Wat erg dat jij je nu druk maakt vanwege uitspraken van een ander. Niemand mag voor jou bepalen of je het wel of niet aankan. Als ik lees hoe je schoonzus op je spullen zat te azen en compleet daarbij aan je gevoel voorbij gaat, dan word ik echt een beetje boos. Ik wens je veel wijsheid toe! Familie kan een lastig iets zijn in dergelijke gevallen.
Welkom nieuwe dames! Hier nog weinig dingen last van. Niet moe, geen last van borsten. Zo af en toe een dagje dat het wat meer rommelt onderin mijn buik, maar dat wisselt ook heel erg. Wel inderdaad die banden bij een keer hoesten ofzo. Gisteren en vanochtend voelde mijn maag een beetje weeiig voor mijn ontbijt, maar na het ontbijt weer prima. Ik hoop geen voorbode voor misselijkheid, want bij mijn zoontje heb ik tussen 6 en 16 weken dagelijks meerdere keren overgegeven (was toen echt goed ziek) en tussen 16 en 22 weken ook nog 1x per dag. Nu jullie het zeggen wel mijn reuk een beetje. Ik vind mijn man alweer wat minder lekker ruiken. Vorige zwangerschap mocht hij me wekenlang niet te veel knuffelen en 's nachts vooral niet in mijn gezicht ademen, want ik vond hem rondweg stinken. Terwijl ik hem normaal altijd lekker vind ruiken. Eigenlijk heeft hij niet eens zo'n sterke geur. Maar dat zou wel weer zielig zijn. Ik ben vooral benieuwd of deze zwangerschap heel anders gaat lopen. En vooral of die enorme misselijkheid mij misschien bespaard kan blijven.
Ja maar 3x in de nacht!!! Niet normaal haha Ik heb wel een beetje hetzelfde als jij, ik sta ook niet te trappelen om het te vertellen... Ik heb zelf heel lang de wens gehad voor een 3e, maar de 2e was een echte huilbaby, en daarom eigenlijk nooit doorgezet. Mijn moeder riep ook altijd ooooh, geen 3e meer hoor. Dat moet je ECHT niet willen. Terwijl ik altijd wel die wens had... Op een gegeven moment zeg je daar dan ook niets meer over. En nu helemaal nu de kids ouder zijn, denken mensen waarschijnlijk van wtf. Ja dat kan.... Voor ons was het ook een verrassing. Ik ben 36, en de pil niet zo strikt ingenomen, en manlief wist dat het onveilig was, en zo waar raak. Maar dat gaat niemand wat aan. Wij waren onwijs blij.... wel natuurlijk onverwachts... Maar super welkom! En we hebben geen moment getwijfeld, het voelt gelijk goed. Ik heb zelf 4 jaar geleden ook een depressie gehad. Dit kwam door meerdere zaken, maar ook omdat de 2e een huilbaby was dit eigenlijk de druppel die de emmer deed overlopen. Ik ga dit natuurlijk wel aangeven bij de verloskundige. Ik ben niet heel bang voor een tweede depressie, ik heb hulp gehad, en weet de triggers. Ik kan nu redelijk goed voor mijzelf zorgen. En halt roepen waar nodig!
