hierin niet horen. Duidelijk je angsten bespreken en van je laten horen.
@Stokstaartje86 dat snap ik helemaal wat betreft die angst dat ze de nood of reden er niet van in zien. Inderdaad goed aangeven hoe jij het voor je ziet en je hebt genoeg goeie redenen als ik het zo lees.
Ik duim dat hij niet te groot al zijn. Ik had met de oudste ook problemen om hem eruit te krijgen. En hij was nog niet zo zwaar als jouw meisjes .
ik weet van deze praktijk dat ze behoorlijk goed zijn in het schatten/meten. Bij de oudste heb ik daar een pretecho gehad en schatten ze haar op 3250 gram en 50 cm. In werkelijkheid was ze 51 cm en 3480. Met 32 weken had ik een groeiecho in eigen praktijk en zeiden ze dat ze een beetje aan de kleine kant was, maar mijn man zei toen direct al dat hij zag dat de meetcirkels niet goed stonden en de beeb dus te klein opgemeten is. Bij de tweede ben ik volledig in de praktijk gegaan waar de pretecho van de eerste was. Toen schatten ze de tweede dochter op 3750 gram. Cm's weet ik niet meer. Bleek ze dus 53 cm en 3980 te zijn dus weer maar 230 gram ernaast. Dus die groei echo's vertrouw ik behoorlijk op dus dit zal niet zomaar ineens een kleintje worden
♡ Uitgerekend 1 - 15 november 2021 ♡ 27 oktober Schorpioen86 - 35 jaar - 2e kindje ❤️ 29 oktober Wolkje1994 - 26 jaar - 2e kindje ❤️ 31 oktober Mamavantwee37 - 38 jaar - 3e kindje ❤️ 03 november Ninah83 - 37 jaar - 1e kindje ❤️ Annelies03 - 34 jaar- 1e kindje ❤️ 04 november Chantale08 - 30 jaar - 1e kindje ❤️ 05 november Bloem36 - 30 jaar - 2e kindje ❤️ Clueless01 - 27 jaar - 2e & 3e kindje ❤️❤️ Wondertjes1992 - 29 jaar - 3e kindje ❤️ 06 november Milkyway7 - 34 jaar - 2e kindje ❤️ 08 november Lavendelmeid - 34 jaar- 2e kindje ❤️ Limburgmama - 34 jaar - 3e kindje ❤️ Dwaallichtje - 33 jaar - 2e kindje ❤️ Stokstaartje86 - 34 jaar - 3e kindje❤️ 09 november MB91 - 29 jaar - 1e kindje ❤️ 12 november MotorMeisje - 31 jaar - 2e kindje ❤ Daisy2890 - 29 jaar - 1e kindje ❤️ Mamavan3harten - 33 jaar - 4e kind ❤ Silani - 2e kindje ❤️ 14 november Sassefras01 - 37 jaar - 2e kindje ❤️ 15 november Babyaapje - 29 jaar - 1e kindje ❤️ Afspraken: September Mamavantwee37 - 21 september - groeiecho Oktober Ninah83 - 1 oktober - Controle + Bevalplan bespreken Wondertjes1992 - 6 oktober - groeiecho ⭐⭐⭐⭐️⭐️ ⭐ Guusje39 ⭐ Essie28 ⭐ Winderig80 ⭐ Madame01 ⭐ Blondina1993 ⭐ LenaMill ⭐ Lieve86 ⭐ Virgo88 ⭐ MissDee ------------------------------------------ jongen (9) | meisje (6) | verrassing (3)
Ik ben helemaal klaar met deze zwangerschap. Mijn HG is terug en ben dit zo zat. Helemaal geen zin in opname , en langs de andere kant weer wel. Lig nu al hele dag in bed. Eten durf ik weer niet. hoopte hier zo vanaf te zijn.
Ah nee toch! Wat ontzettend balen zeg! (heel zacht uitgedrukt). Wat apart dat het weg kan gaan en weer terug kan komen. Vreselijk