@Dwaallichtje: whaha arme man van jou, maar eerlijk is eerlijk als de kids in de ochtend bij ons in bed kruipen draai ik me hoofd ook weg uit hun adem...pff niet te hakken die lucht haha ja zij zien zeker dat het een stuk beter met me gaat. Ben ondertussen ook 16 kilo afgevallen, had eigenlijk nog 20 afgemoeten maarja dat gaat de komende maanden even niet lukken whahaha. Ik denk alleen dat ze het niet meer verwachten. Misschien maak ik me te druk en staan ze er nu anders in, maar zij denken natuurlijk ook van straks krijgt ze weer een depressie en zien ze weer hoe slecht het gaat. Dat willen ze natuurlijk ook niet. Met mijn man blijft het eigenlijk nog hetzelfde, ik ben ook bang geweest dat hij toch spijt kreeg van de zwangerschap, maar vooralsnog heb ik dat gevoel niet meer. Als hij me knuffelt legt ie soms even een hand onderaan op mijn buik en af en toe dan praat ie er een keertje tegen whaha. Toen ik die flinke veeg bloed had op NOD was ik echt heel emotioneel en bleef hij bij me zitten en knuffelde me en vroeg me wat ik nodig had en hij voor me kon doen. Echt heel lief. En in de dagen erna was hij een beetje gepikeerd dat ik hem geen status update gaf. Maar de dag er na waren zijn ouders hier dus kon er niet over praten, maar dat had ik dus via app moeten doen zei hij. En toen zei hij beetje gekscherend vanaf nu wil een status update na elk plasje hahaha. En toen het toch goed leek te gaan heeft hij daarna nog 2x gezegd dat ik hem flink heb laten schrikken. Dus hij is er echt wel blij mee dit is precies wat mijn man ook zei! Wij zijn samen, dus wij bepalen en wij willen een kindje dus gaan we voor een kindje. Moet wel even zeggen dat het niet mijn schoonzus was, maar mijn schoonouders die dat allemaal gedaan en gezegd hebben. En ja ik was ook behoorlijk boos toen Die zin: dat moet ECHT niet willen triggert mij nu ook idd. Precies die woorden zijn hier ook wel eens gevallen. Ik denk gewoon waarom moet ik een kinderwens laten rusten voor een heel leven voor een paar jaar kut toestanden? Ik heb achteraf gezien na beide zwangerschappen een postnatale depressie gehad en ik heb niet een al te florisante jeugd gehad dus ik ben psychisch wel kwetsbaar. Daarom gaan we nu bij deze zwangerschap van te voren al stappen zetten door naar de pop-poli te gaan en een plan van aanpak te maken wat we kunnen doen en er korte lijnen zijn mocht het op dat moment toch mis gaan
Ik zie dat wij kindjes van bijna dezelfde leeftijd hebben en nu ook gelijk opgaan voor een tweede Jouw verhaal is precies dat van mij in mijn vorige zwangerschap haha. Moest wel ff gniffelen bij dat stinken van je partner. Ik had dat ook heel erg. Heb hem 9 maanden lang gezegd dat ie uit zijn gaffel stonk en heb zelfs een mondhygiënist geopperd omdat ik er van overtuigd was dat er een dooie kat lag te rotten in zijn mond (arme man ). Ik ben ook heel erg benieuwd deze keer. Mijn kwalen begonnen toen vanaf 7 weken ongeveer. Hoop dat ik deze keer de dans ontspring. Rugpijn heb ik helaas nu ook al. Heb sowieso een hele zwakke onderrug en heb na bevalling 1 jaar last gehad van bekkenpijn dus houd me hart wel een beetje vast. Zo maar alvast beginnen met oefeningen.
Hey meiden, Ik kom ook graag voorzichtig meekletsen. Heb afgelopen dagen al wat mee gelezen.... Ik had een kleine 2 maanden forum pauze omdat ik na 2 miskramen even wat rust nodig had. Afgelopen week was weer niet zo goed voor mijn vertrouwen in mijn lijf. Vorige week dinsdag tot vrijdag bruinverlies. En vrij, za en zondag ook rood bij het afvegen. Sinds maandagochtend niets meer.... en de onderste testen zijn van maandag en vanochtend. Ik had gehoopt op een knaller vanochtend, maar dat hij niet afloopt heeft me al enige hoop. Binnenkort toch maar eens bellen naar de gynaecoloog....hopelijk kan die met een vroege echo me een beetje gerust stellen. Ik probeer me er niet te druk over te maken... maar dat is uiteraard makkelijker gezegd dan gedaan We wachten af......
@MissDee , ook hier de derde. En ook iedereen die zegt 2 is wel genoeg. Geen liefdes baby nemen hoor! Je kan het niet aan. Zo jammer. Voor mijn vriend is dit de eerste en het voelt gewoon zo goed. Heb altijd 3 kids gewild hij ook. Nu komt die droom uit, wat anderen er ook van vinden. Ja ik heb 2x een postnatale depressie gehad. Ja ik heb hulp gehad. We zijn zelfs achter de reden ervan gekomen (voel mij echt gezegend met zo'n goede psycholoog). Ik ben ouder en wijzer dus ja. Mijn dochter is trouwens ook uit 2011 en mijn zoon uit 2013.
@Stokstaartje86 , Je verhaal is zo herkenbaar! Het niet moeten willen omdat het leven even niet verliep zoals het zou moeten. Vind dat altijd heel naar net of zij het kindje moeten opvoeden ofzo Wij hebben er bewust voor gekozen. Prima zo. Dat ik vatbaar ben voor postnatale depressie is een gegeven maar niet onoverkomelijk. We can do this
welkom en gefeliciteerd! je testen lopen mooi op door de dagen heen. Alleen denk ik niet dat je al zo lang overtijd bent. Zou het kunnen dat je je eisprong later hebt gehad? Of ben je zeker van je eisprong?
Gefeliciteerd kan mij zo goed voorstellen dat je toch wat gespannen bent. Je testen zien er in ieder geval veelbelovend uit.
@Limburgmama & @Stokstaartje86 zo te lezen hebben we allemaal een rugzakje ... Komt vast helemaal goed met ons! En blij dat onze droom ook uitkomt. Heerlijk een fijn groot gezin. Mijn dochter is ook uit 2011, een echte pre-puber al! Pfffff.... @Lieve86 wanneer was jouw NOD? Ik snap je onzekerheid, met jouw verleden qua miskramen kan je vast wel terecht voor een vroege echo. Ik duim voor je!
Pffff, man wat fijn om te lezen zeg! Wat een super goed nieuws!!! We zaten allemaal helemaal in spanning haha
precies dit!!!! En als je weet dat je vatbaar bent dan neem je dit toch mee in de beslissing wanneer waar en hoe enz? Net alsof wij er voor gekozen hebben om die depressies te krijgen.
Sorry mag ik even zeiken. Ja, gisteren een goede echo gehad, maar sinds gisterochtend minder gevoelige borsten. Vandaag opgestaan en weer hetzelfde. Verder geen enkel ander symptoom. Ik wordt niet wakker om te plassen, ben niet misselijk, heb geen last van geurtjes ben niet moe in de ochtend. Blugh. Zeer onromantisch om zwanger te zijn zo. Hopelijk worden die verrekte borsten weer gevoelig.
Is heel normaal! Het zijn echt hormonen en wisselt per dag! Ik had 10 jaar geleden hetzelfde geschreven hahaha ...
Bedankt voor je berichtje dat doet me goed! Ja het is idd een lastige situatie en het haalt voor mij het plezier van het vertellen ook wel meer naar een soort van bang voor het vertellen.. Zo lastig ook omdat ik wel blij ben en de reacties niet perse zo verwacht terwijl het juist zoiets moois is. Ik ben iemand die altijd veel rekening houd met een ander maar wil ook niet alle blijdschap heel negatief laten worden... Ik snap jou ook heel goed al is het een hele andere situatie.. Wat gemeen dat andere mensen voor jou denken. Toen je een depressie had was je er misschien ook zelf niet aan toe, maar tijden veranderen en niemand kan in jou hoofd en in gevoel kijken. Ben blij dat je wel naar jezelf heb geluisterd en voor een 3e bent gegaan en het niet gelaten hebt voor anderen. Snap dus ook dat jij niet heel veel "zin" hebt om het te vertellen. Ik hoop dat je alsnog positieve en leuke reacties krijgt!
Ik had 17 februari in de avond een positieve ovulatietest dus dan is uiterlijk de 19e mn eisprong geweest. Ik kan er dus een dagje langs zitten.... maar veel meer niet.
Koester deze dagen. Ook al lijkt het niet zo de ongemakken komen vanzelf en dan denk je terug aan deze dagen en dacht je goh waar maakte ik mij druk om. Makkelijker gezegd dan gedaan maar probeer er niet teveel bij stil te staan de klachtjes komen vanzelf wel weer. Kan zijn dat je hormoonlevel nu even op hetzelfe peil blijft en je lichaam gewend is. Als het weer stijgt merk je dat vlug genoeg.
Mijn testen en op of na NOD gestest i.v.m. een onregelmatige cyclus. Vandaag trouwens voor de grap weer een test gedaan omdat ik vorige week alleen getest had. Was een knaller binnen 30 seconden.